ITPB2/415-1173/13/MN

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 19 grudnia 2013 r. (data wpływu 24 grudnia 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania zwolnienia przedmiotowego i obowiązku wystawienia informacji PIT-8C - jest nieprawidłowe.

W dniu 24 grudnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania zwolnienia przedmiotowego i obowiązku wystawienia informacji PIT-8C.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

X SA (dalej Spółka, Wnioskodawca) jest przedsiębiorstwem prowadzącym działalność gospodarczą w zakresie robót związanych z budową linii elektroenergetycznych i telekomunikacyjnych. W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca dokonuje również przebudowy (w rozumieniu art. 3 pkt 7a ustawy - Prawo budowlane) istniejących elektroenergetycznych linii dystrybucyjnych i przesyłowych. Spółka, aby umożliwić sobie wykonanie robót budowlanych w ramach tej przebudowy oraz uzyskać prawo do dysponowania na cele budowlane nieruchomością, na której posadowione są urządzenia elektroenergetyczne, niejednokrotnie musi w pierwszej kolejności uregulować stosunki prawne dotyczące tego gruntu.

W tym celu Spółka w imieniu przedsiębiorstw energetycznych zawiera z posiadaczami gruntów wchodzących w skład gospodarstwa rolnego umowy ustanawiające służebność przesyłu, stosownie do treści przepisu art. 305¹ - 305⁴ Kodeksu cywilnego. Umowa zawierana jest w formie aktu notarialnego i określa ona zakres, w jakim przedsiębiorstwo energetyczne oraz osoby działające w jego imieniu mogą korzystać z cudzej nieruchomości, na której znajdują się (lub mają się znajdować) urządzenia przesyłowe będące własnością przedsiębiorstwa przesyłowego. Umowa ta określa również wysokość i zasady płatności wynagrodzenia z tytułu ustanowienia służebności przesyłu. Wynagrodzenie to jest wypłacane przez Wnioskodawcę.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy wypłata posiadaczom gruntów wchodzących w skład gospodarstwa rolnego wynagrodzenia z tytułu ustanowienia służebności przesyłu korzysta ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 120 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i w związku z tym czy na Wnioskodawcy nie ciąży obowiązek wystawienia informacji PIT-8C.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż wypłata posiadaczom gruntów wchodzących w skład gospodarstwa rolnego wynagrodzenia z tytułu ustanowienia służebności przesyłu korzysta ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 120 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i w konsekwencji na Wnioskodawcy nie ciąży obowiązek wystawienia informacji PIT-8C.

W pierwszej kolejności Wnioskodawca wskazuje, że w kwestii zwolnienia z opodatkowania wynagrodzenia wypłaconego z tytułu ustanowienia służebności przesyłu wypowiedział się już Naczelny Sąd Administracyjny m.in. w wyroku z dnia 29 września 2011 r. sygn. akt II FSK 654/10 oraz II FSK 2131/11. Wnioskodawca stanowisko Naczelnego Sądu Administracyjnego wyrażone w uzasadnieniach obu ww. wyroków w pełni podziela i przyjmuje jako własne.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 120 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są odszkodowania wypłacone, na podstawie wyroków sądowych i zawartych umów (ugód), posiadaczom gruntów wchodzących w skład gospodarstwa rolnego, z tytułu:

* w wyniku prowadzenia na tych gruntach, przez podmioty uprawnione na podstawie odrębnych przepisów, inwestycji dotyczących budowy infrastruktury przesyłowej ropy naftowej i produktów rafinacji ropy naftowej oraz budowy urządzeń infrastruktury technicznej, o których mowa w art. 143 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami.

W myśl natomiast art. 305⁴ Kodeksu cywilnego do służebności przesyłu stosuje się odpowiednio przepisy o służebnościach gruntowych. Zdaniem Wnioskodawcy powyższe zwolnienie obejmuje także służebność przesyłu. Pomimo, że orzecznictwo sądowe nie stanowi w Polsce źródła prawa, to jednak całkowite pomijanie go przy ocenie stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę może prowadzić do naruszenia zasady pewności prawa i jednolitości jego stosowania, w sytuacji gdy organ, w oparciu o dany stan faktyczny, wydaje interpretację zasadniczo odmienną od wcześniejszych interpretacji wydanych w oparciu o stan faktyczny jednolity ze stanem faktycznym w danej sprawie. To z kolei stoi w sprzeczności z zasadą równości wobec prawa podatkowego, zgodnie z którą następstwa podatkowe analogicznych sytuacji ekonomiczno #61485; prawnych nie powinny się różnić, jak również z zasadą pogłębiania zaufania do państwa i prawa.

