ITPB2/415-1016/08/IB - Opodatkowanie dywidendy wypłacanej przez spółkę z siedzibą na Cyprze.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 22 października 2008 r. (data wpływu 27 października 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dywidendy wypłacanej przez spółkę z siedzibą na Cyprze - jest prawidłowe.

W dniu 27 października 2008 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dywidendy wypłacanej przez spółkę z siedzibą na Cyprze.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Jest Pan obywatelem belgijskim mającym miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej z racji posiadania w Polsce centrum interesów życiowych (osobistych i gospodarczych) oraz przebywania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w roku podatkowym dłużej niż 183 dni (zgodnie z art. 3 ust. 1a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych; Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.). Konsekwentnie, w świetle art. 3 ust. 1 ww. ustawy podlega Pan w Polsce obowiązkowi podatkowemu od całości dochodów (przychodów), bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy). Polskim rezydentem podatkowym jest Pan począwszy od 1998 r., tj. od roku, w którym przyjechał Pan i osiedlił się w Polsce.

W przyszłości z tytułu udziałów w spółce kapitałowej (osobie prawnej) z siedzibą na Cyprze (będącej tym samym cypryjskim rezydentem podatkowym) może Pan otrzymywać dywidendy.

Ponadto nadmienia Pan, że nie prowadzi i nie zamierza prowadzić na Cyprze działalności gospodarczej w jakiejkolwiek formie, zarówno bezpośrednio, jak i przez położony na Cyprze zakład (zgodnie z definicją zakładu zawartą w art. 5 ust. 1 Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Cypru w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku z dnia 4 czerwca 1992 r.; Dz. U. z 1993 r. Nr 117, poz. 523). Nie wykonuje Pan także i nie zamierza wykonywać wolnego zawodu w oparciu o cypryjską stałą placówkę (zdefiniowaną w art. 3 ust. 1 lit. h) Umowy polsko-cypryjskiej). Konsekwentnie, planowane dywidendy nie będą wypłacane w związku z działalnością zakładu bądź stałej placówki.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przypadku otrzymania dywidendy od spółki z siedzibą na Cyprze przysługuje Panu tzw. tax sparing, wynikający z art. 24 ust. 3 w zw. z art. 24 ust. 1 lit. b) oraz art. 10 Umowy polsko-cypryjskiej, polegający na tym, że od należnego podatku dochodowego z tytułu opodatkowania zagranicznej dywidendy w Polsce przysługuje Panu prawo do odliczenia podatku w wysokości 10% kwoty dywidendy, która stanowiłaby podatek do zapłacenia na Cyprze, gdyby nie zwolnienie tego rodzaju dochodów od podatku przewidywane przez wewnętrzne cypryjskie przepisy podatkowe...

Zdaniem Wnioskodawcy w opisanym stanie faktycznym odpowiedź na powyższe pytanie jest twierdząca, tj. przysługuje Panu prawo do odliczenia podatku w wysokości 10% kwoty dywidendy, która stanowiłaby podatek do zapłacenia na Cyprze, gdyby nie zwolnienie tego rodzaju dochodów od podatku przewidywane przez wewnętrzne cypryjskie przepisy podatkowe. Jak wspomniano powyżej posiada Pan na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy, co skutkuje koniecznością opodatkowania w Polsce wszystkich Pana dochodów bez względu na położenie ich źródła (zgodnie z cytowanym art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym). Równocześnie, zgodnie z art. 4a ww. ustawy, przepisy art. 3 ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska. Konsekwentnie, w sytuacji uzyskiwania dywidend od spółki kapitałowej na Cyprze zastosowanie znajdą zapisy Umowy polsko-cypryjskiej. Zgodnie z art. 10 ust. 1 Umowy polsko-cypryjskiej, dywidendy wypłacane przez spółkę mającą siedzibę w umawiającym się państwie (w analizowanej sytuacji - na Cyprze) osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim umawiającym się państwie (w moim przypadku - w Polsce) mogą być opodatkowane w tym drugim państwie (tj. w Polsce). Równocześnie jednak, art. 10 ust. 2 przedmiotowej Umowy polsko-cypryjskiej stanowi, że dywidendy te mogą być również opodatkowane w tym umawiającym się państwie i według prawa tego państwa, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma swoją siedzibę, ale jeżeli odbiorca dywidend jest ich właścicielem, to podatek wymierzony nie może przekroczyć 10% kwoty dywidendy brutto. Ustęp 3 cytowanego art. 10 Umowy polsko-cypryjskiej przewiduje, że określenie "dywidendy" oznacza dochody z akcji lub innych praw związanych z udziałem w zyskach i nie odnoszących się do roszczeń z tytułu wierzytelności, jak również dochody z innych udziałów w spółce, które są traktowane w ten sam sposób, jak dochód z akcji, zgodnie z ustawodawstwem podatkowym państwa, w którym spółka dokonująca jego podziału ma siedzibę.

