ITPB1/415-949/09/MR - Skutki podatkowe transakcji dokonywanych z podmiotami powiązanymi oraz obowiązku sporządzania odpowiedniej dokumentacji.

Pisma urzędowe
Status:  Nieaktualne

Pismo z dnia 26 lutego 2010 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPB1/415-949/09/MR Skutki podatkowe transakcji dokonywanych z podmiotami powiązanymi oraz obowiązku sporządzania odpowiedniej dokumentacji.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 30 listopada 2009 r. (data wpływu 7 grudnia 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych transakcji dokonywanych z podmiotami powiązanymi oraz obowiązku sporządzania odpowiedniej dokumentacji - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 grudnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych transakcji dokonywanych z podmiotami powiązanymi oraz obowiązku sporządzania odpowiedniej dokumentacji.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca - spółka, której właścicielami są krajowe osoby fizyczne dokonuje transakcji z inną spółką osobową, w której wspólnikami są te same osoby fizyczne. Obie spółki prowadzą wyłącznie sprzedaż towarów handlowych tego samego rodzaju. Jedna spółka prowadzi sprzedaż hurtową towarów na normalnych zasadach, druga na normalnych zasadach oraz sprzedaż internetową. Obie spółki prowadzą pełną księgowość (księgi rachunkowe). Przychody i koszty kwalifikowane i ewidencjonowane są według tych samych zasad, a dochody uzyskane w obu spółkach sumuje się i każdy z właścicieli rozlicza je w jednym PIT. Transakcje zakupu i sprzedaży pomiędzy spółkami wynoszą w skali roku ok. 1 mln zł.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w świetle przepisów art. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z dnia 26 lipca 1991 r. dochody wymienionych spółek mogą zostać określone w sposób przewidziany w tym przepisie oraz czy spółki te mają obowiązek sporządzania dokumentacji w zakresie transakcji zawieranych między sobą.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 25 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wykorzystywanie związku gospodarczego zachodzi wyłącznie w sytuacji, gdy w wyniku powiązań osobowych, rodzinnych bądź kapitałowych podatnik nie wykazuje dochodów, bądź wykazuje dochody niższe od tych, jakich należałoby oczekiwać gdyby wymienione powiązania nie istniały. W przypadku przedstawionym we wniosku, podatnikami podatku dochodowego od osób fizycznych są te same osoby fizyczne będące wspólnikami dwóch spółek jawnych i to one płacą podatek od sumy dochodów uzyskanych w każdej ze spółek. Niezależnie od cen stosowanych w obrocie pomiędzy spółkami dochód wspólników będzie taki sam, a więc nie zachodzi podstawowy warunek dodatkowego opodatkowania i określenia wysokości podatku bez uwzględnienia warunków wynikających z tych powiązań. Przyjąć należy, że w wymienionych spółkach jawnych zachodzi jedynie tożsamość wspólników, a nie powiązania osobowe, o jakich mowa w art. 25 ustawy. Jeżeli nie ma mowy o możliwości zaniżenia dochodów podatników (wspólników spółek jawnych), to nie ma także obowiązku sporządzania dokumentacji dotyczącej cen transakcyjnych stosowanych między tymi podmiotami.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Na mocy art. 25 ust. 4 w zw. z ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), jeżeli:

1.

podmiot krajowy bierze udział bezpośrednio lub pośrednio w zarządzaniu innym podmiotem krajowym lub w jego kontroli albo posiada udział w kapitale innego podmiotu krajowego, albo

2.

te same osoby prawne lub fizyczne równocześnie bezpośrednio lub pośrednio biorą udział w zarządzaniu podmiotami krajowymi lub w ich kontroli albo posiadają udział w kapitale tych podmiotów

*

jeżeli w wyniku takich powiązań zostaną ustalone lub narzucone warunki różniące się od warunków, które ustaliłyby między sobą niezależne podmioty, i w wyniku tego podmiot nie wykazuje dochodów albo wykazuje dochody niższe od tych, jakich należałoby oczekiwać, gdyby wymienione powiązania nie istniały - dochody danego podmiotu oraz należny podatek określa się bez uwzględnienia warunków wynikających z tych powiązań, na zasadach wskazanych w ust. 2-3a.

Posiadanie udziału w kapitale innego podmiotu, o którym mowa w ust. 1 i 4, oznacza sytuację, w której dany podmiot bezpośrednio lub pośrednio posiada w kapitale innego podmiotu udział nie mniejszy niż 5 % (art. 25 ust. 5a ww. ustawy).

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż wspólnikami Wnioskodawcy są te same osoby fizyczne, które są właścicielami drugiej spółki - kontrahenta Wnioskodawcy.

Przenosząc stan faktyczny na grunt ww. przepisów podatkowych, stwierdzić należy, iż w przedmiotowym przypadku spełniona została przesłanka z art. 25 ust. 4 pkt 2 ustawy, bowiem te same osoby fizyczne bezpośrednio biorą udział w zarządzaniu podmiotami krajowymi, tj. zarządzają zarówno spółką-Wnioskodawcą, jak i spółką, z którą dokonują transakcji zakupu i sprzedaży towarów o wartości w skali roku 1 mln zł.

Wobec powyższego, spółkę jawną (tj. Wnioskodawcę) oraz spółkę-kontrahenta należy uznać za podmioty powiązane w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak wynika z art. 25a ust. 1 ustawy, m.in. podatnicy dokonujący transakcji z podmiotami powiązanymi z tymi podatnikami - w rozumieniu art. 25 ust. 1 i 4 - są obowiązani do sporządzenia dokumentacji podatkowej takiej (takich) transakcji, obejmującej:

1.

określenie funkcji, jakie spełniać będą podmioty uczestniczące w transakcji (uwzględniając użyte aktywa i podejmowane ryzyko),

2.

określenie wszystkich przewidywanych kosztów związanych z transakcją oraz formę i termin zapłaty,

3.

metodę i sposób kalkulacji zysków oraz określenie ceny przedmiotu transakcji,

4.

określenie strategii gospodarczej oraz innych działań w jej ramach - w przypadku gdy na wartość transakcji miała wpływ strategia przyjęta przez podmiot,

5.

wskazanie innych czynników - w przypadku, gdy w celu określenia wartości przedmiotu transakcji przez podmioty uczestniczące w transakcji uwzględnione zostały te inne czynniki,

6.

określenie oczekiwanych przez podmiot obowiązany do sporządzenia dokumentacji korzyści związanych z uzyskaniem świadczeń - w przypadku umów dotyczących świadczeń (w tym usług) o charakterze niematerialnym.

Z treści art. 25a ust. 2 ww. ustawy wynika natomiast, iż obowiązek, o którym mowa w ust. 1, obejmuje transakcję lub transakcje między podmiotami powiązanymi, w których łączna kwota (lub jej równowartość) wynikająca z umowy lub rzeczywiście zapłacona w roku podatkowym łączna kwota wymagalnych w roku podatkowym świadczeń przekracza równowartość:

1.

30.000 EURO - w przypadku świadczenia usług, sprzedaży lub udostępnienia wartości niematerialnych i prawnych, albo

2.

50.000 EURO - w pozostałych przypadkach.

Na podstawie art. 25a ust. 5 ww. ustawy, wyrażone w EURO wielkości, o których mowa w ust. 2 i 3, przelicza się na walutę polską po średnim kursie ogłaszanym przez Narodowy Bank Polski, obowiązującym w ostatnim dniu roku podatkowego poprzedzającego rok podatkowy, w którym została zawarta transakcja objęta obowiązkiem, o którym mowa w ust. 1. Powyższe, oznacza, że nie w każdym przypadku istnieje obowiązek sporządzania dokumentacji podatkowej. Obowiązek ten powstaje, dopiero gdy łączna kwota (lub jej równowartość) transakcji dokonywanej z podmiotem powiązanym lub gdy zapłata należności wynikających z takich transakcji przekracza określone w ustawie wartości.

W przedstawionym stanie faktycznym przesłanką obowiązku dokumentacyjnego jest wartość transakcji lub grupy transakcji realizowanych z podmiotem powiązanym w momencie, gdy nastąpi przekroczenie w roku podatkowym ww. poziomów.

W sytuacji więc, gdy łączna kwota (lub jej równowartość) wynikająca z danej umowy czy też umów z podmiotem powiązanym w danym roku podatkowym przekroczy progi wskazane w art. 25a ust. 2 ustawy (w niniejszej sprawie 50.000 Euro), należy sporządzać - wbrew twierdzeniu Wnioskodawcy - ww. dokumentację, o której mowa w art. 25a ust. 1.

Wyraźnie przy tym zaznaczyć należy, iż w przypadku transakcji dokonywanych przez podmioty powiązane w rozumieniu przepisów ww. ustawy (powyżej przytoczony art. 25 ust. 1 i ust. 4), w wyniku których ukształtują się wzajemnie relacje tych podmiotów skutkujące niewykazywaniem dochodów lub ich zaniżaniem w odniesieniu do "warunków obiektywnych", organ podatkowy określi w drodze szacowania dochód oraz należny podatek bez uwzględnienia wcześniej ustalonych między podmiotami warunków.

W tym miejscu celowym jest wyjaśnić, iż postępowanie w sprawie wydawania interpretacji indywidualnych, z uwagi na przedmiot i charakter wydawanych w jego toku rozstrzygnięć, jest postępowaniem szczególnym, odrębnym, do którego nie mają bezpośredniego zastosowania inne (poza wskazanymi w ustawie) przepisy Ordynacji podatkowej, w szczególności nie jest postępowaniem dowodowym, które może być prowadzone w toku kontroli podatkowej czy postępowania podatkowego lub czynności sprawdzających. Organ wydający interpretację indywidualną nie może więc zbadać w sensie merytorycznym "sprawy podatkowej" wynikającej z przytoczonego we wniosku stanu faktycznego, lecz jedynie pozytywnie lub negatywnie ocenić, z przytoczeniem przepisów prawa podatkowego, czy stanowisko pytającego zawarte we wniosku odnoszące się do regulacji przepisów prawa podatkowego jest słuszne i znajduje oparcie w okolicznościach przedstawionego stanu faktycznego.

W konsekwencji rozstrzygnięcie kwestii czy w przedstawionym stanie faktycznym zaistniały ustawowe przesłanki szacowania dochodu oraz podatku nie może stanowić przedmiotu interpretacji indywidualnej.

Dodać należy, że wniosek złożyła spółka osobowa, która nie jest podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych, tym samym interpretacja wydana dla spółki osobowej nie wywołuje skutków prawnych dla jej wspólników.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl