ITPB2/415-1155/11/IB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 21 grudnia 2011 r. (data wpływu 27 grudnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku wystawiania informacji PIT-8C - jest nieprawidłowe.

W dniu 27 grudnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku wystawiania informacji PIT-8C.

Wezwaniem z dnia 5 marca 2012 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy zwrócił się m.in. o wyczerpujące przedstawienie zaistniałego stanu faktycznego.

Pismem z dnia 16 marca 2012 r. (data wpływu 20 marca 2012 r.) uzupełniono wniosek w ww. zakresie.

W przedmiotowym wniosku oraz w jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

W związku z realizacją programu specjalnego oraz zastosowaniu specyficznych w nim elementów (nowych wspierających zatrudnienie), które nie są enumeratywnie wymienione a wynikają z art. 108 ust. 1 pkt 51 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (tekst jedn. Dz. U. z 2008 r. Nr 69, poz. 415 z późn. zm.) Wnioskodawca dokonał następujących świadczeń:

* refundacji w wysokości 6.000 zł (bonus dla pracodawcy) wypłaconej na podstawie umowy cywilnoprawnej, po zatrudnieniu osoby bezrobotnej i zakupie środka trwałego związanego z danym stanowiskiem i miejscem pracy;

* dotacji osobie bezrobotnej w wysokości 3.000 zł (bon adaptacyjny) wypłaconej na podstawie umowy cywilnoprawnej w związku z zatrudnieniem i zamieszkaniem w innej miejscowości;

* dotacji w wysokości 100 zł (bon aktywizacyjny) wypłaconej na podstawie skierowania na szkolenie osobie bezrobotnej po rozpoczęciu szkolenia na pokrycie dodatkowych kosztów (nie jest to stypendium).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca ma obowiązek wystawić PIT-8C w związku z dokonanymi refundacjami i dotacjami.

Zdaniem Wnioskodawcy nie wystawia pracodawcy informacji o przychodach, ponieważ pracodawca prowadzący działalność gospodarczą księguje otrzymaną kwotę do pozostałych przychodów na podstawie art. 14 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Na podstawie art. 42a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do końca lutego następującego po roku podatkowym wystawia informację o przychodach PIT-8C dla bezrobotnego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 42a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Z literalnego brzmienia powołanego przepisu wynika zatem jednoznacznie, iż obowiązek sporządzenia imiennej informacji PIT-8C występuje w sytuacji gdy wyżej wymienione osoby (jednostki) dokonywały na rzecz podatników świadczeń o charakterze pieniężnym lub niepieniężnym stanowiących przychód w rozumieniu art. 20 ust. 1 ustawy tj. przychód z innych źródeł nie wymieniony w katalogu zwolnień przedmiotowych oraz przychód (dochód), od którego nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego.

Stosownie natomiast do art. 35 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy do poboru zaliczek miesięcznych jako płatnicy są obowiązane organy zatrudnienia - od świadczeń wypłacanych z Funduszu Pracy - pomniejszonych o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b).

Z przepisu art. 38 ust. 1 ww. ustawy wynika, iż płatnicy, o których mowa w art. 31 i 33-35, przekazują, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a, kwoty pobranych zaliczek na podatek w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki, na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jeżeli między kwotą potrąconego podatku a kwotą wpłaconego podatku występuje różnica, należy ją wyjaśnić w deklaracji, o której mowa w ust. 1a.

W terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 31, art. 33 i art. 35, w przypadku gdy nie dokonują rocznego obliczenia podatku, są obowiązani przekazać podatnikowi i urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych - imienne informacje sporządzone według ustalonego wzoru, z zastrzeżeniem ust. 5. Informację, o której mowa w zdaniu pierwszym, sporządza się również w przypadku dokonywania wypłaty świadczeń określonych w art. 21 ust. 1 pkt 46 i 74. W informacji tej wykazuje się również dochody zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych umów międzynarodowych (art. 39 ust. 1 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 39 ust. 2 ww. ustawy jeżeli obowiązek poboru przez płatników, o których mowa w art. 31, art. 33 i art. 35, zaliczek na podatek ustał w ciągu roku, płatnicy na pisemny wniosek podatnika, w terminie 14 dni od dnia złożenia tego wniosku, są obowiązani do sporządzenia i przekazania podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, lub urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych, imiennej informacji, o której mowa w ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 5.

Na podstawie art. 20 ust. 1 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2012 r. za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Sformułowanie "w szczególności" dowodzi, że definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i nie ma przeszkód, aby do tej kategorii zaliczyć również przychody inne niż wymienione wprost w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy. O przychodzie podatkowym z innych źródeł należy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe.

W myśl art. 14 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy przychodem z działalności gospodarczej są dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków, z wyjątkiem gdy przychody te są związane z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których, zgodnie z art. 22a-22o, dokonuje się odpisów amortyzacyjnych.

