ITPB1/4511-543/16-1/MPŁ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 24 czerwca 2016 r. (data wpływu 28 czerwca 2016 r.) uzupełnionym pismami z dnia 5 września 2016 r. (data wpływu 12 września 2016 r.) oraz z dnia 26 września 2016 r. (data wpływu 27 września 2016 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie amortyzacji znaku towarowego - jest prawidłowe.

W dniu 28 czerwca 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie amortyzacji znaku towarowego. Wniosek uzupełniono w dniu 12 września 2016 r. oraz w dniu 27 września 2016 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, polskim rezydentem podatkowym. Wnioskodawca zamierza zawrzeć umowę darowizny, na podstawie której otrzyma od swojej żony, prowadzącej odrębną od Wnioskodawcy działalność gospodarczą i pozostającej z Wnioskodawcą w ustroju rozdzielności majątkowej małżeńskiej, udział w prawie na znak towarowy Unii Europejskiej wraz z prawem z rejestracji tego znaku, zarejestrowany w Urzędzie Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej w dniu 9 maja 2016 r. Wspólnotowy znak towarowy wraz z prawami ochronnymi na ten znak w chwili dokonywania darowizny będzie należał do majątku osobistego darczyńcy. Prawo ochronne na wspólnotowy znak towarowy nie będzie, przed dokonaniem darowizny na rzecz Wnioskodawcy, zamortyzowane w całości lub w części w działalności gospodarczej prowadzonej przez darczyńcę. Umowa darowizny zostanie zawarta w formie aktu notarialnego na terytorium Polski. Wartość otrzymanego przez Wnioskodawcę udziału w prawie na znak towarowy zostanie określona w umowie darowizny jako wartość rynkowa. Wartość ta przekroczy 3 500 zł. Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą. Wnioskodawca planuje rozszerzyć zakres swojej działalności o dzierżawę własności intelektualnej i podobnych produktów. Otrzymane tytułem darowizny prawo zamierza wykorzystywać w prowadzonej działalności gospodarczej przez okres dłuższy niż rok.

Wprowadzi je do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Wnioskodawca zawrze umowę, na mocy której upoważni inne podmioty do odpłatnego korzystania z prawa i będzie wykazywać przychody z tytułu opłat licencyjnych, na podstawie wystawionych faktur VAT. Przychody te będą stanowić dla Wnioskodawcy przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Dopuszczalność zbywania udziałów w prawie na wspólnotowy znak towarowy oraz amortyzacja tego udziału nie pozostawia wątpliwości, co potwierdzają poniższe interpretacje:

* Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 2 września 2013 r., Nr ILPB4/423-188/13-3/DS;

* Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 18 stycznia 2016 r., Nr IBPB1/4511-1221/15-3/DK;

* Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 2 września 2013 r. Nr ILPB4/423-188/13-3/DS.

Zgodnie z art. 14 Rozporządzenia Rady (WE) Nr 6/2002 w sprawie wzorów wspólnotowych, prawo do wzoru wspólnotowego przysługuje twórcy lub jego następcy prawnemu. Zgodnie z art. 17 Rozporządzenia Rady (WE) osobę, na rzecz której udzielono rejestracji na wzór wspólnotowy, uważa się za osobę uprawnioną w każdym postępowaniu. Zgodne z art. 19 Rozporządzenia Rady (WE) zarejestrowany wzór wspólnotowy przyznaje jego właścicielowi wyłączne prawo do jego używania i zakazywania osobom trzecim, które nie mają jego zgody, używania wzoru wspólnotowego. Art. 28 Rozporządzenia Rady (WE) daje podstawę prawną przenoszenia zarejestrowanego wzoru wspólnotowego, art. 29 Rozporządzenia Rady (WE) umożliwia jego zastawianie i objęcie zakresem praw rzeczowych, art. 30 Rozporządzenia Rady (WE) potwierdza zdolność do bycia przedmiotem egzekucji, a art. 32 Rozporządzenia Rady (WE) daje prawo licencjonowania wzoru wspólnotowego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. W jaki sposób należy ustalić wartość początkową wartości niematerialnej i prawnej w postaci udziału w prawie na znak towarowy Unii Europejskiej wraz z prawem z rejestracji tego znaku nabytych w drodze umowy darowizny przez Wnioskodawcę?

2. Czy Wnioskodawca będzie uprawniony do dokonywania odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej wartości niematerialnej i prawnej w postaci udziału w prawie na zarejestrowany znak towarowy Unii Europejskiej nabyty w drodze umowy darowizny i zaliczenia ich kosztów uzyskania przychodów w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej?

