ITPB1/4511-373/15/KW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 18 lutego 2015 r. (data wpływu 23 lutego 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 13 maja 2015 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości:

* w części w jakiej odnosi się do zbycia nieruchomości zabudowanej budynkiem gotowym do użytkowania - jest nieprawidłowe;

* w pozostałej części - jest prawidłowe.

W dniu 23 lutego 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zbycia nieruchomości. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 13 maja 2015 r. (data wpływu).

We wniosku i jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca od 18 października 2004 r., z przerwami, prowadzi działalność gospodarczą. Prowadzenie pierwszej działalności gospodarczej miało miejsce od 18 października 2004 r. do 7 lutego 2008 r. Prowadzenie drugiej działalności gospodarczej Wnioskodawca rozpoczął od 1 października 2012 r. (działalność profesjonalna, techniczna i naukowa gdzie indziej nieklasyfikowana).

Z wykształcenia Wnioskodawca jest magistrem inżynierem architektem nie posiadającym uprawnień projektowych. Dnia 27 października 2004 r. Wnioskodawca uzyskał podmiotowość w podatku od towarów i usług.

W okresie, w którym Wnioskodawca nie prowadził działalności gospodarczej, tj. 26 marca 2008 r., Wnioskodawca zakupił od gminy działkę budowlaną nr 68/17. Jako osoba fizyczna nie prowadząca działalności gospodarczej Wnioskodawca nie dokonał odliczenia podatku VAT. Celem Wnioskodawcy, związanym z zakupem działki była budowa domu mieszkalnego dla niego i jego rodziny oraz dla jego rodziców. Dom miał przybrać postać bliźniaka. W międzyczasie również teściowie Wnioskodawcy zgłosili chęć zamieszkiwania blisko Wnioskodawcy i jego rodziny, w związku z czym Wnioskodawca postanowił o budowie 3 połączonych ze sobą szeregowo domów. Jednak ze względu na nietypowy pomysł i trudności, które mogłyby się z nim wiązać, postanowił o budowie dwóch bliźniaków. Czwarty dom miałby być przeznaczony dla brata żony i jego rodziny.

W związku ze wspólnymi planami życiowymi Wnioskodawcy i jego rodziny oraz chęcią zacieśnienia stosunków między nimi, rodzice oraz teściowie przekazywali Wnioskodawcy środki pieniężne w formie darowizn w 2012 i 2013 r.

W rzeczywistości, w 2010 r. został dokonany podział geodezyjny działki na 4 części. Na każdej z nich miał powstać dom. Również w tym roku Wnioskodawca otrzymał pozwolenie na budowę wszystkich domów łącznie. Dziennik budowy został założony w czerwcu 2010 r., natomiast fizyczna budowa rozpoczęła się w 2011 r.

W trakcie budowy, która trwała dłużej niż zamierzano, teściowie przepisali własność gospodarstwa rolnego na brata żony, w związku z czym brat oraz sami teściowie nie byli już zainteresowani zamieszkaniem w budowanych domach. Dodatkowo rodzice Wnioskodawcy postanowili, ze względów osobistych, zakupić mieszkanie i ostatecznie odstąpili od zamiaru użytkowania domów, które budował Wnioskodawca.

W związku z zaistniałą sytuacją aktualnie tylko jeden z domów ma być zamieszkiwany przez Wnioskodawcę i jego rodzinę. Planowany odbiór budynku do meldunku to marzec 2015 r.

W międzyczasie, w latach 2011, 2012 oraz 2013 korzystając z istniejącej wtedy ulgi budowlanej i na wykończenie mieszkania Wnioskodawca odliczył podatek VAT na łączną kwotę 21.541 zł.

Pozostałe domy Wnioskodawca zamierza sprzedać. W tym celu zawarł umowę przedwstępną w dniu 27 sierpnia 2014 r. co do sprzedaży jednego z nich z przewidywaną datą przeniesienia własności 30 kwietnia 2015 r. Nieruchomość będzie gotowa do użytkowania z kompletnym odbiorem technicznym.

