ITPB1/415-747a/14/AD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że - stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 7 lipca 2014 r. (data wpływu 14 lipca 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej wydatków udokumentowanych fakturami wystawionymi przez żonę prowadzącą odrębną działalność gospodarczą - jest prawidłowe.

W dniu 14 lipca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej wydatków udokumentowanych fakturami wystawionymi przez żonę prowadzącą odrębną działalność gospodarczą.

W ww. wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca od 1 października 1998 r. prowadzi działalność gospodarczą na podstawie wpisu do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej (CEIDG) w zakresie sprzedaży hurtowej PKD 46.18Z. Jest opodatkowany według podatku liniowego 19% i prowadzi księgi rachunkowe. Jest również czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. 1 czerwca 2014 r. żona Wnioskodawcy rozpoczęła działalność gospodarczą na podstawie wpisu do CEIDG w zakresie transportu drogowego towarów PKD 49.41 Z, prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów, która opodatkowana jest według 19% podatku liniowego. Jest czynnym podatnikiem od towarów i usług. Między Wnioskodawcą a jego żoną istnieje majątkowa wspólność ustawowa od dnia zawarcia związku małżeńskiego. Samochody do firmy żony zakupione zostaną w trakcie istnienia wspólności majątkowej. W ramach prowadzonej działalności żona będzie świadczyć usługi transportowe na rzecz prowadzonej przez Wnioskodawcę hurtowni. Transakcje między firmą Wnioskodawcy a firmą jego żony odbywać się będą na zasadzie wystawianej faktury zbiorczej za przyjęty przez nich miesięczny okres rozliczeniowy. Faktura stanowi u Wnioskodawcy podstawę do zaliczenia w koszty podatkowe kosztu transportu oraz podstawę odliczenia podatku od towarów i usług, a u Jego żony przychód z działalności gospodarczej i jest podstawą do naliczenia podatku od towarów i usług. Stosowane ceny między firmami Wnioskodawcy i Jego żony są cenami rynkowymi, zawierają upusty. Upusty stosowane są powszechnie i dotyczą wszystkich klientów, dyktowane są daną sytuacją na rynku.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie z zakresu podatku dochodowego od osób fizycznych.

Czy do celów odrębnej działalności gospodarczej Wnioskodawca może korzystać z firmowych samochodów żony na zasadzie odpłatnych usług transportowych udokumentowanych fakturą, a wynagrodzenie poniesione na podstawie otrzymanej od firmy żony faktury za usługi transportowe stanowić będzie u Wnioskodawcy koszt uzyskania przychodu i podstawę odliczenia podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, wynagrodzenie poniesione z tytułu usług, które będzie świadczyła na Jego rzecz żona, stanowi dla niego koszt uzyskania przychodu z tytułu działalności gospodarczej, które jako koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów pomniejszają przychody osiągnięte z prowadzonej działalności.

W ocenie Wnioskodawcy w sytuacji, gdy małżonkowie działają jako dwaj niezależni przedsiębiorcy, wpisani osobno, pod własnymi numerami w ewidencji działalności gospodarczej, bez łączenia się umową spółki, wynagrodzenia z tytułu usług świadczonych przez jednego małżonka na rzecz drugiego małżonka, mogą być kosztem uzyskania przychodów i odliczenia VAT, jeżeli usługi te stanowiły koszt poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania, albo zabezpieczenia źródła przychodów.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie znajduje tu zastosowania przepis art. 23 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który wyłącza z kosztów wartość własnej pracy podatnika, jego małżonka i małoletnich dzieci, a w razie prowadzenia działalności w formie spółki cywilnej lub osobowej - także małżonków i małoletnich dzieci wspólników. Przepis ten nie dotyczy bowiem zapłaty za usługę wykonaną przez firmę małżonka prowadzącego odrębną działalność gospodarczą.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

W myśl definicji kosztów uzyskania przychodów, wynikającej z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

* pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

* nie znajdować się na liście wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

* być właściwie udokumentowany.

W powołanym przepisie art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ustawodawca nie wskazuje enumeratywnie jakie wydatki mogą być uznane za koszty uzyskania przychodu. Możliwość zaliczenia konkretnego wydatku do kategorii kosztów uzyskania przychodów uzależniona została od istnienia związku przyczynowo - skutkowego tzn. poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu, bądź funkcjonowanie źródła tego przychodu. Kosztami uzyskania przychodów są koszty związane z uzyskiwanymi przychodami, pod warunkiem, że podatnik wykaże, że zostały one w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów.

W takim ujęciu kosztami tymi będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.

Koszty bezpośrednie obejmują wydatki, które są ściśle (bezpośrednio) związane z danymi przychodami jakie osiąga podmiot gospodarczy. Natomiast do kosztów pośrednich zalicza się wydatki, które nie mają bezpośredniego odzwierciedlenia w osiąganych przychodach, jednakże warunkują ich uzyskanie. Podział kosztów na bezpośrednie i pośrednie każdorazowo wymaga dokonania indywidualnej oceny w warunkach konkretnego stanu faktycznego.

