ITPB2/415-239/08/IL

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 20 lutego 2008 r. (data wpływu 25 lutego 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego - jest prawidłowe.

W dniu 25 lutego 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania zwrotu kosztów używania przez pracownika socjalnego samochodu osobowego niebędącego własnością pracodawcy w celach służbowych z miejsca pracy do miejsca wykonywania czynności zawodowych.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Ośrodek Pomocy Społecznej przyznał pracownicy zatrudnionej na podstawie umowy o pracę na stanowisku aspiranta pracy socjalnej ryczałt miesięczny z tytułu używania prywatnego samochodu do celów służbowych, ze względu na brak możliwości zapewnienia dojazdu środkami pozostającymi w dyspozycji pracodawcy. Do obowiązków pracownicy należy między innymi świadczenie pracy socjalnej w środowisku. Do wykonywania czynności zawodowych korzysta ona z samochodu, którego jest współwłaścicielką. Zwrot kosztów przejazdów lokalnych opodatkowano podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Zwolnienie od podatku dochodowego ustanowione w art. 21 ust. 1 pkt 23b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obejmuje zwrot kosztów poniesionych przez pracownika z tytułu używania pojazdów stanowiących jego własność, dla potrzeb zakładu pracy, w jazdach lokalnych, jeżeli obowiązek ponoszenia tych kosztów przez zakład pracy albo możliwość przyznania zwrotu tych kosztów wynika z przepisów innych ustaw. W opisywanym przypadku ustawą taką jest ustawa z 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. Nr 64, poz. 593 z późn. zm.). Stosownie do art. 121 ust. 3c tej ustawy, zwrot kosztów przejazdów z miejsca pracy do miejsc wykonywania czynności zawodowych, przysługuje pracownikowi socjalnemu.

Również pracownicy zatrudnionej na podstawie umowy o pracę na stanowisku pracownika socjalnego, ze względu na brak możliwości zapewnienia dojazdu środkami pozostającymi w dyspozycji pracodawcy przyznano ryczałt miesięczny z tytułu używania prywatnego samochodu do celów służbowych. Do wykonywania czynności zawodowych korzysta z samochodu, będącego własnością jej ojca, na podstawie umowy użyczenia.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Zdaniem Wnioskodawcy kwotę przyznanego ryczałtu słusznie opodatkowano podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ ustawa o pomocy społecznej nie reguluje zwrotu ww. kosztów pracownikom zatrudnionym na innych stanowiskach pracy niż pracownik socjalny, wykonującym pracę socjalną na terenie gminy. Wnioskodawca podnosi, iż nie podlega zwolnieniu zwrot kosztów wypłacanych w formie miesięcznego ryczałtu pieniężnego z tytułu używania samochodu przez pracownika, który to nie jest właścicielem tego samochodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów enumeratywnie wymienionych przez ustawodawcę w katalogu zwolnień przedmiotowych oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Przepis ten normuje tzw. zasadę powszechności opodatkowania.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 23b ww. ustawy, wolny od podatku dochodowego jest zwrot kosztów poniesionych przez pracownika z tytułu używania pojazdów stanowiących własność pracownika, dla potrzeb zakładu pracy, w jazdach lokalnych, jeżeli obowiązek ponoszenia tych kosztów przez zakład pracy albo możliwość przyznania prawa do zwrotu tych kosztów wynika wprost z przepisów innych ustaw - do wysokości miesięcznego ryczałtu pieniężnego albo do wysokości nieprzekraczającej kwoty ustalonej przy zastosowaniu stawek za 1 kilometr przebiegu pojazdu, określonych w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra, jeżeli przebieg pojazdu, z wyłączeniem wypłat ryczałtu pieniężnego, jest udokumentowany w ewidencji przebiegu pojazdu prowadzonej przez pracownika.

Z powyższego przepisu wynika, że zwrot kosztów poniesionych przez pracownika z tytułu używania pojazdów dla potrzeb zakładu pracy jest wolny od podatku, jeżeli samochód stanowi własność pracownika i jest wykorzystywany w jazdach lokalnych, a obowiązek ponoszenia tych kosztów przez zakład pracy albo możliwość przyznania prawa do zwrotu tych kosztów wynika wprost z przepisów odrębnych ustaw.

W związku z tym jednym z warunków pozwalających na skorzystanie z ww. zwolnienia jest używanie dla potrzeb pracodawcy przez pracownika pojazdu stanowiącego własność pracownika.

Na podstawie art. 121 ust. 3c ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2004 r. Nr 64, poz. 593 z późn. zm.) - pracownikowi socjalnemu, do którego obowiązków należy świadczenie pracy socjalnej w środowisku, przysługuje zwrot kosztów przejazdów z miejsca pracy do miejsc wykonywania przez niego czynności zawodowych, w przypadku braku możliwości zapewnienia dojazdu środkami pozostającymi w dyspozycji zatrudniającego go pracodawcy. Przepis ten dodany został przez art. 1 pkt 12 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o zmianie ustawy o pomocy społecznej oraz ustawy - Karta Nauczyciela (Dz. U. Nr 179, poz. 1487) z mocą obowiązującą od dnia 1 stycznia 2006 r..

Powołany powyżej przepis ustawy o pomocy społecznej przewiduje możliwość przyznania pracownikowi socjalnemu zwrotu kosztów przejazdów związanych z wykonywaniem obowiązków zawodowych, w sytuacji gdy pracodawca nie ma możliwości zapewnienia dojazdu środkami transportu będącymi w jego dyspozycji. Należy zatem stwierdzić, iż jest to przepis ustawowy, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 23b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podkreślić jednakże należy, iż przepis ten dotyczy tylko pracowników socjalnych.

Z analizy stanu faktycznego opisanego we wniosku wynika, iż Ośrodek Pomocy Społecznej zwraca koszty przejazdów samochodem osobowym z miejsca pracy do miejsc wykonywania czynności zawodowych następującym osobom: pracownikowi zatrudnionemu na stanowisku aspiranta pracy socjalnej, wykonującemu pracę socjalną na terenie gminy, który jest współwłaścicielem pojazdu oraz pracownikowi zatrudnionemu na stanowisku pracownika socjalnego, który nie jest właścicielem samochodu, lecz korzysta z niego na podstawie umowy użyczenia.

Aspirant pracy socjalnej nie jest pracownikiem socjalnym. Aspirant pracy socjalnej jak i pracownik socjalny to samodzielne stanowiska jednostek organizacyjnych pomocy społecznej. W związku, z tym, iż uprawnienie określone w art. 121 ust. 3c ustawy o pomocy społecznej przysługuje określonej grupie pracowników tj. tylko pracownikom socjalnym, kwota zwrotu kosztów przejazdów przyznana aspirantowi pracy socjalnej nie korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 23b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast pracownik korzystający z samochodu na podstawie umowy użyczenia, używa ten samochód bezpłatnie przez określony czas, ale nie jest jego właścicielem tj. nie posiada prawa do rozporządzania nim. W związku z tym, kwota zwrotu kosztów przejazdów przyznana pracownikowi socjalnemu, nie będącemu właścicielem pojazdu nie korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 23b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dodatkowo należy podkreślić, iż współwłaścicielowi rzeczy przysługuje prawo własności, wobec czego fakt, że pracownik jest współwłaścicielem samochodu nie wyklucza możliwości zastosowania omawianego zwolnienia.

Biorąc powyższe pod uwagę, w sytuacji opisanej we wniosku wypłacenie kwoty zwrotu kosztów używania samochodu do celów służbowych powoduje, że w jednym i drugim przypadku po stronie pracowników powstanie przychód w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej powoduje, że niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.