ITPB2/415-1140/13/IB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 11 grudnia 2013 r. (data wpływu 13 grudnia 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika - jest nieprawidłowe.

W dniu 13 grudnia 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z naliczeniem odsetek od pożyczki, przekazywaniem biletów i odzieży.

Wezwaniem z dnia 28 lutego 2014 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy zwrócił się o wyczerpujące przedstawienie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego.

Pismem z dnia 7 marca 2014 r. (data wpływu 10 marca 2014 r.) uzupełniono wniosek w ww. zakresie.

We wniosku oraz w jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny/zdarzenie przyszłe.

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością prowadząca działalność pod firmą: X, zwana dalej stroną, podatnikiem, Spółką lub wnioskodawcą, jest właścicielem szeregu zabudowanych nieruchomości oraz prowadzi działalność gospodarczą w głównym zakresie wynajmu lokali użytkowych. W zakresie podatku dochodowego od osób prawnych rokiem podatkowym jest okres 12 miesięcy od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia. Aktualnie jest to okres od dnia 1 stycznia 2013 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. Zaliczki na podatek dochodowy od osób prawnych strona opłaca kwartalnie. Wnioskodawca jest podatnikiem VAT czynnym, w zakresie podatku od towarów i usług, zobowiązanym do składania deklaracji miesięcznych. Zaliczki na podatek dochodowy od osób prawnych w roku podatkowym 2013 trwającym od dnia 1 stycznia 2013 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. Spółka opłaca kwartalnie, od dnia 1 stycznia 2014 r. zaliczki na podatek dochodowy od osób prawnych strona będzie opłacać miesięcznie. W dniu 3 marca 2011 r. większościowy udziałowiec Spółki-osoba fizyczna udzieliła stronie pożyczki w kwocie 1 500 000 zł 00 gr, zwanej dalej w skrócie pożyczką, na cele związane z działalnością gospodarczą. Strony umowy ustaliły, iż zwrot pożyczki dla pożyczkodawcy nastąpi w dniu 31 grudnia 2013 r. i w tym też dniu zostaną naliczone oraz wypłacone umowne odsetki od udzielonej pożyczki z dnia 3 marca 2011 r. W dniu 15 września 2011 r. ww. osoba fizyczna podarowała posiadane udziały Spółki córce, która od tego dnia jest większościowym udziałowcem Spółki. W dniu 2 kwietnia 2012 r. została podpisana umowa cesji, w ramach której to umowy przekazała prawa do umowy pożyczki z dnia 3 marca 2011 r. dla córki. W dniu 21 stycznia 2013 r. strony umowy pożyczki z dnia 3 marca 2011 r. ustaliły, iż pożyczka zostanie zwrócona przez Spółkę w dniu 31 grudnia 2022 r. Następnie strony umowy w dniu 12 lutego 2013 r. podpisały kolejny aneks do umowy pożyczki, w którym ustaliły, iż odsetki od pożyczki za okres od dnia 3 marca 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. zostaną naliczone na dzień 31 grudnia 2013 r. i będą wypłacone w okresie od dnia 1 stycznia 2014 r. do dnia 31 grudnia 2014 r. w równych ratach miesięcznych. W związku ze zmniejszeniem się ilości podmiotów chętnych do wynajmowania od Spółki lokali użytkowych, strona poniosła wydatki na zakup biletów na imprezy sportowe oraz kulturalne, zwane dalej biletami na imprezy lub też wydatkami na imprezy kulturalne oraz za pośrednictwem członków zarządu, prokurentów oraz zatrudnionych w Spółce pracowników, w ramach promocji i reklamy przekazuje nieodpłatnie małym przedsiębiorcom pracującym na rynkach lokalnych niniejsze bilety na imprezy, celem ich zachęcenia do wynajęcia od strony lokali użytkowych oraz miejsc do prowadzenia handlu odręcznego. Spółka w celu reklamy oraz poprawienia wizerunku zatrudnionych w Spółce osób nabyła też odzież dla pracowników oraz zarządu Spółki, między innymi np. kostiumy, płaszcze, sukienki, zwane dalej odzieżą pracowniczą, która to odzież została opatrzona w logo Spółki oraz została wydana nieodpłatnie zatrudnionym pracownikom oraz prokurentom, ale podlega zwrotowi w przypadku wygaśnięcia lub rozwiązania umowy o pracę ze Spółką. Spółka ponadto w celu zareklamowania strony nabyła szereg artykułów odzieżowych oraz obuwie, nieopatrzonych w logo Spółki oraz wydała przedmiotowe artykuły zarządowi Spółki oraz prokurentom z zaznaczeniem, że nie podlega powyższa odzież oraz obuwie, zwane dalej odzieżą pozostałą, zwrotowi w przypadku wygaśnięcia oraz rozwiązania umowy o pracę. Kapitał zakładowy Spółki wynosi 1 400 000 zł 00 gr (jeden milion czterysta tysięcy złotych). Spółka przewiduje, iż osoba fizyczna będzie nadal, także w dniu 31 grudnia 2013 r., większościowym udziałowcem.

