ITPB2/415-130/09/RS - Zasadność pobierania podatku dochodowego od renty powypadkowej z Niemiec.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 1 lutego 2009 r. (data wpływu 5 lutego 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 23 kwietnia 2009 r. (data wpływu 27 kwietnia 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania świadczenia otrzymywanego z Niemiec:

W dniu 5 lutego 2009 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony pismem z dnia 23 kwietnia 2009 r. (data wpływu 27 kwietnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania świadczenia otrzymywanego z Niemiec.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 7 marca 1999 r. uległ Pan na terenie Niemiec wypadkowi i w związku z tym otrzymuje świadczenie powypadkowe (w formie renty) z ustawowego ubezpieczenia powypadkowego - Stowarzyszenie Prawa Publicznego, wypłacane przez Związek Zawodowy Pracowników Budownictwa.

Po przyznaniu renty środki pieniężne przekazywane były przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych Departament Wypłat Świadczeń Zagranicznych, a obecnie wpływają na osobisty rachunek bankowy. Ww. świadczenie zostało przyznane w dniu 21 kwietnia 2001 r. i jest wypłacane od dnia wypadku do dnia dzisiejszego, jak również opodatkowane podatkiem dochodowym, obecnie odprowadzanym przez bank do urzędu skarbowego.

Nadmienia Pan, że świadczenie to na terenie Niemiec nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym, na poparcie czego dołącza kserokopie pism dotyczących przyznania renty powypadkowej wraz z tłumaczeniami na język polski.

W uzupełnieniu wniosku przedstawił Pan okoliczności w jakich doszło do wypadku na terenie Niemiec. Strona niemiecka po zakończeniu leczenia kierowała do Pana pisma z zapytaniem o stan zdrowia, po czym wezwano Pana na komisję lekarską, która orzekła 30% ubytku zdrowia i przyznała rentę na czas nieokreślony.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy zasadnie jest pobierany podatek dochodowy od ww. świadczenia, tj. renty powypadkowej z terenu Niemiec...

Zdaniem Wnioskodawcy, podatek dochodowy od wypłacanej renty pobierany jest bezzasadnie, gdyż wysoki ubytek zdrowia zmusza do kosztownego leczenia i rehabilitacji.

Ponadto wskazuje Pan, że skoro jesteśmy państwem unijnym, a na terenie Niemiec ta renta jest zwolniona od podatku dochodowego to niezrozumiałe jest potrącanie go w Polsce.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za:

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie do art. 4a ww. ustawy przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

Zgodnie z zawartą w dniu 14 maja 2003 r. między Rzeczpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec, umową międzynarodową w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku (Dz. U. z 2005 r. Nr 12, poz. 90), w szczególności zaś stosownie do art. 18 ust. 1 ww. umowy, emerytury i podobne świadczenia lub renty, otrzymywane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie z drugiego Umawiającego się Państwa, podlegają opodatkowaniu tylko w tym pierwszym Państwie. Na podstawie art. 18 ust. 2 ww. umowy - bez względu na postanowienia ustępu 1 - płatności otrzymywane przez osobę mającą miejsce zamieszkania w jednym Umawiającym się Państwie z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych drugiego Umawiającego się Państwa, podlegają opodatkowaniu tylko w tym drugim państwie.

Ogólną zasadą jest więc opodatkowanie rent uzyskiwanych z Niemiec, przez osobę mającą miejsce zamieszkania w Polsce, w kraju miejsca zamieszkania tj. w Polsce. Wyjątek dotyczy sytuacji, gdy renta jest wypłacana z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych.

Niemieckie ustawowe ubezpieczenie społeczne składa się z pięciu działów:

Świadczenia pochodzące z tych pięciu działów mogą mieć formę zasiłków jednorazowych lub bieżących świadczeń stałych. Niemniej jednak wyłączne prawo do opodatkowania w Niemczech dotyczy zarówno bieżących stałych świadczeń, jak i jednorazowych zasiłków pochodzących z wszystkich działów niemieckiego ustawowego ubezpieczenia społecznego.

