ITPB2/415-192/08/RS - Czy w związku z całkowitym pokryciem kosztów wycieczki dla emerytów należy odprowadzić podatek dochodowy i w jakiej wysokości?

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 11 lutego 2008 r. (data wpływu 14 lutego 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania kwot dofinansowania wycieczki turystyczno-krajoznawczej dla pracowników i emerytów - jest nieprawidłowe.

W dniu 14 lutego 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania kwot dofinansowania wycieczki turystyczno-krajoznawczej dla pracowników i emerytów.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W dniach 23 - 29 czerwca 2008 r. odbędzie się wycieczka turystyczno-krajoznawcza, w której uczestniczyć będą pracownicy i emeryci (byli pracownicy) Szkoły oraz emeryci obecnie pozostający w stosunku pracy z zakładem. Całkowity koszt wycieczki dla emerytów zostanie pokryty ze środków ZFŚS.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy w związku z całkowitym pokryciem kosztów wycieczki dla emerytów należy odprowadzić podatek dochodowy i w jakiej wysokości?

Czy w sytuacji częściowego pokrycia kosztów wycieczki dla emerytów, od części dofinansowania należy odprowadzić podatek i w jakiej wysokości?

Zdaniem Wnioskodawcy dofinansowanie do wycieczki dla emerytów można zaliczyć do świadczeń rzeczowych do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2.280 zł, w związku z tym jest ono zwolnione z podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Przepis art. 12 ust. 1 ww. ustawy za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Jak dowodzi użycie sformułowania "w szczególności", definicja przychodów ze stosunku pracy zalicza każde świadczenie, które zostało wypłacone w związku z faktem pozostawania w stosunku pracy z pracodawcą. Do przychodów ze stosunku pracy zalicza się zarówno otrzymane przez pracownika pieniądze, jak i wartość pieniężną świadczeń w naturze, świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 38 ustawy wolne od podatku dochodowego są świadczenia rzeczowe lub ekwiwalenty pieniężne w zamian tych świadczeń otrzymywane przez emerytów i rencistów w związku z łączącym ich poprzednio z zakładami pracy stosunkiem służbowym, stosunkiem pracy lub spółdzielczym stosunkiem pracy oraz od związków zawodowych - do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2.280 zł.

Należy podkreślić, iż świadczenie rzeczowe korzysta z powyższego zwolnienia, jeżeli są spełnione łącznie następujące warunki:

Z uwagi na to, iż ustawa o podatku dochodowym nie określa definicji rzeczy ani świadczenia rzeczowego, należy odwołać się do definicji stosowanych w innych dziedzinach prawa. Zgodnie z art. 45 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) rzeczami są tylko przedmioty materialne.

Jak wynika z powyższego, ze zwolnienia w limitowanej części (2.280 zł) mogą korzystać jedynie świadczenia o charakterze materialnym. Natomiast nie można uznać, iż wartość wycieczki, w całości lub w części finansowanej przez zakład pracy, jest takim świadczeniem, bowiem uczestnicy wycieczki nie otrzymują świadczenia o charakterze materialnym, tj. rzeczowym. Przedmiotem świadczenia jest w tym przypadku usługa turystyczna, a nie rzecz.

Jak wynika ze zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku, koszt wycieczki, w której będą uczestniczyć zarówno pracownicy jak i emeryci - byli pracownicy oraz emeryci pozostający w stosunku pracy z zakładem pracy, zostanie pokryty z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych.

Ponieważ rodzaj tych świadczeń nie mieści się w katalogu zwolnień wymienionych w art. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kwota dofinansowania podlega opodatkowaniu.

W sytuacji, gdy z usług turystycznych, zakupionych (dofinansowanych) przez pracodawcę skorzystają emeryci - byli pracownicy, wartość takich świadczeń stanowi przychód emerytów, otrzymany w związku z łączącym ich uprzednio stosunkiem służbowym, stosunkiem pracy lub spółdzielczym stosunkiem pracy, który winien być opodatkowany zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. w wysokości 10% należności.

Natomiast dla opodatkowania świadczeń przyznanych emerytom w okresie, w którym dodatkowo świadczą oni pracę, decydujący jest stan faktyczny istniejący w momencie otrzymania przychodu, tj. w momencie, w którym określone zdarzenie wywołuje skutek prawny. W sytuacji przedstawionej we wniosku, w chwili dofinansowania kosztów wycieczki zatrudnieni emeryci są pracownikami. Należy zatem uznać, iż w tym przypadku - skoro między stronami istnieje stosunek pracy - świadczenia wypłacone są pracownikom. W związku z tym, przyznane takim pracownikom wsparcie ze środków Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych stanowić będzie przychód ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Co za tym idzie, Szkoła jako płatnik powinna do tych świadczeń stosować przepisy podatkowe dotyczące świadczeń wypłacanych pracownikom, opodatkować wartość świadczenia łącznie z pozostałymi przychodami ze stosunku pracy oraz pobrać i odprowadzić należną zaliczkę na zasadach określonych w przepisach art. 31, 32 oraz art. 38 ust. 1 powyższej ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.