ITPB1/4511-40/15/KW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 5 stycznia 2015 r. (data wpływu 15 stycznia 2015 r.), uzupełnionym w dniu 18 marca 2015 r. oraz 2 kwietnia 2015 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

* możliwości zwolnienia od opodatkowania odszkodowania i zadośćuczynienia zasądzonego z tytułu naruszenia praw autorskich - jest prawidłowe,

* podstawy prawnej zwolnienia od opodatkowania zadośćuczynienia zasądzonego z tytułu naruszenia praw autorskich oraz możliwości zwolnienia od opodatkowania odsetek od ww. odszkodowania i zadośćuczynienia - jest nieprawidłowe.

W dniu 15 stycznia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia od opodatkowania odszkodowania i zadośćuczynienia wraz z odsetkami, zasądzonych z tytułu naruszenia praw autorskich.

Ze względu na braki formalne, pismami z dnia 6 marca 2015 r. oraz 23 marca 2015 r., wezwano Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia. Wniosek uzupełniono w dniach 18 marca 2015 r. oraz 2 kwietnia 2015 r. (nadano w polskiej placówce pocztowej operatora wyznaczonego w rozumieniu ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. - Prawo pocztowe (Dz. U. , poz. 1529) w dniach 16 marca 2015 r. oraz 31 marca 2015 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni wystąpiła z pozwem o naruszenie praw autorskich przeciwko zakładowi poligraficznemu. Sprawa rozpatrywana była na podstawie art. 79 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Na korzyść Wnioskodawczyni zasądzono kwotę trzykrotności stosownego wynagrodzenia, tj. kwotę 7.641 zł oraz na podstawie art. 78 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych zadośćuczynienie za doznaną krzywdę w wysokości 2.500 zł. Z naruszycielem praw nie łączył Wnioskodawczyni żaden stosunek pracy ani też umowa o dzieło czy zlecenie. Od 3 lat Wnioskodawczyni jest na emeryturze.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawczyni stwierdziła, że oprócz kwot odszkodowania i zadośćuczynienia sąd zasądził odsetki zgodnie z ustawą, licząc od dnia wytoczenia powództwa do dnia zapłaty. W dniu 7 sierpnia 2014 r. wyrok się uprawomocnił, a 9 września 2014 r. na konto Wnioskodawczyni wpłynęły pieniądze od adwokata, w tym 179,67 zł to odsetki.

Ponadto Wnioskodawczyni nadmieniła, że odszkodowanie i zadośćuczynienie wraz z odsetkami otrzymała w związku z wykonywaną osobiście działalnością artystyczną, w rozumieniu art. 13 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawczyni wytwarza ceramikę według własnych projektów. Wśród wielu prac znajdują się ceramiczne..., które stały się przedmiotem sprawy sądowej. Zakupione przez właściciela zakładu poligraficznego... ceramiczne bez zgody Wnioskodawczyni zostały wykorzystane do produkcji galanterii papierniczej, kart pocztowych i torebek na prezenty, które sygnowane były nazwą tej firmy. Wnioskodawczyni nie godziła się na żadne sposoby korzystania z dorobku swojej pracy artystycznej, zarówno zwielokrotnianie, udostępnianie w Internecie czy też sprzedaż. Powyższa sytuacja spowodowała utratę wiarygodności i zachwianie pozycji Wnioskodawczyni w środowisku artystycznym. W związku z powyższym Wnioskodawczyni założyła sprawę właścicielowi zakładu poligraficznego o naruszenie praw autorskich i zadośćuczynienie wraz z ustawowymi odsetkami liczonymi od dnia wytoczenia powództwa do dnia zapłaty. Sąd Okręgowy po rozpatrzeniu sprawy wydał wyrok w dniu 19 listopada 2013 r. Sąd Apelacyjny utrzymał wyrok w mocy, który w dniu 7 sierpnia 2014 r. otrzymał klauzulę wykonalności. Sąd wydając wyrok przyznał Wnioskodawczyni rację, że doszło do naruszenia praw autorskich zasądzając zapłatę zadośćuczynienia w wysokości 2.500 zł tytułem naruszenia praw autorskich osobistych oraz zapłatę 7.641 zł tytułem naruszenia praw autorskich majątkowych. Od zakładu poligraficznego Wnioskodawczyni otrzymała łącznie kwotę 10.828,67 zł (w tym 508 zł zwrot kosztów) oraz odsetki 179,67 zł.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawczyni powinna zapłacić podatek dochodowy od otrzymanych kwot odszkodowania i zadośćuczynienia wraz z odsetkami, zasądzonych wyrokiem sądu z tytułu naruszenia praw autorskich.