Przychodu nie stanowią zatem refundacje w części stanowiącej zwrot wydatków na zakup lub wytworzenie środków trwałych.

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 129 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są dotacje, w rozumieniu przepisów o finansach publicznych, otrzymane z budżetu państwa lub budżetów jednostek samorządu terytorialnego.

W świetle powołanego przepisu skorzystanie z przedmiotowego zwolnienia uzależnione jest zatem od źródła finansowania tj. pochodzenia dotacji z budżetu państwa lub budżetów jednostek samorządu terytorialnego a zarazem ustalenia czy przyznawana dotacja jest dotacją w rozumieniu przepisów o finansach publicznych.

Jak wynika ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku oraz w jego uzupełnieniu Wnioskodawca w związku z realizacją programu specjalnego dokonywał świadczeń wynikających z art. 108 ust. 1 pkt 51 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy na rzecz pracodawców w formie refundacji oraz na rzecz osób bezrobotnych w formie dotacji.

Na podstawie art. 108 ust. 1 pkt 51 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (tekst jedn. Dz. U. z 2008 r. Nr 69, poz. 415 z późn. zm.) środki Funduszu Pracy przeznacza się na finansowanie specyficznych elementów wspierających zatrudnienie, realizowanych w ramach programów specjalnych, niewymienionych w pkt 1-50.

Zgodnie z art. 66a ust. 1 ww. ustawy starosta samodzielnie lub we współpracy z innymi organami, organizacjami i podmiotami zajmującymi się problematyką rynku pracy oraz pracodawcami, w celu aktywizacji zawodowej osób, o których mowa w art. 49a, inicjuje i realizuje programy specjalne.

Programy specjalne są finansowane ze środków Funduszu Pracy, ustalonych według algorytmu, przyznanych na finansowanie zadań w powiecie oraz mogą być wspierane innymi środkami (art. 66a ust. 3 ww. ustawy).

W myśl art. 103 ust. 1 ww. ustawy Fundusz Pracy jest państwowym funduszem celowym. Na podstawie art. 103 ust. 2 ww. ustawy dysponentem Funduszu Pracy jest minister właściwy do spraw pracy.

Zgodnie z art. 106 ust. 1 przychodami Funduszu Pracy są m.in. obowiązkowe składki na Fundusz Pracy, dotacje budżetu państwa, środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej na współfinansowanie projektów finansowanych z Funduszu Pracy, odsetki od środków Funduszu Pracy pozostających na rachunkach bankowych dysponenta Funduszu Pracy oraz samorządów województw, powiatów, Ochotniczych Hufców Pracy i wojewodów.

Przy tym, przepisy ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240) wyodrębniają fundusz celowy od budżetu państwa.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ww. ustawy państwowy fundusz celowy jest tworzony na podstawie odrębnej ustawy.

Przychody państwowego funduszu celowego pochodzą ze środków publicznych, a koszty są ponoszone na realizację wyodrębnionych zadań państwowych (art. 29 ust. 2 ww. ustawy).Stosownie do art. 29 ust. 4 ww. ustawy państwowy fundusz celowy stanowi wyodrębniony rachunek bankowy, którym dysponuje minister wskazany w ustawie tworzącej fundusz albo inny organ wskazany w tej ustawie. Podstawą gospodarki finansowej państwowego funduszu celowego jest roczny plan finansowy (art. 29 ust. 6 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 29 ust. 8 ww. ustawy koszty państwowego funduszu celowego mogą być pokrywane tylko w ramach posiadanych środków finansowych obejmujących bieżące przychody, w tym dotacje z budżetu państwa i pozostałości środków z okresów poprzednich.

Wobec powyższego, świadczenia wypłacanego z państwowego funduszu celowego, jakim jest Fundusz Pracy nie można utożsamiać ze świadczeniem wypłacanym z budżetu państwa czy jednostki samorządu terytorialnego.

Mając na uwadze stan faktyczny opisany we wniosku oraz powołany wyżej stan prawny w przedmiotowej sprawie stwierdzić zatem należy, iż Wnioskodawca ma obowiązek obliczania, pobierania i odprowadzania zaliczek na podatek dochodowy od świadczeń pieniężnych wypłacanych osobom bezrobotnym. W tym przypadku po stronie Wnioskodawcy występuje również obowiązek sporządzenia i przekazania informacji PIT-11. Natomiast nie występuje obowiązek pobierania zaliczek i wystawiania jakichkolwiek informacji podatkowych w przypadku gdy refundacje w związku z zatrudnianiem bezrobotnych i zakupem środka trwałego związanego z danym stanowiskiem i miejscem pracy otrzymują osoby w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-561 Olsztyn po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.