ITPB2/415-202/10/IL

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 24 lutego 2010 r. (data wpływu 25 lutego 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania odszkodowania wypłaconego właścicielowi lokalu mieszkalnego - jest nieprawidłowe.

W dniu 25 lutego 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania odszkodowania wypłaconego właścicielowi lokalu mieszkalnego.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W związku z tym, iż były lokator nie uiszczał czynszu ani też nie opłacał żadnych rachunków za mieszkanie wystąpiła Pani do Sądu Rejonowego o eksmisję. Na podstawie wyroku z dnia 22 marca 2005 r. sygn. akt IC 801/04. Sąd nakazał Gminie Miasto dostarczenie byłemu lokatorowi lokalu socjalnego. Pomimo wyroku były lokator kolejny rok nie regulował należności za mieszkanie.

W wyniku negocjacji z gminą o wypłatę odszkodowania za niedostarczenie lokalu socjalnego byłemu lokatorowi uprawnionemu do lokalu socjalnego mocą wyroku sądowego, w dniu 22 grudnia 2009 r. została zawarta ugoda. Mając na uwadze przepis art. 18 ust. 5 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego, oraz przepis art. 417 Kodeksu Cywilnego Gmina zobowiązała się do wpłaty odszkodowania za niedostarczenie lokalu socjalnego osobie objętej wyrokiem Sądu. Na podstawie ugody otrzymała Pani odszkodowanie za okres od 1 stycznia 2007 do 30 listopada 2009 r. w kwocie 12.320 zł, a za następne miesiące w kwocie 352 zł za miesiąc, do czasu zamieszkiwania byłego lokatora w Pani mieszkaniu lub do czasu zaproponowania temu lokatorowi przez Gminę lokalu socjalnego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy odszkodowanie wypłacone właścicielowi lokalu mieszkalnego przez gminę podlega zwolnieniu od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawczyni spełnia ona wszystkie przesłanki zawarte w art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, pozwalające na zwolnienie od podatku dochodowego otrzymane teraz i w przyszłości odszkodowanie. Wnioskodawczyni podnosi, iż od 2003 r. pomimo zajmowania przez lokatora jej mieszkania, nie otrzymywała czynszu. Ze swojej emerytury musiała regulować za niego rachunki za wodę, śmieci itd. W dniu 22 marca 2005 r. Sąd Rejonowy wydał wyrok o eksmisji. Przez kolejne lata sytuacja Wnioskodawczyni w tej sprawie była beznadziejna. Zmieniły ją negocjacje z Gminą Miasta i zawarta ugoda.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j.: z 2010 r. Dz. U. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do regulacji art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku są otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, z wyjątkiem:

W myśl art. 18 ust. 5 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego (t. jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 31, poz. 266 z późn. zm.), - który dodany został przez art. 1 pkt 4 lit. b) ustawy z dnia 15 grudnia 2006 r. o zmianie ustawy o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego (Dz. U. z 2006 r. Nr 249, poz. 1833) i obowiązuje od 1 stycznia 2007 r. -jeżeli gmina nie dostarczyła lokalu socjalnego osobie uprawnionej do niego z mocy wyroku, właścicielowi przysługuje roszczenie odszkodowawcze do gminy, na podstawie art. 417 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.).

Nniezgodne z prawem działanie lub zaniechanie przy wykonaniu władzy publicznej ponosi odpowiedzialność Skarb Państwa lub jednostka samorządu terytorialnego lub inna osoba prawna wykonująca tę władzę z mocy prawa. Jeżeli wykonanie zadań z zakresu władzy publicznej zlecono na podstawie porozumienia, jednostce samorządu terytorialnego albo innej osobie prawnej, solidarną odpowiedzialność za wyrządzoną szkodę ponosi ich wykonawca oraz zlecająca je jednostka samorządu terytorialnego albo Skarb Państwa.

Jak wskazano powyżej zwolnieniem określonym w art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych objęte są tylko te odszkodowania, których wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw. Oznacza to, że z woli ustawodawcy zwolnienie nie obejmuje wszystkich odszkodowań, a wyłącznie te, których wysokość lub zasady ustalania zostały określone wprost w stosownych przepisach prawa.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w wyniku negocjacji z Gminą Miasto o wypłatę odszkodowania za niedostarczenie lokalu socjalnego byłemu lokatorowi uprawnionemu do lokalu socjalnego mocą wyroku sądowego - w dniu 22 grudnia 2009 r. została zawarta ugoda. Mając na uwadze przepis art. 18 ust. 5 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego, oraz przepis art. 417 Kodeksu Cywilnego Gmina zobowiązała się do wpłaty odszkodowania za niedostarczenie lokalu socjalnego osobie objętej wyrokiem Sądu. Na podstawie ugody Pani jako właścicielka lokalu otrzymała odszkodowanie za okres od 1 stycznia 2007 do 30 listopada 2009 r. w kwocie 12.320 zł, a za następne miesiące w kwocie 352 zł za miesiąc, do czasu zamieszkiwania byłego lokatora.

Powołany przez Wnioskodawczynię art. 18 ust. 5 ustawy o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego oraz art. 417 § 1 i 2 k.c. regulują tylko możliwość wystąpienia strony o odszkodowanie, nie określają jednak wprost jego wysokości, a także nie wskazują zasad ustalania odszkodowania.

Zatem odszkodowanie wypłacane przez Urząd Miasta właścicielowi lokalu z tytułu niedostarczenia lokalu socjalnego osobie uprawnionej z mocy wyroku, na podstawie ustawy o ochronie praw lokatorów mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego nie korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym przychody z tytułu otrzymywanego odszkodowania należy zakwalifikować do przychodów, o których mowa w art. 20 ust. 1 w związku z art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych tj. do przychodów z innych źródeł.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.