Zdaniem Wnioskodawczyni, odszkodowanie i zadośćuczynienie wraz z odsetkami, otrzymane na podstawie ugody sądowej (winno być: wyroku sądowego) w związku z naruszeniem praw autorskich na podstawie art. 79 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, jako nie wymienione w katalogu odszkodowań wyłączonych ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 3 lit. a-g ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych są zwolnione od opodatkowania podatkiem dochodowym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej opisanego stanu faktycznego jest prawidłowe w zakresie możliwości zwolnienia od opodatkowania odszkodowania i zadośćuczynienia zasądzonego z tytułu naruszenia praw autorskich oraz nieprawidłowe w zakresie podstawy prawnej zwolnienia od opodatkowania zadośćuczynienia zasądzonego z tytułu naruszenia praw autorskich oraz możliwości zwolnienia od opodatkowania odsetek od ww. odszkodowania i zadośćuczynienia.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z treści tego przepisu wynika zatem, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione przez ustawodawcę w katalogu zwolnień przedmiotowych ustawy bądź, od których Minister Finansów zaniechał poboru podatku.

Na podstawie art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 20 ust. 3 i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zostały określone źródła przychodów, gdzie m.in. wymienia się inne źródła (pkt 9). Zgodnie z art. 20 ust. 1 ww. ustawy za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Zauważyć należy, że powołany wyżej przepis wymienia określone rodzaje przychodów stanowiące pewien katalog o charakterze otwartym, a tym samym nie rozstrzyga w sposób ostateczny co jest przychodem z "innych źródeł". Użycie przez ustawodawcę zwrotu "w szczególności" przesądza, że przedmiotowy katalog nie ma charakteru zamkniętego, wyczerpującego. Innymi słowy, przychody niemieszczące się w źródłach przychodów wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1-8a ww. ustawy i niewymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych przewidzianych w tej ustawie stanowią przychody z innych źródeł. Zatem o przychodzie podatkowym z innych źródeł będziemy mówić w każdym przypadku, kiedy u podatnika wystąpią realne korzyści majątkowe. Tym samym do tej kategorii należy zaliczyć różnego rodzaju odszkodowania.

Jednakże na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy wolne od podatku dochodowego są otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, oraz otrzymane odszkodowania lub zadośćuczynienia, jeżeli ich wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z postanowień układów zbiorowych pracy, innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów lub statutów, o których mowa w art. 9 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.), z wyjątkiem:

Należy przy tym podkreślić, że zwolnienie określone w art. 21 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy nie obejmuje wszystkich odszkodowań, a tylko te, których wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw, postanowień układów zbiorowych pracy, innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów lub statutów, o których mowa w art. 9 § 1 ustawy - Kodeks pracy.

Zgodnie z art. 79 ust. 1 pkt 3 lit. b ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 z późn. zm.), uprawniony, którego autorskie prawa majątkowe zostały naruszone, może żądać od osoby, która naruszyła te prawa, naprawienia wyrządzonej szkody poprzez zapłatę sumy pieniężnej w wysokości odpowiadającej dwukrotności, a w przypadku gdy naruszenie jest zawinione - trzykrotności stosownego wynagrodzenia, które w chwili jego dochodzenia byłoby należne tytułem udzielenia przez uprawnionego zgody na korzystanie z utworu.