Postanowień ust. 1 i 2 artykułu 10 Umowy polsko-cypryjskiej nie stosuje się jeżeli odbiorca dywidend, mający miejsce zamieszkania lub siedzibę w umawiającym się państwie, wykonuje w drugim umawiającym się państwie, w którym znajduje się siedziba płacącej dywidendy, działalność zarobkową przez zakład położony w tym państwie bądź wykonuje w tym drugim państwie wolny zawód w oparciu o stałą placówkę, która jest w nim położona, i gdy udział, z tytułu którego wypłaca się dywidendy, rzeczywiście wiąże się z działalnością takiego zakładu lub stałej placówki. Zgodnie z art. 24 ust. 1 lit. b) Umowy polsko-cypryjskiej jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód, który zgodnie z postanowieniami artykułu 10, 11 i 12 Umowy może być opodatkowany na Cyprze, to Polska zezwoli na potrącenie od podatku dochodowego tej osoby kwoty równej podatkowi dochodowemu zapłaconemu na Cyprze. Takie potrącenie nie może jednak przekroczyć tej części podatku wyliczonego przed dokonaniem odliczenia, która odnosi się do dochodu uzyskanego na Cyprze. W myśl art. 2-4 ust. 3 Umowy polsko-cypryjskiej uważa się, że podatek, o którym mowa w tym artykule pod lit. b) ustępu 1 i w ustępie 2, podlegający zapłaceniu w umawiającym się państwie obejmuje jakąkolwiek kwotę, która byłaby płatna z tytułu podatku, z wyjątkiem jakiejkolwiek ulgi, zwolnienia lub innych obniżek przyznanych przez ustawodawstwo umawiającego się państwa. W rozumieniu art. 10 ust. 2 oraz art. 11 ust. 2 rozumie się, że stawka podatku wynosi 10% kwoty brutto dywidend i odsetek, a w rozumieniu art. 12 ust. 2 stawka podatku wynosi 5% kwoty brutto należności licencyjnych.

Należy podkreślić, że Umowa polsko-cypryjska w przypadku trudności interpretacyjnych przewiduje, że rozstrzygające jest brzmienie przepisów w wersji angielskiej Umowy (art. 30 akapit piąty Umowy).

Artykuł 24 ust. 3 lit. b) Umowy polsko-cypryjskiej w wersji angielskiej stanowi: "Where a resident of Poland derives income, which, in accordance with the provisions of Articles 10, 11 and 12 of this Agreement may be taxed in Cyprus, Poland shall allow as a deduction from the tax on the income of that resident an amount equal to the tax payable in Cyprus. Such deduction shall not, however, exceed that part of the tax, as computed before the deduction is given, which is appropriate to such income derived in Cyprus." Tym samym, wersja angielska Umowy polsko-cypryjskiej wskazuje, że potrąceniu od podatku dochodowego polskiego rezydenta podlega kwota równa podatkowi dochodowemu płatnemu (tax payable) na Cyprze, a nie, jak wskazuje polska wersja językowa - zapłaconemu na Cyprze. Określenie "tax payable" użyte w art. 24 ust. 1 lit. b) oznacza podatek podlegający zapłaceniu / należny do zapłaty.

