ITPB1/415-768/09/AD

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 21 grudnia 2009 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPB1/415-768/09/AD

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 5 października 2009 r. (data wpływu 8 października 2009 r.), uzupełnionym pismem z dnia 10 grudnia 2009 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodu z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości użytkowo-mieszkalnej wykorzystywanej na potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 października 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodu z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości użytkowo-mieszkalnej wykorzystywanej na potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Jest Pan, wraz z żoną właścicielem nieruchomości, w skład której wchodzi grunt i budynek użytkowo-mieszkalny składający się: z części mieszkalnej, magazynu i części warsztatowej. W dniu 6 maja 1995 r. nabył Pan wraz z żoną na podstawie aktu notarialnego warsztat samochodowy za kwotę 130.000 zł W dniu 29 grudnia 1997 r. otrzymali Państwo zgodę na rozbudowę warsztatu o część magazynową oraz mieszkalną. W dniu 29 grudnia 1998 r. decyzja ta została zmieniona w związku ze zmianą projektu. Na podstawie pozwolenia na budowę powiększono warsztat o 107,6 m 2, dobudowano magazyn powierzchni 82,63 m 2 oraz część mieszkalną powierzchni 160,97 m 2. W dniu 23 grudnia 1999 r. nastąpiła zmiana wpisu w księdze wieczystej, miało miejsce przekształcenie prawa wieczystego użytkowania gruntu wprawo własności. Rozbudowę zakończono pomiarem powykonawczym w dniu 21 listopada 2002 r. Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w dniu 7 sierpnia 2006 r. wydał decyzję udzielającą pozwolenia na użytkowanie rozbudowanej części warsztatu, magazynu oraz części mieszkalnej. W dniu 2 lutego 1998 r. rozpoczął Pan pozarolniczą działalność gospodarczą. Poniesione nakłady w 1998 r. na rozbudowę części warsztatowej wyniosły 143.800 zł. Powyższe wydatki uwzględnił Pan w deklaracjach VAT. Nie korzystał Pan z ulg budowlanych w ramach podatku dochodowego od osób fizycznych. Przedmiotowa nieruchomość od dnia 2 lutego 1998 r. wykorzystywana jest dla celów prowadzonej działalności gospodarczej i nie była wprowadzona do ewidencji środków trwałych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w świetle obowiązujących przepisów prawa podatkowego przychód z tytułu zbycia nieruchomości korzysta ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych oraz podatkiem od towarów usług.

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych. Odpowiedź w zakresie podatku od towarów i usług udzielona zostanie odrębnym rozstrzygnięciem.

Przedstawiając własne stanowisko Wnioskodawca wskazał, iż nieruchomość nabył przed rozpoczęciem działalności gospodarczej, natomiast zakończenie jej rozbudowy i pomiar miało miejsce w 2002 r. Tym samym w ocenie Pana upłynął pięcioletni okres ustawowy od nabycia nieruchomości, a co za tym idzie przychód ze sprzedaży nieruchomości korzysta ze zwolnienia od opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego, stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 3, 6 i 8 powołanej ustawy, źródłami przychodów są:

1.

pozarolnicza działalność gospodarcza,

2.

odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

a.

nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,

b.

spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,

c.

prawa wieczystego użytkowania gruntów,

d.

innych rzeczy,

* jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy nie ma zastosowania do odpłatnego zbycia składników majątku, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy - nawet jeżeli przed zbyciem zostały wycofane z działalności gospodarczej, a między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym składniki majątku zostały wycofane z działalności i dniem ich odpłatnego zbycia, nie upłynęło 6 lat (art. 10 ust. 2 pkt 3 ustawy).

Wymieniony wyżej art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że przychodem z działalności gospodarczej jest również odpłatne zbycie składników majątku wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą będących:

a.

środkami trwałymi,

b.

składnikami majątku, o których mowa w art. 22d ust. 1, z wyłączeniem składników, których wartość początkowa ustalona zgodnie z art. 22g nie przekracza 1.500 zł,

c.

wartościami niematerialnymi i prawnymi

* ujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym także przychody z odpłatnego zbycia składników wymienionych w lit. b), spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu użytkowego lub udziału w takim prawie nieujętych w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem ust. 2c; przy określaniu wysokości przychodów przepisy ust. 1 i art. 19 stosuje się odpowiednio.

Do przychodów, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1 ustawy, nie zalicza się stosownie do treści art. 14 ust. 2c ww. ustawy, przychodów z odpłatnego zbycia wykorzystywanych na potrzeby związane z działalnością gospodarczą: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie. Przepis art. 30e stosuje się odpowiednio.

Z cytowanych powyżej przepisów wynika, iż przychody z odpłatnego zbycia składników majątku wykorzystywanych w działalności gospodarczej, (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych wymienionych w art. 14 ust. 2c ww. ustawy), stanowią przychód z działalności gospodarczej.

W niniejszej sprawie istotnym zatem jest, czy wymieniony budynek jest budynkiem mieszkalnym, czy też niemieszkalnym. Powyższe ma zasadnicze znaczenie dla ustalenia źródła przychodu ze zbycia przedmiotowego budynku.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, iż w dniu 6 maja 1995 r. nabył Pan wraz z żoną na podstawie aktu notarialnego warsztat samochodowy za kwotę 130.000 zł. Na podstawie pozwolenia na budowę powiększono warsztat o 107,6 m 2, dobudowano magazyn powierzchni 82,63 m 2 oraz część mieszkalną powierzchni 160,97 m 2. Przedmiotowa nieruchomość od dnia 2 lutego 1998 r. wykorzystywana jest dla celów prowadzonej działalności gospodarczej i nie była wprowadzona do ewidencji środków trwałych.

Jak wynika z pkt 2 objaśnień wstępnych Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych stanowiącej załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 z późn. zm.) - budynki mieszkalne są to obiekty budowlane, których co najmniej połowa całkowitej powierzchni użytkowej jest wykorzystywana do celów mieszkalnych. W przypadkach, gdy mniej niż połowa całkowitej powierzchni użytkowej wykorzystywana jest na cele mieszkalne, budynek taki klasyfikowany jest jako niemieszkalny, zgodnie z jego przeznaczeniem.

Z analizy wniosku wynika, iż w niniejszym przypadku ponad połowę całkowitej powierzchni budynku stanowi część użytkowa. Zatem w świetle ww. przepisów należy go zakwalifikować jako budynek niemieszkalny, wobec czego nie znajduje w sprawie zastosowanie art. 14 ust. 2c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Powołane przepisy ustawy podatkowej nie regulują wprost zasad opodatkowania przychodu ze sprzedaży składników majątku nie spełniających kryteriów wymienionych w art. 14 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy. Dlatego dokonując wykładni przepisów ustawy w tym zakresie należy mieć na względzie, iż zasadą jest, że przychód z działalności gospodarczej stanowi każda kwota należna podatnikowi prowadzącemu działalność gospodarczą. Przepis art. 14 ww. ustawy nie wymienia szczegółowo wszystkich przychodów z tego źródła, zaś w art. 14 ust. 2 pkt 1 cyt. ustawy wymienione zostały tylko niektóre rodzaje przychodów zaliczanych do przychodów z działalności gospodarczej (w tym przychody z odpłatnego zbycia składników majątku będących środkami trwałymi). Z tego względu, sprzedaż każdego innego składnika, wykorzystywanego w działalności gospodarczej, stanowi przychód z tytułu działalności gospodarczej na podstawie ogólnej zasady wyrażonej w art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (z wyjątkiem nieruchomości mieszkalnych).

W myśl powyższego zatem, odpłatne zbycie nieruchomości wykorzystywanej w działalności gospodarczej, nie ujętej w wykazie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, stanowi w całości przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, o którym mowa w cytowanym art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podmiotu, który faktycznie przedmiotową nieruchomość wykorzystywał dla celów prowadzonej działalności gospodarczej. Przy kwalifikacji przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości decydujące znaczenie ma bowiem przedmiotowe i funkcjonalne powiązanie danego rodzaju przychodu ze źródłem jego uzyskania. Tym samym bez znaczenia dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy pozostaje okoliczność, że podatnik nie wprowadził tego składnika majątku do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Bez wpływu na niniejsze rozstrzygnięcie pozostaje okoliczność, iż od daty nabycia nieruchomości do ewentualnej daty jej zbycia upłynie 5 lat. Data nabycia i 5-letni termin, po upływie którego dochód uzyskany ze sprzedaży nie podlega opodatkowaniu, dotyczy wyłącznie nieruchomości objętych dyspozycją art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując, biorąc pod uwagę przedstawione zdarzenie przyszłe oraz powołane przepisy prawa uznać należy, iż przychody z odpłatnego zbycia przedstawionej we wniosku nieruchomości - nawet gdy zostaną wycofane z działalności, jeżeli między pierwszym dniem miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło wycofanie, i dniem odpłatnego zbycia nie upłynie 6 lat - będą przychodami z działalności gospodarczej, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy. Dochód ten podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem dochodowym zgodnie z zgłoszoną przez Pana formą opodatkowania działalności gospodarczej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl