ITPB1/4511-102/15/AK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 26 stycznia 2015 r. (data wpływu 2 lutego 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie opodatkowania przychodów z tytułu dzierżawy gruntów ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych - jest nieprawidłowe.

W dniu 2 lutego 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie opodatkowania przychodów z tytułu dzierżawy gruntów ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych.

We wniosku tym przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną posiadającą prawo do świadczeń emerytalnych, właścicielem 350,12 ha ziemi rolnej, jest rolnikiem ryczałtowym, prowadzącym gospodarstwo rolne, które spełnia definicję gospodarstwa rolnego, zawarto w ustawie o podatku rolnym. Zakup ww. ziemi został sfinalizowany w dniu 17 czerwca 1996 r. Od 1996 r., Wnioskodawca opłacał składki na ubezpieczenia społeczne rolników ryczałtowych, do KRUS, nie jest i nigdy nie był zarejestrowanym czynnym "płatnikiem" podatku od towarów i usług, jako rolnik prowadzący gospodarstwo rolne, bądź jako osoba fizyczna wykonująca pozarolniczą działalność gospodarczą. Wnioskodawca, nigdy wcześniej nie wykonywał pozarolniczej działalności gospodarczej, osiąga przychód roczny z kilku źródeł:

1. Otrzymuje świadczenia emerytalne - przychód roczny 25.000 PLN,

2. Przychody z gospodarstwa rolnego - przychód roczny 135.000 PLN.

3. Przychody z odsetek od instrumentów kapitałowych - przychód roczny, uśredniony 30.000 PLN.

Wnioskodawca rozlicza uzyskane przychody do urzędu skarbowego tylko ze świadczeń emerytalnych - PIT 40A oraz z odsetek od instrumentów kapitałowych PIT-38. Wartość przychodów z gospodarstwa rolnego nie podlega ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (art. 2 ust. 1 pkt 1). Również ustawa o VAT definiuje obowiązki podatkowe dla rolników ryczałtowych. Wnioskodawca korzysta z prawa do zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT i nigdy nie rejestrował się jako czynny płatnik podatku VAT.

