ITPB2/415-1052/12/MM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 19 listopada 2012 r. (data wpływu 20 listopada 2012 r.), uzupełnionym pismem z dnia 11 lutego 2013 r. (wpływ do tutejszego organu dnia 13 lutego 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu ze sprzedaży nieruchomości - jest prawidłowe.

W dniu 20 listopada 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodu ze sprzedaży nieruchomości.

W ww. wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

W 2008 r. Wnioskodawca dokonał sprzedaży udziału, wynoszącego #189; części w działce gruntu i od tej transakcji zapłacił podatek VAT. Ww. działka została zakupiona z zamiarem otwarcia na niej komisu samochodowego, ale do tego nie doszło. Wcześniej, tj. w styczniu 2008 r. sprzedał mieszkanie.

Rozliczając się za rok 2008 na druku PIT-36 Wnioskodawca wykazał dochód z tytułu ww. sprzedaży oraz 19% podatek dochodowy, który został zapłacony.

W 2010 r. Wnioskodawca od komornika sądowego zakupił dwie działki sąsiednie (działki te były faktycznie wylicytowane dwa lata wcześniej, ale prawo własności uzyskał dopiero w 2010 r.) oaz 1/3 udziału w działce rolnej z przeznaczeniem na działalność rolną (szkółka drzewna). W marcu 2012 r. Wnioskodawca sprzedał swój udział w działce rolnej nie opodatkowanej podatkiem VAT, a we wrześniu 2012 r. sprzedał jedną z dwóch działek i zapłacił od tej sprzedaży podatek VAT. Od zakupu do sprzedaży ww. działek nie upłynął okres 5 lat.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, że działka przeznaczona na produkcję sadzonek drzewek (ostatecznie pomysł ten nie został zrealizowany) sklasyfikowana była jako rolna kl. V i VI. Ww. działka nie została zakupiona przez Wnioskodawcę w celu prowadzenia działalności gospodarczej, wydatki z nią związane nie były zaliczane jako koszt i ww. działka nie była wpisana do ewidencji środków trwałych (Wnioskodawca nie prowadził bowiem w tym czasie i obecnie również nie prowadzi działalności gospodarczej). Również działka sprzedana we wrześniu 2012 r. nie została zakupiona w celu prowadzenia działalności gospodarczej, wydatki z nią związane nie były zaliczane w ciężar kosztów działalności, jak również ww. działka nie była ujęta w ewidencji środków trwałych (Wnioskodawca nie prowadził bowiem w tym czasie i obecnie również nie prowadzi działalności gospodarczej).

Wobec powyższego zadano następujące pytanie:

Czy dochód ze sprzedaży w 2012 r. działek Wnioskodawca może rozliczyć jako osoba fizyczna nie prowadząca działalności gospodarczej, czy jako osoba prowadząca działalność gospodarczą.

Zdaniem Wnioskodawcy, ww. sprzedaż odbywa się okazjonalnie (4 lata wcześniej sprzedał poprzednią działkę), którą zakupił "prywatnie" i nie dokonywał żadnych odliczeń ani nie zaliczył do kosztów, nie była wprowadzona do ewidencji środków trwałych, nie dokonywał żadnych przygotowań, typu np. podział działek, nie dokonywał działań w celu sprzedaży. Działki Wnioskodawca zakupił w celu ich własnego zagospodarowania, ewentualnie wynajmu terenu w celu poprawienia budżetu. Wobec powyższego uważa, że powinien rozliczyć dochód ze sprzedaży jako osoba fizyczna nie prowadząca działalności gospodarczej. W takiej sytuacji podatek zostanie zapłacony w wysokości 19% od różnicy pomiędzy ceną sprzedaży działki, a ceną jej zakupu i będzie wyższy od podatku, jaki by wyliczył w przypadku, gdyby sprzedaż ta była wykonywana w działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie:

* jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c) przed upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie lub wybudowanie a w przypadku innych rzeczy pół roku licząc od końca miesiąca w którym nastąpiło nabycie, w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Zatem odpłatne zbycie nieruchomości i ww. praw majątkowych nie rodzi na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych skutków podatkowych jeżeli spełnione są łącznie dwa warunki:

* odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej (nie stanowi przedmiotu działalności gospodarczej) oraz

* zostało dokonane po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie lub wybudowanie.

Zgodnie z art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej - oznacza to działalność zarobkową:

* prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Zatem pojęcie działalności gospodarczej charakteryzuje się między innymi prowadzeniem tej działalności w celach zarobkowych, prowadzeniem działalności na własny rachunek, jej zorganizowaniem i ciągłością - zawodowym charakterem, uczestnictwem w obrocie gospodarczym. Ponadto przy ocenie zakresu pojęcia działalności gospodarczej nie można abstrahować od zamiaru podmiotu podejmującego poszczególne czynności.

W świetle powyższego uznać należy, iż działalność jest wtedy zarobkowa, gdy jest zdolna do potencjalnego generowania zysku, a jej przeznaczeniem jest zapewnienie określonego dochodu. Zarobkowego charakteru nie mają działania, których wyłącznym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności, czy też jej rodziny.

Zatem sprzedaż, nawet wielokrotna, przedmiotów z majątku prywatnego osoby fizycznej, które nie są związane z działalnością gospodarczą oraz nie były nabyte w celu ich odsprzedaży, nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż w 2008 r. Wnioskodawca dokonał sprzedaży udziału wynoszącego #189; części w działce gruntu i od tej transakcji zapłacił podatek VAT. Ww. działka została zakupiona z zamiarem otwarcia na niej komisu samochodowego, ale do tego nie doszło. Wcześniej, tj. w styczniu 2008 r. sprzedał mieszkanie.

Rozliczając się za rok 2008 na druku PIT-36 Wnioskodawca wykazał dochód z tytułu ww. sprzedaży oraz 19% podatek dochodowy, który został zapłacony.

W 2010 r. Wnioskodawca od komornika sądowego zakupił dwie działki sąsiednie (działki te były faktycznie wylicytowane dwa lata wcześniej, ale prawo własności uzyskał dopiero w 2010 r.) oraz 1/3 udziału w działce rolnej z p

W uzupełnieniu wniosku wskazano, że działka przeznaczona na produkcję sadzonek drzewek (ostatecznie pomysł ten nie został zrealizowany) sklasyfikowana była jako rolna kl. V i VI.

Ww. działka nie została zakupiona przez Wnioskodawcę w celu prowadzenia działalności gospodarczej, wydatki z nimi związane nie były zaliczane w ciężar kosztów działalności gospodarczej, wydatki z nią związane nie były zaliczane jako koszt i ww. działka nie była wpisana do ewidencji środków trwałych (Wnioskodawca nie prowadził bowiem w tym czasie i obecnie również nie prowadzi działalności gospodarczej). Również działka sprzedana we wrześniu 2012 r. nie została zakupiona w celu prowadzenia działalności gospodarczej, wydatki z nią związane nie były zaliczane w ciężar kosztów działalności, jak również ww. działka nie była ujęta w ewidencji środków trwałych (Wnioskodawca nie prowadził bowiem w tym czasie i obecnie również nie prowadzi działalności gospodarczej).

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny, w celu zakwalifikowania działań podjętych przez Wnioskodawcę do prowadzonej działalności gospodarczej należało ocenić zamiar, okoliczności i cel nabycia nieruchomości, działań poprzedzających zbycie oraz samego zbycia nieruchomości.

Okoliczności przedstawione we wniosku tj. fakt zakupu w roku 2010 przez Wnioskodawcę ww. działek, które nie zostały nabyte dla celów działalności gospodarczej, nie zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych i wydatki związane z ww. działkami nie były zaliczane do kosztów, a także fakt, że Wnioskodawca nie dokonywał żadnych przygotowań w celu ich sprzedaży, np. podział działek i w przeciągu 4 lat poprzedzających ww. zbycie nie dokonywał sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych w sposób zorganizowany i ciągły (tekst jedn.: w 2008 r. dokonał sprzedaży 1/2 udziału w działce gruntu oraz mieszkania) przemawiają za tym, że ww. sprzedaż nie nastąpiła w wykonywaniu działalności gospodarczej, a zatem nie powoduje powstania przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego odpłatne zbycie w 2012 r. działek nabytych przez Pana w 2010 r. dokonane przed upływem pięcioletniego okresu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, w sytuacji, gdy nie nastąpiło w wykonywaniu działalności gospodarczej, stanowi źródło przychodu w rozumieniu powołanego wyżej przepisu. W związku z tym dochód uzyskany z tego tytułu podlega opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym według zasad określonych w art. 30e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2009 r.

Zgodnie bowiem z art. 30e ust. 1, 4 i 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 (PIT-39), wykazać:

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł.

Natomiast zgodnie z art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Należy przy tym zastrzec, iż przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.