ITPB1/415-813/13/AK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 5 lipca 2013 r. (data wpływu 25 lipca 2013 r.) uzupełnionym pismem z dnia 28 sierpnia 2013 r. (data wpływu 30 sierpnia 2013 r.) oraz z dnia 10 października 2013 r. (data wpływu 14 października 2013 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej wydatków na wynajem mieszkania - jest prawidłowe.

W dniu 25 lipca 2013 r. został złożony ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej wydatków na wynajem mieszkania.

W przedmiotowym wniosku oraz uzupełnieniu został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą. Jest podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych i prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. Podstawowym zakresem prowadzenia działalności gospodarczej są usługi związane z fizyką medyczną sklasyfikowane wg PKD 86.90.E pozostała działalność w zakresie opieki zdrowotnej, gdzie indziej niesklasyfikowana. Wnioskodawca wykonuje następujące usługi: planowanie i obliczanie dawek promieniowania jonizującego, kontrola jakości aparatury wchodzącej w skład linii terapeutycznej z wykorzystaniem posiadanego sprzętu pomiarowego, a w szczególności dozymetria i kontrola parametrów geometrycznych, przygotowanie i kontrola przebiegu napromieniowań w systemie zarządzania radioterapią, kontrola jakości sprzętu pomiarowego, współpraca producenta aparatury, kontrola jakości napromieniowań pacjentów, w tym analiza i wykonywanie wyników dozymetrii in-vivo oraz zdjęć sprawdzających, itp. Miejscem zamieszkania Wnioskodawcy jest miejscowość zgłoszenia działalności gospodarczej, gdzie znajduje się siedziba działalności. Działalność gospodarczą Wnioskodawca prowadzi od 3 grudnia 2012 r. Wnioskodawca nadmienia, iż poszukiwanie zleceń w okolicach miejsca zamieszkania nie dało rezultatu. Od 1 maja 2013 r. Wnioskodawca świadczy usługi dla Uniwersyteckiego Centrum Klinicznego poza miejscem siedziby firmy. Z uwagi na charakter świadczonych usług Wnioskodawca nie może wykonywać ich przebywając w miejscu zamieszkania. Częste, praktycznie codzienne dojazdy do Uniwersyteckiego Centrum Klinicznego są czasochłonne i kosztowne (300 km). Wnioskodawca postanowił wynająć mieszkanie w związku z obniżeniem kosztów. Mieszkanie wynajmuje od osoby fizycznej, która nie prowadzi działalności gospodarczej. Osoba ta wystawia Wnioskodawcy rachunek. Umowa na świadczenie usług dla Uniwersyteckiego Centrum Klinicznego została zawarta w dniu 29 kwietnia 2013 r. na czas określony od 1 maja 2013 r. do 30 kwietnia 2014 r. Umowę najmu mieszkania Wnioskodawca zawarł w dniu 15 kwietnia 2013 r. na czas określony od 1 maja 2013 r. do 31 października 2013 r. Wynajmowane mieszkanie służy i będzie służyło działalności gospodarczej, którą prowadzi. Mieszkanie zostało wynajęte w celu uzyskania i utrzymania przychodu z działalności gospodarczej. Wynajęcie mieszkania jest mniej kosztowne niż nocowanie w hotelach na czas wykonywania zlecenia. Wnioskodawca wskazuje, iż dojazdy do miejsca wykonywania świadczenia są czasochłonne i również kosztowne. Wynajęcie mieszkania jest spowodowane obowiązkiem świadczenia usług dla kontrahenta zgodnie z umową.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy koszty wynajmu mieszkania (czynsz plus opłaty) mogą stanowić koszty uzyskania przychodu w rozumieniu art. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czy Wnioskodawca będzie mógł o te wydatki pomniejszyć przychody uzyskane w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Zdaniem Wnioskodawcy, wydatki na wynajęcie mieszkania poza miejscem zamieszkania (poza siedzibą firmy) będą związane bezpośrednio z prowadzoną działalnością gospodarczą. Wydatki te będą spowodowane organizacją świadczonych usług i nie będą wydatkami na cele osobiste. Wnioskodawca nie jest w stanie prowadzić swojej działalności gospodarczej zdalnie (na odległość) więc wynajem mieszkania na czas realizacji zlecenia jest niezbędny i uzasadniony bo umożliwia osiąganie przychodów. Wnioskodawca uważa, że koszty wynajmu mieszkania mogą stanowić koszty uzyskania przychodu prowadzonej działalności gospodarczej. Na potwierdzenie własnego stanowiska Wnioskodawca powołuje się na interpretację indywidualną wydaną przez:

* Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy (znak sprawy ITPB1/415-319/13/AK),

* Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach (znak sprawy IBPBI/1/415-31/13/WRz).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera wykazu wydatków, który przesądzałby o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, zatem przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów. W takim ujęciu kosztami tymi będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty. Przy czym związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem wydatku, a osiągnięciem przychodu bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczyniać się do osiągnięcia przychodu bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodu.

Aby wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

* pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być

* poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła

* przychodu,

* nie znajdować się na liście wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania

* przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób

* fizycznych,

* być właściwie udokumentowany.

Do kosztów uzyskania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej spełniających powyższe kryteria nie można jednak zaliczyć wydatków osobistych osoby prowadzącej działalność gospodarczą.

Podkreślenia wymaga, że o tym co jest celowe i potrzebne, czyli racjonalnie uzasadnione w prowadzonej działalności decyduje podmiot prowadzący działalność gospodarczą, a nie organ podatkowy. Na podatniku spoczywa zatem obowiązek wykazania, że dany wydatek spełnia ustawowe kryteria uznania go za koszt uzyskania przychodu, tj. w szczególności obowiązek wykazania związku kosztów z działalnością gospodarczą, zwłaszcza w sytuacji wystąpienia sporu w tej kwestii.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika m.in., iż Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą od 3 grudnia 2013 r. działalność gospodarczą zarejestrowaną w miejscowości zamieszkania. Od 1 maja 2013 r. usługi świadczone są w innej miejscowości. Z uwagi na charakter świadczonych usług nie mogą być wykonywane w miejscu zamieszkania. Częste (praktycznie codzienne) dojazdy do Uniwersyteckiego Centrum Klinicznego są czasochłonne i kosztowne (300 km). Wnioskodawca postanowił wynająć mieszkanie w związku z obniżeniem kosztów. Mieszkanie wynajmuje od osoby fizycznej, która nie prowadzi działalności gospodarczej. Osoba ta wystawia Wnioskodawcy rachunek. Umowa na świadczenie usług dla kontrahenta została zawarta w dniu 29 kwietnia 2013 r. na czas określony od 1 maja 2013 r. do 30 kwietnia 2014 r. Umowę najmu mieszkania Wnioskodawca zawarł w dniu 15 kwietnia 2013 r. na czas określony od 1 maja 2013 r. do 31 października 2013 r. Mieszkanie wynajął w celu uzyskania i utrzymania przychodu z działalności gospodarczej.

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, iż do wydatków na wynajem mieszkania dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej znajdują zastosowanie postanowienia art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Opierając się na złożonym przez Wnioskodawcę oświadczeniu, że mieszkanie zostało wynajęte w celu uzyskania i utrzymania przychodu z działalności gospodarczej stwierdzić należy, że wydatki z tego tytułu spełniają kryterium celowości, o którym mowa w analizowanym przepisie mogą wobec tego stanowić koszty uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Zwraca się jednakże uwagę na konieczność właściwego udokumentowania wskazanych we wniosku wydatków. Należy zaznaczyć, że zgromadzone dowody nie mogą się przy tym ograniczać wyłącznie do faktur lub rachunków wystawionych przez właściciela przedmiotowego mieszkania, które wynajmuje Wnioskodawca, stwierdzających jedynie wysokość poniesionych przez niego wydatków z tytułu wynajmu tego mieszkania.

Niezbędnym jest również posiadanie dowodów, świadczących o wykonanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej usługach wymagających pobytu w miejscowości, w której podatnik wynajął mieszkanie, umożliwiających w sposób bezsporny ustalenie związku przyczynowo-skutkowego poniesionych wydatków z uzyskanymi przychodami, a ponadto potwierdzających racjonalność poniesionych wydatków.

Reasumując powyższe stwierdzić należy, że jeżeli poniesione wydatki będą spełniać omówione uprzednio kryterium celowości, to będą mogły zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej. Przy tym, obowiązek wykazania związku poniesionych kosztów z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz okoliczności, że ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiąganych przychodów (lub na zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów) obciąża podatnika.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.