W przesłanym uzupełnieniu wniosku wskazano, że wydana pracownikom Spółki odzież, w tym również odzież oznaczona logo firmy, nie posiada charakterystycznych cech, które uniemożliwiają wykorzystanie jej do celów prywatnych, co stanowi, że przedmiotowa odzież nie posiada zindywidualizowanych elementów, przez które odzież traci przymiot odzieży o charakterze osobistym.

Na dzień 31 grudnia 2013 r. zadłużenie Spółki wobec udziałowca, łącznie z pożyczką w kwocie 1 500 000 zł 00 gr wynosiło 3 300 000 zł 00 gr i nie przekraczało trzykrotności kapitału zakładowego. Udzielona stronie przez wspólnika pożyczka została przeznaczona w części na bieżące finansowanie działalności gospodarczej przez Spółkę oraz w części na nabycie oraz wytworzenie środków trwałych. Na dzień udzielenia pożyczki Spółce, tj. na dzień 3 marca 2011 r. osoba fizyczna była znaczącym kwalifikowanym pożyczkodawcą i znaczącym udziałowcem, posiadającym 24.475 udziałów Spółki - (87,41% udziałów), o wartości nominalnej 1 223 750 zł. Nadmienić należy, iż na dzień udzielenia pożyczki kapitał zakładowy Spółki wynosił 1 400 000 zł 00 gr, i był podzielony na 28.000 udziałów. Na dzień cesji pożyczki oraz na dzień 31 grudnia 2013 r. córka była też znaczącym kwalifikowanym pożyczkodawcą, o którym mowa w art. 16 ust. 1 pkt 60 oraz pkt 61 ustawy i znaczącym udziałowcem, posiadającym 24.475 udziałów Spółki - (także 87,41% udziałów), o wartości nominalnej 1 223 750 zł. Nadmienić należy, iż na dzień 31 grudnia 2013 r. kapitał zakładowy Spółki wynosił nadał 1 400 000 zł 00 gr i był podzielony na 28.000 udziałów. Powyższe wskazuje, iż na dzień udzielenia pożyczki oraz na dzień 31 grudnia 2013 r. wartość zadłużenia z tytułu udzielonej przez wspólnika pożyczki (1 500 000 zł 00 gr) nie przekraczała trzykrotności kapitału zakładowego.

W związku z powyższym opisem - w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych - zadano następujące pytanie.

Czy na Spółce spoczywa obowiązek naliczenia na dzień 31 grudnia 2013 r. oraz wpłacenia na rachunek bankowy właściwego organu podatkowego zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych od naliczonych ale niewypłaconych odsetek od pożyczki w kwocie 1 500 000 zł 00 gr za okres od dnia 3 marca 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. oraz od wydanych kontrahentom biletów na imprezy kulturalne oraz wydanej pracownikom nieodpłatnie do celów służbowych odzieży oznaczonej logo strony lub też nieoznaczonej logo Spółki.

Zdaniem Wnioskodawcy na podstawie art. 30a ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od odsetek od pożyczek pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości 19% od wartości należnych odsetek. Z uwagi na powyższe, na Spółce jako płatniku spoczywa obowiązek naliczenia na dzień 31 grudnia 2013 r. oraz wpłacenia na rachunek bankowy właściwego organu podatkowego zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych od naliczonych, ale niewypłaconych odsetek od pożyczki w kwocie 1 500 000 zł 00 gr za okres od dnia 3 marca 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. Natomiast od wydanych kontrahentom biletów na imprezy kulturalne oraz wydanej pracownikom nieodpłatnie do celów służbowych odzieży oznaczonej logo strony lub też nieoznaczonej logo Spółki, strona nie nalicza podatku dochodowego od osób fizycznych, ale wystawia informacje na druku (PIT-8C), które ma obowiązek przekazać dla właściwego organu podatkowego, dla kontrahentów oraz pracowników.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Podstawową zasadą obowiązującą w przepisach ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) jest zasada powszechności opodatkowania. W myśl tej zasady, wyrażonej w treści art. 9 ust. 1 ww. ustawy, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Wyrazem jej praktycznej realizacji jest art. 11 ust. 1 ww. ustawy, z którego treści wynika, że przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W świetle powyższego, przychodem jest każde przysporzenie majątkowe, mające konkretny wymiar finansowy otrzymane jako świadczenie pieniężne, świadczenie w naturze lub też jako świadczenie nieodpłatne czy częściowo odpłatne.