W sytuacji zatem, gdy do naruszenia autorskich praw majątkowych osoby fizycznej doszło z winy umyślnej, to odszkodowanie jakie przysługuje tej osobie ma wymiar rzeczywisty (nie hipotetyczny), a podstawę jego ustalenia stanowi wynagrodzenie (jego wielokrotność), jakie w istocie osoba osiągnęłaby, z tytułu korzystania z przysługujących jej praw autorskich (np. udzielenia zgody na korzystanie z utworu).

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawczyni wystąpiła z pozwem o naruszenie praw autorskich przeciwko zakładowi poligraficznemu. Sprawa rozpatrywana była na podstawie art. 79 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Na korzyść Wnioskodawczyni zasądzono kwotę trzykrotności stosownego wynagrodzenia, tj. kwotę 7.641 zł oraz, na podstawie art. 78 ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych, zadośćuczynienie za doznaną krzywdę w wysokości 2.500 zł. Oprócz kwot odszkodowania i zadośćuczynienia sąd zasądził odsetki zgodnie z ustawą, licząc od dnia wytoczenia powództwa do dnia zapłaty. Odszkodowanie i zadośćuczynienie wraz z odsetkami Wnioskodawczyni otrzymała w związku z wykonywaną osobiście działalnością artystyczną, w rozumieniu art. 13 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane wyżej przepisy prawa, należy stwierdzić, że odszkodowanie należne Wnioskodawczyni na podstawie wyroku sądowego w związku z naruszeniem praw autorskich, jako nie wymienione w katalogu odszkodowań wyłączonych ze zwolnienia, o których mowa w powołanym art. 21 ust. 1 pkt 3 lit. a-g) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, korzysta ze zwolnienia od opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy. Jak bowiem wynika z przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych zasady jego ustalania wynikają wprost z przepisów z tej ustawy. Tym samym Wnioskodawczyni nie będzie zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych w związku z przychodem uzyskanym z przedmiotowego odszkodowania.

Odnosząc się natomiast do możliwości zwolnienia od opodatkowania otrzymanego zadośćuczynienia należy zauważyć, że stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są inne odszkodowania lub zadośćuczynienia otrzymane na podstawie wyroku lub ugody sądowej do wysokości określonej w tym wyroku lub tej ugodzie, z wyjątkiem odszkodowań lub zadośćuczynień:

Oznacza to, że na mocy tego przepisu wolne od podatku są inne zadośćuczynienia niż te, których wysokość lub zasady ustalania wynikają wprost z przepisów prawa, otrzymane na podstawie wyroku lub ugody sądowej z wyjątkami wymienionymi powyżej.

Zgodnie z art. 78 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych twórca, którego autorskie prawa osobiste zostały zagrożone cudzym działaniem, może żądać zaniechania tego działania. W razie dokonanego naruszenia może także żądać, aby osoba, która dopuściła się naruszenia, dopełniła czynności potrzebnych do usunięcia jego skutków, w szczególności aby złożyła publiczne oświadczenie o odpowiedniej treści i formie. Jeżeli naruszenie było zawinione, sąd może przyznać twórcy odpowiednią sumę pieniężną tytułem zadośćuczynienia za doznaną krzywdę lub - na żądanie twórcy - zobowiązać sprawcę, aby uiścił odpowiednią sumę pieniężną na wskazany przez twórcę cel społeczny.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że zadośćuczynienie należne Wnioskodawczyni na podstawie wyroku sądowego w związku z naruszeniem praw osobistych, jest zadośćuczynieniem, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bowiem zostało ono otrzymane na podstawie wyroku sądowego i nie znajdą do niego zastosowania wyjątki przewidziane w ww. przepisie, gdyż nie zostało ono przyznane w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą i nie dotyczy korzyści, które podatnik mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono. Zatem zadośćuczynienie to będzie korzystać ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Tym samym Wnioskodawczyni nie będzie zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych w związku z przychodem uzyskanym z tytułu przedmiotowego zadośćuczynienia.