Tak samo należy podejść do art. 24 ust. 3 Umowy polsko-cypryjskiej, który w wersji angielskiej posługuje się określeniem "but for" - "The tax payable in a Contracting State mentioned in sub-paragraph (b) of paragraph 1 and paragraph 2 of this Article, shall be deemed to include the tax which would have been payable but for the legal provisions concerning tax reduction, exemption or other tax incentives granted under the laws of the Contracting State." Angielskie określenie "but for" należy tłumaczyć jako "gdyby nie" (por. Wielki Słownik Angielsko- Polski Wydawnictwo Naukowe PWN 2004, str. 159), a nie jak to zostało ujęte w polskiej wersji językowej Umowy - "z wyjątkiem". Konsekwentnie, poprawne tłumaczenie ust. 3 artykułu 24 Umowy polsko-cypryjskiej winno być następujące: "Uważa się, że podatek, o którym mowa w tym artykule pod lit. b) ustępu 1 i w ustępie 2, podlegający zapłaceniu w umawiającym się państwie, obejmuje jakąkolwiek kwotę, która byłaby płatna z tytułu podatku gdyby nie jakiekolwiek ulgi, zwolnienia lub inne obniżki przyznane przez ustawodawstwo umawiającego się państwa."

Przegląd treści postanowień umów w zakresie unikania podwójnego opodatkowania i porównanie ich z wersjami anglojęzycznymi potwierdza wniosek, iż ten fragment Umowy został przetłumaczony na język polski ewidentnie nieprawidłowo. Dla przykładu, zgodnie z treścią angielskiego tekstu Umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Czeskiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku z 24 czerwca 1993 r. (Dz. U. z 1994 r. Nr 47, poz. 189), sformułowanie analogiczne do treści umowy z Cyprem tj. (...) tax paid in Poland shall be deemed to include any amount which would have been payable as tax but for any relief by way of the deduction allowed in computing the taxable income or an exemption or a reduction of tax or otherwise under the laws relating to taxation of income force in that other Contracting State" zostało przetłumaczone jako " (..) podatek płacony w Polsce będzie obejmował każdą kwotę, która byłaby zapłacona jako podatek, lecz została objętą jakąkolwiek ulgą, poprzez odliczenie od dochodu do opodatkowania, zwolnienie lub obniżkę podatku lub w inny sposób, zgodnie z ustawami o opodatkowaniu dochodu obowiązującymi w drugim umawiającym się Państwie.

Biorąc pod uwagę powyższe, uważa Pan, że w przypadku uzyskiwania dywidend od spółki z siedzibą na Cyprze ma Pan prawo odliczyć od podatku należnego w Polsce kwotę podatku w wysokości 10% kwoty dywidend brutto, który stanowiłby podatek do zapłacenia na Cyprze, gdyby nie zwolnienie tego rodzaju dochodów przewidziane przez wewnętrzne prawo cypryjskie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie do art. 4a ww. ustawy przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska.

W myśl art. 10 ust. 1 umowy z dnia 4 czerwca 1992 r. między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Cypru w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku (Dz. U. z 1993 r. Nr 117, poz. 523) dywidendy wypłacane przez spółkę mającą siedzibę w Umawiającym się Państwie osobie mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w drugim Umawiającym się Państwie mogą być opodatkowane w tym drugim Państwie.

Jednakże dywidendy te mogą być również opodatkowane w tym Umawiającym się Państwie i według prawa tego Państwa, w którym spółka wypłacająca dywidendy ma swoją siedzibę, ale jeżeli odbiorca dywidend jest ich właścicielem, to podatek wymierzony nie może przekroczyć 10 procent kwoty dywidend brutto (art. 10 ust. 2 ww. umowy). Postanowienia niniejszego ustępu nie naruszają opodatkowania spółki od zysku, z którego są wypłacane dywidendy.

