ITPB2/415-1161/10/MK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 7 grudnia 2010 r. (data wpływu - 13 grudnia 2010 r.), uzupełnionym pismem z dnia 2 lutego 2011 r. (data wpływu - 7 lutego 2011 r.) oraz z dnia 4 marca 2011 r. (data wpływu) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu ze sprzedaży działki - jest prawidłowe.

W dniu 13 grudnia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania przychodu ze sprzedaży działki. Wniosek uzupełniono w dniu 7 lutego 2011 r. i w dniu 4 marca 2011 r.

W przedmiotowym wniosku oraz w pismach uzupełniających przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Od 1990 r. pozostaje Pani w związku małżeńskim, w którym nie ustanowiono rozdzielności małżeńskiej. Natomiast w dniu 29 sierpnia 2002 r. Pani mąż nabył - na współwłasność - działkę. Jak wynika z dokonanego w dniu 4 marca 2011 r. uzupełnienia, mąż dokonał ww. nabycia z majątku odrębnego, zaś Pani nie została wymieniona "z imienia i nazwiska" jako współwłaścicielka, choć - jak wskazała - wiadomo było, że chodzi o Jej osobę (nie było Pani podczas zawierania ww. transakcji).

Opisany grunt został podzielony na pięć działek i drogę dojazdową, przy czym na jednej z działek we wrześniu 2009 r. rozpoczęła Pani wspólnie z mężem budowę domu.

W celu skorzystania z preferencyjnego kredytu "Rodzina na swoim", w dniu 10 lipca 2009 r. mąż dokonał darowizny trzech działek, którą Pani przyjęła do majątku wspólnego, co było konieczne z tego względu - co wskazano w ww. piśmie uzupełniającym - że bank wymagał, aby była Pani wskazana w akcie notarialnym jako współwłaścicielka.

Obecnie wspólnie z mężem zamierza Pani sprzedać jedną z trzech ww. działek.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Pani zdaniem, nie powinna płacić podatku, ponieważ w dniu 29 sierpnia 2002 r. opisana we wniosku nieruchomość została nabyta na zasadzie współwłasności majątkowej małżeńskiej, zaś dokonana w dniu 10 lipca 2002 r. darowizna nic nie wniosła, jeśli chodzi o ww. współwłasność majątkową. Natomiast w przypadku, gdyby zamierzona sprzedaż była opodatkowana, stoi Pani na stanowisku, że będzie mogła odliczyć koszty budowy domu, jak i spłaty zaciągniętego kredytu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego Pani stanowisko w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy wskazać, iż stosunki majątkowe pomiędzy małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 1964 Nr 9, poz. 59 z późn. zm.). W myśl art. 31 cytowanej ustawy, istota wspólności ustawowej wyraża się w tym, że: 1) powstaje z mocy samego prawa z chwilą zawarcia małżeństwa (o ile wcześniej przyszli małżonkowie nie zawarli małżeńskiej umowy majątkowej - intercyzy), 2) obejmuje dorobek małżonków (rozumiany jako przedmioty majątkowe nabyte w czasie trwania wspólności ustawowej przez oboje małżonków lub przez jednego z nich). Co więcej, wspólność ustawowa charakteryzuje się tym, że w czasie jej trwania udziały małżonków w majątku wspólnym nie są określone, a zatem jest to typ współwłasności łącznej.

Opisany ustrój majątkowy trwa do ustania lub unieważnienia małżeństwa albo orzeczenia separacji, chyba że w czasie trwania związku małżeńskiego: 1) małżonkowie zawarli małżeńską umowę majątkową, 2) z ważnych powodów na żądanie jednego z małżonków sąd orzekł zniesienie wspólności, 3) wspólność ustała z mocy prawa w razie ubezwłasnowolnienia lub ogłoszenia upadłości jednego z małżonków. Zgodnie z art. 47 § 1 zd. 1 Kodeksu małżonkowie mogą przez umowę zawartą w formie aktu notarialnego wspólność ustawową rozszerzyć lub ograniczyć albo ustanowić rozdzielność majątkową lub rozdzielność majątkową z wyrównaniem dorobków (umowa majątkowa), przy czym do ustanowionej umową wspólności majątkowej stosuje się odpowiednio przepisy o wspólności ustawowej, z zachowaniem przepisów art. 49-511 (art. 48). Zatem wspólność ustawową strony mogą kształtować, przy utrzymaniu majątku wspólnego, w dwójnasób - bądź przez jej umowne ograniczenie, bądź przez rozszerzenie, zaś zawarcie omawianej umowy jest czynnością prawną organizacyjną, która reguluje stosunki majątkowe małżonków przez czas trwania ich związku małżeńskiego.

W przypadku tzw. wspólności rozszerzonej obejmuje ona przedmioty (prawa) majątkowe, które według zasad ustroju ustawowej wspólności należą do majątku osobistego, stąd też małżonkowie mogą włączyć do tego rodzaju wspólności przedmioty nabyte przez nich przed zawarciem małżeństwa, a także przedmioty należące z mocy ustawy do majątku osobistego jednego z małżonków. Należy zatem przyjąć, iż prawo dopuszcza - z wyjątkiem ograniczeń określonych w art. 49 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego - możliwość przesunięcia określonych przedmiotów majątkowych z majątku współmałżonka.

Co do zasady rozporządzenie przez osobę przedmiotem wchodzącym w skład jej majątku odrębnego na rzecz majątku wspólnego (w drodze darowizny), w czasie trwania wspólności majątkowej, nie jest tożsame z zawarciem majątkowej umowy małżeńskiej rozszerzającej współwłasność małżeńską w znaczeniu użytym w art. 47-51 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego.

W piśmiennictwie podaje się ponadto, że o zaliczeniu danego przedmiotu majątkowego do majątku wspólnego decyduje moment faktycznego (definitywnego) jego nabycia. Z punktu widzenia przynależności prawa do majątku wspólnego bez znaczenia jest, czy jego nabycia dokonali małżonkowie wspólnie, czy też tylko jeden z nich. Nie jest istotna także podstawa (sposób) nabycia danego przedmiotu. Obowiązuje domniemanie, że przedmioty majątkowe nabyte w trakcie wspólności małżeńskiej przez jednego z małżonków zostały nabyte z majątku wspólnego na rzecz wspólności majątkowej.

Rozważając kwestie podatkowe, należy wskazać treść art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), zgodnie z którym opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Natomiast w myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

W świetle powyższego, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub ww. prawa następuje przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z analizy opisanego zdarzenia przyszłego wynika, że w dniu 29 sierpnia 2002 r. Pani mąż nabył - na współwłasność - działkę, przy czym dokonał ww. nabycia z majątku odrębnego, zaś Pani nie została wymieniona "z imienia i nazwiska" jako współwłaścicielka, choć - jak wskazała - wiadomo było, że chodzi o Jej osobę (nie było Pani podczas zawierania ww. transakcji).

Opisany grunt został podzielony na pięć działek i drogę dojazdową, przy czym na jednej z działek we wrześniu 2009 r. rozpoczęła Pani wspólnie z mężem budowę domu. Natomiast w dniu 10 lipca 2009 r. mąż dokonał darowizny trzech działek, którą Pani przyjęła do majątku wspólnego, co było konieczne z uwagi na wymóg banku, w związku z ubieganiem się o udzielenie kredytu, aby była Pani wskazana w akcie notarialnym jako współwłaścicielka. Obecnie wspólnie z mężem zamierza Pani sprzedać jedną z trzech ww. działek.

Dokonując zatem oceny skutków prawnych przedstawionego w sprawie zdarzenia przyszłego, należy wskazać, że wprawdzie ustawodawca dopuszcza w dyspozycji art. 199a § 1 Ordynacji podatkowej, aby organ podatkowy dokonując ustalenia treści czynności prawnej, uwzględniał zgodny zamiar stron i cel czynności, a nie tylko dosłowne brzmienie oświadczeń woli złożonych przez strony czynności, jednakże w myśl art. 14h przytoczonej ustawy przepis ten nie ma zastosowania w przypadku postępowania w sprawie wydawania interpretacji indywidualnych.

Ustalenie mających wpływ na zdarzenie przyszłe okoliczności, istotnych zarazem dla określenia skutków podatkowych (w rozpatrywanej sprawie dotyczy to analizy czynności prawnych dokonanych przez Panią i męża w dniu 29 sierpnia 2002 r. i 10 lipca 2009 r.), wymaga więc uprzedniego poznania treści czynności prawnej, z którą ów stan się wiąże. Jakakolwiek klasyfikacja zdarzeń na gruncie prawa podatkowego nie może mieć miejsca, jeżeli wcześniej nie zostanie ustalony status zachowania podatnika na gruncie prawa prywatnego oraz skutków, jakie to zachowanie wywołało. Wadliwe zakwalifikowanie umowy spowoduje konsekwencje w postaci wadliwego ustalenia okoliczności mających wpływ na zdarzenie przyszłe i ostatecznie wadliwego określenia skutków podatkowych. Dlatego też na gruncie prawa podatkowego tak wielką uwagę przywiązuje się do wykładni oświadczeń woli, co pozwala na ustalenie skutków, które one wywołują, jednak - jak wyżej ustalono w przypadku art. 199a § 1 Ordynacji podatkowej - pozostaje to poza kompetencjami organu wydającego interpretację indywidualną.

W związku z tym wskazać należy, że w przypadku wszczęcia ewentualnego postępowania podatkowego (którego domenę stanowi poczynienie ww. ustaleń) to na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Mając na względzie powyższe - w szczególności wskazanie we wniosku i jego uzupełnieniach, że nieruchomość, z której wydzielono ww. działkę, została nabyta na zasadzie współwłasności w 2002 r. - za datę nabycia działki, którą zamierza Pani wspólnie z mężem zbyć, należy wskazać dzień, w którym nabyła ją wspólnie z mężem, tj. 29 sierpnia 2002 r. Natomiast wydzielenie działek z nabytej w 2002 r. nieruchomości nie stanowi ich nabycia w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Stąd też czynność ta nie miała wpływu na określenie początku biegu terminu, o którym mowa w tym przepisie. Zatem przychód uzyskany z jej sprzedaży nie będzie podlegał opodatkowaniu zgodnie z przepisem art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy, gdyż od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie, do dnia planowanej sprzedaży upłynie więcej niż 5 lat.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie wskazuje się, iż załączone dokumenty nie były brane pod uwagę przy rozpatrywaniu przedmiotowej sprawy, bowiem organ podatkowy związany jest przedstawionym we wniosku opisem zdarzenia przyszłego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.