ITPB1/415-931/11/PSZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 29 sierpnia 2011 r. (data wpływu 5 września 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodu uzyskanego z tytułu sprzedaży udziału w nieruchomości -

jest nieprawidłowe.

W dniu 5 września 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodu uzyskanego z tytułu sprzedaży udziału w nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W 2000 r. nabyła Pani wraz z małżonkiem, do majątku wspólnego nieruchomość, na którą składało się użytkowanie wieczyste działki gruntu o obszarze 0,0148 ha, zabudowanej budynkiem niemieszkalnym - stanowiącym odrębną nieruchomość, dla której to nieruchomości Sąd Rejonowy prowadził księgę wieczystą. Wskazana nieruchomość wykorzystywana była na cele handlowe (sklep spożywczy) w ramach prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej. Miesięczne odpisy amortyzacyjne zaliczano do kosztów uzyskania przychodów. Nieruchomość została zamortyzowana w całości.

W dniu 31 lipca 2005 r. mąż Pani zmarł. Spadek po zmarłym nabyli po 1/3: Pani oraz dwoje dzieci. Posiadała więc Pani prawo do 4/6 części nieruchomości a dzieci po 1/6. Swoją część nieruchomości wykorzystywała Pani w ramach prowadzonej działalności gospodarczej do dnia 30 czerwca 2010 r. Do działalności handlowej lokal wykorzystywany był do końca kwietnia 2008 r. a później była to działalność usługowa - lokal był wynajmowany osobom trzecim. Z dniem 30 czerwca 2010 r. zaprzestała Pani prowadzenia działalności gospodarczej. W dniu 1 lipca 2011 r. zawarty został akt notarialny, na podstawie którego wskazana nieruchomość została sprzedana.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie zostały spełnione warunki określone w art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż nieruchomość została wycofana z działalności gospodarczej z dniem 30 czerwca 2010 r., nie upłynął więc termin 6 lat od momentu wycofania do dnia jej odpłatnego zbycia, które nastąpiło w dniu 1 lipca 2011 r. Wobec tego nie można przy ocenie tej sprawy uwzględniać normy wynikającej z art. 10 ust. 1 pkt 8a, zgodnie z którą źródłem przychodów nie jest zbycie nieruchomości jeśli odpłatne zbycie tej nieruchomości zostało dokonane po upływie 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie lub wybudowanie. W związku z tym uważa Pani, że powinna opodatkować sprzedaż nieruchomości w wysokości 19% od podstawy obliczenia czyli od różnicy pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości a kosztami na podstawie art. 14 ust. 2 pkt 1a wskazanej ustawy.

Zdaniem Pani, oddzielnie należy rozpatrywać część nieruchomości stanowiącej jej własność od tej części którą nabyła w drodze dziedziczenia po mężu. Nabycie części odziedziczonej nastąpiło w dniu 31 lipca 2005 r., spełniony więc został warunek o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych czyli przychód uzyskany ze sprzedaży części nieruchomości odziedziczonej nie podlega opodatkowaniu, gdyż zgodnie ze wskazanym przepisem nie stanowi źródła przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

W myśl art. 10 ust. 2 pkt 3 ww. ustawy, przepisów ust. 1 pkt 8 nie stosuje się do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, z zastrzeżeniem ust. 3, nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat.

Jednak stosownie do art. 10 ust. 3 ww. aktu prawnego, przepisy ust. 1 pkt 8 mają zastosowanie do odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie.

Z powyższego wynika zatem, że aby przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości mógł zostać zaliczony do źródła przychodów, określonego wyżej wskazanym przepisem art. 10 ust. 1 pkt 8 cyt. ustawy, spełnione winny zostać co najmniej dwie podstawowe przesłanki:

* nieruchomość nie może być przedmiotem odpłatnego zbycia w wykonywaniu działalności gospodarczej,

* nieruchomość nie może być nieruchomością niemieszkalną wykorzystywaną w tej działalności.

Odrębnym źródłem przychodów jest, wskazana w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, pozarolnicza działalność gospodarcza.

W świetle art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

Przepis art. 14 ust. 2 pkt 1 powyższej ustawy stanowi, iż przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej składników majątku będących:

Zgodnie z art. 14 ust. 2c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do przychodów, o których mowa w ust. 2 pkt 1, nie zalicza się przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą oraz przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie. Przepis art. 30e stosuje się odpowiednio.

Z treści przytoczonych przepisów wynika, że przychodami z działalności gospodarczej są zarówno przychody z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą składników majątku (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych) używanych aktualnie w działalności, jak i przychody uzyskane ze sprzedaży tych składników majątku, które zostały z działalności gospodarczej z różnych względów wycofane. Jeżeli jednak między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia upłynęło 6 lat, to przychód ze sprzedaży tych składników majątku nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 922 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) spadek to prawa i obowiązki zmarłego wynikające ze stosunków cywilnoprawnych, które z chwilą jego śmierci przechodzą na następców prawnych. W myśl art. 924 Kodeksu cywilnego spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu cywilnego). Oznacza to, iż dniem nabycia przez Panią spadku jest data śmierci spadkodawcy.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż w 2000 r. nabyła Pani wraz z małżonkiem, do majątku wspólnego nieruchomość, w skład której wchodziło użytkowanie wieczyste działki gruntu zabudowane budynkiem niemieszkalnym - stanowiącym odrębną nieruchomość. Wskazana nieruchomość wykorzystywana była na cele prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej. Nieruchomość została zamortyzowana w całości.

W dniu 31 lipca 2005 r. mąż Pani zmarł. Spadek po zmarłym nabyli po 1/3: Pani oraz dwoje dzieci. Swoją część nieruchomości wykorzystywała Pani w ramach prowadzonej działalności gospodarczej do dnia 30 czerwca 2010 r. Prowadzenie działalności gospodarczej zakończyła Pani z dniem 30 czerwca 2010 r. W dniu 1 lipca 2011 r. wskazana nieruchomość została sprzedana.

Mając na uwadze cytowanych powyżej przepisów zauważyć należy, iż przychody z odpłatnego zbycia środków trwałych w prowadzonej działalności gospodarczej (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych wymienionych w art. 14 ust. 2c ww. ustawy), stanowią przychód z działalności gospodarczej.

Skoro sprzedaż przedmiotowej nieruchomości nastąpiła przed upływem 6 lat - licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym budynek wycofano z działalności gospodarczej - to przypadający na Panią przychód uzyskany z jego zbycia stanowi w całości przychód ze źródła przychodów określonego w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza. Przy czym - z uwagi na to, że budynek był przedmiotem współwłasności - przypadający na Panią przychód należy ustalić z uwzględnieniem udziału we współwłasności (4/6).

Dla zakwalifikowania przychodów z odpłatnego zbycia składników majątku wykorzystywanych w działalności gospodarczej do przychodów z danego źródła, decydujące znaczenie ma przedmiotowe i funkcjonalne powiązanie danego rodzaju przychodów ze źródłem ich uzyskania.

Nieprawidłowo więc twierdzi Pani, iż odrębnie należy oceniać sprzedaż nieruchomości w części nabytej wraz z mężem do majątku wspólnego od tej części, którą nabyła w drodze dziedziczenia po mężu. W drodze spadku po zmarłym mężu w 2005 r. nabyła Pani udział w nieruchomości w wysokości 1/3 części. We wniosku wskazała Pani, iż "swoją część" wykorzystywała w prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej do dnia 30 czerwca 2010 r. Zatem opisana we wniosku nieruchomość, której była Pani współwłaścicielem, stanowiła środek trwały w prowadzonej działalności gospodarczej, a od dnia ostatecznego wycofania budynku z ewidencji środków trwałych do daty sprzedaży nie upłynęło 6 lat.

Powołany przez Panią przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie znajduje w przedmiotowej sprawie zastosowania. Przepisy art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy, w przypadku nieruchomości wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą mają zastosowanie do enumeratywnie wymienionych w art. 10 ust. 3 ustawy nieruchomości mieszkalnych. Z uwagi na to, że przedmiotem sprzedaży jest budynek niemieszkalny stanowiący środek trwały prowadzonej działalności gospodarczej, do odpłatnego zbycia tego budynku stosuje się cyt. powyżej art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem przychód ze zbycia budynku niemieszkalnego, który wykorzystywany był w działalności gospodarczej, stanowić będzie przychód z działalności gospodarczej. W związku z tym - wbrew twierdzeniom zawartym we wniosku - nie ma znaczenia upływ 5-letniego terminu od końca roku, w którym nastąpiło jego nabycie.

Dochód ze sprzedaży ustalić należy w oparciu o art. 24 ust. 2 ww. ustawy. Zgodne z tym przepisem, dochodem z odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 wykorzystywanych na potrzeby działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej, jest przychód z odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 lit. b), a w pozostałych przypadkach dochodem lub stratą jest różnica między przychodem z odpłatnego zbycia a:

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.