ITPB1/415-78/14/AD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 22 stycznia 2014 r. (data wpływu 27 stycznia 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 21 marca 2014 r. (data wpływu 25 marca 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika - jest prawidłowe.

W dniu 27 stycznia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

Z uwagi na stwierdzone we wniosku braki formalne, pismem z dnia 13 marca 2014 r. nr ITPB1/415-78/14-2/AD wezwano Wnioskodawcę do ich usunięcia. Wniosek uzupełniony został pismem z dnia 21 marca 2014 r. (data wpływu 25 marca 2014 r.).

W ww. wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest organizacją, której celem jest między innymi stworzenie profesjonalnego klubu sportowego i popularyzacji dyscypliny sportowej w regionie. W celu utrzymania wysokiej pozycji zespołu i doboru najlepszych zawodniczek Stowarzyszenie zawiera kontrakty z zawodniczkami, pozyskując je w drodze transferu z innych klubów bądź rekrutując je w inny sposób.

Stowarzyszenie w dniu 12 grudnia 2011 r. zawarło kontrakt z zawodniczką - obywatelką Rosji, mającą status zawodnika profesjonalnego na okres od 2 stycznia 2012 r. do 30 czerwca 2012 r. z przewidywanym przedłużeniem kontraktu na następny sezon ligowy. Zwyczajowo sezon trwa od sierpnia do lipca następnego roku. Klub wynajął zawodniczce mieszkanie na czas trwania kontraktu. Zawodniczka przebywała już wcześniej na terenie kraju występując w innym klubie, z którym zawarła kontrakt sportowy w dniu 20 czerwca 2011 na okres od 1 lipca 2011 r. do 30 czerwca 2013 r. Kontrakt ten jednakże został rozwiązany za porozumieniem stron z dniem 1 grudnia 2011 r. ze względu na problemy finansowe klubu.

Kontrakt z Wnioskodawcą został rozwiązany za porozumieniem stron dnia 30 kwietnia 2012 r. Stowarzyszenie zobowiązało się wypłacić odszkodowanie tytułem wcześniejszego rozwiązania umowy. Po rozwiązaniu kontraktu zawodniczka prawdopodobnie wyjechała z Polski. Wnioskodawca jest w posiadaniu jej Karty Zawodnika, a to oznacza, że nie została ona pozyskana przez inny polski klub.

Zgodnie z dokumentami wystawionymi przez Federację Rosyjską zawodniczka jest obywatelką Rosji. Miejscem zamieszkania zawodniczki przynajmniej od 1 lipca 2011 r. była Polska. Pobyt na terenie kraju ze względu na obowiązek uczestnictwa w zajęciach zespołu był stały. W czasie zawartego kontraktu tj. od 2 stycznia 2012 r. do 30 kwietnia 2012 r. zawodniczka przebywała w Polsce. Ostatnie wynagrodzenie przelano na konto w banku krajowym w dniu 13 maja 2012 r. W Polsce koncentrowało się jej centrum życiowej aktywności, jej interesy osobiste (zawarte przyjaźnie, miejsce zamieszkania), zawodowe - treningi, zajęcia i rozgrywki sportowe, udział w zgrupowaniach, uczestnictwo w akcjach promocyjnych i reklamowych. Wynagrodzenie wynikające z umowy przekazywano na rachunek bankowy otwarty w Polsce. Zawodniczka w rozpatrywanym okresie 2012 r. była osobą samotną, nie posiadającą dzieci, nie posiadała na terenie Rosji oraz Polski samodzielnego mieszkania czy innych nieruchomości. Kontrakt zawodnika profesjonalnego w Polsce był jej jedynym źródłem dochodu. Zawodniczka nie przedstawiła certyfikatu rezydencji od stosownego organu administracji podatkowej Rosji.

Stowarzyszenie jako płatnik, pobrało zaliczkę na podatek dochodowy od dochodów z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 13 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowanej na zasadach ogólnych, czyli zgodnie z art. 41 ustawy (tak jak u osób krajowych).

Stowarzyszenie jako płatnik podatku od dochodów osiąganych z działalności wykonywanej osobiście - art. 10 ust. 1 pkt 2 uznało, że zawodniczka mając miejsce zamieszkania oraz ośrodek interesów życiowych (gospodarczych) w Polsce podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu w Polsce.

W kontekście przedstawionego stanu faktycznego w uzupełnieniu wniosku sformułowano następujące pytanie.

Czy w przytoczonym stanie faktycznym powinny znaleźć zastosowanie przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zobowiązujące płatnika do poboru zaliczki na podatek zgodnie z art. 41 ust. 1 tej ustawy.