Należy podkreślić, że nieprawidłowość stanowiska Wnioskodawczyni w zakresie możliwości zwolnienia od opodatkowania kwoty otrzymanego zadośćuczynienia (jakkolwiek jest ono prawidłowe co do tego, że kwota ta jest zwolniona od opodatkowania) wynika z faktu, że Wnioskodawczyni we własnym stanowisku w sprawie oceny prawnej stanu faktycznego powołała się na art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, natomiast jak wykazano wyżej, we wskazanym zakresie zastosowanie znajdzie art. 21 ust. 1 pkt 3b ww. ustawy.

W odniesieniu do możliwości zwolnienia od opodatkowania odsetek od kwot odszkodowania i zadośćuczynienia należy zauważyć, że powołane wyżej przepisy art. 78 ust. 1 i art. 79 ust. 1 pkt 3 lit. b ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych stanowią tylko o należnościach głównych odszkodowania i zadośćuczynienia.

Natomiast instytucję prawną odsetek za zwłokę reguluje art. 481 § 1 i § 2 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 121 z późn. zm.). Przepis ten stanowi, że jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. Jeżeli stopa odsetek za opóźnienie nie była z góry oznaczona, należą się odsetki ustawowe. Jednakże gdy wierzytelność jest oprocentowana według stopy wyższej niż stopa ustawowa, wierzyciel może żądać odsetek za opóźnienie według tej wyższej stopy.

Odsetki wypłacone za okres pomiędzy datą zasądzenia i datą wypłaty odszkodowania nie są wliczane do wartości odszkodowania. Zgodnie bowiem z treścią art. 20 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. - Kodeks postępowania cywilnego (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 101 z późn. zm.) do wartości przedmiotu sporu nie wlicza się odsetek, pożytków i kosztów, żądanych obok roszczenia głównego. Przepis ten ma zastosowanie do odsetek ustawowych, z którymi zasądzono świadczenia główne.

Analizując treść powyższych przepisów należy zauważyć, że nie można utożsamiać odsetek za zwłokę z odszkodowaniem, zadośćuczynieniem czy też innym świadczeniem (naprawieniem szkody). Wierzyciel może ich żądać dopiero, jeżeli dłużnik opóźni się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego. Odsetki mają charakter uboczny względem świadczenia głównego - są skutkiem nie wykonania zobowiązań.

Takie zapatrywanie wyrażone zostało też w orzecznictwie sądowym, jak w szczególności w uchwale Sądu Najwyższego z dnia 31 stycznia 1994 r., sygn. akt III CZP 184/93, w którym zostało stwierdzone: "Roszczenie odsetkowe nie jest częścią składową roszczenia głównego, gdyż opiera się na odrębnym stanie faktycznym oraz odrębnej podstawie materialnoprawnej. Roszczenie o odsetki za opóźnienie (art. 481 k.c.) jest więc roszczeniem innym, niż roszczenie deliktowe".

Stąd należy przyjąć stwierdzenie, że odsetki za zwłokę są - na gruncie przepisów prawa podatkowego - również traktowane odrębnie od świadczenia głównego. Skoro więc są odrębnym świadczeniem, to także są, co do zasady (na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), przychodem wierzyciela podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Należy zatem stwierdzić, że zwolnienie od podatku dochodowego otrzymanych odsetek przysługuje tylko wówczas, gdy przepis ww. ustawy zawiera w tym przedmiocie wyraźne zwolnienie (konkretnie odnosi się do odsetek).

W odniesieniu do odsetek ustawodawca przewidział zwolnienia w podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z art. 21 ust. 1 ww. ustawy wolne od podatku dochodowego od osób fizycznych są:

* pkt 52 - odsetki i kwoty rekompensat otrzymanych na podstawie przepisów ustawy z dnia 20 grudnia 1996 r. o zasadach realizacji przedpłat na samochody osobowe (Dz. U. Nr 156, poz. 776);

* pkt 95 - odsetki z tytułu nieterminowej wypłaty wynagrodzeń i świadczeń z tytułów, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych;

* pkt 119 - odsetki od papierów wartościowych emitowanych przez Skarb Państwa oraz obligacji emitowanych przez jednostki samorządu terytorialnego, w części odpowiadającej kwocie odsetek zapłaconych przy nabyciu tych papierów wartościowych od emitenta;

* pkt 130 - odsetki lub dyskonto od obligacji emitowanych przez Skarb Państwa i oferowanych na rynkach zagranicznych oraz dochody z odpłatnego zbycia tych obligacji uzyskane przez osoby fizyczne, o których mowa w art. 3 ust. 2a.

