ITPB1/4511-949/15/MW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 11 września 2015 r. (data wpływu 17 września 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest nieprawidłowe.

W dniu 17 września 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji części i akcesoriów do pojazdów silnikowych. Ewidencja księgowa prowadzona jest w formie podatkowej księgi przychodów i rozchodów. W związku z aplikowaniem o dofinansowanie w ramach działania 1.2 INNOLOT, współfinansowanego ze środków EFRR i planowaną realizacją projektu pt. "..." Wnioskodawca planuje rozliczyć w ramach dofinansowanego projektu koszt prowadzenia przez Niego badań przemysłowych i prac rozwojowych. Beneficjentem powyższego projektu zostanie firma Wnioskodawcy.

Zgodnie z regulaminem konkursu dla działania POIR 1.2/2015 INNOLOT, załącznikiem nr 1 - Katalogiem kosztów kwalifikowanych, opublikowanym przez Narodowe Centrum Badań i Rozwoju, osoby fizyczne prowadzące jednoosobową działalność gospodarczą, które nie pobierają za wykonywaną pracę wynagrodzenia (są finansowani z zysku), mogą rozliczać koszty swojej pracy przy prowadzeniu badań przemysłowych lub prac rozwojowych w ramach projektu zgodnie z poniższymi zasadami:

1. Koszty pracy właściciela spółki lub osoby fizycznej prowadzącej jednoosobową działalność gospodarczą należy rozliczać według stawki godzinowej.

2. Powyższą stawkę godzinową należy wyliczyć w następujący sposób: SG= D/1720 gdzie: SG - stawka godzinowa; D - dochód brutto z prowadzonej działalności gospodarczej za ostatni rok podatkowy wykazany w zeznaniu podatkowym PIT; 1720 - standardowa roczna liczba efektywnych godzin pracy (roczna liczba godzin pracy pomniejszona o godziny pracy przypadające na urlop wypoczynkowy).

3. Rozliczenie kosztów pracy właściciela spółki lub osoby fizycznej prowadzącej jednoosobową działalność gospodarczą następuje według ustalonej stawki godzinowej, w zależności od faktycznie przepracowanych godzin w projekcie: Koszt pracy = stawka godzinowa x liczba godzin przepracowanych na rzecz projektu zgodnie z kartą czasu pracy.

4. W projekcie można rozliczyć maksymalnie 860 godzin pracy (1720/2) w ciągu roku (maksymalnie 72 godziny pracy w ciągu miesiąca) - ograniczenie to wynika z założenia, że projekt nie może stanowić jedynego przedmiotu działalności przedsiębiorstwa, tym samym obowiązki właściciela jednostki nie mogą dotyczyć wyłącznie badań wykonywanych w ramach projektu.

5. Podatnik, przed rozliczeniem w projekcie kosztów pracy właściciela spółki lub osoby fizycznej prowadzącej jednoosobową działalność gospodarczą, zwróci się do właściwego Urzędu Skarbowego z zapytaniem czy pobieranie wynagrodzenia w ramach realizowanego projektu jest zgodne z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych i może stanowić jego wynagrodzenie/dodatkowe źródło przychodu oraz czy istnieje możliwość wykazania/ zaewidencjonowania przedmiotowego wynagrodzenia jako kosztu w ramach realizowanego przedsięwzięcia.

W przedmiotowym projekcie stawka godzinowa dla właściciela działalności została oszacowana w oparciu o powyższe zasady w kwocie 760 zł/h. Biorąc pod uwagę szacowane zaangażowanie w projekcie wysokość kosztu kwalifikowalnego dla Wnioskodawcy została wyliczona w kwocie 1 634 000,00 PLN w badaniach przemysłowych, dla których procent dofinansowania wynosi 80% oraz w kwocie 653 600,00 PLN dla prac rozwojowych w których procent dofinansowania wynosi 60%. Projekt zostanie rozpoczęty po otrzymaniu decyzji o dofinansowaniu. Szacowana data rozpoczęcia projektu to 1 stycznia 2016 r. Planowana liczba miesięcy realizacji projektu to 36. Dofinansowanie zgodnie z regulaminem konkursu zostanie udzielane Beneficjentom w transzach na podstawie składanych wniosków rozliczających, nie rzadziej niż raz na 3 miesiące, wykazujących rzeczywiście poniesione koszty.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w nawiązaniu do art. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych godzinowy koszt wynagrodzenia Wnioskodawcy w ramach planowanego projektu może stanowić rodzaj kosztu podatkowego w ramach prowadzonej jednoosobowej działalności gospodarczej.