Ad.1

Zdaniem Wnioskodawcy, wartość początkową udziału w prawie na znak towarowy Unii Europejskiej nabytego w drodze umowy darowizny przez Wnioskodawcę należy ustalić według jego wartości, rynkowej określonej w umowie darowizny, z uwzględnieniem przepisu art. 22g ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Ad. 2

Zdaniem Wnioskodawcy, będzie on uprawniony do dokonywania odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej wartości niematerialnej i prawnej w postaci udziału w prawie na zarejestrowany znak towarowy Unii Europejskiej nabytego w drodze umowy darowizny i zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Podstawę naliczenia odpisów amortyzacyjnych stanowi wartość początkowa, której zasady ustalania zawarto w art. 22g ust. 3 u.p.d.o.f. Za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się w razie nabycia w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny, sposób - wartość rynkową z dnia nabycia, chyba, że umowa darowizny albo umowa o nieodpłatnym przekazaniu określa tę wartość w niższej wysokości.

Zdaniem Wnioskodawcy wartość początkową udziału w prawie na znak towarowy Unii Europejskiej nabytego w drodze urnowy darowizny przez Wnioskodawcę należy ustalić według jego wartości rynkowej określonej w umowie darowizny, z uwzględnieniem przepisu art. 22g ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 22g ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w razie, gdy składnik majątku stanowi współwłasność podatnika, wartość początkową tęgo składnika ustala się w takiej proporcji jego wartości, w jakiej pozostaje udział podatnika we własności tego składnika majątku.

Zasada ta nie ma zastosowania do składników majątkowych, stanowiących wspólność majątkową małżonków, chyba że małżonkowie wykorzystują składnik majątku w działalności gospodarczej, prowadzonej odrębnie. Oznacza to, że Wnioskodawca dokona, ustalenia wartości początkowej udziału w prawie na zarejestrowany znak towarowy Unii Europejskiej z uwzględnieniem proporcji wynikającej z udziału Wnioskodawcy we własności tego składnika majątku. Ustalona na moment darowizny wartość udziału w prawie na znak towarowy Unii Europejskiej nie przekroczy wartości wynikającej z zastosowania proporcji tego udziału do wartości rynkowej tego Prawa. Odnosząc powyższe przepisy do zdarzenia przyszłego opisanego przez Wnioskodawcę wskazać należy, że w ramach planowanej darowizny wartość otrzymanego przez Wnioskodawcę udziału w prawie na znak towarowy Unii Europejskiej zostanie określona w umowie darowizny jako wartość rynkowa.

Zatem w sytuacji wnioskodawcy prawidłowym będzie przyjęcie jako wartości początkowej - wartości rynkowej wynikającej z umowy darowizny z uwzględnieniem przepisu art. 22g ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Interpretacje podatkowe potwierdzające stanowisko Wnioskodawcy:

* Interpretacja Indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 18 stycznia 2016 r. sygnatura IPPB1/4511-1406/15-2/EC

* interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 16 grudnia 2015 r. sygnatura ILPB1/4511-1-1271/15-4/M

* interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 27 listopada 2015 r. sygnatura ITPB4/451f-372/15-2/PŚT

* interpretacja indywidualna Dyrektora Iżby Skarbowej w Katowicach z 26 listopada 2015 r. sygnatura IBPB-i-1/4511-561/15-EN

* interpretacja indywidualna Dyrektora Iżby Skarbowej w Poznaniu z 20 listopada 2015 r. sygnatura ILPB1/4511-1-1228/15-5/AG

* interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 10 listopada 2015 r. sygnatura IPPB1/4511-1224/I5-2/EC

* Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 9 listopada 2015 r. sygnatura ILPB1/4511-1-1224/15-5/AG

* interpretacja indywidualna Dyrektora izby Skarbowej w Katowicach z 24 czerwca 2015 r. sygnatura IBPB-1-I/451I-22/15AB

* interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 1 kwietnia 2014 r. sygnatura IBPBH/415-1287/13/AB

* interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 30 października 2015 r. sygnatura ILPB4/4510-1-393/15-2/MC

Zgodnie z art. 22 ust. 1 u.p.d.o.f. kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. W myśl, art, 22 ust. 8 u.p.d.o.f., kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a do 22 ó, z uwzględnieniem art. 23.

Stosownie do treści art. 22b ust. 1 pkt 6 u.p.d.o.f. amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, m.in. nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1117 z późn. zm., dalej: Pwp), o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.

W katalogu wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, przy spełnieniu określonych przesłanek, wymienione zostały m.in. prawa określone w ustawie - Prawo własności przemysłowej.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 Pwp na warunkach w niej określonych udzielane są patenty oraz dodatkowe prawa ochronne na wynalazki, prawa ochronne na wzory użytkowe i znaki towarowe, a także prawa z rejestracji na wzory przemysłowe, topografie układów scalonych oraz oznaczenia geograficzne.

Należy zaznaczyć, że zgodnie z art. 4 ust. 1 Pwp, przepisy tej ustawy stosuje się odpowiednio do wspólnotowych znaków towarowych i wzorów wspólnotowych - w sprawach nieuregulowanych obowiązujących bezpośrednią w krajach członkowskich przepisach prawa Unii Europejskiej, Zgodnie z art. 27 ust-1 lit. a rozporządzenia 6/2002, wzór wspólnotowy jako podmiot własności traktowany jest w całości i na całym obszarze Wspólnoty tak jak krajowe prawo z wzoru Państwa Członkowskiego, w którym właściciel ma swoją siedzibę lub miejsce zamieszkania w dacie dokonywania oceny. Tym samym prawa ochronne na wzór wspólnotowy traktowane są analogicznie do prawa ochronnego na znak towarowy w rozumieniu przepisów Pwp.

