ITPB1/415-795/10/MR

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 6 sierpnia 2010 r. (data wpływu 13 sierpnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie różnic kursowych z tytułu świadczonych usług pośrednictwa pieniężnego - jest prawidłowe.

W dniu 13 sierpnia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie różnic kursowych z tytułu świadczonych usług pośrednictwa pieniężnego.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą zaklasyfikowaną wg PKWiU do 65.12.10-00.90 usługi pośrednictwa pieniężnego, pozostałe, gdzie indziej niesklasyfikowane. Są to usługi polegające na transferze środków - na zlecenie imigrantów zarobkowych oraz osób krajowych - z Wielkiej Brytanii do Polski oraz z Polski do Wielkiej Brytanii. Realizacja tej usługi odbywa się we współpracy z firmą angielską. Na podstawie zawartej umowy każda z firm uczestniczy w realizacji wymienionej usługi w ściśle określonym zakresie i tak: 1) firma angielska przyjmuje zlecenia, negocjuje wysokość kursu przeliczeniowego, dokonuje przelewu środków w walucie obcej na rachunek walutowy Wnioskodawcy w kraju oraz realizuje przelewy na rachunki adresatów zleceń w Wielkiej Brytanii, 2) firma Wnioskodawcy dokonuje przewalutowań środków z rachunku walutowego na złotówki, realizuje na rzecz adresatów wskazanych przez zleceniodawców przelewy w złotych, przyjmuje w kraju zlecenia na transfer środków do Wielkiej Brytanii, negocjuje kursy przeliczeniowe i zleca firmie angielskiej realizację przelewów w funtach na rachunki adresatów zleceń w Wielkiej Brytanii. Przy realizacji zleceń nie są pobierane żadne opłaty, a przychód firmy Wnioskodawcy stanowi różnica finansowa wynikająca z zastosowania wynegocjowanego ze zleceniodawcą kursu oraz z kursu faktycznie zrealizowanego przy przewalutowaniu. Przykład: 1) kwota zlecenia z Wielkiej Brytanii -100 funtów, 2) wynegocjowany kurs - 4,6515, 3) kurs przewalutowania w banku - 4,7591 4) różnica kursów - 0,1076, 5) przychód -10,76 zł (100 x 0,1076). W ten sposób realizowane są przelewy i ustalany przychód na transakcjach do momentu pełnego wykorzystania waluty polskiej posiadanej z dokonanego przewalutowania czyli wyzerowania salda. Wówczas Wnioskodawca albo dokonuje kolejnego przewalutowania (o ile dysponuje środkami na koncie walutowym) albo też, dla przyspieszenia realizacji zleceń a także celem obniżenia kosztów wykonywanych usług, nie jest dokonywany przelew walut między Wielką Brytanią a Polską lecz dla realizacji przelewów w Anglii wykorzystywane są środki wpłacone przez zleceniodawców angielskich, a w kraju dla realizacji przelewów złotówkowych środki wpłacone przez zleceniodawców krajowych lub własne wolne środki obrotowe Wnioskodawcy. W takiej sytuacji - przy braku faktycznego kursu przewalutowań w banku - dla ustalenia przychodu zrealizowanego na transakcjach przyjmuje: 1) przy wykorzystaniu środków wpłaconych przez zleceniodawców - wynegocjowane kursy przeliczeniowe, 2) przy wykorzystaniu własnych środków obrotowych - kurs średni NBP o którym mowa w art. 14 ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (posiłkując się - przez analogię-przepisami art. 24c ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) i kurs wynegocjowany ze zleceniodawcą. Przykład I: 1) przelew zlecony z Wielkiej Brytanii -100 funtów, 2) do realizacji przelewu w złotych Wnioskodawca wykorzystuje złotówki wpłacone w Polsce na przelew do Wielkiej Brytanii. Pozyskane zostały one po kursie 4,9323 (klient wpłacił 493,23 zł: 4,9323 = 100 funtów. Kwotę 100 funtów firma brytyjska przeleje na rachunek adresata zlecenia), 3) firma angielska wynegocjowała kurs przeliczeniowy 4,6515 na przelew 100 funtów do Polski i adresat w kraju otrzyma 465,15 zł co wynika z przeliczenia 100 funtów x 4,6515, 4) różnica kursów - 0,2808 (4,9323 - 4,6515), 5) Wnioskodawca otrzymuje przychód - 28,08 (100x0,2808) Przykład II: 1) zlecony przelew z Wielkiej Brytanii do Polski -100 funtów 2) wynegocjowany kurs - 4,7023, co daje kwotę 470,23 złotych do wypłaty w Polsce. Dla realizacji tego przelewu w Polsce wykorzystuje własne środki pochodzące z wypracowanego zysku, 3) kurs średni NBP (data przelewu 1 czerwca 2010) - 4,8047, 4) różnica kursów - 0,1024, 5) przychód - 10,24 (100x0,1024). Za świadczone usługi firma angielska w ostatnim dniu miesiąca wystawia fakturę obciążając firmę Wnioskodawcy. Faktura ta zostaje ujęta w kosztach działalności.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (oznaczone we wniosku nr 1).

Czy poprawne jest ustalanie przychodu w przypadku gdy nie jest dokonywane przewalutowanie, a do realizacji zleceń wykorzystane zostają środki wpłacone przez zleceniodawców w Polsce lub wolne środki obrotowe firmy Wnioskodawcy.

