ITPB1/4511-1015/15-5/WM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 5 października 2015 r. (data wpływu 8 października 2015 r.) uzupełnionym pismem z dnia 1 grudnia 2015 r. (data wpływu 8 grudnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie powstania przychodu z tytułu nieodpłatnego przekazania do spółki jawnej prawa do znaku towarowego - jest prawidłowe.

W dniu 8 października 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie powstania przychodu z tytułu nieodpłatnego przekazania do spółki jawnej prawa do znaku towarowego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi jednoosobowo pozarolniczą działalność gospodarczą. Działalność tą rozpoczął będąc już w związku małżeńskim, w którym panuje ustawowy ustrój wspólności majątkowej. W dniu 13 stycznia 2010 r. została zawarta umowa majątkowa małżeńska rozszerzająca zakres wspólności ustawowej na wszelkie prawa użytkowania wieczystego gruntów i własności posadowionych na nich budynków. Innych umów majątkowych z małżonką Wnioskodawca nie zawierał. Wnioskodawca ma zamiar przekazać w formie darowizny prawo do zarejestrowanego znaku towarowego na rzecz spółki jawnej, w której jedynymi wspólnikami będzie Wnioskodawca i jego żona. Wartość tego prawa zostanie ustalona według wartości rynkowej. Prawo ochronne na znak towarowy nie zostało ujęte jako wartość niematerialna i prawna dla celów podatkowych, bowiem zgodnie z przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, takiemu ujęciu podlegają jedynie wartości niematerialne i prawne nabyte, a nie wytworzone we własnym zakresie. Znak towarowy będzie używany w spółce jawnej na cele prowadzonej działalności gospodarczej. Umowy o rozdzielności majątkowej z małżonką Wnioskodawca nie zawierał.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy amortyzacja wartości niematerialnej i prawnej w postaci prawa do znaku towarowego, będzie stanowić koszt uzyskania przychodów dla Wnioskodawcy jako wspólnika spółki jawnej.

Czy darowizna prawa do znaku towarowego będzie stanowić przychód podatkowy dla Wnioskodawcy jako wspólnika spółki jawnej.

Przedmiotem interpretacji indywidualnej, jest odpowiedź na pytanie drugie. W zakresie pytania pierwszego, wniosek został rozpatrzony odrębnym pismem.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku osób fizycznych, jak i prawnych, przychodami podatkowymi są świadczenia otrzymane nieodpłatnie, a do takich należy zaliczyć otrzymane rzeczy bądź prawa w formie darowizny. Aby nieodpłatne świadczenie stanowiło przychód do opodatkowania, musi być otrzymane przez podatnika. Nie można otrzymać świadczenia "od samego siebie", a w takiej sytuacji znajdują się wspólnicy spółki jawnej w opisanym zdarzeniu przyszłym.

Zatem w przedmiotowej sprawie, przychód z tytułu nieodpłatnych świadczeń u Wnioskodawcy, jako wspólnika spółki jawnej nie powstanie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 4 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 1030, dalej: "k.s.h."), spółka osobowa to spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa i spółka komandytowo-akcyjna. Spółka osobowa prowadzi przedsiębiorstwo pod własną firmą. (art. 8 § 2 k.s.h.)

W myśl art. 22. § 1. k.s.h., spółką jawną jest spółka osobowa, która prowadzi przedsiębiorstwo pod własną firmą, a nie jest inną spółką handlową.

Spółka jawna jest spółką, która nie posiada osobowości prawnej. Spółka ta nie jest samodzielnym podatnikiem podatku dochodowego, a dochody tej spółki nie stanowią odrębnego przedmiotu opodatkowania. Opodatkowaniu podlegają natomiast dochody poszczególnych wspólników spółki jawnej. Sposób opodatkowania dochodu z udziału w spółce jawnej uzależniony jest od cywilnoprawnego statusu danego wspólnika. Jeżeli wspólnikiem takiej spółki jest osoba fizyczna, to dochód z udziału w tej spółce będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do treści art. 5b ust. 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 5a pkt 6 tej ustawy, prowadzi spółka niemająca osobowości prawnej, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolnicza działalność gospodarcza).

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału), oraz z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1 ustawy. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Jak stanowi art. 14 ust. 1 ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 8 cyt. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej jest również, wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń, obliczonych zgodnie z art. 11 ust. 2-2b, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 1 pkt 125.

Dla celów podatkowych przez nieodpłatne świadczenie rozumie się te wszystkie zdarzenia prawne lub gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie w majątku podatnika mające konkretny wymiar finansowy.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca planuje przekazać w drodze umowy darowizny na rzecz spółki jawnej, której będzie wspólnikiem - prawo do zarejestrowanego znaku towarowego.

Stosownie do zapisu art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121, z późn. zm.), przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Celem darowizny jest dokonanie nieodpłatnego przysporzenia na rzecz obdarowanego kosztem majątku darczyńcy. Może ona polegać zarówno na przesunięciu do majątku obdarowanego określonych przedmiotów majątkowych, jak i na innych formach dyspozycji majątkowych darczyńcy prowadzących do zmniejszenia jego majątku, a po stronie majątku obdarowanego - do zwiększenia aktywów lub zmniejszenia pasywów.

Mając na uwadze przytoczone regulacje prawne oraz przedstawiony opis zdarzenia przyszłego należy wskazać, że otrzymanie przez spółkę jawną, w której Wnioskodawca będzie wspólnikiem prawa do zarejestrowanego znaku towarowego wykorzystywanego dotychczas w prowadzonej indywidualnie działalności gospodarczej nie będzie skutkowało powstaniem przychodu po stronie Wnioskodawcy. W przypadku wspólnika dokonującego darowizny na rzecz spółki jawnej, której jest on wspólnikiem, przychód z nieodpłatnych świadczeń nie powstanie, gdyż nie jest możliwe obdarowanie "samego siebie".

Aby nieodpłatne świadczenie stanowiło przychód do opodatkowania musi być ono faktycznie przez tego podatnika "otrzymane". W sytuacji zaś kiedy podatnik dokonuje darowizny na rzecz spółki osobowej której jest wspólnikiem, należy stwierdzić, iż w praktyce nic on nie otrzymuje. Otrzymanie wiąże się bowiem z nabyciem czegoś, czego wcześniej się nie miało. Zatem w analizowanej sytuacji należałoby przyjąć, iż mamy do czynienia z przeniesieniem składnika majątkowego - prawa do zarejestrowanego znaku towarowego - w ramach majątku podatnika, z majątku pozarolniczej działalności gospodarczej prowadzonej indywidualnie do majątku spółki jawnej, której wraz z żoną będą jedynymi wspólnikami. Nie ma w tej sytuacji miejsca żadne powiększenie majątku Wnioskodawcy, które de facto jest okolicznością warunkującą powstanie przychodu podatkowego.

Zatem w opisanym zdarzeniu przyszłym, otrzymanie przez spółkę jawną, w której Wnioskodawca wraz z małżonką będą jedynymi wspólnikami, wytworzonego w działalności indywidualnej prowadzonej przez Wnioskodawcę prawa do zarejestrowanego znaku towarowego, nie będzie skutkowało powstaniem po stronie Wnioskodawcy - wspólnika tej spółki - przychodu w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ewentualny przychód podatkowy może powstać jedynie u wspólnika, który otrzyma świadczenie.

Wskazać należy, że jeżeli opis przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego nie będzie zgodny ze stanem rzeczywistym wydana interpretacja nie chroni Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego. Przy czym organ podatkowy dokonując ustalenia treści czynności prawnej, uwzględnia zgodny zamiar stron i cel czynności, a nie tylko dosłowne brzmienie oświadczeń woli złożonych przez strony czynności (art. 199a § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.