W uzupełnieniu wniosku wskazano, że na działce budowlanej nr 68/17, podzielonej na 4 części docelowo mają zostać wybudowane 4 domy. Jeden z domów ma być zamieszkiwany przez Wnioskodawcę i jego rodzinę (planowany odbiór budynku do meldunku to marzec 2015 r.)

Własność drugiego z domów, na podstawie przedwstępnej umowy sprzedaży, ma być przeniesiona na nabywcę dnia 30 kwietnia 2015 r. Nieruchomość będzie gotowa do użytkowania, z kompletnym odbiorem technicznym. Pozostałe dwie części działki Wnioskodawca zamierza zbyć jako działki z nakładami.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż wszystkich domów będzie stanowiła przychód z działalności gospodarczej określonej w art. 10 ust. 1 pkt 3, czy będzie to przychód określony w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a.

Zdaniem Wnioskodawcy, przychód związany ze sprzedażą nieruchomości nie może być traktowany jako przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Po pierwsze, działalność gospodarcza, którą Wnioskodawca prowadzi osobiście nie opiera się na obrocie nieruchomościami, również sprzedaż przedmiotowych nieruchomości nie wchodzi w jej zakres. Takiej działalności Wnioskodawca nie prowadził i nie ma takiego zamiaru. Celem budowy domów było zamieszkiwanie całej rodziny blisko siebie, tak aby wzmocnić więzi rodzinne i w razie potrzeby stanowić dla siebie wsparcie i pomoc.

Zdaniem Wnioskodawcy, opisany stan faktyczny i jego zamiary co do sprzedaży nieruchomości wypełniają znamiona określone w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a (winno być: ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), tj. zbycie nie następuje w ramach wykonywanej działalności gospodarczej, ma miejsce w okresie 5 lat od wybudowania przedmiotu transakcji.

Zgodnie z wyrokiem NSA z 30 stycznia 2014 r. (II FSK 867/12)"w każdym przypadku o właściwej kwalifikacji przychodu decydować musi całokształt ustaleń faktycznych, w tym dotyczących zjawisk poprzedzających i towarzyszących zbyciu składników majątkowych (np. lokali mieszkalnych)". NSA podkreślił również w tym wyroku, że jako jedna z cech, które wskazują z jaką sytuacją mamy do czynienia jest sposób faktycznego wykorzystywania przez podatnika rzeczy lub prawa majątkowego przed zbyciem. Celem, który przyświecał Wnioskodawcy były potrzeby mieszkaniowe jego i jego rodziny. Dodatkowo Wnioskodawca nie prowadził i nie prowadzi żadnych działań mających wpływ na sposób sprzedaży domów, nie stworzył żadnej profesjonalnej struktury handlowej w tym celu.

Wnioskodawca nie uważa natomiast, żeby zbycie nieruchomości miało miejsce w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej. Zgodnie z definicją działalności gospodarczej z art. 5 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wyróżnia się kilka elementów tworzących to pojęcie, a mianowicie jest to działalność zarobkowa, wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły, prowadzona we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek. Idąc za orzeczeniem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 10 lipca 2014 r. (sygn. I SA/Bk 250/14): "Zarobkowy charakter działalności oznacza, że działalność ta jest nastawiona na osiągnięcie zysku, dochodu, co odróżnia ją od działalności społecznej. Zorganizowany sposób działania w obrocie gospodarczym to prowadzenie tej działalności w sposób metodyczny, zaplanowany, systematyczny, uporządkowany. O zorganizowanym charakterze działalności zarobkowej może świadczyć ponadto wyodrębnienie istnienia pewnych składników materialnych i niematerialnych służących prowadzeniu tej działalności, czy też przyjęcie przez dany podmiot określonej formy organizacyjno-prawnej i dopełnienie wymogu rejestracji w ewidencji działalności gospodarczej, choć tych okoliczności nie należy uważać za element decydujący o zorganizowanym charakterze prowadzonych działań. Wykonywanie działalności w sposób ciągły to prowadzenie jej w sposób stały, nie okazjonalny. Ciągłość działania wiąże się z jej planowanym charakterem i realizacją poszczególnych zamierzeń. Działanie we własnym imieniu oznacza, że podmiot prowadzący działalność gospodarczą występuje jako podmiot niezależny prawnie od innych podmiotów, a podejmowane przez niego czynności rodzą bezpośrednio dla niego określone prawa i obowiązki".

