ITPB2/415-165/09/IB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 5 lutego 2009 r. (data wpływu 9 lutego 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie przychodu ze sprzedaży nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 9 lutego 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie przychodu ze sprzedaży nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 22 stycznia 1986 r. kupił Pan działkę o powierzchni 1,53 ha i planował wybudować tam dom. Jednakże w dniu 28 listopada 1988 r. został Pan wywłaszczony z tej nieruchomości. Jednym z warunków wywłaszczenia było otrzymanie nieruchomości zamiennej od urzędu gminy. Gmina nie dotrzymała jednak tego warunku, chociaż miała takie możliwości, bo dysponowała w 1989 r. działkami budowlanymi. W tej sytuacji zwrócił się Pan do Urzędu Wojewódzkiego o zwrot wywłaszczonej nieruchomości. Po szesnastu latach pismem z dnia 10 grudnia 2004 r. otrzymał Pan informację, że Urząd Gminy zamierza przeznaczyć do sprzedaży nieruchomość gruntową oznaczoną działkami o numerach 193/1 i 193/4, które powstały z podziału wywłaszczonej działki 193. W tej sytuacji pismem z dnia 10 marca 2005 r. zwrócił się Pan o zwrot wywłaszczonej nieruchomości. Decyzją Starostwa z dnia 8 lutego 2007 r. działki 193/1 i 193/4 zostały Panu zwrócone i ustalona została wartość zwrotu odszkodowania.

W wyniku porozumienia z Urzędem Gminy, na podstawie którego zrzekł się Pan wszelkich roszczeń i odszkodowań od gminy za nieprawnie zbytą działkę 193/3 Wójt Gminy zrezygnował z odszkodowania, które naliczyło Starostwo.

Aktem notarialnym z dnia 18 maja 2007 r. działki 193/1 i 193/4 zostały Panu zwrócone.

Obecnie uzyskał Pan warunki zabudowy na działki 193/1 i 193/4 i chciałby Pan wydzielić i sprzedać działkę o powierzchni 10 arów. Środki uzyskane ze sprzedaży chciałby Pan przeznaczyć na zakup działki dla córki, która chciałaby wybudować dom, ewentualnie na zakup mieszkania dla córki.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy będzie Pan musiał zapłacić podatek od sprzedaży i według jakiej stawki procentowej. Czy zwrot nieruchomości wywłaszczonej nie jest nabyciem w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych i w przypadku sprzedaży liczy się data pierwotnego nabycia wywłaszczonej nieruchomości.

Zdaniem Wnioskodawcy nie powinien płacić podatku od sprzedaży części nieruchomości nabytej w dniu 22 stycznia 1986 r., z której został wywłaszczony. W rozumieniu przepisów podatkowych 22 stycznia 1986 r. to data nabycia nieruchomości. W związku z niedotrzymaniem warunków decyzji wywłaszczeniowej przez urząd gminy już od 1992 r. starał się Pan o zwrot tej nieruchomości. Natomiast dopiero w grudniu 2004 r. wójt gminy poinformował Pana o możliwości zwrotu nieruchomości. Z powodu opieszałości urzędników od momentu wystąpienia do starostwa z pismem o zwrot wywłaszczonej nieruchomości do sporządzenia aktu notarialnego upłynęło ponad 2 lata.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) źródłem przychodów jest odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie.

Z analizy stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz dołączonych dokumentów, do których odsyła Pan w treści wniosku wynika, iż działki 193/1 i 193/4 stanowiły część nieruchomości zwróconej Panu jako byłemu jej właścicielowi, z której został Pan wywłaszczony decyzją Naczelnika Gminy w dniu 28 listopada 1988 r. Pismem z dnia 10 grudnia 2004 r. został Pan - stosownie do art. 136 ust. 2 i 5 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami - poinformowany przez Urząd Gminy o możliwości wystąpienia do Starosty o zwrot nieruchomości lub jej części. Starosta orzekając o zwrocie przedmiotowych działek, jako zbędnych na cel określony w decyzji o wywłaszczeniu wskazał m.in. na art. 136 ust. 3 i art. 137 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603 z późn. zm.).

W przedmiotowej sprawie istotna jest więc kwestia, czy zwrot nieruchomości w trybie przedstawionym przez Wnioskodawcę stanowi nabycie nieruchomości w myśl powołanego uprzednio art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle art. 112 ust. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami, wywłaszczenie nieruchomości polega na pozbawieniu albo ograniczeniu, w drodze decyzji, prawa własności, prawa użytkowania wieczystego lub innego prawa rzeczowego na nieruchomości.

Wywłaszczenie nieruchomości jest instytucją, za pomocą której państwo wkracza w sferę indywidualnych praw obywateli dla osiągnięcia celów o szczególnej doniosłości publicznej. W drodze decyzji dochodzi, m.in. do pozbawienia dotychczasowego właściciela prawa własności nieruchomości, z drugiej zaś strony przejścia prawa własności na rzecz Skarbu Państwa lub gminy. Jednocześnie ww. ustawa zawiera swoistą gwarancję, że wywłaszczona nieruchomość będzie wykorzystywana wyłącznie zgodnie z celem, na który dokonano wywłaszczenia. Gwarancją tą jest instytucja zwrotu nieruchomości, w przypadku, kiedy nieruchomość stała się zbędna z punktu widzenia celu na jaki dokonano wywłaszczenia.

Zgodnie z art. 136 ust. 2 i ust. 3 ww. ustawy w razie powzięcia zamiaru użycia wywłaszczonej nieruchomości lub jej części na inny cel niż określony w decyzji o wywłaszczeniu, właściwy organ zawiadamia poprzedniego właściciela lub jego spadkobiercę o tym zamiarze, informując równocześnie o możliwości zwrotu wywłaszczonej nieruchomości. Poprzedni właściciel lub jego spadkobierca mogą żądać zwrotu wywłaszczonej nieruchomości lub jej części, jeżeli, stosownie do przepisu art. 137, stała się zbędna na cel określony w decyzji o wywłaszczeniu. Z wnioskiem o zwrot nieruchomości lub jej części występuje się do starosty, wykonującego zadanie z zakresu administracji rządowej, który zawiadamia o tym właściwy organ.

Decyzja o zwrocie nieruchomości pełni funkcję restytucyjną, przywraca bowiem prawo własności nieruchomości osobie lub spadkobiercy tej osoby, do której nieruchomość należała przed wywłaszczeniem. Oznacza to, że w przedmiotowej sprawie nie można mówić o przeniesieniu prawa własności na zasadach ogólnych wynikających z przepisów o charakterze cywilnoprawnym, ale jedynie o restytucji (przywróceniu) stanu sprzed wywłaszczenia.

Zatem, skoro decyzja o zwrocie wywłaszczonej nieruchomości na rzecz byłego właściciela nie kreuje prawa do niej, lecz tylko przywraca stosunki własnościowe sprzed wywłaszczenia, to zwrot taki nie stanowi nabycia w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji, w przypadku planowanej przez Pana sprzedaży nieruchomości zwróconej po wywłaszczeniu nie powstanie przychód w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.