Zdaniem Wnioskodawcy, w odwołaniu do art. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wyliczone godzinowe koszty wynagrodzenia, mogą stanowić koszt podatkowy dla prowadzonej jednoosobowej działalności (zaksięgowany w formie noty obciążeniowej), jako że są związane z zaangażowaniem godzinowym w prace badawcze projektu, nie w prowadzenie działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji części i akcesoriów do pojazdów silnikowych. W związku z aplikowaniem o dofinansowanie w ramach działania 1.2 INNOLOT, współfinansowanego ze środków EFRR i planowaną realizacją projektu pt. "..." Wnioskodawca planuje rozliczyć w ramach dofinansowanego projektu koszt prowadzenia przez Niego badań przemysłowych i prac rozwojowych. Zgodnie z regulaminem konkursu dla działania POIR 1.2/2015 INNOLOT, Katalogiem kosztów kwalifikowanych, opublikowanym przez Narodowe Centrum Badań i Rozwoju, osoby fizyczne prowadzące jednoosobową działalność gospodarczą, którzy nie pobierają za wykonywaną pracę wynagrodzenia (są finansowani z zysku), mogą rozliczać koszty swojej pracy przy prowadzeniu badań przemysłowych lub prac rozwojowych w ramach projektu.

Wnioskodawca powziął wątpliwość czy ww. koszt pracy własnej może zostać zakwalifikowany do kosztów uzyskania przychodów w prowadzonej przez niego działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Zatem kosztem uzyskania przychodów nie są wszystkie wydatki, ale tylko takie, które nie są wymienione w art. 23 i których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem (zwiększeniem) przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem lub zabezpieczeniem źródła przychodów. Jednakże ciężar wykazania ww. związku spoczywa na podatniku, który wywodzi z tego określone skutki prawne.

Kosztami uzyskania przychodu są zatem wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Z oceny związku z prowadzoną działalnością winno wynikać, iż poniesiony wydatek obiektywnie może się przyczynić do osiągnięcia przychodów z danego źródła lub zabezpieczenia albo zachowania źródła przychodów. Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl ww. przepisu spełniać łącznie następujące warunki:

* pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

* nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

* być właściwie udokumentowany.

Stosownie do treści art. 23 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wartości własnej pracy podatnika, jego małżonka i małoletnich dzieci, a w przypadku prowadzenia działalności w formie spółki niebędącej osobą prawną - także małżonków i małoletnich dzieci wspólników tej spółki.

Pojęcie "praca własna" oznacza wartość wszelkiego rodzaju nakładów pracy świadczonej przez podmioty wymienione w omawianym przepisie. Nie ma przy tym znaczenia, czy praca jest świadczona na podstawie umowy o pracę, umowy cywilnoprawnej mającej charakter umowy zlecenia czy umowy o dzieło (z wyłączeniem sytuacji, gdy umowę zawarto z osobą prowadzącą działalność gospodarczą w ramach jej działalności), czy bezumownie.

Odnosząc powyższe do przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że wartość pracy Wnioskodawcy wykonywanej w ramach planowanego projektu nie stanowi kosztu uzyskania przychodu w prowadzonej przez niego działalności gospodarczej.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy uznać należy za nieprawidłowe.

Końcowo wskazuje się, że podany we wniosku przepis art. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie reguluje kwestii kosztów uzyskania przychodów w związku z tym jego wykładnia nie była przedmiotem niniejszej interpretacji.

Ponadto należy zaznaczyć, że niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie przepisów prawa podatkowego mających zastosowanie w przedstawionym zdarzeniu przyszłym.

Zauważyć bowiem należy, że zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W myśl natomiast art. 14b § 3 ww. ustawy, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ wydający interpretację indywidualną dokonuje oceny stanowiska wnioskodawcy i przedstawia jej uzasadnienie prawne, a w przypadku oceny negatywnej - wskazuje stanowisko prawidłowe wraz z uzasadnieniem prawnym (art. 14c § 1-2 tej ustawy).

Jak wynika z treści powołanych przepisów, przedmiotem wniosku o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego może być ocena prawna danego stanu faktycznego bądź zdarzenia przyszłego, dotyczącego wnioskodawcy (zainteresowanego) na gruncie przepisów prawa podatkowego, przy czym wnioskodawca jest zobowiązany wskazać je w złożonym wniosku. Organ wydający interpretację rozstrzyga bowiem, czy zainteresowany prawidłowo ocenia kwestię wpływu zaistnienia opisanej sytuacji faktycznej na obowiązki i uprawnienia wynikające z unormowań prawa podatkowego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.