Zastosowanie, w odniesieniu do art. 21 ust. 1 pkt 120 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wyłącznie interpretacji językowej skutkowałoby sytuacją, w której przepis ten stałby się praktycznie przepisem martwym, co stoi w sprzeczności z zasadą racjonalnego ustawodawcy. Nie można bowiem przyjąć założenia, zgodnie z którym racjonalny ustawodawca wprowadził do systemu prawnego przepis, który pozornie przyznając podmiotom prawa określone uprawnienia jednocześnie w praktyce wyklucza możliwość spełnienia się warunków niezbędnych do skorzystania z tegoż uprawnienia. Wyłączenie możliwości skorzystania ze zwolnienia przewidzianego omawianym przepisem w odniesieniu do odszkodowania bądź wynagrodzenia z tytułu ustanowienia służebności przesyłu oznaczałoby, że jedynymi podmiotami uprawnionymi do skorzystania z tegoż zwolnienia byliby właściciele nieruchomości bezpośrednio graniczących z nieruchomościami stanowiącymi własność podmiotów realizujących inwestycje z zakresu infrastruktury przesyłowej. Co więcej, taka interpretacja prowadziłaby również do nieuzasadnionego uprzywilejowania właścicieli nieruchomości sąsiadujących z nieruchomościami podmiotów realizujących, którzy ustanawiając na swoich nieruchomościach służebność gruntową celem umożliwienia realizacji inwestycji z zakresu infrastruktury przesyłowej, byliby uprawnieni do skorzystania z omawianego zwolnienia, w przeciwieństwie do właścicieli dalej położonych nieruchomości ustanawiających służebność przesyłu służącą tym samym celom.

Wnioskodawca uważa, że w związku z powyższym należy #61485; w toku interpretacji i stosowania przepisów o służebności przesyłu #61485; zastosować wykładnię systemową zewnętrzną i dopełniać regulację prawną poprzez odpowiednie sięganie do przepisów z dziedziny służebności gruntowych.

Istotą służebności przesyłu jest obciążenie nieruchomości na rzecz przedsiębiorcy, który zamierza wybudować lub którego własność stanowią urządzenia, o których mowa w art. 49 § 1 Kodeksu cywilnego, prawem polegającym na tym, że przedsiębiorca może korzystać w ograniczonym zakresie z nieruchomości obciążonej, zgodnie z przeznaczeniem tych urządzeń. Służebność przesyłu jako ograniczone prawo rzeczowe, staje się składnikiem przedsiębiorstwa w rozumieniu podmiotowym. Ponadto służebność przesyłu, jako szczególny rodzaj służebności gruntowej, może być przedmiotem zasiedzenia. Wskazane istotne cechy służebności przesyłu, jakkolwiek różniące się w pewnym zakresie od służebności gruntowych, pozwalają na stwierdzenie, że stanowią one w istocie odmianę służebności gruntowych i ze względu na swoją konstrukcję służą w korzystaniu przez przedsiębiorców z cudzej nieruchomości w celu wybudowania i eksploatacji urządzeń przesyłowych.

Zdaniem Wnioskodawcy nie można również pominąć wykładni celowościowej. Po pierwsze, zakres ingerencji w prawa właściciela nieruchomości w przypadku służebności przesyłu jest większy, skoro służebność ta nie musi mieć na celu zwiększenia użyteczności nieruchomości władnącej. Po drugie, jej wprowadzenie do ustawy podyktowane zostało narastającymi potrzebami gospodarczymi, a co się z tym wiąże #61485; ustanowienie służebności przesyłu realizuje ważne z punktu widzenie interesu ogólnego cele społeczno ekonomiczne. Po trzecie, nie sposób przyjąć, że w wyniku wprowadzenia do Kodeksu cywilnego instytucji służebności przesyłu, przedmiotowa ulga podatkowa zostałaby pozbawiona swego praktycznego znaczenia.

Niezależnie od powyższego Wnioskodawca uważa, że należy jeszcze wskazać, iż oceniając stanowisko wyrażone w niniejszym wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, organ podatkowy winien uwzględnić przedstawioną wyżej linię orzeczniczą Naczelnego Sądu Administracyjnego, a także stanowisko wyrażone w wyrokach Wojewódzkich Sądów Administracyjnych: w Krakowie z dnia 18 grudnia 2012 r. sygn. akt I SA/Kr 1594/12; w Gdańsku z dnia 5 grudnia 2012 r. o sygn. akt I SA/Gd 1003/12, w Łodzi z dnia 4 grudnia 2012 r. o sygn. akt I SA/Łd 1134/12; we Wrocławiu z dnia 9 stycznia 2013 r. sygn. akt I SA/Wr 1383/12 oraz z dnia 17 stycznia 2013 r. I SA/Wr 1281/12; w Bydgoszczy z dnia 19 lutego 2013 r. sygn. akt I SA/Bd 1025/12 publ. CBOSA, w zakresie wykładni art. 21 ust. 1 pkt 120 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, albowiem ich tezy mają zastosowanie w niniejszej sprawie. Jednocześnie Wnioskodawca wskazuje, że zgodnie z art. 14a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych dąży do zapewnienia jednolitego stosowania prawa podatkowego przez organy podatkowe oraz organy kontroli skarbowej, dokonując w szczególności jego interpretacji, przy uwzględnieniu orzecznictwa sądów i Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości/obecnie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (interpretacje ogólne). Z kolei stosownie do art. 14e § 1 Ordynacji podatkowej minister właściwy do spraw finansów publicznych może, z urzędu, zmienić wydaną interpretację ogólną lub indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. Zdaniem Wnioskodawcy uzasadniony jest więc wniosek, że orzecznictwo sądów stało się przesłanką do formułowania oceny poprawności funkcjonujących w obrocie prawnym interpretacji, także interpretacji indywidualnych. Skoro więc organ wydający interpretacje indywidualne może w ramach działania ex oficio zmienić wydaną już uprzednio interpretację z racji stwierdzenia jej wadliwości w świetle orzecznictwa sądowego, to tym bardziej ma obowiązek dokonywać analizy tego orzecznictwa w postępowaniu zmierzającym do wydania takiej interpretacji, a zwłaszcza w przypadku, gdy na takie orzecznictwo powołuje się osoba składająca wniosek. Co więcej, organ podatkowy jest obowiązany #61485; zgodnie z art. 14c § 2 Ordynacji podatkowej #61485; dokonać oceny prawnej stanowiska wnioskodawcy, w tym orzeczeń, na które występujący o interpretację się powołał. Odniesienie się do powoływanych przez podatnika orzeczeń jest bowiem jednocześnie, wymaganym przepisami prawa, odniesieniem się do stanowiska podatnika, który argumentację zaprezentowaną w orzeczeniach sądowych przyjmuje i przedstawia jako własną.

Podsumowując, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż wynagrodzenie z tytułu ustanowienia służebności przesyłu, wypłacone na rzecz posiadaczy gruntów wchodzących w skład gospodarstwa rolnego korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 2 pkt 120 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji na Spółce nie ciąży obowiązek wystawienia informacji PIT-8C.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 191 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 120 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego jest odszkodowania wypłacone, na podstawie wyroków sądowych i zawartych umów (ugód), posiadaczom gruntów wchodzących w skład gospodarstwa rolnego, z tytułu:

* w wyniku prowadzenia na tych gruntach, przez podmioty uprawnione na podstawie odrębnych przepisów, inwestycji dotyczących budowy infrastruktury przesyłowej ropy naftowej i produktów rafinacji ropy naftowej oraz budowy urządzeń infrastruktury technicznej, o których mowa w art. 143 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 143 ust. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami przez budowę urządzeń infrastruktury technicznej rozumie się budowę drogi oraz wybudowanie pod ziemią, na ziemi albo nad ziemią przewodów lub urządzeń wodociągowych, kanalizacyjnych, ciepłowniczych, elektrycznych, gazowych i telekomunikacyjnych.

Służebność gruntowa uregulowana została w art. 285 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.). Stanowi on, że nieruchomość można obciążyć na rzecz właściciela innej nieruchomości (nieruchomości władnącej) prawem, którego treść polega bądź na tym, że właściciel nieruchomości władnącej może korzystać w oznaczonym zakresie z nieruchomości obciążonej, bądź na tym, że właściciel nieruchomości obciążonej zostaje ograniczony w możności dokonywania w stosunku do niej określonych działań, bądź też na tym, że właścicielowi nieruchomości obciążonej nie wolno wykonywać określonych uprawnień, które mu względem nieruchomości władnącej przysługują na podstawie przepisów o treści i wykonywaniu własności (służebność gruntowa).

Zgodnie natomiast z art. 305¹ nieruchomość można obciążyć na rzecz przedsiębiorcy, który zamierza wybudować lub którego własność stanowią urządzenia, o których mowa w art. 49 § 1, prawem polegającym na tym, że przedsiębiorca może korzystać w oznaczonym zakresie z nieruchomości obciążonej, zgodnie z przeznaczeniem tych urządzeń (służebność przesyłu).

Jeżeli właściciel nieruchomości odmawia zawarcia umowy o ustanowienie służebności przesyłu, a jest ona konieczna dla właściwego korzystania z urządzeń, o których mowa w art. 49, przedsiębiorca może żądać jej ustanowienia za odpowiednim wynagrodzeniem (art. 305² § 1). Jeżeli przedsiębiorca odmawia zawarcia umowy o ustanowienie służebności przesyłu, a jest ona konieczna do korzystania z urządzeń, o których mowa w art. 49 § 1, właściciel nieruchomości może żądać odpowiedniego wynagrodzenia w zamian za ustanowienie służebności przesyłu (art. 305² § 2).

Stosownie do art. 305⁴ Kodeksu cywilnego do służebności przesyłu stosuje się odpowiednio przepisy o służebnościach gruntowych.

Z treści wniosku wynika, że X SA (dalej Spółka, Wnioskodawca) jest przedsiębiorstwem prowadzącym działalność gospodarczą w zakresie robót związanych z budową linii elektroenergetycznych i telekomunikacyjnych. W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca dokonuje również przebudowy (w rozumieniu art. 3 pkt 7a ustawy - Prawo budowlane) istniejących elektroenergetycznych linii dystrybucyjnych i przesyłowych. Spółka, aby umożliwić sobie wykonanie robót budowlanych w ramach tej przebudowy oraz uzyskać prawo do dysponowania na cele budowlane nieruchomością, na której posadowione są urządzenia elektroenergetyczne, niejednokrotnie musi w pierwszej kolejności uregulować stosunki prawne dotyczące tego gruntu.

W tym celu Spółka w imieniu przedsiębiorstw energetycznych zawiera z posiadaczami gruntów wchodzących w skład gospodarstwa rolnego umowy ustanawiające służebność przesyłu, stosownie do treści przepisu art. 305¹ - 305⁴ Kodeksu cywilnego. Umowa zawierana jest w formie aktu notarialnego i określa ona zakres, w jakim przedsiębiorstwo energetyczne oraz osoby działające w jego imieniu mogą korzystać z cudzej nieruchomości, na której znajdują się (lub mają się znajdować) urządzenia przesyłowe będące własnością przedsiębiorstwa przesyłowego. Umowa ta określa również wysokość i zasady płatności wynagrodzenia z tytułu ustanowienia służebności przesyłu. Wynagrodzenie to jest wypłacane przez Wnioskodawcę.

Oceniając tak przedstawione zagadnienie, mając na uwadze przedstawione przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stwierdzić należy, że wynagrodzenie za ustanowienie służebności przesyłu nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 120 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przepis ten stanowi bowiem, że zwolnieniu podlega odszkodowanie z tytułu ustanowienia służebności gruntowej a nie służebności przesyłu.

W tym miejscu podkreślić należy, że zwolnienia podatkowe stanowią wyłom od zasady powszechności opodatkowania oraz mają charakter przywileju, z którego podatnik ma prawo, a nie obowiązek korzystania; muszą one być zatem interpretowane bez dokonywania wykładni rozszerzającej, a także zawężającej danego przepisu prawa podatkowego. Nadto przy wszelkiej interpretacji przepisów prawa podatkowego i próbach odkodowania zawartych w nich norm prawnych należy posługiwać się przede wszystkim wykładnią językową.

Skoro więc we wskazanym przepisie regulującym zwolnienie przedmiotowe ustawodawca posłużył się zwrotem "służebność gruntowa" i nie zmienił w drodze nowelizacji jego treści, np. dodając do zakresu zwolnienia także służebność przesyłu, jak również w żadnej jego części nie odesłał do odpowiedniego stosowania przepisów Kodeksu cywilnego dotyczących służebności przesyłu, to uznać należy, iż jego wolą było ograniczenie przedmiotowego zwolnienia jedynie do odszkodowania za ustanowienie służebności gruntowej.

Powyższe oznacza, iż wypłacone wynagrodzenie z tytułu ustanowienia służebności przesyłu stanowi przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie bowiem z definicją przychodów z innych źródeł, określoną w art. 20 ust. 1 stanowią je w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Użyty we wskazanym przepisie zwrot "w szczególności" dowodzi, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł należy bowiem mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

Stosownie natomiast do art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Z treści zacytowanego przepisu wynika, że obowiązek wystawienia informacji według ustalonego wzoru i przekazania jej podatnikowi oraz naczelnikowi właściwego urzędu skarbowego, nie ciąży na podmiocie dokonującym wypłat należności lub świadczeń, które korzystają ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21, art. 52 i art. 52a oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku,

W związku z powyższym, ponieważ w przedstawionej sytuacji wypłacone wynagrodzenie nie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania, jak również nie jest to świadczenie od którego zaniechano poboru podatku, dokonując wypłaty wynagrodzenia z tytułu ustanowienia służebności przesyłu Wnioskodawca powinien sporządzić i przekazać osobie, która otrzymała świadczenie oraz właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego, stosowną informację o wysokości osiągniętych przychodów z określeniem rodzaju przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Wszelkie powyższe kwestie zostały również potwierdzone w interpretacji ogólnej Ministra Finansów z dnia 10 lipca 2013 r. znak: DD3/033/101/CRS/13/RWPD-48186/RD-70020/13, w której wskazano, że na gruncie prawa cywilnego służebność przesyłu nie jest ani służebnością gruntową, ani służebnością osobistą, lecz stanowi odrębny od nich rodzaj służebności. Dlatego też brak jest podstaw do uznania, że w ustawie podatkowej pojęcie służebności gruntowej i pojęcie służebności przesyłu jest tożsame. Stwierdzono również, że skoro ustawodawca w art. 21 ust. 1 pkt 120 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymienia służebność gruntową nie wymieniając jednocześnie służebności przesyłu, do tej ostatniej nie ma zastosowania zawarte w tym przepisie zwolnienie podatkowe.

Odnosząc się do przywołanych przez Wnioskodawcę wyroków Naczelnego Sądu Administracyjnego i Wojewódzkich Sądów Administracyjnych wskazać należy, że organ zapoznał się z wykładnią art. 21 ust. 1 pkt 120 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przyjętą przez sądy w wydanych rozstrzygnięciach w podobnych sprawach, jednak jej nie podziela. Zastosowana przez sądy wykładnia powoduje poszerzenie zakresu stosowania omawianego przepisu poprzez błędne przyjęcie, że przewidziana w tym przepisie ulga podatkowa z tytułu odszkodowania wypłaconego, na podstawie wyroków sądowych i zawartych umów (ugód), posiadaczom gruntów wchodzących w skład gospodarstwa rolnego, z tytułu ustanowienia służebności gruntowej przysługuje także z tytułu ustanowienia służebności przesyłu, jako odmiany służebności gruntowej.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.