Poza tym, z powołanego przepisu wynika, że - o ile od tej zasady nie przewidziano wyjątku w formie wskazanej normy szczególnej - dopiero faktyczne otrzymanie (lub postawienie do dyspozycji) określonego świadczenia skutkuje powstaniem przychodu podatkowego po stronie podatnika.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ww. ustawy źródłami przychodów są:

* inne źródła.

Za przychody z kapitałów pieniężnych - w myśl art. 17 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - uważa się odsetki od pożyczek.

Odsetki od pożyczek zgodnie z ogólną definicją przychodu zawartą w cytowanym wyżej art. 11 ust. 1 ustawy są przychodami w momencie ich otrzymania lub postawienia do dyspozycji.

Jak stanowi art. 30a ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z zastrzeżeniem art. 52a, od uzyskanych dochodów (przychodów) z odsetek od pożyczek, z wyjątkiem gdy udzielanie pożyczek jest przedmiotem działalności gospodarczej, pobiera się 19% zryczałtowany podatek dochodowy.

W myśl art. 41 ust. 4 ww. ustawy płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a i 13 (art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a, 13 i 14 w brzmieniu obowiązującym od dnia 15 stycznia 2014 r.) oraz art. 30a ust. 1, z zastrzeżeniem ust. 4d, 5 oraz 10.

W sytuacji przedstawionej we wniosku w dniu 3 marca 2011 r. większościowy udziałowiec Spółki udzieliła Spółce pożyczki w kwocie 1 500 000 zł 00 gr na cele związane z działalnością gospodarczą. Strony umowy ustaliły, iż zwrot pożyczki dla pożyczkodawcy nastąpi w dniu 31 grudnia 2013 r. i w tym też dniu zostaną naliczone oraz wypłacone umowne odsetki od udzielonej pożyczki z dnia 3 marca 2011 r. W dniu 15 września 2011 r. osoba fizyczna podarowała posiadane udziały Spółki dla córki, która od tego dnia jest większościowym udziałowcem Spółki. W dniu 2 kwietnia 2012 r. została podpisana umowa cesji, w ramach której to umowy przekazała prawa do umowy pożyczki z dnia 3 marca 2011 r. dla córki. W dniu 21 stycznia 2013 r. strony umowy pożyczki z dnia 3 marca 2011 r. ustaliły, że pożyczka zostanie zwrócona przez Spółkę w dniu 31 grudnia 2022 r. Następnie strony umowy w dniu 12 lutego 2013 r. podpisały kolejny aneks do umowy pożyczki, w którym ustaliły, że odsetki od pożyczki za okres od dnia 3 marca 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. zostaną naliczone na dzień 31 grudnia 2013 r. i będą wypłacone w okresie od dnia 1 stycznia 2014 r. do dnia 31 grudnia 2014 r. w równych ratach miesięcznych.

Jak wynika zatem z powyższego, z tytułu udzielonej pożyczki na dzień 31 grudnia 2013 r. oprocentowanie ma zostać tylko naliczone, natomiast nie jest wypłacane pożyczkodawcy, ani kapitalizowane (poprzez doliczenie kwoty naliczonych, lecz jeszcze nie wypłaconych odsetek od pożyczki do kwoty kapitału, co pozwala na ich dalsze oprocentowanie). Wypłata ww. odsetek ma następować bowiem w okresie od dnia 1 stycznia 2014 r. do dnia 31 grudnia 2014 r. w równych ratach miesięcznych.

Skoro zatem odsetki naliczone od przedmiotowej pożyczki nie są faktycznie wypłacane, ani w żaden inny sposób postawione do dyspozycji pożyczkodawcy w dniu 31 grudnia 2013 r., to nie stanowią one w tym dniu przychodu podlegającego opodatkowaniu zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób fizycznych, od którego Spółka miałaby obowiązek obliczenia, pobrania i odprowadzenia tego podatku.

