ITPB1/4511-315/16/HD - PIT w zakresie opodatkowania dochodów z działów specjalnych produkcji rolnej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 1 kwietnia 2016 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z działów specjalnych produkcji rolnej - jest prawidłowe.

W dniu 1 kwietnia 2016 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z działów specjalnych produkcji rolnej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną mającą miejsce zamieszkania na terytorium Polski oraz podlegającą w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wnioskodawca prowadzi gospodarstwo rolne na terytorium Polski. W prowadzonej działalności rolniczej Wnioskodawca wykorzystuje składniki majątkowe stanowiące gospodarstwo rolne w rozumieniu art. 553 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2016 r. poz. 380 z późn. zm.) oraz będące własnością Wnioskodawcy, takie jak: budynki gospodarskie, specjalistyczne maszyny i urządzenia, niezbędne do prowadzenia działalności rolniczej przez Wnioskodawcę, a także grunty ("Gospodarstwo Rolne").

Wnioskodawca w ramach Gospodarstwa Rolnego prowadzi działy specjalne produkcji rolnej w zakresie hodowli i chowu drobiu rzeźnego ("Działy Specjalne").

Hodowla drobiu rzeźnego, którą Wnioskodawca prowadzi w ramach Działów Specjalnych, polega na tym, że Wnioskodawca nabywa pisklęta jednodniowe (indyki) i prowadzi hodowlę przez średni okres około 144 dni. Podczas chowu i hodowli indyków rzeźnych, między 105 a 112 dniem cyklu, odbywa się sprzedaż wyselekcjonowanych indyków w ilości około 10% stada. Średnia śmiertelność wynosi między 8% a 12%. Pozostała część stada w granicach 80% sprzedawana jest jako partia główna do ubojni.

Z uwagi na cykl produkcyjny indyków rzeźnych może się zdarzyć tak, że indyki wstawione w jednym roku kalendarzowym zostaną sprzedane dopiero w kolejnym roku kalendarzowym.

Wnioskodawca w 2015 r. rozliczał podatek od dochodów uzyskiwanych z działów specjalnych produkcji rolnej na podstawie decyzji naczelnika właściwego urzędu skarbowego według norm szacunkowych. Według tej metody wstawione w 2015 r. indyki były opodatkowane na podstawie norm szacunkowych według ilości wstawionych indyków w roku podatkowym. W 2015 r. Wnioskodawca zadeklarował w 2015 r. wstawienie 127.500 sztyk indyków. W dniu 23 stycznia 2015 r. naczelnik urzędu skarbowego wydał decyzję i ustalił na 2015 r. podatek dochodowy od osób fizycznych z tytułu prowadzenia działów specjalnych produkcji rolnej w wysokości 24.190 zł, tj. od dochodu 114.750 zł. Dochód ustalono na podstawie deklaracji PIT-6 za 2015 r. złożonej przez Wnioskodawcę, z tytułu prowadzenia działów specjalnych produkcji rolnej w zakresie chowu i hodowli drobiu rzeźnego - indyki w ilości 127.500 sztuk przy zastosowaniu norm szacunkowych dochodu w wysokości 0,90 zł za sztukę.

W dniu 20 stycznia 2015 r. Wnioskodawca wysłał pismo do naczelnika urzędu skarbowego z informacją o zmianie ilości indyków z 127.500 sztuk na 90.000 sztuk. Ostatecznie wstawił w 2015 r. 90.107 sztuk, co wynika z faktur zakupu. W 2015 przychody netto ze sprzedaży osiągniętej przez Wnioskodawcę w ramach Działów Specjalnych Gospodarstwa Rolnego przekroczyły równowartość w walucie polskiej 1.200.000 euro. W związku z tym Wnioskodawca założył od 1 stycznia 2016 r. księgi rachunkowe i wybrał opodatkowanie podatkiem liniowym - zgodnie z art. 30a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, iż w stanie faktycznym przedstawionym we wniosku przychód (dochód) z odpłatnego zbycia indyków wstawionych przed dniem 1 stycznia 2016 r. - w sytuacji, gdy sprzedaż ich nastąpi po 31 grudnia 2015 r. - nie będzie podlegał opodatkowaniu w 2016 r. według przepisów art. 30a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż podlegał już opodatkowaniu tym podatkiem według przepisów obowiązujących Wnioskodawcę do 31 grudnia 2015 r., czyli według norm szacunkowych w 2015 r.

Zdaniem Wnioskodawcy, w stanie faktycznym przedstawionym we wniosku przychód (dochód) z tytułu odpłatnego zbycia indyków wstawionych przed dniem 1 stycznia 2016 r. - w sytuacji, gdy sprzedaż ich nastąpi po 31 grudnia 2015 r. - będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych według przepisów obowiązujących do dnia 31 grudnia 2015 r., czyli według norm szacunkowych i nie będzie podlegał opodatkowaniu w 2016 r. zgodnie z art. 30a ustawy o podatku dachowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) źródłami przychodów są działy specjalne produkcji rolnej.

W myśl z art. 2 ust. 3 ww. ustawy działami specjalnymi produkcji rolnej są: uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin in vitro, fermowa hodowla i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowla i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, hodowla dżdżownic, hodowla entomofagów, hodowla jedwabników, prowadzenie pasiek oraz hodowla i chów innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym.

Zgodnie z art. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychód z działów specjalnych produkcji rolnej ustala się według zasad określonych w art. 14 tej ustawy, jeżeli podatnik prowadzi księgi wykazujące te przychody. O zamiarze założenia ksiąg podatnik jest obowiązany zawiadomić właściwego naczelnika urzędu skarbowego przed rozpoczęciem roku podatkowego albo przed rozpoczęciem prowadzenia działów specjalnych produkcji rolnej, jeżeli nastąpiło ono w ciągu roku. W przypadku gdy obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych wynika z przepisów o rachunkowości, przychód z działów specjalnych produkcji rolnej ustala się na podstawie prowadzonych ksiąg rachunkowych według zasad określonych w art. 14. W takim przypadku nie ma obowiązku zawiadamiania właściwego naczelnika urzędu skarbowego o założeniu ksiąg rachunkowych.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów usług.

Zgodnie z art. 24 ust. 1 ww. ustawy u podatników, którzy prowadzą księgi rachunkowe, za dochód działalności gospodarczej uważa się dochód wykazany na podstawie prawidłowo prowadzonych ksiąg, zmniejszony o dochody wolne od podatku i zwiększony o wydatki niestanowiące kosztów uzyskania przychodów, zaliczone uprzednio w ciężar kosztów uzyskania przychodów. Z kolei zgodnie z art. 24 ust. 4 tej ustawy dochodem (stratą) z działów specjalnych produkcji rolnej jest różnica pomiędzy przychodem z tytułu prowadzenia tych działów a poniesionymi kosztami uzyskania, powiększona o wartość przyrostu stada zwierząt na koniec roku podatkowego w porównaniu ze stanem na początek roku i pomniejszona o wartość ubytków w tym stadzie w ciągu roku podatkowego. Dochód z działów specjalnych produkcji rolnej, jeżeli podatnik nie prowadzi ksiąg, o których mowa w art. 15 ustawy, ustala się przy zastosowaniu norm szacunkowych dochodu z określonej powierzchni upraw lub jednostki produkcji zwierzęcej, określonych w załączniku nr 2.

Artykuł 24 pkt 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że normy szacunkowe dochodu rocznego, o których mowa w ust. 4, stosuje się od jednostek powierzchni upraw lub innych jednostek rodzajów produkcji określonych w kolumnie 3 załącznika nr 2, z tym że w przypadku:

W przepisach podatku dochodowego osób fizycznych przyjęto szacunkowy dochód jaki może podatnik osiągnąć z każdej jednostki produkcyjnej, przy wykorzystaniu której prowadzi produkcję rolniczą.

Wnioskodawca do wyliczenia dochodu rocznego za 2015 r. z działów specjalnych produkcji rolnej - hodowli indyków zawiadomił właściwego naczelnika urzędu skarbowego o ilości wstawionych do hodowli sztuk indyków. Na podstawie takiej informacji naczelnik urzędu skarbowego wydał decyzję i ustalił podatek dochodowy od wszystkich wstawionych w 2015 r. indyków.

W związku z powyższym - zdaniem Wnioskodawcy - prawidłowe jest stanowisko, iż w stanie faktycznym przedstawionym we wniosku przychód (dochód) z tytułu odpłatnego zbycia indyków po 31 grudnia 2015 r., a wstawionych przed dniem 1 stycznia 2016 r. - będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych według przepisów obowiązujących do dnia 31 grudnia 2015 r., czyli według norm szacunkowych w 2015 r. i nie będzie podlegał opodatkowaniu w 2016 r. według przepisów art. 30a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Końcowo należy wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku - nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Tym samym stanowisko organu oparte zostało na oświadczeniu Wnioskodawcy, że wstawione w 2015 r. indyki były opodatkowane na podstawie norm szacunkowych według ilości wstawionych indyków w roku podatkowym.

Jeżeli więc opis przedstawionego we wniosku stanu faktycznego nie jest zgodny ze stanem rzeczywistym wydana interpretacja nie chroni Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Plater Emilii 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.