Zgodnie z art. 10 ust. 3 ww. umowy użyte w niniejszym artykule określenie "dywidendy" oznacza dochody z akcji lub innych praw związanych z udziałem w zyskach i nie odnoszących się do roszczeń z tytułu wierzytelności, jak również dochody z innych udziałów w spółce, które są traktowane w ten sam sposób, jak dochód z akcji, zgodnie z ustawodawstwem podatkowym Państwa, w którym spółka dokonująca jego podziału ma siedzibę.

Artykuł 24 ust. 1 lit. b) umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Cypru w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku stanowi, że jeżeli osoba mająca miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce osiąga dochód, który zgodnie z postanowieniami artykułu 10, 11 i 12 niniejszej umowy może być opodatkowany na Cyprze, to Polska zezwoli na potrącenie od podatku dochodowego tej osoby kwoty równej podatkowi dochodowemu zapłaconemu na Cyprze. Takie potrącenie nie może jednak przekroczyć tej części podatku wyliczonego przed dokonaniem potrącenia, która odnosi się do dochodu uzyskanego na Cyprze.

Stosownie do art. 24 ust. 3 ww. umowy uważa się, że podatek, o którym mowa w niniejszym artykule pod literą b) ustępu 1 i w ustępie 2, podlegający zapłaceniu w Umawiającym się Państwie, obejmuje jakąkolwiek kwotę, która byłaby płatna z tytułu podatku, z wyjątkiem jakiejkolwiek ulgi, zwolnienia lub innych obniżek przyznanych przez ustawodawstwo Umawiającego się Państwa. W rozumieniu artykułu 10 ustęp 2 oraz artykułu 11 ustęp 2 rozumie się, że stawka podatku wynosi 10 procent kwoty brutto dywidend i odsetek, a w rozumieniu artykułu 12 ustęp 2 stawka podatku wynosi 5 procent kwoty brutto należności licencyjnych.

Umowa w art. 30 stanowi, iż w przypadku rozbieżności przy interpretacji tekst angielski będzie uważany za rozstrzygający.

Artykuł 24 ust. 1 lit. b) polsko-cypryjskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania w wersji angielskiej dotyczy potrącenia w Polsce od podatku dochodowego osoby mającej miejsce zamieszkania lub siedzibę w Polsce kwoty równej podatkowi dochodowemu płatnemu na Cyprze, a nie jak wskazuje na to polska wersja umowy zapłaconemu na Cyprze. Angielskie wyrażenie "tax payable" użyte w tym kontekście oznacza bowiem podatek podlegający zapłaceniu/należny do zapłaty. Natomiast angielskie wyrażenie "but for" użyte w kontekście art. 24 ust. 3 polsko-cypryjskiej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania należy tłumaczyć jako "gdyby nie" a nie jako "z wyjątkiem". Zgodnie z powyższym zdanie pierwsze w art. 24 ust. 3 umowy należy tłumaczyć w następujący sposób: "Uważa się, że podatek, o którym mowa w niniejszym artykule pod literą b) ustępu 1 i w ustępie 2, podlegający zapłaceniu w Umawiającym się Państwie, obejmuje jakąkolwiek kwotę, która byłaby płatna z tytułu podatku, gdyby nie jakiekolwiek ulgi, zwolnienia lub inne obniżki przyznane przez ustawodawstwo Umawiającego się Państwa."

W konsekwencji prawidłowe jest Pana stanowisko, zgodnie z którym ma Pan prawo do odliczenia od podatku należnego w Polsce kwoty podatku w wysokości 10% kwoty dywidend, który stanowiłyby podatek do zapłacenia na Cyprze, gdyby nie zwolnienie tego rodzaju dochodów od podatku zgodnie z wewnętrznym prawem cypryjskim.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.