ITPB1/415-964/09/AD - Określenie skutków podatkowych w podatku dochodowym od osób fizycznych w sytuacji przeniesienia składników majątku, stanowiących majątek wspólny małżonków, z działalności gospodarczej jednego małżonka do działalności drugiego.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 30 listopada 2009 r. (data wpływu 7 grudnia 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 2 grudnia 2009 r., pismem z dnia 25 stycznia 2010 r. (data wpływu 27 stycznia 2010 r.) oraz pismem z dnia 15 lutego 2010 r. (data wpływu 19 lutego 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych przekazania składników majątku na rzecz żony - jest prawidłowe.

W dniu 7 grudnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych przekazania składników majątku na rzecz żony. Z uwagi na stwierdzone we wniosku braki formalne, wezwano Wnioskodawcę pismem z dnia 8 lutego 2010 r. Nr ITPB1/415-964/09-2/AD do ich uzupełnienia. Wniosek uzupełniony został przez Pana pismem z dnia 15 lutego 2010 r. (data wpływu 19 lutego 2010 r.).

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Będąc czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług prowadził Pan jako osoba fizyczna pozarolniczą działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług hotelarskich. Obecnie w związku z przejściem na emeryturę prowadzony motel jako przedsiębiorstwo rozumiane w pojęciu art. 55¹ Kodeksu cywilnego, przekazał Pan na rzecz swej małżonki, która w celu kontynuacji działalności gospodarczej dokonała jej zgłoszenia. Pozostaje Pan z żoną w ustroju małżeńskiej wspólności majątkowej. Zakup nieruchomości nastąpił ze wspólnego majątku. Przekazana zostanie nieruchomość oraz wyposażenie i środki trwałe.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie pierwsze. Odpowiedź na pytanie drugie zostanie udzielona w odrębnej interpretacji indywidualnej.

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle art. 10 ust. 1 pkt 3 w zw. z art. 14, art. 10 ust. 1 pkt 7 w zw. z art. 17 i 18 oraz art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w momencie przekazania majątku, nie powstanie u Niego przychód z działalności gospodarczej, kapitałów pieniężnych i praw majątkowych oraz innych źródeł, gdyż nie nastąpiła sprzedaż ani darowizna. Dodatkowo podkreśla Pan, iż małżonkowie w ramach wspólnoty są właścicielami wspólnego majątku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 31 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. - Kodeks rodzinny i opiekuńczy z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Natomiast w myśl art. 33 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego do majątku osobistego każdego z małżonków należą:

Ww. przepis określa co stanowi osobisty majątek każdego z małżonków, nie zalicza się zatem do majątku odrębnego przedmiotów służących do prowadzenia działalności gospodarczej.

W myśl art. 206 i 207 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), każdy ze współwłaścicieli jest uprawniony do współposiadania rzeczy wspólnej oraz do korzystania z niej w takim zakresie, jaki daje się pogodzić ze współposiadaniem i korzystaniem z rzeczy przez pozostałych współwłaścicieli, natomiast pożytki i inne przychody z rzeczy wspólnej przypadają współwłaścicielom w stosunku do wielkości udziałów; w takim samym stosunku współwłaściciele ponoszą wydatki i ciężary związane z rzeczą wspólną.

Zatem małżonkowie posiadający prawo do rzeczy na zasadzie współwłasności majątkowej mają równe prawo do korzystania z rzeczy wspólnej oraz obowiązek dbania o nią. Mając na uwadze treść ww. przepisu należy przyjąć że daje on możliwość przekazania firmy stanowiącej współwłasność łączną małżonków - wykorzystywanej w działalności gospodarczej Pana - do działalności prowadzonej przez j małżonkę.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, iż w przypadku, gdy następuje przekazanie składników majątku (stanowiących majątek wspólny małżonków) z firmy męża do działalności gospodarczej żony nie dochodzi do zbycia przedsiębiorstwa (w opisanej sytuacji motelu), gdyż współwłaścicielami nadal pozostają te same osoby (małżonkowie).

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Natomiast w art. 10 ww. ustawy przedstawiony został katalog źródeł przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych i zgodnie z treścią art. 10 ust. 1 pkt 3 do źródeł przychodów osób fizycznych zalicza się pozarolniczą działalność gospodarczą.

Przepis art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy stanowi, iż przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących:

Jednakże przekazanie prowadzonego przedsiębiorstwa na rzecz żony nie spowoduje powstania przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej, gdyż - jak wykazano - nie będzie wiązało się ono z odpłatnym zbyciem składników majątku.

Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, iż przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zaliczają do żadnej z kategorii źródeł przychodów czynności nieodpłatnego przekazywania przedsiębiorstwa stanowiącego współwłasność łączną małżeńską - między przedsiębiorstwami prowadzonymi przez małżonków, zatem opisana powyżej czynność jest dla Pana obojętna podatkowo - nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Niemniej jednak wskazać należy, iż w przypadku zaprzestania prowadzenia działalności gospodarczej, podatnik zobowiązany jest na dzień likwidacji działalności gospodarczej, sporządzić remanent likwidacyjny i ustalić dochód w trybie art. 24 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z treścią art. 24 ust. 3 ww. ustawy, w razie zawiadomienia naczelnika urzędu skarbowego o likwidacji działalności gospodarczej, dochód ustala się przy zastosowaniu do wartości ustalonej według cen zakupu pozostałych na dzień likwidacji towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, wyrobów gotowych, braków i odpadków oraz rzeczowych składników majątku związanego z wykonywaną działalnością, niebędących środkami trwałymi - takiego wskaźnika procentowego, jaki wynika z udziału dochodu w przychodach w okresie ostatnich trzech miesięcy poprzedzających miesiąc, w którym nastąpiła likwidacja działalności, a jeżeli w tym okresie dochód nie wystąpił - w roku podatkowym poprzedzającym rok, w którym nastąpiła likwidacja. Za datę likwidacji działalności gospodarczej uważa się datę określoną w zawiadomieniu, o którym mowa w zdaniu poprzednim. Nie ustala się dochodu na dzień likwidacji, jeżeli:

Zatem, gdyby przekazanie składników majątku (wraz ze wszystkimi składnikami majątkowymi) zostało dokonane przed datą podaną w wyżej wymienionym zawiadomieniu, na moment likwidacji przedsiębiorstwa remanent likwidacyjny wynosiłby "zero" i nie powstałby obowiązek zapłaty zryczałtowanego podatku dochodowego od dochodu na dzień likwidacji (z remanentu likwidacyjnego).

W przeciwnym wypadku, zgodnie z art. 44 ust. 4 powołanej ustawy, podatek od dochodu, o którym mowa w art. 24 ust. 3, ustala się w formie ryczałtu w wysokości 10% tego dochodu. Podatek jest płatny w terminie płatności zaliczki za ostatni miesiąc prowadzenia działalności, a w przypadku podatników, którzy wybrali kwartalny sposób wpłacania zaliczek - w terminie płatności zaliczki za ostatni kwartał prowadzenia działalności. W tym przypadku podatnik jest obowiązany w terminie płatności tego podatku złożyć w urzędzie skarbowym spis pozostałych na dzień likwidacji towarów handlowych, materiałów (surowców) podstawowych i pomocniczych, półwyrobów, wyrobów gotowych, braków i odpadków oraz rzeczowych składników majątku związanego z wykonywaną działalnością, w tym także dzieł sztuki, eksponatów muzealnych i aparatury audiowizualnej, niebędących środkami trwałymi, wycenionych według cen zakupu, jeżeli wydatki na ich nabycie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów.

Dodatkowo podkreślić należy, iż niniejsza interpretacja nie wywołuje skutków prawnych dla Pana małżonki. Małżonka Pana może uzyskać interpretację dotyczącą ewentualnych obowiązków podatkowych, związanych z przejęciem - dla potrzeb prowadzonej przez niej działalności gospodarczej - przedsiębiorstwa stanowiącego współwłasność ustawową małżonków, po złożeniu odrębnego wniosku w tym zakresie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.