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanej sytuacji zastosowanie znajduje art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż:

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy).

Za osobę mającą miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej - stosownie do art. 3 ust. 1a ww. ustawy - uważa się osobę fizyczną, która:

W myśl art. 3 ust. 2a powołanej ustawy osoby fizyczne, jeżeli nie mają na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej miejsca zamieszkania, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów (przychodów) osiąganych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (ograniczony obowiązek podatkowy).

Stosownie do art. 3 ust. 2b ww. ustawy za dochody (przychody) osiągane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się w szczególności dochody (przychody) z:

Przepisy art. 3 ust. 1, 1a, 2a i 2b stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca zawarł kontrakt z zawodniczką - obywatelką Rosji. Ze względu na to, że zawodniczka w okresie trwania kontraktu ma miejsce zamieszkania i ośrodek interesów życiowych w Polsce uznano, że podlega ona nieograniczonemu obowiązkowi w Polsce.

Na podstawie z art. 13 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z osobiście wykonywanej działalności artystycznej, literackiej, naukowej, trenerskiej, oświatowej i publicystycznej, w tym z tytułu udziału w konkursach z dziedziny nauki, kultury i sztuki oraz dziennikarstwa, jak również przychody z uprawiania sportu, stypendia sportowe przyznawane na postawie odrębnych przepisów oraz przychody sędziów z tytułu prowadzenia zawodów sportowych.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że przychody z uprawiania sportu na podstawie kontraktu z klubem sportowym kwalifikuje się do źródła przychodu, o którym mowa w art. 13 pkt 2 ustawy - działalności wykonywanej osobiście.

Zgodnie z treścią art. 29 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, podatek dochodowy od uzyskanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez osoby, o których mowa w art. 3 ust. 2a, przychodów z działalności określonej w art. 13 pkt 2 i 6-9 oraz z odsetek, z praw autorskich lub z praw pokrewnych, z praw do projektów wynalazczych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również ze sprzedaży tych praw, z należności za udostępnienie tajemnicy receptury lub procesu produkcyjnego, za użytkowanie lub prawo do użytkowania urządzenia przemysłowego, handlowego lub naukowego, w tym także środka transportu, oraz za informacje związane ze zdobytym doświadczeniem w dziedzinie przemysłowej, handlowej lub naukowej (know-how) - pobiera się w formie ryczałtu w wysokości 20% przychodu.

Zauważyć należy, że powołany powyżej przepis art. 29 ust. 1 pkt 1 ustawy odnosi się do opodatkowania przychodów uzyskanych przez nierezydentów - osoby które nie mają miejsca zamieszkania w Polsce.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego zawodniczka była rezydentem polskim. Należy zatem przyjąć, że w sytuacji przedstawionej we wniosku przepis art. 29 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie znajduje zastosowania.

Tym samym, skoro jak wskazano powyżej przychody z uprawiania sportu na podstawie kontraktu z klubem sportowym kwalifikuje się do źródła przychodu, o którym mowa w art. 13 pkt 2 ustawy - działalności wykonywanej osobiście, na podmiocie dokonującym (na podstawie takiego kontraktu) wypłat na rzecz zawodnika - rezydenta polskiego - ciąży obowiązek określony w art. 41 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl tego przepisu, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Mając na uwadze przedstawioną wykładnię przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz stan prawny obowiązujący w jego zakresie, stwierdzić należy, że Stowarzyszenie jako płatnik zobowiązane jest do poboru zaliczki na podatek zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Tym samym zajęte przez Wnioskodawcę stanowisko uznać należy za prawidłowe.

Jednocześnie wskazać należy, że przepisy rozdziału 1a ustawy - Ordynacja podatkowa stanowią, że interpretacja indywidualna wydana w tym trybie, może dotyczyć tylko przepisów prawa podatkowego, przy czym wnioskodawca jest zobowiązany wskazać je w złożonym wniosku.

Zakres żądania Wnioskodawcy wyznacza natomiast w szczególności:

* stan faktyczny przedstawiony we wniosku o indywidualną interpretację prawa podatkowego,

* stan prawny (przepisy prawa) wskazany przez wnioskodawcę oraz

* zagadnienie prawne, które ma być przedmiotem interpretacji, a które wskazuje pytanie (pytania) wnioskodawcy.

Ze względu zatem na zakres żądania Wnioskodawcy ocenie interpretacyjnej organu została poddana więc kwestia wypełniania przez niego obowiązków płatnika w kontekście norm krajowego prawa podatkowego bez rozstrzygania na gruncie odpowiednich regulacji umowy między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Federacji Rosyjskiej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i majątku.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.