W świetle powyżej wymienionych przypadków zwolnienia odsetek od opodatkowania, należy przyjąć, że ustawodawca nie pomija odsetek w zwolnieniach, jeżeli uznaje zasadność ich zwolnienia w odniesieniu do dóbr, które w ocenie ustawodawcy zasługują na szczególną ochronę.

Zatem skoro ustawodawca nie zamieścił w katalogu zwolnień odsetek przysługujących od otrzymanego odszkodowania lub zadośćuczynienia to należy stwierdzić, że takie świadczenie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, zgodnie ze wskazaną powyżej regułą powszechności opodatkowania wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy również pokreślić, że wszelkie zwolnienia podatkowe są odstępstwem od zasady powszechności opodatkowania, a przepisy dotyczące zwolnień podatkowych powinny być interpretowane ściśle, zgodnie przede wszystkim z ich wykładnią językową. Wykluczone jest w tym wypadku stosowanie wykładni rozszerzającej jak i zawężającej.

W przedmiocie stosowania wszelkiego rodzaju ulg podatkowych trzeba mieć na względzie także art. 84 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483 z późn. zm.), zgodnie z którym każdy jest obowiązany do ponoszenia ciężarów świadczeń publicznych, w tym podatków, określonych w ustawie. Nakładanie podatków, innych danin publicznych, określanie podmiotów, przedmiotów opodatkowania i stawek podatkowych, a także zasad przyznawania ulg i umorzeń oraz kategorii podmiotów zwolnionych od podatków następuje w drodze ustawy, co wynika z art. 217 Konstytucji RP. Tym samym, każdy wyjątek od zasady powszechności opodatkowania (w tym także ulga podatkowa) nie może być interpretowany dowolnie, ani uzupełniany w drodze interpretacji o treść, której nie zawiera.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane wyżej przepisy prawa, należy zatem stwierdzić, że kwota odsetek należna Wnioskodawczyni z tytułu przyznanego jej, na podstawie wyroku sądowego, odszkodowania oraz zadośćuczynienia w związku z naruszeniem praw autorskich, nie korzysta z żadnego ze zwolnień podatkowych, określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. Kwota ww. odsetek stanowi zatem dla Wnioskodawczyni przychód z innych źródeł podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Tym samym Wnioskodawczyni będzie zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych w związku z przychodem uzyskanym z tytułu otrzymania przedmiotowych odsetek.

Reasumując należy stwierdzić, że odszkodowanie z tytułu naruszenia autorskich praw majątkowych zasądzone na rzecz Wnioskodawczyni jest wolne od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, natomiast zasądzone na Jej rzecz zadośćuczynienie za naruszenie autorskich praw osobistych korzysta ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 3b ww. ustawy. W konsekwencji Wnioskodawczyni nie jest zobowiązana do zapłacenia podatku dochodowego od osób fizycznych od otrzymanych kwot odszkodowania oraz zadośćuczynienia. Raz jeszcze należy jednak podkreślić, że nieprawidłowość stanowiska Wnioskodawczyni w zakresie możliwości zwolnienia od opodatkowania otrzymanego zadośćuczynienia wynika z jego błędnego uzasadnienia. Natomiast odsetki od odszkodowania i zadośćuczynienia nie korzystają z żadnego ze zwolnień podatkowych określonych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, w związku z czym Wnioskodawczyni jest zobowiązana do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych w związku z przychodem uzyskanym z tytułu otrzymania przedmiotowych odsetek.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.