ITPB2/415-1056/10/IL

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 10 listopada 2010 r. (data wpływu 16 listopada 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania ryczałtu wypłacanego przez pracodawcę pracownikowi ochrony za używanie pojazdu prywatnego dla celów służbowych - jest nieprawidłowe.

W dniu 16 listopada 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania ryczałtu wypłacanego przez pracodawcę pracownikowi ochrony za używanie pojazdu prywatnego dla celów służbowych.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 1 czerwca 2010 zawarł Pan umowę z Pocztą, w której wyraził Pan zgodę na używanie pojazdu prywatnego (samochód osobowy o pojemności 2151 cm ³) do celów służbowych. Poczta, w której jest Pan zatrudniony na stanowisku pracownika ochrony na podstawie umowy o pracę, zobowiązała się pokrywać koszty użycia pojazdu prywatnego do celów służbowych według stawek obowiązujących (na dzień podpisania umowy było to 0,8358 zł za 1 km) za faktycznie przejechane kilometry na podstawie przedłożonego rachunku i ewidencji przejechanych kilometrów raz w miesiącu. Po miesiącu używania pojazdu prywatnego do celów służbowych przedłożył Pan pracodawcy rachunek wraz z ewidencją przejechanych kilometrów, które nie zostały zakwestionowane mimo to, zamiast otrzymać kwotę wynikającą z pomnożenia liczby kilometrów i stawki za jeden kilometr otrzymał Pan kwotę pomniejszoną o podatek od osób fizycznych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy kwota wypłacona przez pracodawcę, będąca zwrotem poniesionych przez pracownika kosztów za używanie pojazdu prywatnego do celów służbowych podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, zwrot poniesionych kosztów za używanie pojazdu prywatnego do celów służbowych nie powinien podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca podnosi, iż pokrywa wydatki związane z używaniem pojazdu (zakup paliwa, wymiana zużytych części) ze swojego dochodu, który już jest objęty podatkiem dochodowym. Uważa również, iż w sytuacji, gdy zwrot przez pracodawcę poniesionych kosztów obarcza się podatkiem dochodowym, to Jego dochody są opodatkowane podwójnie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń (art. 11 ust. 1 ustawy).

W myśl art. 12 ust. 1 ww. ustawy za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za nie wykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 23b ww. ustawy, wolny od podatku dochodowego jest zwrot kosztów poniesionych przez pracownika z tytułu używania pojazdów stanowiących własność pracownika, dla potrzeb zakładu pracy, w jazdach lokalnych, jeżeli obowiązek ponoszenia tych kosztów przez zakład pracy albo możliwość przyznania prawa do zwrotu tych kosztów wynika wprost z przepisów innych ustaw - do wysokości miesięcznego ryczałtu pieniężnego albo do wysokości nieprzekraczającej kwoty ustalonej przy zastosowaniu stawek za 1 kilometr przebiegu pojazdu, określonych w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra, jeżeli przebieg pojazdu, z wyłączeniem wypłat ryczałtu pieniężnego, jest udokumentowany w ewidencji przebiegu pojazdu prowadzonej przez pracownika.

Z powyższego przepisu wynika, że zwrot kosztów poniesionych przez pracownika z tytułu używania pojazdów dla potrzeb zakładu pracy jest wolny od podatku, jeżeli samochód stanowi własność pracownika i jest wykorzystywany w jazdach lokalnych, a obowiązek ponoszenia tych kosztów przez zakład pracy albo możliwość przyznania prawa do zwrotu tych kosztów wynika wprost z przepisów odrębnych ustaw.

Zgodnie z art. 19 ustawy z dnia 5 września 2008 r. o komercjalizacji państwowego przedsiębiorstwa użyteczności publicznej "Poczta Polska" (Dz. U. Nr 180, poz. 1109) listonoszom używającym własnych pojazdów do celów służbowych, w jazdach lokalnych, może być przyznane prawo do zwrotu kosztów związanych z używaniem tych pojazdów - do wysokości miesięcznego ryczałtu pieniężnego lub do wysokości nieprzekraczającej stawek za 1 kilometr przebiegu pojazdu, określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 34a ust. 2 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz. U. z 2007 r. Nr 125, poz. 874, Nr 176, poz. 1238 i Nr 192, poz. 1381), jeżeli przebieg pojazdu, z wyłączeniem ryczałtu pieniężnego, jest udokumentowany w ewidencji przebiegu pojazdu prowadzonej przez pracownika.

Powołany powyżej przepis ustawy o komercjalizacji państwowego przedsiębiorstwa użyteczności publicznej "Poczta Polska" przewiduje możliwość przyznania prawa do zwrotu kosztów związanych z używaniem własnych pojazdów do celów służbowych. Należy zatem stwierdzić, iż jest to przepis ustawowy, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 23b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podkreślenia wymaga jednak, iż omawiany przepis ustawy o Poczcie Polskiej, co wynika z jego literalnego brzmienia dotyczy tylko listonoszy.

Ze stanu faktycznego opisanego we wniosku wynika, iż Poczta Polska, w której jest Pan zatrudniony na stanowisku pracownika ochrony zobowiązała się pokrywać koszty używania pojazdu prywatnego do celów służbowych według stawek obowiązujących - za faktycznie przejechane kilometry na podstawie przedłożonego rachunku i ewidencji przejechanych kilometrów raz w miesiącu.

W związku, z tym, iż uprawnienie określone w art. 19 ustawy o komercjalizacji państwowego przedsiębiorstwa użyteczności publicznej "Poczta Polska" przysługuje określonej grupie pracowników tj. tylko listonoszom, kwota zwrotu kosztów przejazdów przyznana Panu tj. pracownikowi ochrony nie korzysta ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 23b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Biorąc powyższe pod uwagę, w sytuacji opisanej we wniosku wypłacona przez pracodawcę kwota stanowiąca zwrot kosztów używania samochodu prywatnego do celów służbowych stanowi dla Pana przychód w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem pracodawca jest zobowiązany do potrącania zaliczki na podatek dochodowy od dokonanych na rzecz Pana wypłat z tego tytułu. Obowiązek ten wynika z art. 31, 32 i 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.