ITPB2/415-1106/12/RS

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 7 marca 2013 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPB2/415-1106/12/RS

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 29 listopada 2012 r. (data wpływu 3 grudnia 2012 r.), uzupełnionym w dniu 28 lutego 2013 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania emerytury otrzymywanej z Wielkiej Brytanii - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 3 grudnia 2012 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 28 lutego 2013 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania emerytury otrzymywanej z Wielkiej Brytanii.

We wniosku tym został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest emerytem, obecnie zamieszkałym i zameldowanym w Polsce, który całe swoje życie zawodowe spędził w Wielkiej Brytanii, gdzie mieszkał i pracował od 1945 r. aż do emerytury. Kilka lat temu wrócił do Polski, nie otrzymuje żadnych polskich świadczeń, w Polsce nie posiada również innych źródeł dochodu.

Otrzymuje świadczenie emerytalne z Wielkiej Brytanii, które wpływa na konto w polskim banku.

Wnioskodawca posiada centrum interesów osobistych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a w związku z tym miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w Polsce. Posiada obywatelstwo polskie i irlandzkie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca, jako emeryt posiadający jedynie świadczenie emerytalne wypłacane z Wielkiej Brytanii, nie posiadający w Polsce żadnych innych źródeł dochodów, zobowiązany jest do uiszczania podatku dochodowego w Polsce od ww. świadczenia otrzymywanego w okresie od 1 stycznia 2012 r. do 31 grudnia 2012 r.

Zdaniem Wnioskodawcy, w sytuacji, gdy Jego dochód zwolniony jest z podatku w Wielkiej Brytanii, nie powinien być opodatkowany w Polsce.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy) podlegają w Polsce osoby fizyczne jeśli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Na podstawie art. 3 ust. 1a ww. ustawy za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się osobę fizyczną, która:

1.

posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej centrum interesów osobistych lub gospodarczych (ośrodek interesów życiowych) lub

2.

przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dłużej niż 183 dni w roku podatkowym.

W myśl art. 3 ust. 2a ustawy, osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Ustalenie miejsca zamieszkania podatnika decyduje o zakresie ciążącego na nim obowiązku podatkowego. Inaczej mówiąc, od miejsca zamieszkania zależy czy podatnik podlega nieograniczonemu, czy ograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce. Nieograniczonym obowiązkiem podatkowym objęci są podatnicy, którzy w Polsce mają miejsce zamieszkania. Podlegają oni obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów. Natomiast jeśli podatnik będzie miał miejsce zamieszkania za granicą, to w Polsce będzie płacił podatek tylko od dochodów (przychodów) uzyskanych w danym roku podatkowym w Polsce (ograniczony obowiązek podatkowy).

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ww. ustawy).

Jak wynika z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, Wnioskodawca jest emerytem, obecnie zamieszkałym i zameldowanym w Polsce, który całe swoje życie zawodowe spędził w Wielkiej Brytanii, gdzie mieszkał i pracował od 1945 r. aż do emerytury. Kilka lat temu wrócił do Polski, nie otrzymuje żadnych polskich świadczeń, w Polsce nie posiada również innych źródeł dochodu. Otrzymuje świadczenie emerytalne z Wielkiej Brytanii, które wpływa na konto w polskim banku.

Wnioskodawca posiada centrum interesów osobistych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a w związku z tym miejsce zamieszkania dla celów podatkowych w Polsce. Posiada obywatelstwo polskie i irlandzkie.

W myśl art. 17 ust. 1 Konwencji z dnia 20 lipca 2006 r. między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych (Dz. U. z 2006 r. Nr 250, poz. 1840) z zastrzeżeniem postanowień artykułu 18 ustęp 2 niniejszej Konwencji, emerytury, renty i inne podobne wynagrodzenia wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Umawiającym się Państwie, podlegają opodatkowaniu tylko w tym Państwie.

Natomiast zgodnie z treścią ustępu 2 tego przepisu, bez względu na postanowienia ustępu 1 niniejszego artykułu, jednorazowe wypłaty w ramach systemu emerytalnego utworzonego w jednym Umawiającym się Państwie i wypłacane na rzecz osoby mającej miejsce zamieszkania w drugim Umawiającym się Państwie podlegają opodatkowaniu tylko w tym pierwszym wymienionym Państwie.

Z powyższych przepisów wynika zatem, iż emerytury i renty otrzymywane z Wielkiej Brytanii - z wyjątkiem wskazanym w art. 18 ust. 2 konwencji - wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Polsce, podlegają opodatkowaniu tylko w Polsce.

Jednocześnie jednak powołany art. 18 ust. 2 ww. konwencji stanowi, że:

a.

Jakakolwiek emerytura wypłacana lub pochodząca z funduszy utworzonych przez Umawiające się Państwo, lub jego jednostkę terytorialną albo organ lokalny, osobie fizycznej z tytułu świadczenia usług na rzecz tego Państwa lub jego jednostki terytorialnej lub organu lokalnego, podlega opodatkowaniu tylko w tym Państwie.

b.

Bez względu na postanowienia punktu a) niniejszego ustępu, taka emerytura podlega opodatkowaniu tylko w drugim Umawiającym się Państwie, jeśli osoba ma miejsce zamieszkania w tym Państwie i jest obywatelem tego Państwa.

Postanowienia artykułu 17 niniejszej Konwencji mają zastosowanie do emerytur wypłacanych z tytułu świadczenia usług pozostających w związku z działalnością prowadzoną przez Umawiające się Państwo, jego jednostkę terytorialną lub organ lokalny (art. 18 ust. 3 konwencji).

Zatem w świetle powołanych postanowień konwencji, stwierdzić należy, że emerytury wypłacane osobie mającej miejsce zamieszkania w Polsce i posiadającej obywatelstwo polskie, podlegają opodatkowaniu tylko w Polsce. Mając na względzie powyższe, w stanie faktycznym przedstawionym we wniosku, emerytura wypłacana Wnioskodawcy z Wielkiej Brytanii w okresie od 1 stycznia do 31 grudnia 2012 r. podlega opodatkowaniu tylko w Polsce.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl