ITPB1/415-894/09/PSZ - Zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów podatku od nieruchomości zapłaconego w 2009 roku a dotyczącego lat 2007-2008.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 16 listopada 2009 r. (data wpływu 19 listopada 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów podatku od nieruchomości zapłaconego w roku 2009, a dotyczącego lat 2007-2008 - jest nieprawidłowe.

W dniu 19 listopada 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów podatku od nieruchomości zapłaconego w roku 2009, a dotyczącego lat 2007-2008.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Od roku 2005 prowadząc pozarolniczą działalność gospodarczą polegającą na produkcji łodzi opłaca Pan podatek liniowy i prowadzi księgę przychodów i rozchodów. Produkcję prowadzi w hali produkcyjnej. Za rok 2007 i 2008 nie zaliczył Pan do kosztów uzyskania przychodu, podatku od nieruchomości, ponieważ w latach tych tegoż podatku nie zapłacił. Podatek od nieruchomości za rok 2007 wynikający z decyzji zapłacony został w roku 2009 i na podstawie przelewu oraz tytułu wykonawczego zaliczony został do kosztów uzyskania przychodu roku 2009. Również podatek od nieruchomości wynikający z decyzji z 2008 r. zaliczył Pan do kosztów uzyskania przychodów roku 2009 na podstawie wezwania do zapłaty oraz upomnienia wystawionego w roku 2009, pomimo, że podatku tego Pan nie zapłacił. Wątpliwości Pana dotyczą zakwalifikowania zaległego podatku do kosztów uzyskania przychodów roku 2009.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), kosztem uzyskania są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu. Uważa Pan, iż w tym przypadku warunek ten jest spełniony. Koszt podatku od nieruchomości jest typowym przykładem kosztu innego niż bezpośrednio związany z przychodem. Zgodnie z art. 22 ust. 5c oraz 6 i 6b ww. ustawy, koszty uzyskania przychodów inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodem są potrącalne w dacie ich poniesienia tj. w dacie wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania.

Analizując treść ww. przepisu można stwierdzić że przelew, tytuł wykonawczy, wezwanie do zapłaty, upomnienie z datą wystawienia w roku 2009, dotyczący zapłaty zaległego podatku jest innym dowodem, który stanowi podstawę do zaksięgowania do kosztów uzyskania roku 2009.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą, prowadząca podatkową księgę przychodów i rozchodów, będzie mogła na podstawie wystawionych w roku 2009 innych dowodów niż decyzja burmistrza, np. tytułu wykonawczego, przelewu, upomnienia, wezwania do zapłaty, zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów w roku 2009 zaległy za lata 2007-2008 podatek od nieruchomości, nawet jeżeli nie został całkowicie zapłacony...

Zdaniem Wnioskodawcy, jeżeli dla podatników podatku od osób prawnych momentem zaliczenia do kosztów podatku od nieruchomość za lata ubiegłe jest data ich poniesienia, czyli w dniu, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (interpretacja indywidualna z 30 października 2008 r. Nr ILPB3/423-474/08-2/KS), to analogicznie podatnik podatku dochodowego od osób fizycznych może na podstawie innych dowodów np. przelewu, tytułu wykonawczego, upomnień wystawionych w roku 2009, zaliczyć powyższy podatek do kosztów uzyskania przychodu roku 2009.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Stosownie do treści art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Z powyższego przepisu wynika, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszty, a więc bezpośrednio i pośrednio związane z uzyskiwaniem przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 powołanej ustawy. Jednakże, aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, podatnik musi wykazać jego związek z prowadzoną działalnością oraz to, że poniesienie tego wydatku miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu, ewentualnie na zachowanie lub zabezpieczenie źródła tego przychodu.

Podatek od nieruchomości nie został wymieniony w katalogu zawartym w przepisach art. 23 ust. 1 cytowanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jako wydatek wyłączony z kosztów uzyskania przychodów.

Podatek od nieruchomości, którego obowiązek zapłaty wiąże się z posiadaniem nieruchomości, należy klasyfikować jako koszt, który podatnik jest obowiązany uiszczać w związku z posiadanym przez niego majątkiem.

Ponoszenie wydatków o charakterze publicznoprawnym od posiadanych nieruchomości związanych z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą może mieć wpływ na możliwość osiągnięcia przez niego przychodu, choć trudno powiązać je z konkretnym przysporzeniem. Wydatki takie, ponoszone przez osobę prowadzącą działalność gospodarczą należy zatem zaliczać do kosztów uzyskania przychodów jako koszty ogólne prowadzonej działalności gospodarczej.

Podkreślenia wymaga jednak, iż warunkiem zaliczenia wydatków do kosztów uzyskania przychodów jest związek wydatku z działalnością gospodarczą jako źródłem przychodu.

Z cytowanego powyżej art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika bowiem, iż ustawodawca wyraźnie wiąże koszty uzyskania przychodu ze źródłem tego przychodu.

Na podstawie art. 22 ust. 4 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 5 i 6, są potrącane tylko w roku podatkowym, w którym zostały poniesione.

Przy tym - co do zasady - możliwość zaliczenia określonej wartości do kosztów uzyskania przychodów nie jest uzależniona od faktycznego wydatkowania sumy pieniężnej.

W myśl art. 22 ust. 5c ustawy, koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, w takim przypadku stanowią koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą.

Zgodnie z art. 22 ust. 5d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Natomiast w przypadku podatników prowadzących podatkową księgę przychodów i rozchodów, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów uważa się dzień wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu, co wynika z treści art. 22 ust. 6b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W opisie stanu faktycznego wskazał Pan, iż zdarzenia gospodarcze ewidencjonuje w podatkowej księdze przychodów i rozchodów. Podatek od nieruchomości za rok 2007 zapłacony został w roku 2009 i na podstawie przelewu oraz tytułu wykonawczego zaliczony został do kosztów uzyskania przychodu roku 2009. Również podatek od nieruchomości wynikający z decyzji z 2008 r. zaliczył Pan do kosztów uzyskania przychodów roku 2009 na podstawie wezwania do zapłaty oraz upomnienia wystawionego w roku 2009, pomimo, że podatku tego Pan nie zapłacił.

Jak wskazano powyżej, podatników prowadzących podatkową księgę przychodów i rozchodów dotyczy art. 22 ust. 6b cytowanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów uważa się dzień wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu. Powyższa definicja dotyczy zarówno podatników rozliczających koszty wg zasad przewidzianych dla podatników prowadzących księgi rachunkowe jak i stosujących dotąd metodę kasową.

Zgodnie z przepisem art. 6 ust. 7 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. z 2006 r. Nr 121, poz. 844 z późn. zm.), podatek od nieruchomości na rok podatkowy dla osób fizycznych ustala w drodze decyzji organ podatkowy właściwy ze względu na miejsce położenia przedmiotu opodatkowania. Z tego względu osoby fizyczne rozliczające się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów powinny podatek od nieruchomości w całości zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu w dacie wydania decyzji określającej wymiar tego podatku, zgodnie z art. 22 ust. 6b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Decyzja ustalająca wysokość podatku od nieruchomości stanowi bowiem podstawę do zaksięgowania kosztu.

Reasumując, w oparciu o powołane wyżej przepisy, winien Pan księgować podatek od nieruchomości w podatkowej księdze przychodów i rozchodów w dacie wydania decyzji ustalającej wysokość należnego od Pana podatku od nieruchomości.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.