Wnioskodawca wskazuje, że żadna z tych przesłanek nie jest przez niego spełniona i sprzedaż domów nie może być zakwalifikowana jako działalność gospodarcza. Dodatkowo bezsprzecznie należy uznać, że zakup ziemi i budowa na niej domów miały spełniać wyłącznie osobiste i rodzinne potrzeby mieszkaniowe.

Na podstawie wyżej wskazanego orzeczenia wojewódzkiego sądu administracyjnego można twierdzić, że planowana sprzedaż nie będzie miała charakteru stałego a jedynie będzie incydentalna, ponieważ "cecha stałości nie wynika bowiem z samej liczby zbywanych przedmiotów, ale ciągłego dokonywania określonych czynności". Działania Wnioskodawcy wiążą się ze sprzedażą z góry określonej ilości nieruchomości, które wchodzą w skład jego prywatnego majątku. Jest to zatem sprzedaż jednorazowa poszczególnych domów i wyzbycie się ich z osobistego majątku. Jej przebieg zależy od możliwości sprzedaży a nie jest wynikiem planowego charakteru działań i woli ich realizacji w sposób ciągły. Wraz ze zbyciem wszystkich nieruchomości zakończy się cały proces sprzedaży.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w związku z przedstawionym stanem faktycznym i przedstawionymi przez niego argumentami sprzedaż nieruchomości, którą planuje nie będzie stanowiła przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej, a będzie stanowiła proste odpłatne zbycie nieruchomości.

Zdaniem Wnioskodawcy, zbycie domu, którego własność ma być przeniesiona na nabywcę dnia 30 kwietnia 2015 r. będzie obciążona podatkiem dochodowym od osób fizycznych z tytułu zbycia nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie. Natomiast działki z nakładami, które Wnioskodawca zamierza zbyć nie będą obciążone wyżej wskazanym podatkiem ze względu na to, że zakup gruntu miał miejsce w 2008 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w części w jakiej odnosi się do zbycia nieruchomości zabudowanej budynkiem gotowym do użytkowania jest nieprawidłowe oraz jest prawidłowe w pozostałej części.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy źródłem przychodu jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Odrębnym źródłem przychodu, określonym w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Zgodnie z art. 5a pkt 6 ww. ustawy za pozarolniczą działalność gospodarczą uznaje się działalność zarobkową:

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9;

Pojęcie pozarolniczej działalności gospodarczej użyte w ww. przepisie art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych opiera się na trzech przesłankach:

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dla zakwalifikowania danej działalności jako działalności gospodarczej, wymagają aby czynności w jej ramach wykonywane były w sposób zorganizowany i ciągły. Przy czym możliwe jest osiąganie dochodów z tego rodzaju działalności bez spełnienia niektórych formalnych elementów organizacji (np. rejestracji urzędowej), gdyż prowadzenie działalności gospodarczej jest kategorią obiektywną, niezależnie od tego, jak działalność tę ocenia sam prowadzący ją podmiot i jak ją nazywa oraz czy dopełnia ciążących na nim obowiązków z działalnością tą związanych.

Co do kryterium ciągłości w wykonywaniu działalności gospodarczej, to jego wprowadzenie przez ustawodawcę miało na celu wyeliminowanie z pojęcia działalności gospodarczej przedsięwzięć o charakterze incydentalnym i sporadycznym. Ciągłość w wykonywaniu działalności gospodarczej oznacza względnie stały zamiar jej wykonywania. Nie wyklucza on jednak możliwości prowadzenia działalności gospodarczej tylko sezonowo lub do czasu osiągnięcia postawionego przez dany podmiot celu i to bez względu na okres, w którym cel ten miałby być realizowany. Do zachowania ciągłości jest wystarczające, aby z całokształtu okoliczności sprawy wynikał zamiar powtarzania określonego zespołu konkretnych działań w celu osiągnięcia efektu w postaci zarobku.

Przez powtarzalność rozumie się cały szereg wielokrotnie powtarzanych czynności podejmowanych w konkretnym celu. Taki zespół wielokrotnie powtarzanych czynności (nie zaś czynności sporadyczne, oderwane od siebie, niepowiązane ze sobą) w dziedzinie wytwórczej, usługowej lub handlowej podejmowanych w celach zarobkowych i na własny rachunek, można uznać za prowadzenie działalności gospodarczej.

Dla uznania danej działalności za działalność gospodarczą nie ma zatem znaczenia fakt, że podmiot prowadzący określoną działalność nie ocenia jej (subiektywnie) jako działalności gospodarczej, nie nazywa jej tak, bądź też oświadcza, że jej nie prowadzi, gdyż o kwalifikacji danej działalności przesądza kryterium obiektywne, t.j. ustalenie, czy dany podmiot faktycznie prowadzi działalność, która obiektywnie może przynosić dochód. Przy czym istotny jest zamiar powtarzalności określonych czynności celem osiągnięcia dochodu.

Wobec powyższego w celu zakwalifikowania działań podjętych przez Wnioskodawcę do właściwego źródła przychodu należy ocenić zamiar, okoliczności i cel działań związanych z odpłatnym zbyciem nieruchomości, o których mowa we wniosku.

Analizując przedmiotową sprawę należy oprzeć się na przedstawionym we wniosku opisie zdarzenia przyszłego, z którego wynika, że w celem Wnioskodawcy, związanym z zakupem działki była budowa domu mieszkalnego dla niego i jego rodziny oraz dla jego rodziców. Dom miał przybrać postać bliźniaka. W międzyczasie również teściowie Wnioskodawcy zgłosili chęć zamieszkiwania blisko Wnioskodawcy i jego rodziny, w związku z czym Wnioskodawca postanowił o budowie 3 połączonych ze sobą szeregowo domów. Jednak ze względu na nietypowy pomysł i trudności, które mogłyby się z nim wiązać, postanowił o budowie dwóch bliźniaków. Czwarty dom miałby być przeznaczony dla brata żony i jego rodziny. W związku ze wspólnymi planami życiowymi Wnioskodawcy i jego rodziny oraz chęcią zacieśnienia stosunków między nimi, rodzice oraz teściowie przekazywali Wnioskodawcy środki pieniężne w formie darowizn w 2012 i 2013 r. W rzeczywistości, w 2010 r. został dokonany podział geodezyjny działki na 4 części. Na każdej z nich miał powstać dom. W trakcie budowy, która trwała dłużej niż zamierzano, teściowie Wnioskodawcy, brat jego żony oraz rodzice Wnioskodawcy ostatecznie odstąpili od zamiaru użytkowania domów, które budował Wnioskodawca. W związku z zaistniałą sytuacją aktualnie tylko jeden z domów ma być zamieszkiwany przez Wnioskodawcę i jego rodzinę. Planowany odbiór budynku do meldunku to marzec 2015 r. Pozostałe domy Wnioskodawca zamierza sprzedać. Własność drugiego z domów, na podstawie przedwstępnej umowy sprzedaży, ma być przeniesiona na nabywcę dnia 30 kwietnia 2015 r. Nieruchomość będzie gotowa do użytkowania, z kompletnym odbiorem technicznym. Pozostałe dwie części działki Wnioskodawca zamierza zbyć jako działki z nakładami.

Biorąc pod uwagę przedstawiony opis zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że okoliczności opisane we wniosku nie wskazują, że zbycie przedmiotowych nieruchomości będzie następowało w ramach zorganizowanej i ciągłej działalności, która wyczerpywałaby znamiona działalności gospodarczej, określone w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym, skutki podatkowe odpłatnego zbycia wskazanych we wniosku nieruchomości należy ocenić w oparciu o przepis powołanego wyżej art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie skutkuje powstaniem przychodu. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) nastąpi po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji nieruchomości. Odnieść się zatem należy do przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 121 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Jak stanowi art. 47 § 1 i 2 Kodeksu cywilnego część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych. Częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego. Z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane, jak również drzewa i inne rośliny od chwili zasadzenia lub zasiania (art. 48 Kodeksu cywilnego).

Grunty stanowiące odrębny przedmiot własności są więc z natury swej nieruchomościami. Natomiast budynki trwale z gruntem związane są częścią składową, bowiem własność nieruchomości gruntowej rozciąga się co do zasady na budynki.

Z powyższego wynika zatem, że budynek trwale związany z gruntem, jeżeli na mocy przepisów szczególnych nie stanowi odrębnego od gruntu przedmiotu własności, jako część składowa gruntu nie może być przedmiotem odrębnej własności. Oznacza to, że sprzedaż nieruchomości obejmuje zarówno zbycie gruntu, jak i znajdującego się na nim budynku, trwale z nim związanego.

W świetle powyższego należy zauważyć, że w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jest mowa tylko o sprzedaży nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości. Przepis ten nie rozdziela więc sprzedaży gruntu od sprzedaży budynku stanowiącego jego część składową. Nie wymienia ponadto sprzedaży budynku jako odrębnego źródła przychodu w podatku dochodowym. Nie można więc traktować, w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jak również Kodeksu cywilnego, odrębnie sprzedaży gruntu oraz sprzedaży znajdującego się na nim budynku.

W konsekwencji, bieg terminu pięcioletniego, określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie może być liczony odrębnie dla nabycia własności gruntu oraz dla wybudowanego na tym gruncie budynku, stanowiącego jego część składową. Przyjąć należy, że bieg tego terminu liczony jest od daty nabycia własności gruntu, a data wybudowania budynku pozostaje w tym przypadku bez znaczenia.

Podkreślenia wymaga przy tym, że nabycie własności nieruchomości należy utożsamiać z chwilą przeniesienia prawa własności w rozumieniu cywilnoprawnym. Wydzielenie działek w wyniku podziału nieruchomości nie powoduje zmiany jej właściciela. Na skutek dokonania tej czynności nie następuje przeniesienie prawa własności działek, lecz następuje zmiana ich powierzchni oraz numerów ewidencyjnych.

Zatem pięcioletni termin, wskazany w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy liczyć od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości. W powołanym przepisie mowa jest bowiem o dacie nabycia nieruchomości, a nie dacie podziału. W przedmiotowej sprawie nabycie nieruchomości nastąpiło w dniu 26 marca 2008 r., a zatem pięcioletni termin, o którym mowa w powołanym przepisie, należy liczyć od końca 2008 r.

W konsekwencji, sprzedaż nieruchomości wskazanych we wniosku (włącznie z nieruchomością zabudowaną budynkiem, którego budowa została zakończona, gotowym do użytkowania) dokonana w 2015 r. lub w latach kolejnych nie spowoduje powstania po stronie Wnioskodawcy przychodu podlegającego opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Należy przy tym zastrzec, że przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Jeżeli zatem przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie różniło się od zdarzenia przyszłego występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego zdarzenia przyszłego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.