ITPB2/415-153/09/AD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 5 lutego 2009 r. (data wpływu 10 lutego 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania świadczeń pieniężnych z Funduszu Świadczeń Socjalnych wypłaconych emerytom i rencistom - jest nieprawidłowe.

W dniu 10 lutego 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania świadczeń pieniężnych z Funduszu Świadczeń Socjalnych wypłaconych emerytom i rencistom.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Płatnik będący placówka oświatową ma zamiar przyznać z Funduszu Socjalnego dla emerytów i rencistów w związku z łączącym ich poprzednio z zakładem pracy stosunkiem pracy, świadczenia pieniężne w zamian bonów do tej pory wydawanych, jako pomoc rzeczową na przygotowanie Świąt w okresie 11-12 kwietnia 2009 r. Świadczenia pieniężne przyznawane będą o zróżnicowanej wielkości w zależności od dochodów świadczeniobiorcy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy pomoc finansowa - wypłata świadczenia zamiast świadczeń rzeczowych, tj. bonów, wypłacona z Funduszu socjalnego dla emerytów i rencistów w związku z łączącym ich poprzednio z zakładem pracy stosunkiem pracy, do limitowanej kwoty 2.280 zł, zwolniona jest z podatku dochodowego od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 38 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są świadczenia pieniężne w zamian bonów. Przepis ten stanowi, iż...."ekwiwalenty pieniężne w zamian tych świadczeń otrzymywane przez emerytów i rencistów w związku z łączącym ich poprzednio z zakładami pracy stosunkiem służbowym.... - do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2.280 zł.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Stosownie do przepisu art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów zwolnionych na podstawie art. 21, 52, 52a, 52c wymienionej ustawy o podatku dochodowym oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Jednocześnie art. 21 ust. 1 pkt 38 tej ustawy wskazuje, że wolne od podatku dochodowego od osób fizycznych są świadczenia rzeczowe lub ekwiwalenty pieniężne w zamian tych świadczeń otrzymywane przez emerytów i rencistów w związku z łączącym ich poprzednio z zakładami pracy stosunkiem służbowym, stosunkiem pracy lub spółdzielczym stosunkiem pracy oraz od związków zawodowych - do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 2.280 zł.

W związku z tym, aby możliwym było zastosowanie powyższego zwolnienia, muszą być spełnione łącznie następujące warunki:

* świadczenie ma być świadczeniem rzeczowym lub ekwiwalentem pieniężnym w zamian tych świadczeń,

* świadczenie ma otrzymać emeryt lub rencista,

* świadczenie to musi być przyznane ww. osobom w związku z istniejącym uprzednio stosunkiem służbowym, stosunkiem pracy lub spółdzielczym stosunkiem pracy, oraz przez związki zawodowe,

* wartość świadczenia lub kwota ekwiwalentu pieniężnego nie może przekroczyć w roku podatkowym wysokości 2.280 zł.

Z uwagi na to, iż ustawa o podatku dochodowym nie określa definicji rzeczy ani świadczenia rzeczowego, należy odwołać się do znaczenia tych pojęć w języku potocznym lub definicji stosowanych w innych dziedzinach prawa. Zgodnie z art. 45 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) rzeczami są tylko przedmioty materialne.

W związku z powyższym, ze zwolnienia do wysokości określonego limitu korzystają jedynie świadczenia o charakterze rzeczowym lub ekwiwalenty pieniężne otrzymane w zamian tych świadczeń pod warunkiem spełnienia pozostałych wymienionych przesłanek.

Jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego, Wnioskodawca zamierza byłym pracownikom będącym emerytami i rencistami wypłacić z Funduszu Socjalnego świadczenia pieniężne na przygotowanie Świąt.

Zatem nie można uznać, że świadczenia pieniężne które otrzymają emeryci i renciści mają charakter świadczeń rzeczowych lub ekwiwalentów pieniężnych w zamian tych świadczeń, wymienionych w art. 21 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Sytuacja taka miałaby miejsce w przypadku gdy emerytom i rencistom zostałyby przyznane np. paczki żywnościowe lub ekwiwalent pieniężny zamiast przysługujących im paczek.

Zatem, wartość wypłaconych świadczeń pieniężnych opisanych we wniosku nie będzie podlegać zwolnieniu przedmiotowemu na podstawie wskazanego przepisu, a tym samym stanowić będzie przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.