Ponadto, w sytuacji przedstawionej we wniosku Spółka w ramach promocji i reklamy przekazuje nieodpłatnie małym przedsiębiorcom pracującym na rynkach lokalnych bilety na imprezy sportowe oraz kulturalne, celem ich zachęcenia do wynajęcia od Spółki lokali użytkowych oraz miejsc do prowadzenia handlu odręcznego.

Stosownie do art. 42a ww. ustawy osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Zgodnie z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

W przypadku świadczeń przekazywanych osobom fizycznym prowadzącym pozarolniczą działalność gospodarczą pozostających w związku z tą działalnością, uznać jednak należy, iż ww. osoby nie uzyskują przychodu ze źródła przychodów jakim są inne źródła.

Wydawanie biletów na imprezy sportowe i kulturalne na rzecz przedsiębiorców (podmiotów prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą), nie skutkuje zatem powstaniem po stronie Spółki obowiązku pobrania podatku (zaliczki na podatek) czy też obowiązku złożenia informacji o wypłaconym stypendium, o przychodach z innych źródeł oraz o niektórych dochodach z kapitałów pieniężnych PIT-8C.

W myśl natomiast art. 31 ww. ustawy osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej "zakładami pracy", są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Jednocześnie, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy wolna od podatku dochodowego jest wartość ubioru służbowego (umundurowania), jeżeli jego używanie należy do obowiązków pracownika, lub ekwiwalentu pieniężnego za ten ubiór.

Z dyspozycji powyższego przepisu wynika zatem jednoznacznie, iż ze zwolnienia nie korzysta wartość jakiegokolwiek ubioru, którego używanie należy do obowiązków pracownika ale wyłącznie ubioru służbowego (umundurowania).

W przypadku określenia "ubiór służbowy" ustawodawca ani w przepisach prawa podatkowego ani w innych aktach prawnych nie sprecyzował jego zakresu znaczeniowego.

Tym samym, wykładni omawianego przepisu należy dokonywać w oparciu o językowe znaczenie słów "ubiór" i "służbowy". Uniwersalny Słownik Języka Polskiego określa mianem "ubrania" - "to, co się nosi; ubranie, strój", "służbowy" - "dotyczący pracy w jakiejś instytucji, w wojsku itp., wynikający z pracy w takiej instytucji; urzędowy". Wobec powyższego uznać należy, iż odzież służbowa to specjalna odzież (lub elementy tej odzieży) noszona tylko w związku z wykonywaną pracą, której charakter powinien uniemożliwiać wykorzystywanie jej do celów osobistych np. mundur, odzież robocza charakterystyczna dla firmy poprzez barwę, krój, logo itp. Logo na ubraniu jest jednym z elementów ubioru służbowego, jednakże nie jedynym, który ma przesądzać o charakterze ubioru.

W związku z tym, ubiorem służbowym będzie taki ubiór, którego noszenie przy świadczeniu pracy jest obowiązkiem pracownika. Ubiór służbowy powinien przy tym charakteryzować się jakimś stopniem wyróżnienia powodującym, że niemożliwe czy też niecelowe byłoby używanie go na potrzeby prywatne pracownika, a to oznacza, że winien być wykorzystywany jedynie do celów związanych z wykonywaniem obowiązków powierzonych w ramach stosunku pracy. W konsekwencji, ubiór ten musi posiadać charakterystyczne cechy, które uniemożliwiają wykorzystanie go do celów prywatnych - tj. tak zindywidualizowane elementy, przez które odzież ta traci przymiot odzieży o charakterze osobistym.

Spółka w celu reklamy oraz poprawienia wizerunku zatrudnionych w Spółce osób nabyła odzież m.in. dla pracowników, np. kostiumy, płaszcze, sukienki, która to odzież została opatrzona w logo Spółki oraz została wydana nieodpłatnie zatrudnionym pracownikom. W przesłanym uzupełnieniu wniosku wskazano, że wydana pracownikom Spółki odzież, w tym również odzież oznaczona logo firmy, nie posiada charakterystycznych cech, które uniemożliwiają wykorzystanie jej do celów prywatnych, co stanowi, że przedmiotowa odzież nie posiada zindywidualizowanych elementów, przez które odzież traci przymiot odzieży o charakterze osobistym.

W odniesieniu do stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę stwierdzić zatem należy, że w związku z nieodpłatnym przekazywaniem pracownikom tego rodzaju odzieży powstaje u nich przychód ze stosunku pracy, od którego Spółka ma obowiązek obliczenia, pobrania i odprowadzenia zaliczki na podatek dochodowy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.