Wnioskodawca otrzymał ofertę wydzierżawienia części ziemi rolnej, której jest właścicielem, o obszarze 24,7 ha, która wchodzi w skład całego gospodarstwa rolnego Wnioskodawcy. Całość obszaru gospodarstwa rolnego, wynosi 350,12 ha. Ziemia rolna, która miałaby być przedmiotem dzierżawy została zakupiona przez Wnioskodawcę w 1996 r. Wnioskodawca w umowie zakupu tej ziemi zobowiązał się, że będzie prowadził gospodarstwo rolne i utrzyma cztery stanowiska pracy w tym gospodarstwie rolnym, przez okres 3 lat. Wnioskodawca dotrzymał zobowiązań i po umówionym okresie, mógł według własnego uznania gospodarować ziemią rolną. Wnioskodawca nie zmienił przeznaczenia ziemi rolnej, nie "odralniał" jej, dalej prowadził działalność rolniczą, nie wnioskował o zmianę kwalifikacji terenu w planie zagospodarowania przestrzennego tego terenu. Spółka, która jest zainteresowana dzierżawą ziemi od Wnioskodawcy zajmuje się wytwarzaniem energii elektrycznej ze źródeł odnawialnych, a na przedmiotowej ziemi rolnej zamierza wybudować farmę fotowoltaiczną i prowadzić pozarolniczą działalność gospodarczą, zgodną z profilem Spółki - wytwarzanie energii elektrycznej ze źródeł odnawialnych. Wnioskodawca otrzymał propozycję podpisania umowy dzierżawy ze spółką, na okres 29 lat. Wnioskodawca nie zabiegał o wydzierżawienie tego terenu wcześniej, nie zamieszczał ogłoszeń dotyczących możliwości dzierżawy ziemi, nie zajmował się biznesowym skupem dużych obszarów ziemi. Spółka, która chce zostać dzierżawcą, szukając lokalizacji postawienia farmy fotowoltaicznej, sama znalazła właściciela gruntu - Wnioskodawcę i zaproponowała współpracę, polegającą na dzierżawie ziemi i oddanie na ten czas prawa do czerpania korzyści i zarobkowania spółce w zamian, za czynsz dzierżawny, który byłby należny Wnioskodawcy, zgodnie z zapisami kodeksu cywilnego. Reasumując: Wnioskodawca wydzierżawia 24,7 ha ziemi rolnej, która miałaby być wykorzystywana przez spółkę na cele nierolnicze, przez okres 29 lat, a w zamian spółka płaciłaby Wnioskodawcy czynsz dzierżawny miesięcznie, rocznie, zgodnie z zapisami kodeksu cywilnego w tym zakresie. O pozwolenie na budowę farmy fotowoltaicznej będzie występowała do starostwa spółka, która otrzyma od Wnioskodawcy wszystkie, niezbędne upoważnienia. Koszty budowy farmy fotowoltaicznej, koszty dokumentacji przekształcenia przedmiotowego terenu, poniesie spółka - dzierżawca. Wnioskodawcy ze względu na to, że jest jedynym prawnym właścicielem przedmiotowego terenu, będzie przysługiwał czynsz dzierżawny, płatny przez spółkę w okresach miesięcznych, bądź rocznych w zależności od postanowień umowy dzierżawy, Spółka - dzierżawca, prowadzi pełne przygotowanie inwestycji polegające na spełnieniu wymagań prawa administracyjnego, w szczególności w zakresie oddziaływania inwestycji na środowisko naturalne, na przedmiotowym terenie. Spółka - dzierżawca chce ponieść wszystkie koszty związane z planowaną inwestycją pod warunkiem, uzyskania tytułu prawnego do przedmiotowej nieruchomości, tj. podpisania umowy dzierżawy, przedmiotowego terenu na okres 29 lat przez Wnioskodawcę oraz wyrażenia zgody przez Wnioskodawcę na prowadzenie działalności zarobkowej, polegającej na wybudowaniu przez spółkę farmy fotowoltaicznej. Wnioskodawca ma zamiar podpisać umowę dzierżawy i wyrazić zgodę na prowadzenie działalności zarobkowej, na jego terenie przez spółkę. Wnioskodawca nadmienia, że w ramach umowy dzierżawy, spółka zobowiązuje się do pokrywania kosztów, które będzie musiał ponosić w związku z posiadanym prawem własności, w szczególności - podatku od nieruchomości za dzierżawiony teren. Ze względu na zmianę przeznaczenia przedmiotowego terenu, gmina podwyższy zobowiązanie podatkowe, podatek od nieruchomości zmieni wymiar zobowiązania z terenów rolnych, na tereny związane z działalnością gospodarczą, której Wnioskodawca nie będzie wykonywał. Zwrot podatku od nieruchomości przez dzierżawcę nie będzie stanowił części składowej czynszu dzierżawnego i będzie tylko zwrotem kosztu, jaki poniesie wydzierżawiający. Stosowny zapis, że kwota zwróconego podatku od nieruchomości nie stanowi części składowej czynszu dzierżawnego, znajdzie się w umowie dzierżawy przedmiotowego terenu. Szacowany przychód roczny, za czynsz dzierżawny, wyniósłby 172.900 PLN.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy otrzymując czynsz dzierżawny od spółki, Wnioskodawca ma prawo wpłacać zaliczki na podatek dochodowy, na podstawie art. 1 pkt 2 - ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (tzw. najem prywatny, nie w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej), tym samym, czy stawka podatku od przychodu za czynsz dzierżawny wynosiłaby 8,5% na podstawie art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a ww. ustawy.

2. Czy kwota zwróconego podatku od nieruchomości, jako zwrot kosztów poniesionych przez wydzierżawiającego, która zgodnie z zapisami umowy nie będzie częścią składową umówionego czynszu dzierżawnego nie będzie stanowiła podstawy do opodatkowania, jako przychód z tytułu czynszu dzierżawnego.

Zdaniem Wnioskodawcy (w zakresie pytania oznaczonego nr 1), określona w umowie dzierżawy wysokość czynszu stanowiłaby przysporzenie majątkowe Wnioskodawcy, a tym samym generowałaby przychód w rozumieniu podatkowym. Składnikiem przychodu osiąganego z dzierżawy przez wydzierżawiającego nie są natomiast ponoszone przez dzierżawcę wydatki związane z przedmiotem dzierżawy (np. podatek od nieruchomości, opłaty administracyjne, ubezpieczenie itp.), jeżeli z umowy dzierżawy wynika jasno, że dzierżawca jest zobowiązany do ich ponoszenia. W myśl art. 693 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny: Przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz. Zgodnie z art. 2 ust. 1a ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych. Stosownie do zapisu art. 6 ust. 1a ww. ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają również otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu tych umów, stosuje się art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym. Z przytoczonych powyżej uregulowań prawnych wynika, iż podstawą generowania przychodów z dzierżawy jest fakt zawarcia stosownej umowy między stronami. Wnioskodawca nie prowadził wcześniej pozarolniczej działalności gospodarczej, gdzie głównym rodzajem działalności byłby wg PKD 68. Wnioskodawca nie zamierza rozpocząć prowadzenia pozarolniczej działalności w zakresie PKD 68, tym samym ma prawo do wpłacania zaliczek na podatek dochodowy, w wysokości 8,5% zgodnie z definicją art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a - ustawa z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w związku z art. 6 ust. 1a tejże ustawy.

Zdaniem Wnioskodawcy (w zakresie pytania oznaczonego nr 2), kwota zwrotu podatku od nieruchomości stanowi koszt odrębny, który zgodnie z zapisem umowy dzierżawy ponosi dzierżawca. Nie jest to przychód do opodatkowania przez wydzierżawiającego z tytułu czynszu dzierżawnego na który umówiły się strony umowy. Określona w umowie dzierżawy wysokość czynszu stanowi przysporzenie majątkowe wydzierżawiającego, a tym samym generuje przychód w rozumieniu podatkowym. Składnikiem przychodu osiąganego z dzierżawy przez wydzierżawiającego nie są natomiast ponoszone przez dzierżawcę wydatki związane z przedmiotem dzierżawy (np. podatek od nieruchomości, opłaty administracyjne, ubezpieczenie itp.), jeżeli z umowy wynika jasno, że dzierżawca jest zobowiązany do ich ponoszenia (co ma miejsce w opisywanym zdarzeniu przyszłym). W myśl art. 693 § 1 ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny: Przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz. Zgodnie z art. 2 ust. 1a ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych. Stosownie do zapisu art. 6 ust. 1a ww. ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają również otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu tych umów, stosuje się art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym. Z przytoczonych powyżej uregulowań prawnych wynika, iż podstawą generowania przychodów z dzierżawy jest fakt zawarcia stosownej umowy między stronami. Wnioskodawca wskazuje na zbliżone stanowiska, dotyczące dodatkowych opłat ponoszonych przez najemców, które analogicznie mogą dotyczyć Wnioskodawcy, o którym mowa w niniejszym wniosku:

* Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w indywidualnej interpretacji z dnia 2 sierpnia 2010 r. nr IPPB1/415-599/10-2/EC,

* Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w indywidualnej interpretacji z dnia 4 stycznia 2011 r. nr ILPB1/4I5-1115/10-2/AMN,

* a dokładnie takie samo stanowisko zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w dniu 31 października 2013 r. w indywidualnej interpretacji nr ITPB1/415-855/I3/WM.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przepisów tej ustawy nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej.

Działalnością rolniczą - zgodnie z definicją zawartą w art. 2 ust. 2 dla potrzeb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - jest działalność polegająca na wytwarzaniu produktów roślinnych lub zwierzęcych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) z własnych upraw albo hodowli lub chowu, w tym również produkcja materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcja warzywnicza gruntowa, szklarniowa i pod folią, produkcja roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadownicza, hodowla i produkcja materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcja zwierzęca typu przemysłowo-fermowego oraz hodowla ryb, a także działalność, w której minimalne okresy przetrzymywania zakupionych zwierząt i roślin, w trakcie których następuje ich biologiczny wzrost, wynoszą co najmniej:

* miesiąc - w przypadku roślin,

* 16 dni - w przypadku wysokointensywnego tuczu specjalizowanego gęsi lub kaczek,

* 6 tygodni - w przypadku pozostałego drobiu rzeźnego,

* 2 miesiące - w przypadku pozostałych zwierząt

- licząc od dnia nabycia.

W świetle powyższego, osiąganych przez rolników przychodów z dzierżawy gruntów pod elektrownie wiatrowe nie można utożsamiać z przychodami uzyskiwanymi z działalności rolniczej.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł. Stosownie do przepisów tej ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są m.in. określone w art. 10 ust. 1 pkt 6 - najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Przychodami, w myśl art. 11 ust. 1 powołanej ustawy - w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2015 r. - ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art, art. 20 ust. 3 i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Umowa dzierżawy jest jedną z umów nazwanych opisanych w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121 z późn. zm.). Zgodnie z przepisem art. 693 Kodeksu cywilnego przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz. Czynsz może być zastrzeżony w pieniądzach lub świadczeniach innego rodzaju. Jak stanowi przepis art. 694 Kodeksu cywilnego, do dzierżawy stosuje się odpowiednio przepisy o najmie z zachowaniem odrębności przewidzianych w kodeksie cywilnym.

Zgodnie z art. 2 ust. 1a ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930 z późn. zm.) osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.

Stosownie do zapisu art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają również otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu tych umów, stosuje się art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym.

Z kolei zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a ww. ustawy ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 8,5% przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a.

Z przytoczonych powyżej uregulowań prawnych wynika, że podstawą generowania przychodów z dzierżawy jest fakt zawarcia stosownej umowy między stronami. Określona w umowie wysokość czynszu stanowi przysporzenie majątkowe wydzierżawiającego, a tym samym generuje przychód w rozumieniu podatkowym. Jednakże aby powstał przychód po stronie wydzierżawiającego muszą zaistnieć przesłanki określone w wyżej powołanym art. 6 ust. 1a ustawy, czyli czynsz musi zostać otrzymany lub postawiony do dyspozycji wydzierżawiającego. Składnikiem przychodu osiąganego z dzierżawy przez wydzierżawiającego nie będą ponoszone przez dzierżawcę wydatki (opłaty) związane z przedmiotem dzierżawy (podatek od nieruchomości), jeżeli z umowy wynika, że dzierżawca jest zobowiązany do ich ponoszenia. Dodatkowe opłaty ponoszone przez dzierżawcę w związku z użytkowaniem nieruchomości nie mieszczą się w pojęciu świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, o których mowa w art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jak również nie powodują przysporzenia majątkowego po stronie wydzierżawiającego.

Warunkiem skorzystania ze zryczałtowanej formy opodatkowania jest - zgodnie z art. 9 ust. 1 ww. ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne - złożenie pisemnego oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych za dany rok podatkowy naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika nie później niż do dnia 20 stycznia roku podatkowego, natomiast podatnik rozpoczynający działalność gospodarczą w trakcie roku podatkowego - do dnia poprzedzającego dzień rozpoczęcia działalności, nie później jednak niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu. Jeżeli do dnia 20 stycznia roku podatkowego podatnik nie zgłosił likwidacji działalności gospodarczej lub nie dokonał wyboru innej formy opodatkowania, uważa się, że nadal prowadzi działalność opodatkowaną w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

W przypadku osiągania przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a, przepisy dotyczące oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych stosuje się odpowiednio, z tym że podatnik rozpoczynający osiąganie takich przychodów w trakcie roku podatkowego składa pisemne oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych za dany rok podatkowy naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika nie później niż do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym osiągnął pierwszy przychód z tego tytułu, albo do końca roku podatkowego, jeżeli pierwszy taki przychód osiągnął w grudniu roku podatkowego (art. 9 ust. 4 ustawy).

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca zamierza wydzierżawić 24,7 ha ziemi rolnej, która miałaby być wykorzystywana przez spółkę na cele nierolnicze, przez okres 29 lat, a w zamian spółka płaciłaby Wnioskodawcy czynsz dzierżawny zgodnie z zapisami kodeksu cywilnego w tym zakresie. O pozwolenie na budowę farmy fotowoltaicznej będzie występowała do starostwa spółka, która otrzyma od Wnioskodawcy wszystkie, niezbędne upoważnienia. Koszty budowy farmy fotowoltaicznej, koszty dokumentacji przekształcenia przedmiotowego terenu, poniesie spółka - dzierżawca. Spółka - dzierżawca, prowadzi pełne przygotowanie inwestycji polegające na spełnieniu wymagań prawa administracyjnego, w szczególności w zakresie oddziaływania inwestycji na środowisko naturalne, na przedmiotowym terenie. Spółka - dzierżawca chce ponieść wszystkie koszty związane z planowaną inwestycją pod warunkiem uzyskania tytułu prawnego do przedmiotowej nieruchomości, tj. podpisania umowy dzierżawy, przedmiotowego terenu na okres 29 lat przez Wnioskodawcę oraz wyrażenia zgody przez Wnioskodawcę na prowadzenie działalności zarobkowej, polegającej na wybudowaniu przez spółkę farmy fotowoltaicznej. Wnioskodawca nadmienia, że w ramach umowy dzierżawy, spółka zobowiązuje się do pokrywania kosztów, które będzie musiał ponosić w związku z posiadanym prawem własności, w szczególności - podatku od nieruchomości za dzierżawiony teren. Ze względu na zmianę przeznaczenia przedmiotowego terenu, gmina podwyższy zobowiązanie podatkowe, podatek od nieruchomości zmieni wymiar zobowiązania z terenów rolnych, na tereny związane z działalnością gospodarczą, której Wnioskodawca nie będzie wykonywał. Zwrot podatku od nieruchomości przez dzierżawcę nie będzie stanowił części składowej czynszu dzierżawnego i będzie tylko zwrotem kosztu, jaki poniesie wydzierżawiający. Stosowny zapis, że kwota zwróconego podatku od nieruchomości nie stanowi części składowej czynszu dzierżawnego, znajdzie się w umowie dzierżawy przedmiotowego terenu. Szacowany przychód roczny, za czynsz dzierżawny, wyniósłby 172.900 PLN.

Mając na uwadze zanalizowane powyżej regulacje prawne stwierdzić należy, że źródłem przychodów mogących podlegać opodatkowaniu w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych są umowy dzierżawy, które nie są zawierane w ramach działalności gospodarczej. Zatem, wobec wyraźnego wskazania w treści wniosku, że Wnioskodawca będzie otrzymywał przychody z tytułu umowy dzierżawy gruntów, oraz że nie prowadzi działalności gospodarczej - uzyskane przez niego przychody z tytułu zawarcia opisanej we wniosku umowy należy zakwalifikować do przychodów z tytułu umów, o których mowa w art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Wobec tego uzyskiwane przez Wnioskodawcę w przyszłości, przychody z dzierżawy gruntów na cele nierolnicze mogą być opodatkowane na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych w stawce 8,5%.

Na podstawie powołanych przepisów prawa podatkowego uznać należy, że w przedstawionym zdarzeniu przyszłym opodatkowaniu podlegała będzie jedynie ustalona w umowie dzierżawy kwota czynszu, jako wynagrodzenia otrzymywanego przez Wnioskodawcę za oddanie przedmiotu dzierżawy w używanie. Natomiast zwrot kwoty podatku od nieruchomości - do zapłaty którego będzie zobowiązany dzierżawca zgodnie z zawartą umową dzierżawy - nie będzie stanowił przysporzenia majątkowego dla Wnioskodawcy.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych organ stwierdza, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania w przedmiotowej sprawie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.