Zdaniem Wnioskodawcy, prowadzony sposób rozliczeń realizowanych usług nie może być traktowany jako przewidziany w art. 24c przychód z tytułu różnic kursowych, gdyż nie występują tu sytuacje przewidziane w art. 24c ust. 2 pkt 1 i 3 oraz w ust. 3 pkt 1 i 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wpływające na rachunki Wnioskodawcy środki stanowią w dalszym ciągu własność zleceniodawców. Jego przychodem jest wyłącznie wartość pozostająca po zrealizowaniu transakcji transferu, wyliczona jako różnica pomiędzy: 1) wynegocjowanym ze zleceniodawcą kursem przeliczeniowym a rzeczywiście zrealizowanym kursem przewalutowania lub 2) wynegocjonowanymi kursami przeliczeniowymi w przypadku wykorzystania do realizacji przelewów środków wpłaconych w Anglii (przelewy w funtach) i środków wpłaconych w kraju (przelewy w złotych) oraz 3) kursem wynegocjowanym a średnim kursem NBP przyjmowanym z dnia poprzedzającego dzień realizacji przelewów w przypadku zaangażowania własnych środków obrotowych w złotych. Zdaniem Wnioskodawcy taki sposób ustalania przychodu jest zgodny z regulacjami zawartymi w art. 14 ust. 1, 1a oraz 1i ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Literalna wykładnia powołanego powyżej przepisu prowadzi do wniosku, że do przychodów podatkowych zalicza się tylko takie przychody, które w danym momencie są trwałe, definitywne i bezwarunkowe. W konsekwencji, do przychodów podatkowych, podatnik winien zaliczyć tylko takie przychody, które są mu należne. Nie będą to zatem jakiekolwiek przychody, lecz przychody, w stosunku do których podatnikowi przysługiwać będzie prawo do ich otrzymania i które stanowić będą jego trwałe przysporzenie majątkowe.

Przychody w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu (art. 14 ust. 1a ww. ustawy).

Stosownie do treści art. 14 ust. 1c ww. ustawy za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 1, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 1e, 1h i 1i, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

Zgodnie z obowiązującym od 1 stycznia 2007 r. brzmieniem art. 14b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy ustalają różnice kursowe na podstawie art. 24c, z zastrzeżeniem ust. 2. Stosownie do art. 24c ust. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zasady ustalania różnic kursowych określone w ust. 1-9 stosują podatnicy prowadzący działalność gospodarczą lub działy specjalne produkcji rolnej.

Zgodnie natomiast z art. 24c ust. 1 różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe w kwocie wynikającej z różnicy między wartościami określonymi w ust. 2 i 3.

W myśl ust. 2 ww. artykułu 24c dodatnie różnice kursowe powstają, jeżeli wartość:

Natomiast stosownie do ust. 3 ww. artykułu 24c ujemne różnice kursowe powstają, jeżeli wartość:

Z analizy zapisów ww. wypływa jednoznaczny wniosek, iż z różnicami kursowymi w sensie podatkowym mamy do czynienia tylko wtedy, gdy równocześnie:

* dane zdarzenie gospodarcze wyrażone zostało w walucie obcej,

* realizacja tego zdarzenia nastąpiła w walucie obcej.

Powyższe oznacza, że nie są uznawane za różnice kursowe dla celów podatkowych różnice wynikające z kursów walut, jeśli np. zobowiązanie czy należność wyrażone są w walucie obcej a sama zapłata (w jakiejkolwiek formie) następuje w złotówkach lub odwrotnie - zobowiązanie bądź należność wyrażone są w złotówkach a zapłata dokonywana jest w walucie obcej.

W przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca pośredniczy w przekazywaniu środków pieniężnych z Wielkiej Brytanii do Polski i na odwrót. Za ww. usługi pobiera wynagrodzenie w postaci różnicy finansowej wynikającej z zastosowania wynegocjowanego ze zleceniodawcą kursu oraz kursu faktycznie zrealizowanego przy przewalutowaniu.

W zaprezentowanym stanie faktycznym nie dojdzie więc do powstania różnic kursowych na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ustawodawca bowiem w art. 24c wskazał jednoznacznie sytuacje, w których możliwe jest ustalenie różnic kursowych dla celów podatkowych. Różnice kursowe powstałe w okolicznościach, które nie mieszczą się w tym katalogu, nie wpływają na wysokość osiąganych przychodów oraz ponoszonych kosztów. Środki pieniężne, które Wnioskodawca otrzymuje od zleceniodawców celem dalszego transferu mają charakter jedynie tymczasowy i nie stanowią dla niego trwałego przysporzenia majątkowego. Nie mogą więc być uznane za przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym. Jednocześnie wynagrodzenie należne Wnioskodawcy z tytułu wykonanej usługi - transferu środków pieniężnych, stanowi w myśl art. 14 ust. 1 ustawy, przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Należy przy tym wyraźnie zastrzec, iż przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Wydając interpretacje w trybie art. 14b § 1 Ordynacji, organ nie dokonuje wyliczenia kwot przychodów, kosztów, które będą stanowić element podstawy opodatkowania u indywidualnie określonego podatnika. W związku z tym tut. organ nie ustosunkował się do przedstawionych przez Wnioskodawcę obliczeń - sposobu ustalenia przychodu.

Zgodnie bowiem z zasadą samoopodatkowania, obowiązującą w polskim systemie podatkowym, na podatniku spoczywa obowiązek dokonania oceny własnej sytuacji prawnopodatkowej, a po jej dokonaniu zachowania się zgodnie z przepisami prawa podatkowego, bowiem prawidłowość takiego wyliczenia podlega weryfikacji przez organ podatkowy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87 - 100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.