ITPB2/415-253/09/TJ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 5 marca 2009 r. (data wpływu 9 marca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie określenia przychodów ze stosunku pracy - jest prawidłowe.

W dniu 9 marca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie określenia przychodów ze stosunku pracy.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Teatr, będący jednostką samorządową powołaną do prowadzenia działalności kulturalnej, jest użytkownikiem czterech mieszkań, wpisanych do ewidencji środków trwałych. Jako użytkownik tych mieszkań jest członkiem wspólnoty mieszkaniowej. Mieszkania będące w użytkowaniu Teatru wynajmowane są tylko jego pracownikom (głównie aktorom), których stałe miejsce zamieszkania znajduje się poza miejscowością, w której ma siedzibę. Umowa najmu mieszkania zawierana jest z pracownikiem na czas trwania umowy o pracę. Zgodnie z nią pracownik obowiązany jest do uiszczania następujących opłat:

Wszystkie opłaty eksploatacyjne wynikają ze stawek stosowanych przez wspólnotę mieszkaniową.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy prawidłowe jest postępowanie Teatru, traktujące opłatę za najem mieszkania, wynikającą z umowy zawartej z pracownikiem jako świadczenie odpłatne.

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanym stanie faktycznym, nie ma do czynienia z formą świadczenia częściowo odpłatnego, podlegającego opodatkowaniu i doliczeniu do dochodu pracownika, zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż pracownik obciążany jest opłatą z tytułu najmu mieszkania, zgodnie z zawartą umową najmu. Natomiast jako cenę rynkową najmu lokalu mieszkalnego przyjęto stawki stosowane przez wspólnotę mieszkaniową.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustęp 2 wskazanego przepisu zawiera definicję dochodów, zgodnie z którą dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Katalog źródeł przychodów określony został w art. 10 ust. 1 ww. ustawy. Zgodnie z jego pkt 1, jednym ze źródeł przychodów podlegających opodatkowaniu jest stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Uszczegółowienie wskazanego źródła przychodów zawarte zostało w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Doliczeniu do przychodu pracownika podlegają więc świadczenia, które pochodzą od pracodawcy. Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Teatr wynajmuje swoim pracownikom będące w jego użytkowaniu lokale mieszkalne. Natomiast koszty czynszu, centralnego ogrzewania, wywozu śmieci, opłat za gaz i za energię elektryczną, opłat za miesięczna amortyzację lokalu oraz opłaty za faktyczne zużycie wody i odprowadzenie ścieków ponoszą wynajmujący je pracownicy, w wysokości określonej w zawieranych umowach najmu. Oznacza to, że brak jest podstaw do zakwalifikowania wynajęcia pracownikom lokalu mieszkalnego do świadczeń nieodpłatnych lub częściowo odpłatnych, stanowiących przychód pracownika.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.