ITPB1/4511-540/16-1/AK - Opodatkowanie przychodów uzyskiwanych z najmu.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni, przedstawione we wniosku z dnia 24 czerwca 2016 r. (data wpływu 28 czerwca 2016 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów uzyskiwanych z najmu - jest prawidłowe.

W dniu 28 czerwca 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów uzyskiwanych z najmu.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni w roku 2010 r. rozpoczęła działalność gospodarczą (usługi księgowe) jako podatnik VAT czynny. W 2012 r. zakupiła lokal użytkowy od dewelopera służący wykonywanej działalności gospodarczej. W lokalu tym Wnioskodawczyni świadczy usługi księgowe. Przy nabyciu lokalu dokonała odliczenia podatku naliczonego. Zamierza dokonać likwidacji działalności gospodarczej tj. zaprzestać wykonywania usług księgowych, jednocześnie jednak planuje wynająć lokal użytkowy w ramach prywatnego najmu. Zakończenie prowadzenia działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przeprowadzone zostanie poprzez dokonanie likwidacji w CEiDG, ZUS, GUS oraz we właściwym Urzędzie Skarbowym. Po dokonaniu likwidacji działalności gospodarczej planuje wynająć lokal użytkowy wykreślony wcześniej z ewidencji środków trwałych (tekst jedn.: wykreślony w momencie zakończenia działalności gospodarczej). Uzyskiwane przychody z tytułu najmu zamierza zakwalifikować jako przychody z prywatnego najmu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Po likwidacji działalności Wnioskodawczyni nie zamierza składać deklaracji VAT-Z na mocy art. 96 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż nadal chce utrzymać status podatnika czynnego VAT i wykonywać czynności opodatkowane w rozumieniu art. 5 ust. 1 ustawy o VAT - świadcząc usługi najmu. Ponadto Wnioskodawczyni wskazuje, że usługa najmu lokalu nie będzie wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły, ponieważ nie będzie utworzona żadna struktura organizacyjna, która w sposób ciągły służyłaby najmowi. Wnioskodawczyni podkreśla, że trudno w tym przypadku najmu lokalu użytkowego o jakiekolwiek zorganizowanie i ciągłość charakterystyczne dla prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej prowadzonej przez przedsiębiorców. W celu znalezienia najemcy Wnioskodawczyni nie będzie korzystała z profesjonalnych pośredniczących biur nieruchomości. Nie wyklucza również sprzedaży lokalu użytkowego w momencie znalezienia nabywcy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy przychody z tytułu najmu lokalu użytkowego po likwidacji działalności gospodarczej tj. zaprzestaniu wykonywania usług księgowych Wnioskodawczyni może opodatkować zryczałtowanym podatkiem dochodowym stawką 8,5% w ramach prowadzonego najmu zgodnie z art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizycznie?

Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, osoby osiągające przychody z tytułu umowy najmu mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych w stawce 8,5% jeśli umowa najmu nie jest zawarta w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej i przy spełnieniu warunku o złożeniu w ustawowym terminie pisemnego oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. Zdaniem Wnioskodawczyni nie są spełnione warunki do uznania najmu jako działalności gospodarczej wskazane w przepisie art. 5a pkt 6 ustawy o z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z art. 5a pkt 6 ww. ustawy pod pojęciem działalność gospodarczej należy rozumieć działalność zarobkową wykonywaną w sposób zorganizowany i ciągły prowadzoną we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek. Dokonując wykładni ww. przepisu - zdaniem Wnioskodawczyni - należy wykazać, iż prowadzenie działalności gospodarczej musi cechować zorganizowanie i stałość wykonywania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361) wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł. Stosownie do przepisów tej ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1 pkt 3 i 6:

* pozarolnicza działalność gospodarcza,

* najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Pojęcie działalności gospodarczej zostało zdefiniowane w art. 5a pkt 6 ww. ustawy. Zgodnie z tym przepisem za pozarolniczą działalność gospodarczą uważa się działalność zarobkową wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową, polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż, polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych - prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Pojęcie pozarolniczej działalności gospodarczej użyte w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych opiera się na trzech przesłankach:

W myśl art. 14 ust. 2 pkt 11 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz z innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Wyżej wymieniony przepis koreluje z brzmieniem art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dotyczącym źródła przychodu jakim jest najem, wykluczając z tego katalogu składniki majątku związane z działalnością gospodarczą.

Na tle przedstawionych regulacji prawnych stwierdzić należy, że najem stanowi odrębne od działalności gospodarczej źródło przychodu (art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), choć może także istnieć najem, który prowadzony jest w ramach działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy).

Stosownie do treści art. 9a ust. 6 tejże ustawy dochody osiągane przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6, są opodatkowane na zasadach określonych w ustawie, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemne oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930 z późn. zm.), ustawa reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, - o czym stanowi art. 2 ust. 1a tej ustawy.

Zgodnie z art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają również otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu tych umów, stosuje się art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym.

W myśl art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a ww. ustawy, do przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a, ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 8,5%.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, pisemne oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych na dany rok podatkowy podatnik składa naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika, nie później niż do dnia 20 stycznia roku podatkowego. Jeżeli podatnik rozpoczyna prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej, oświadczenie może złożyć na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, a jeżeli podatnik nie złożył oświadczenia na podstawie tych przepisów - pisemne oświadczenie składa naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika, nie później niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu. Jeżeli do dnia 20 stycznia roku podatkowego podatnik nie zgłosił likwidacji działalności gospodarczej lub nie dokonał wyboru innej formy opodatkowania, uważa się, że nadal prowadzi działalność opodatkowaną w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Stosownie natomiast do art. 9 ust. 4 ww. ustawy, w przypadku osiągania przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a, przepisy dotyczące oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych stosuje się odpowiednio, z tym że podatnik rozpoczynający osiąganie takich przychodów w trakcie roku podatkowego składa pisemne oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych za dany rok podatkowy naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika nie później niż do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym osiągnął pierwszy przychód z tego tytułu, albo do końca roku podatkowego, jeżeli pierwszy taki przychód osiągnął w grudniu roku podatkowego.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawczyni w roku 2010 r. rozpoczęła działalność gospodarczą (usługi księgowe) jako podatnik VAT czynny. W 2012 r. zakupiła lokal użytkowy od dewelopera służący wykonywanej działalności gospodarczej. W lokalu tym Wnioskodawczyni świadczy usługi księgowe. Przy nabyciu lokalu dokonała odliczenia podatku naliczonego. Zamierza dokonać likwidacji działalności gospodarczej tj. zaprzestać wykonywania usług księgowych, jednocześnie jednak planuje wynająć lokal użytkowy w ramach prywatnego najmu. Zakończenie prowadzenia działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przeprowadzone zostanie poprzez dokonanie likwidacji w CEiDG, ZUS, GUS oraz we właściwym Urzędzie Skarbowym. Po dokonaniu likwidacji działalności gospodarczej planuje wynająć lokal użytkowy wykreślony wcześniej z ewidencji środków trwałych (tekst jedn.: wykreślony w momencie zakończenia działalności gospodarczej). Uzyskiwane przychody z tytułu najmu zamierza zakwalifikować jako przychody z prywatnego najmu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Po likwidacji działalności Wnioskodawczyni nie zamierza składać deklaracji VAT-Z na mocy art. 96 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż nadal chce utrzymać status podatnika czynnego VAT i wykonywać czynności opodatkowane w rozumieniu art. 5 ust. 1 ustawy o VAT - świadcząc usługi najmu. Ponadto Wnioskodawczyni wskazuje, że usługa najmu lokalu nie będzie wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły, ponieważ nie będzie utworzona żadna struktura organizacyjna, która w sposób ciągły służyłaby najmowi. Wnioskodawczyni podkreśla, że trudno w tym przypadku najmu lokalu użytkowego o jakiekolwiek zorganizowanie i ciągłość charakterystyczne dla prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej prowadzonej przez przedsiębiorców. W celu znalezienia najemcy Wnioskodawczyni nie będzie korzystała z profesjonalnych pośredniczących biur nieruchomości. Nie wyklucza również sprzedaży lokalu użytkowego w momencie znalezienia nabywcy.

Biorąc pod uwagę zaprezentowany we wniosku opis zdarzenia przyszłego oraz przepisy prawne w tym zakresie należy stwierdzić, że w związku z tym, iż Wnioskodawczyni dokona wycofania wynajmowanej nieruchomości z działalności gospodarczej i z ewidencji środków trwałych, to przedmiotem najmu nie będą składniki majątku związane z działalnością gospodarczą. W opisanym zdarzeniu przyszłym najem nie będzie prowadzony w sposób zorganizowany i ciągły. W tych warunkach - w świetle przytoczonych przepisów - najem nieruchomości będzie stanowił źródło przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przychody uzyskiwane z tego najmu będą mogły być opodatkowane na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Wobec powyższego, jeśli w terminie określonym w art. 9 ust. 4 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym Wnioskodawczyni złoży pisemne oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania, to Wnioskodawczyni będzie przysługiwało prawo do opłacania zryczałtowanego podatku dochodowego w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych stawką 8,5% z tytułu najmu.

Ponadto należy wyraźnie zastrzec, iż przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Jeżeli w wyniku ewentualnego postępowania podatkowego lub kontrolnego organy podatkowe ustalą, że przedstawiony we wniosku stan faktyczny/zdarzenie przyszłe różni się od rzeczywistego, to Wnioskodawczyni nie będzie mogła powołać się na wydaną niniejszą interpretację indywidualną, gdyż dotyczyła ona wyłącznie przychodu z najmu, który nie jest prowadzony w ramach działalności gospodarczej.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-563 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718 ze. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.