Podstawę ustawową ubezpieczenia wypadkowego - w prawie niemieckim - stanowi Kodeks Socjalny, m.in. jego Księga Siódma (SGB VII). Świadczenia pieniężne związane z niezdolnością do pracy na skutek wypadku przy pracy przyznawane i ustalane na podstawie tych przepisów są poborami pochodzącymi z działu ubezpieczeń od następstw wypadków niemieckiego ustawowego ubezpieczenia społecznego.

Z treści wniosku wynika, iż świadczenie, którego dotyczy zadane pytanie zostało wypłacone z ustawowego ubezpieczenia powypadkowego przez Związek Zawodowy Pracowników Budownictwa. Powyższe pozwala zakwalifikować tę należność pieniężną do świadczeń rentowych w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednakże z wniosku, jak i z jego uzupełnienia, nie wynika jednoznacznie, czy wypłacane Panu świadczenie pieniężne stanowi świadczenie z obowiązkowego systemu ubezpieczeń socjalnych.

Mając na względzie powyższe, jeżeli wypłacane Panu świadczenie stanowi świadczenie z niemieckiego ustawowego ubezpieczenia społecznego, podlega opodatkowaniu, zgodnie z powołanym art. 18 ust. 2 umowy międzynarodowej, tylko w Niemczech i tym samym nie podlega opodatkowaniu w Polsce. W takiej sytuacji natomiast płatnik (bank) w Polsce nie powinien od tych należności pieniężnych pobierać zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Wskazać jednak należy, że powołana umowa ma zastosowanie do dochodów uzyskanych począwszy od dnia 1 stycznia 2005 r. Obowiązująca natomiast do końca 2004 r. umowa z dnia 18 grudnia 1972 r. zawarta między Polską Rzeczpospolitą Ludową a Republiką Federalną Niemiec w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. z 1975 r. Nr 31, poz. 163) nie zawierała szczególnych regulacji które należałoby stosować w przypadku opodatkowania rent i emerytur. Zgodnie z art. 19 tej umowy dochody niewymienione wyraźnie w poprzednich artykułach osób mających miejsce zamieszkania lub siedzibę w Państwie Umawiającym się mogą być opodatkowane tylko w tym państwie.

Zgodnie z powyższym emerytury i renty wypłacane przez Republikę Federalną Niemiec a otrzymywane przez osobę mająca miejsce zamieszkania w Polsce w okresie obowiązywania umowy z dnia 18 grudnia 1972 r. w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu w zakresie podatków od dochodu i majątku, podlegały opodatkowaniu tylko w Polsce.

Ponieważ stosownie do treści § 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. ww. w związku z art. 14a § 6 ustawy - Ordynacja podatkowa, Dyrektorzy Izb Skarbowych upoważnieni są w imieniu ministra właściwego do spraw finansów publicznych do udzielania pisemnych interpretacji indywidualnych w zakresie przepisów prawa podatkowego w rozumieniu art. 3 pkt 2 ustawy - Ordynacja podatkowa w sprawach pozostających we właściwości naczelników urzędów i dyrektorów izb skarbowych oraz naczelników urzędów i dyrektorów izb celnych to tym samym Dyrektor Izby Skarbowej wydający interpretację indywidualną nie ma możliwości ani uprawnień do zaniechania poboru podatku czy też zwrotu podatku już wpłaconego.

Zaznaczyć także należy, iż zgodnie z art. 75 § 1 Ordynacji podatkowej, jeżeli podatnik kwestionuje zasadność pobrania przez płatnika podatku albo wysokość pobranego podatku, może złożyć wniosek o stwierdzenie nadpłaty podatku.

Końcowo należy dodać, że dokumenty dołączone przez Wnioskodawcę nie podlegały analizie i weryfikacji w ramach wydanej interpretacji. Wydając interpretację w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do ich oceny; jest związany wyłącznie opisem stanu faktycznego przedstawionym przez Wnioskodawcę i jego stanowiskiem. Wobec tego niniejszą interpretację wydano w oparciu o stan faktyczny przedstawiony przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.