ITPB1/415-873a/10/TK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 30 sierpnia 2010 r. (data wpływu 6 września 2010 r.) uzupełnionym pismem z dnia 18 listopada 2010 r. (data wpływu 23 listopada 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodu uzyskanego ze zbycia rzeczy ruchomych - jest nieprawidłowe.

W dniu 6 września 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodu uzyskanego ze zbycia rzeczy ruchomych.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Pani mąż prowadził działalność gospodarczą - firma budowlano-remontowa. Przez cały okres trwania małżeństwa pozostawali i pozostajecie Państwo w rozdzielności majątkowej, a poza tym od 2009 r. są Państwo w separacji. W 2007 r. zaciągnęli Państwo kredyt na kwotę 22.000 zł na organizację i wyposażenie firmy męża, który był jej jedynym właścicielem. W 2008 r. mąż zaprzestał spłacać kredyt i przekazał Pani w formie darowizny w dniu 7 stycznia 2009 r. wyposażenie firmy w skład której wchodziły: ubijarka-zagęszczarka, myjka ciśnieniowa, piła motorowa, rusztowania aluminiowe, rusztowania stalowe, betoniarka 2 sztuki mała i duża, młot udarowy. Celem umowy darowizny było zezwolenie na sprzedaż ww. rzeczy i spłacenie zadłużenia kredytowego w banku, którego była Pani poręczycielem. W dniu 17 stycznia 2009 r. sprzedała Pani betoniarkę za 1.500 zł W dniu 23 stycznia 2009 r. sprzedała Pani małą betoniarkę i młot udarowy za kwotę 1.300 zł W dniu 20 listopada 2009 r. sprzedała Pani pozostałe rzeczy za które otrzymała 14.000 zł płatne w trzech ratach - 20 listopada 2009 r., 31 grudnia 2009 r. i 31 stycznia 2010. Za sprzedany sprzęt otrzymała Pani kwotę w wysokości 16.800 zł, do banku wpłaciła Pani 17.285 zł i 40 gr. Na powyższe wpłaty posiada Pani potwierdzenie bankowe. Po całkowitej spłacie i rozliczeniu kredytu otrzymała Pani nadpłatę w wysokości 598 zł i 89 gr i odebrała Pani weksel będący zabezpieczeniem kredytu. Nadpłata powstała z rozliczenia odsetek w wyniku wcześniejszej spłaty kredytu.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy w przedstawionej sytuacji powinna Pani zgłosić informację o dokonanej transakcji lub czy opodatkować jakąś kwotę uzyskaną ze sprzedaży rzeczy.

Przedmiot niniejszej interpretacji stanowi rozstrzygnięcie w zakresie opodatkowania dochodu uzyskanego ze zbycia rzeczy ruchomych otrzymanych w drodze darowizny, w pozostałym zakresie wniosek zostanie rozpatrzony odrębnym pismem.

Uważa Pani, że kwota otrzymana ze sprzedaży wyposażenia firmy męża w wysokości 16.800 zł nie podlega opodatkowaniu ponieważ została przekazana na spłatę kredytu męża, a nie na własne potrzeby.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłami przychodów są:

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że sprzedaż rzeczy ruchomych przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie, rodzi obowiązek w postaci zapłaty podatku dochodowego.

Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie rzeczy ruchomych następuje po upływie tego terminu, nie stanowi źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany ze sprzedaży rzeczy ruchomych w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że otrzymała Pani w dniu 7 stycznia 2009 r. darowiznę, której przedmiotem były rzeczy ruchome stanowiące wyposażenie firmy męża. Przez cały okres trwania małżeństwa pozostawali Państwo w rozdzielności majątkowej. W dniu 17 stycznia 2009 r. sprzedała Pani betoniarkę za kwotę 1.500 zł oraz 23 stycznia 2009 r. sprzedała Pani małą betoniarkę i młot udarowy za kwotę 1.300 zł, które uprzednio zostały nabyte w drodze darowizny od męża. Pozostałe rzeczy sprzedała Pani w dniu 30 listopada 2009 r.

Z powyżej powołanych przepisów prawa oraz przedstawionego stan faktycznego wynika, iż sprzedała Pani stanowiące przedmiot darowizny - betoniarkę, małą betoniarkę oraz młot udarowy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło ich nabycie. W związku z tym, mając na uwadze ww. przepisy, należy stwierdzić, że uzyskany przez Panią przychód z tytułu sprzedaży otrzymanych w darowiźnie rzeczy, podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Natomiast sprzedaż pozostałych rzeczy nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, bowiem rzeczy te zostały zbyte po upływie sześciomiesięcznego terminu określonego w art. 8 ust. 1 pkt 8 lit. d).

W myśl art. 19 ust. 1 cytowanej ustawy, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej.

Wartość rynkową, o której mowa w ust. 1, rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia (art. 19 ust. 3 ww. ustawy).

Stosownie do treści art. 19 ust. 4 ww. ustawy, jeżeli wartość wyrażona w cenie określonej w umowie odpłatnego zbycia znacznie odbiega od wartości rynkowej nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej wezwie strony umowy do zmiany tej wartości lub wskazania przyczyn uzasadniających podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej. W razie nieudzielenia odpowiedzi, niedokonania zmiany wartości lub niewskazania przyczyn, które uzasadniają podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej, organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej określi wartość z uwzględnieniem opinii biegłego lub biegłych. Jeżeli wartość ustalona w ten sposób odbiega, co najmniej o 33% od wartości wyrażonej w cenie, koszty opinii biegłego lub biegłych ponosi zbywający.

Zgodnie z art. 24 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dochodem z odpłatnego zbycia rzeczy określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d), jeżeli przychód z odpłatnego zbycia nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej, jest różnica pomiędzy przychodem uzyskanym z odpłatnego zbycia rzeczy a kosztem ich nabycia, zmniejszona o wartość nakładów poczynionych w czasie posiadania rzeczy.

W opisanej we wniosku sytuacji nastąpi zbycie rzeczy ruchomych nabytych w drodze darowizny, które nie były przez Panią amortyzowane, więc koszty uzyskania przychodu nie występują.

Reasumując, kwoty uzyskane ze sprzedaży nabytych w 2009 r. rzeczy ruchomych (betoniarki, małej betoniarki oraz młota udarowego), winny być wykazane w zeznaniu podatkowym składanym za rok podatkowy, w którym zostały uzyskane, tj. w terminie do 30 kwietnia 2010 r. (art. 45 ust. 1 ww. ustawy) i opodatkowane zgodnie z art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym według obowiązującej skali podatkowej. W przedmiotowej sprawie pozostaje bez znaczenia fakt, iż przeznaczyła Pani kwoty ze sprzedanych rzeczy ruchomych na spłatę kredytu, bowiem to sprzedaż rzeczy przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło ich nabycie, rodzi obowiązek w postaci zapłaty podatku dochodowego, a cel na jaki przeznaczyła Pani środki otrzymane z ich odpłatnego zbycia, nie ma wpływu na opodatkowanie uzyskanego dochodu.

Nie podlegają natomiast opodatkowaniu kwoty uzyskane ze sprzedaży dokonanej w dniu 20 listopada 2009 r.

Końcowo należy wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku - nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Jeżeli opis przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego nie jest zgodny ze stanem rzeczywistym wydana interpretacja nie chroni Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.