ITPB1/415-986a/09/PSZ - Ustalenie wartości początkowej nieruchomości ujawnionej w ewidencji środków trwałych spółki jawnej.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 14 grudnia 2009 r. (data wpływu 15 grudnia 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 10 marca 2010 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia wartości początkowej środków trwałych - jest prawidłowe.

W dniu 15 grudnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia wartości początkowej środków trwałych. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 10 marca 2010 r.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Jest Pan wspólnikiem spółki jawnej, która w roku podatkowym 2009 jest zobowiązana do prowadzenia księgi rachunkowej. Od dochodu uzyskanego z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej opłaca Pan podatek dochodowy według stawki 19 %. W dniu 24 kwietnia 2009 r. Spółka nabyła od innej spółki jawnej, za kwotę ogółem 510.000 zł prawo współużytkowania nieruchomości. Pozostałą #189; prawa współużytkowania wieczystego tychże nieruchomości w dniu 24 kwietnia 2009 r. Spółka nabyła od osoby fizycznej. Nabycie przedmiotowych nieruchomości zostało udokumentowane aktami notarialnymi. Dodatkowo Spółka udokumentowała sprzedaż fakturą VAT wskazując w tej fakturze, iż dostawa jest zwolniona z podatku od towarów i usług oraz określiła tylko na fakturze VAT wartość sprzedawanego prawa rzeczowego na kwotę 140.000 zł oraz wartość budynku na kwotę 370.000 zł. Po nabyciu spółka wykazała przedmiotowe nabycie środków trwałych w ewidencji środków trwałych i przyjęła opisane powyżej środki trwałe w dniu 24 kwietnia 2009 r. do użytkowania i od miesiąca maja 2009 r. rozpoczęła naliczanie odpisów amortyzacyjnych zaliczając je do kosztów uzyskania przychodu roku podatkowego 2009 r.

Ponieważ strony w aktach notarialnych nie wskazały wartości poszczególnych środków trwałych, Spółka oszacowała ich wartość początkową przyjmując następujące założenia:

Przedmiotowa nieruchomość zabudowana jest następującymi budynkami:

Wartość początkową budynków powiększono o opłaty z tytułu usług notarialnych oraz pośrednictwo w zakupie nieruchomości, w łącznej kwocie 23.476 zł 32 gr. Wartość początkową hali warsztatowej zwiększono kwotę 15.976 zł 94 gr, natomiast wartość początkową budynku usługowego zwiększono o kwotę 7.499 zł 38 gr.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy po nabyciu i przyjęciu do użytkowania nabytej w dniu 24 kwietnia 2009 r. nieruchomości Spółka miała prawo samodzielnego ustalenia wartości początkowej poszczególnych środków trwałych, od której będą naliczane odpisy amortyzacyjne zaliczane do kosztów uzyskania przychodu od miesiąca maja 2009 r., czy też ustalenie wartości początkowej przedmiotowych środków trwałych winno zostać dokonane przez biegłego z zakresu szacowania nieruchomości... (pytanie oznaczone we wniosku numerem 1)

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym stanie faktycznym występuje okoliczność o której mowa w art. 22g ust. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż wartość ogółem nabytych środków trwałych jest znana. Z uwagi na powyższe nie zachodzi konieczność powołania biegłego do dokonania wyceny wartości początkowej poszczególnych środków trwałych przez biegłego, a wartość początkową poszczególnych środków trwałych Spółka miała prawo dokonać samodzielnie, pod warunkiem jednakże, iż oszacowana wartość poszczególnych środków trwałych nie przekroczy ceny nabycia nieruchomości zapłaconej przez Spółkę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Jak stanowi art. 22 ust. 8 wyżej powołanej ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a-22o, z uwzględnieniem art. 23.

Zgodnie z treścią art. 22a ust. 1 ustawy, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

* o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Natomiast zgodnie z art. 22c pkt 1 ww. ustawy, amortyzacji nie podlegają grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntu.

Podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych stanowi wartość początkowa środków trwałych, której zasady ustalania zawarte są w art. 22g ustawy. Zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 1 ustawy, za wartość początkową środka trwałego, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się w razie nabycia w drodze kupna - cenę jego nabycia. Stosownie do ust. 3. powyższego artykułu za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zezwalają również na ustalenie wartości początkowej w wysokości określonej przez biegłego. Stosownie do art. 22g ust. 8 ww. ustawy, jeżeli nie można ustalić ceny nabycia środka trwałego nabytego przez podatnika przed dniem założenia ewidencji środków trwałych, o której mowa w art. 22n, wartość początkową tego środka przyjmuje się w wysokości wynikającej z wyceny dokonanej przez podatnika, z uwzględnieniem cen rynkowych środków trwałych tego samego rodzaju z grudnia roku poprzedzającego rok założenia ewidencji oraz stanu i stopnia jego zużycia.

Z treści wniosku wynika, iż spółka jawna, której jest Pan wspólnikiem, nabyła od innej spółki jawnej, prawo współużytkowania gruntu wraz z udziałem w prawie własności budynków. Pozostałą #189; prawa współużytkowania wieczystego i udział we własności budynków, Spółka nabyła od osoby fizycznej. Nabycie zostało udokumentowane aktami notarialnymi. Dodatkowo spółka udokumentowała sprzedaż fakturą VAT określając w niej wartość sprzedawanego prawa rzeczowego na kwotę 140.000 zł oraz wartość budynku na kwotę 370.000 zł. Nabyte środki trwałe zostały wykazane w ewidencji środków trwałych, przyjęte do użytkowania i rozpoczęto naliczanie odpisów amortyzacyjnych.

W opisanym stanie faktycznym nie mamy więc do czynienia z sytuacją, w której ustalenie ceny nabycia środków trwałych nie jest możliwe, gdyż cena zakupu nieruchomości wraz z prawem wieczystego użytkowania jest wartością znaną. Zatem zastosowanie będzie miała w tym przypadku generalna zasada określona w art. 22g ust. 1 pkt 1, a nie tak jak Pan uważa przepis art. 22g ust. 8 cyt. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przepis ten przewiduje możliwość ustalenia wartości początkowej nabytych w drodze kupna środków trwałych, na podstawie wyceny dokonanej przez podatnika, ale tylko w przypadku, gdy nie można ustalić ich ceny nabycia.

W treści wniosku wskazał Pan, iż w aktach notarialnych podana jest cena nabycia budynków w łącznej kwocie, dlatego też winien Pan we własnym zakresie ustalić cenę nabycia poszczególnych składników nieruchomości. Jednak przy określaniu wartości początkowej należy mieć na uwadze cenę rynkową każdego składnika majątku oraz pamiętać, aby ich suma odpowiadała sumie zawartej w umowie. Nie ma jednak konieczności powoływania biegłego rzeczoznawcy celem ustalenia wartości początkowej poszczególnych środków trwałych. Przy ustalaniu wartości początkowej, należy przypisać do poszczególnych środków trwałych także proporcjonalnie podzielone koszty przeprowadzenia transakcji.

Należy przy tym zauważyć, iż zgodnie z art. 22c pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych amortyzacji nie podlegają grunty i prawa wieczystego użytkowania gruntów. Niemniej jednak, z treści art. 22d ust. 2 ww. ustawy wynika, że składniki majątku, o których mowa w art. 22a-22c wprowadza się do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania.

Wobec powyższego wykorzystywane na potrzeby działalności gospodarczej prawo użytkowania wieczystego podlega wpisowi do ewidencji środków trwałych. Wydatki na jego nabycie nie stanowią jednak kosztów uzyskania przychodów ani w momencie zakupu i oddania do używania, ani poprzez odpisy amortyzacyjne. Przy czym, do ewidencji środków trwałych prawo użytkowania wieczystego wprowadza się według ceny nabycia ustalonej zgodnie z cyt. powyżej art. 22g ust. 3 ww. ustawy, a więc powiększonej o opłaty notarialne oraz o wydatki na pośrednictwo w zakupie nieruchomości, w takiej proporcji w jakiej przypadają one na to prawo użytkowania wieczystego.

Jednocześnie zastrzec należy, że postępowanie w sprawie wydawania pisemnych interpretacji indywidualnych jest odrębnym od postępowania podatkowego czy kontrolnego. Zatem niniejsza interpretacja indywidualna nie dotyczy oceny, czy konkretne kwoty, przyjęte jaklo wartość początkowa środków trwałych zostały ustalone w prawidłowej wysokości.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.