Zachodzi w tym przypadku tożsamość praw wynikających z rejestracji krajowej oraz wspólnotowej i zgodnie z powołanym wcześniej art. 22b ust. 1 pkt 6 u.p.d.o.f. prawo ochronne na znak towarowy mogą stanowić wartości niematerialne i prawne - jako prawa określone w Pwp.

Jak wynika z art. 22b ust. 1 u.p.d.o.f. podlegającymi amortyzacji wartościami niematerialnymi i prawnymi są wskazane w jego treści prawa, które spełniają następujące warunki:

* zostały nabyte,

* nadają się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania,

* przewidywany okres ich używania przekracza rok,

* są wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1 u.p.d.o.f.

Z przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu zdarzenia przyszłego wynika, że wszystkie powyżej wskazane warunki zostaną spełnione. Zatem, kosztem uzyskania przychodów są również odpisy z tytułu środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane od składników majątku nabytych w drodze spadku lub darowizny, spełniających warunki pozwalające uznać je za środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne. Wyłączenie zawarte w powołanym przepisie art. 23 ust. 1 pkt 45a u.p.d.o.f. nie dotyczy bowiem wartości niematerialnych i prawnych nabytych w drodze darowizny.

Mając na uwadze powyższe należy wskazać, że Wnioskodawca może dokonywać odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej wartości niematerialnych i prawnych w postaci udziału w prawie nabytego w drodze umowy darowizny. Odpisy amortyzacyjne będą podlegać zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów w ramach działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę z uwzględnieniem przepisu art. 22g ust. 11 u.p.d.o.f. Zgodnie z art. 22g ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w razie, gdy składnik majątku stanowi współwłasność podatnika, wartość początkową tego składnika ustala się w takiej proporcji jego wartości, w jakiej pozostaje udział podatnika we własności tego składnika majątku. Zasada ta nie ma zastosowania do składników majątkowych stanowiących wspólność majątkową małżonków, chyba że małżonkowie wykorzystują składnik majątku w działalności gospodarczej prowadzonej odrębnie.

Oznacza to, że Wnioskodawca dokona ustalenia wartości początkowej udziału w prawie na zarejestrowany znak towarowy Unii Europejskiej z uwzględnieniem proporcji wynikającej z udziału Wnioskodawcy we własności tego składnika majątku. Ustalona na moment darowizny wartość udziału w prawie na znak towarowy Unii Europejskiej nie przekroczy wartości wynikającej z zastosowania proporcji tego udziału do wartości rynkowej tego Prawa. Odpisy amortyzacyjne od tak ustalonej wartości początkowej Wnioskodawca zaliczy do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej. Wnioskodawca rozpocznie amortyzację ww. wartości niematerialnych i prawnych od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym wprowadzi ww. wartości niematerialne i prawne do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, co nastąpi najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania. Zgodnie z art. 22d ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, składniki majątku, o których mowa w art. 22a-22c, z wyłączeniem składników wymienionych w ust. 1, wprowadza się do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zgodnie z art. 22n, najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania. Późniejszy termin wprowadzenia uznaje się za ujawnienie środka trwałego oraz wartości niematerialnej i prawnej, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 4.

Interpretacje podatkowe potwierdzające stanowisko Wnioskodawcy:

* Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 26.11,2015 r., sygnatura IBPBM-1/4511-560/15/EN.

* Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 09.11,2015 r., sygnatura ILPB1/4511-1-1224/15/AG.

* Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 21.10,2015 r., sygnatura ILPBli4511f1-1053/15-4/IM

* Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 1 kwietnia 2014 r., IBPBI./1/415-1287/13/AB

* Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w. Katowicach z 26 czerwca 2015 r., IBPB-1-1/4511-29/15/SK

* Interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 2 września 2013 r., ILPB4/423-188/13-3/DS.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Końcowo wskazać należy, że zakres żądania wnioskodawcy wyznacza:

Ponadto tut. organ podkreśla, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Przy wydawaniu niniejszej interpretacji organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalenie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Jeżeli zatem zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej będzie różniło się od zdarzenia przyszłego, które wystąpi w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja indywidualna nie będzie chroniła Wnioskodawcy.

Jednocześnie informuje się, że stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej minister właściwy do spraw finansów publicznych, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Oznacza to, że niniejsza interpretacja została wydana wyłącznie w indywidualnej sprawie Wnioskodawcy i nie wywołuje skutków prawnych dla innych podmiotów.

Ponadto, zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 13 maja 2016 r., o zmianie ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2016 r. poz. 846), przepis art. 14na ustawy zmienianej w art. 1 ma zastosowanie do interpretacji indywidualnych wydanych od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.