W świetle powyższego uregulowania, jeżeli wydatek nie jest objęty katalogiem wydatków wymienionych w art. 23, wyłączonych z kosztów uzyskania przychodów i jednocześnie istnieje wskazany powyżej związek przyczynowy między poniesionym wydatkiem a przychodem - wydatek taki stanowi koszt uzyskania przychodu.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 10 ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wartości własnej pracy podatnika, jego małżonka i małoletnich dzieci, a w przypadku prowadzenia działalności w formie spółki niebędącej osobą prawną - także małżonków i małoletnich dzieci wspólników tej spółki.

Powyższy przepis wyłącza z kosztów uzyskania przychodów wartość własnej pracy podatnika, jego małżonka oraz małoletnich dzieci. Przy czym użyty w nim termin "wartość pracy" należy rozumieć jako wartość wszelkiego rodzaju pracy, niezależnie od tego, czy praca jest świadczona na podstawie umowy o pracę, umowy cywilnoprawnej (umowy zlecenia, umowy o dzieło), czy też bez podstawy prawnej (bezumownie). Pojęcie to należy jednak traktować ściśle, co oznacza, że trzeba tu rozdzielać - dla celów nie zaliczania do kosztów uzyskania przychodów - składniki wynagrodzenia za świadczoną pracę od dodatkowych świadczeń ze strony pracodawcy - takich, które nie mają wpływu na wartość pracy własnej (czyli są przez pracodawcę ponoszone niezależnie od tego jaki jest wkład pracy pracownika, np. ekwiwalent za narzędzia, świadczenia z BHP). Nie ma tu znaczenia, czy pomiędzy małżonkami istnieje wspólność czy odrębność majątkowa.

Należy zauważyć, że w sytuacji gdy każdy z małżonków prowadzi odrębną działalność gospodarczą i w jej ramach wykonuje usługi na rzecz firmy małżonka, to wykonanie tych usług nie stanowi pracy własnej małżonka. Mamy tu bowiem do czynienia z dwoma odrębnymi podmiotami gospodarczymi. Każdy z małżonków jako odrębny przedsiębiorca będzie wykonywał usługi dla firmy drugiego małżonka i wystawiał faktury za wykonane usługi. Gdy każdy z małżonków samodzielnie prowadzi działalność gospodarczą, czyli jest odrębnym przedsiębiorcą i w zakresie tych działalności zawierane są transakcje, transakcje te rodzą takie same następstwa, jak każda inna transakcja dokonywana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Należy jednak zauważyć, że ustalając cenę świadczonej usługi małżonkowie winni uwzględniać warunki rynkowe.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że żona Wnioskodawcy w ramach prowadzonej działalności będzie świadczyć usługi transportowe na rzecz prowadzonej przez Niego hurtowni. Transakcje między firmą Wnioskodawcy a firmą jego żony odbywać się będą na zasadzie wystawianej faktury zbiorczej za przyjęty przez nich miesięczny okres rozliczeniowy. Stosowane ceny między firmami Wnioskodawcy i Jego żony są cenami rynkowymi, zawierają upusty. Upusty stosowane są powszechnie i dotyczą wszystkich klientów, dyktowane są daną sytuacją na rynku.

Mając na uwadze przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe oraz powołane wyżej przepisy praw podatkowego stwierdzić należy, iż w sytuacji gdy Wnioskodawca oraz Jego żona prowadzą odrębnie działalność gospodarczą, a żona w ramach prowadzonej działalności świadczyła będzie usługi transportowe na rzecz firmy prowadzonej przez Wnioskodawcę, to tego typu usług nie należy kwalifikować jako pracy własnej małżonka, w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jest to bowiem usługa świadczona przez odrębny podmiot gospodarczy - odrębnego przedsiębiorcę. W takiej sytuacji wartość usługi świadczonej przez firmę żony na rzecz firmy prowadzonej przez Wnioskodawcę będzie stanowiła dla Niego koszt uzyskania przychodu, o ile spełnia kryterium celowości wynikające z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Nie ma przy tym znaczenia, - jak już wskazano powyżej - że kontrahentem od którego Wnioskodawca nabywa usługi jest jego żona oraz fakt, że samochody do firmy żony zakupione zostaną w czasie istnienia wspólności majątkowej. Poprzez zgłoszenie przez żonę Wnioskodawcy odrębnej działalności gospodarczej w zakresie usług transportowych, Wnioskodawca wraz z żoną zdecydowali o tym, że samochody te staną się składnikiem majątkowym działalności żony i to ona opodatkowywać będzie przychody z tego tytułu. Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie przewidują ograniczenia w zakresie możliwości zawierania umów między małżonkami prowadzącymi odrębne działalności gospodarcze. Jednakże małżonkowie prowadzący odrębne działalności gospodarcze, zawierający umowy między sobą powinni mieć na uwadze treść przepisów art. 25 i 25a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dotyczących transakcji między podmiotami powiązanymi.

Zastrzec równocześnie należy, że przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. W szczególności obowiązek wykazania, że konkretny wydatek został poniesiony w celu uzyskania przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.