ITPB1/415-706/12/AK - PIT w zakresie obowiązku podatkowego akcjonariusza (osoby fizycznej) spółki komandytowo - akcyjnej z tytułu udziału w tej spółce.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2012 r. poz. 746) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 22 czerwca 2012 r. (data wpływu 25 czerwca 2012 r.) uzupełnionym pismem z dnia 19 września 2012 r. (data wpływu 21 września 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku podatkowego akcjonariusza (osoby fizycznej) spółki komandytowo - akcyjnej z tytułu udziału w tej spółce - jest prawidłowe.

W dniu 25 czerwca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązku podatkowego akcjonariusza (osoby fizycznej) spółki komandytowo - akcyjnej z tytułu udziału w tej spółce.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi przedsiębiorstwo w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej. Planowane jest wniesienie istniejącego przedsiębiorstwa jako wkładu niepieniężnego do spółki komandytowo-akcyjnej (dalej SKA), w zamian za akcje SKA.

Przedmiotem wkładu byłaby całość istniejącego przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55 (¹) Kodeksu cywilnego, w tym m.in.: prawo własności nieruchomości oraz rzeczy ruchomych, w tym środków trwałych, zapasy, zobowiązania i wierzytelności, środki pieniężne, prawo używania określonych składników majątkowych na podstawie umów cywilnoprawnych, prawa z innych umów, licencje, prawo do zarejestrowanego znaku towarowego.

Rozważane jest też wniesienia jako wkładu niepieniężnego do SKA części przedsiębiorstwa, z wyłączeniem niektórych składników istniejącego przedsiębiorstwa np. nieruchomości czy prawa do zarejestrowanego znaku towarowego. Jednocześnie, SKA uzyskałoby prawo do odpłatnego korzystania z tych nieruchomości i prawa do znaku towarowego.

Aport części przedsiębiorstwa stanowiłby zorganizowaną część istniejącego przedsiębiorstwa (dalej ZCP), która zdaniem Wnioskodawcy mogłaby kontynuować obecną działalność, pomimo, iż nie będzie posiadała prawa własności do nieruchomości czy prawa własności do zarejestrowanego znaku towarowego.

Pracownicy istniejącego przedsiębiorstwa zostaną przejęci przez SKA w trybie właściwych przepisów ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy, niezależnie od tego czy przedmiotem aportu byłoby całe istniejące obecnie przedsiębiorstwo czy ZCP.

Wniesione aportem przedsiębiorstwo (bądź ZCP) będą wykorzystywane przez SKA do takich samych czynności, do jakich są wykorzystywane w działalności Wnioskodawcy, tj. do czynności opodatkowanych.

W związku z powyższym zadano następujące pytania w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych:

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku uzyskania statusu akcjonariusza SKA, przychód po jego stronie - niezależnie od rodzajów przychodów (dochodów) uzyskiwanych przez SKA - powstanie jedynie w momencie faktycznego otrzymania przez niego dywidendy bądź zaliczki na dywidendę z SKA. Jednocześnie, przychody uzyskane przez niego jako akcjonariusza SKA z tytułu dywidendy lub zaliczki na poczet dywidendy, będą stanowiły dla niego przychód ze źródła jakim jest działalności gospodarcza, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej ustawy o p.d.o.f.).

W opinii Wnioskodawcy podstawą opodatkowania powyższych przychodów (dochodem) będzie kwota przyznanej dywidendy, bowiem w tym przypadku nie wystąpią koszty uzyskania przychodów, a więc dochód do opodatkowania będzie równy uzyskanemu przychodowi z tytułu dywidendy.

Ponadto, zdaniem Wnioskodawcy, w trakcie roku podatkowego nie będzie on zobowiązany do deklarowania dla celów opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, przychodów uzyskanych przez SKA i kosztów poniesionych przez SKA w części przypadającej proporcjonalnie do posiadanego przez Wnioskodawcę prawa do udziału w zysku SKA i od tak ustalonego dochodu odprowadzać miesięczne zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

W spółkach komandytowo-akcyjnych występują dwa rodzaje wspólników, posiadających różny status prawny tj. komplementariuszy i akcjonariuszy (art. 125 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (dalej k.s.h.). Komplementariusze są tzw. wspólnikami osobowymi, którzy za zobowiązania spółki odpowiadają bez ograniczenia. Akcjonariusze natomiast są wspólnikami kapitałowymi, którzy nie odpowiadają osobiście wobec wierzycieli za zobowiązania spółki. Sytuacja prawna akcjonariuszy takich spółek jest niezwykle podobna do pozycji akcjonariuszy spółki akcyjnej, co wynika z art. 126 § 1 pkt 2 k.s.h., zgodnie z którym w sprawach nieuregulowanych, zwłaszcza w kwestiach dotyczących kapitału zakładowego, wkładów akcjonariuszy, akcji, rady nadzorczej i walnego zgromadzenia zastosowanie znajdują przepisy dotyczące spółki akcyjnej. Instytucje te mają zasadnicze znaczenie dla ustalenia zasad opodatkowania akcjonariuszy z tytułu dochodu uzyskanego ze spółki komandytowo-akcyjnej.

W spółce komandytowo-akcyjnej akcje mogą mieć charakter zarówno akcji imiennych, jak i akcji na okaziciela (art. 334 § 1 w zw. z art. 126 § 1 pkt 2 k.s.h.). Wymaga zaznaczenia, że akcje te mogą być przedmiotem publicznego obrotu zgodnie z przepisami o publicznym obrocie papierami wartościowymi. Skoro zatem spółka komandytowo-akcyjna może emitować akcje na okaziciela, które mogą być następnie przedmiotem obrotu, nie jest możliwe comiesięczne ustalanie dochodu przypadającego proporcjonalnie na każdego wspólnika celem odprowadzenia stosownych zaliczek na podatek dochodowy, zwłaszcza w sytuacji, gdy liczba akcjonariuszy jest liczna. Dodatkowo w okresie rocznym, a nawet miesięcznym akcje mogą wielokrotnie zmienić właściciela. Prawo do zysku (dywidendy) otrzymują jedynie ci wspólnicy - akcjonariusze, którzy posiadają akcje na dzień podziału zysku. Jednocześnie akcjonariusze spółek komandytowo-akcyjnych, jako jedyni w grupie wspólników spółek osobowych uprawnieni są do zysku (dywidendy) w zależności od daty jego podziału.

Zysk w takiej spółce oraz prawo do objęcia tego zysku określa się na zasadach identycznych, jak w spółce akcyjnej tj. zysk ustala się na podstawie rocznego sprawozdania finansowego, które następnie jest zatwierdzone przez walne zgromadzenie. Udział w zysku przysługiwać będzie akcjonariuszowi jedynie w przypadku, gdy będzie on w posiadaniu akcji spółki w określonym momencie - w dniu podjęcia uchwały przez wspólników podziale zysku bądź w innym momencie, jeśli umowa spółki tak stanowi (art. 348 § 2 zd. 1 w zw. z art. 126 § 1 pkt 32 k.s.h.).

Natomiast akcjonariusz, który dokonał zbycia akcji przed datą podjęcia uchwały o podziale zysku nie będzie miał prawa do dywidendy, gdyż uprawnionymi do dywidendy za dany rok podatkowy są wyłącznie akcjonariusze, którym przysługiwały akcje w dniu powzięcia uchwały o podziale zysku. Akcjonariusz nie otrzyma również żadnego dochodu ze spółki w sytuacji, gdy spółka w danym miesiącu wygeneruje zysk, ale za cały rok obrachunkowy może zrealizować stratę. Dodatkowo, nieotrzymanie zysku ze spółki może być spowodowane brakiem zgody wszystkich komplementariuszy na wypłatę dywidendy (zgodnie z art. 146 § 2 pkt 2 k.s.h.).

Podsumowując, w przypadku komplementariusza zysk z udziału w SKA należy mu się z mocy prawa, o ile wspólnicy nie podejmą odmiennej uchwały. Natomiast akcjonariuszowi przysługuje zysk ze spółki tylko wtedy, gdy komplementariusze podejmą odpowiednią uchwałę o jego podziale.

Na gruncie podatkowym, SKA podobnie jak pozostałe spółki osobowe, nie jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych. Wyłączenie wynika wprost z art. 1 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Spółka osobowa nie jest również podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych. Regulacje zawarte w ustawie o p.d.o.f. nie określają w sposób precyzyjny zasad opodatkowania akcjonariusza SKA, zatem nie można interpretować ich na niekorzyść podatnika.

Ustawa o p.d.o.f. wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł. Stosownie do przepisów tej ustawy, odrębnym źródłem przychodów jest określona w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o p.d.o.f. pozarolnicza działalność gospodarcza.

Pozarolnicza działalność gospodarcza została zdefiniowana w przepisie art. 5a pkt 6 ustawy o p.d.o.f., jako działalność zarobkowa:

Z uwagi na powyższe, w opinii Wnioskodawcy, przychód w postaci dywidendy należnej Wnioskodawcy z tytułu uczestnictwa w SKA należy zatem kwalifikować jako przychód ze źródła jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, o której mowa w powyższym przepisie, co wynika wprost z brzmienia przepisu art. 5b ust. 2 ustawy o p.d.o.f.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o p.d.o.f., za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

W przypadku przychodów z tej działalności nie jest istotny zatem moment otrzymania pieniędzy (wartości pieniężnych).

Przychodem są bowiem kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane. Zasadnicze znaczenie ma zatem ustalenie pojęcia "kwota należna".

Zgodnie z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 20 września 2007 r., (sygn. akt II FSK 1028/06), "kwoty należne" są to te przychody, które wynikają ze źródła przychodów, jakie stanowi działalność gospodarcza, i które w następstwie prowadzenia tej działalności stają się wymagalną wierzytelnością, choćby faktycznie środków z tego tytułu jeszcze nie uzyskano. Termin "kwota należna" jest w tym ujęciu tożsamy z pojęciem "wymagalne świadczenie (wierzytelność)". Podobnie w orzecznictwie sądowym rozumiany jest analogiczny zwrot normatywny zawarty w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych, a mianowicie "przychód należny", przez który rozumie się wszelkie przysporzenia majątkowe - aktywa, które przysługują podatnikowi w sensie cywilnoprawnym, niezależnie czy już zostały zrealizowane na jego rzecz, czy też stanowią wierzytelność.

W konsekwencji, przychodem Wnioskodawcy podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych z tytułu uczestnictwa w SKA, byłaby dywidenda lub zaliczka na poczet dywidendy wypłacane przez SKA. Ponadto, zdaniem Wnioskodawcy w odniesieniu do uzyskanego przychodu w postaci dywidendy nie wystąpią koszty uzyskania tego przychodu. Tak wiec, przychodem a zarazem dochodem podlegającym opodatkowaniu będzie kwota dywidendy otrzymana przez akcjonariusza SKA.

W ocenie Wnioskodawcy przyjęcie odmiennego niż prezentowany przez niego sposób opodatkowania przychodu z tytułu dywidendy, czy raczej posiadania akcji, u takiego akcjonariusza prowadziłoby do opodatkowywania dochodu, którego faktycznie on nie otrzymał. Co więcej, skutkowałoby wielokrotnym opodatkowaniem tego samego dochodu, skoro raz dochód ten byłby zaliczkowo opodatkowywany u aktualnych, w momencie wpłacania zaliczki podatkowej, akcjonariuszy, a po podjęciu uchwały o podziale zysku, byłby powtórnie opodatkowywany u akcjonariusza uprawnionego do dywidendy. Powtórne opodatkowanie oczywiście nie zachodziłoby w przypadku, gdyby akcjonariuszem przez cały rok podatkowy oraz w dniu powzięcia uchwały o podziale byłaby ta sama osoba. Jest to jednakże sytuacja szczególna i nie można oczekiwać, aby ze względów podatkowych prawo akcjonariuszy do obrotu akcjami miało być ograniczone.

Odnosząc się do kwestii wpłacania zaliczek na podatek dochodowy, to zgodnie z art. 44 ust. 1 pkt 1 ustawy o p.d.o.f., podatnicy osiągający dochody z działalności gospodarczej, o której mowa w art. 14 ustawy o p.d.o.f. są obowiązani bez wezwania wpłacać w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy według zasad określonych w ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 3f-3h ustawy o p.d.o.f. Ponadto zgodnie z art. 44 ust. 3 pkt 1 ustawy o p.d.o.f., podatnik prowadzący działalność gospodarczą ma obowiązek uiszczania co miesiąc zaliczek na podatek dochodowy, począwszy od miesiąca w którym dochód ten przekroczył kwotę powodującą obowiązek zapłacenia podatku.

Jednakże, trzeba podkreślić, iż obowiązek wpłacania przez Wnioskodawcę w trakcie roku zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych nie miałby podstaw prawnych w odniesieniu do udziałów w zysku SKA, ponieważ w trakcie roku podatkowego nie powstawałby u Wnioskodawcy przychód należny, co tym samym uniemożliwia zastosowanie art. 44 ust. 1 i 3 ustawy o p.d.o.f. Jeżeli bowiem nie ma przepisu na podstawie, którego Wnioskodawca mógłby domagać się miesięcznych wypłat skalkulowanych jako część dochodu uzyskanego przez SKA proporcjonalnie do udziału Wnioskodawcy w zysku SKA, nie można w sposób rozszerzający interpretować przepisów prawa podatkowego i nakładać na akcjonariusza spółki komandytowo-akcyjnej obowiązku odprowadzania miesięcznych zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych.

W związku z powyższym Wnioskodawca jako akcjonariusz SKA powinien uiszczać zaliczkę na podatek dochodowy wyłącznie w rozliczeniu za miesiąc, w którym stało się wymagalne jego roszczenie o wypłatę przez SKA dywidendy lub zaliczki na poczet dywidendy. Za taką interpretacją przemawia także treść samego art. 44 ust. 3 pkt 1 ustawy o p.d.o.f., zgodnie z którym obowiązek wpłacania zaliczki powstaje dopiero z miesiącem, w którym dochód podatnika przekroczył kwotę powodującą obowiązek zapłaty podatku.

Wnioskodawca chciałby zwrócić uwagę, iż stanowisko zaprezentowane powyżej znajduje potwierdzenie w interpretacji ogólnej z dnia 11 maja 2012 r. wydanej przez Ministra Finansów (sygn. DD5/033/1/12/KSM/DD-I25) oraz interpretacji indywidualnej z dnia 18 maja 2012 r. wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie (sygn. IPPB1/415-225/12-6/EC), jak również w wielu wyrokach wojewódzkich sądów administracyjnych, jak i Naczelnego Sądu Administracyjnego, dla przykładu można wskazać jedno z ostatnich orzeczeń NSA z dnia 26 kwietnia 2012 r. (sygn. I FSK 1070/10).

Zdaniem Wnioskodawcy, ponieważ jego przychody uzyskane z tytułu akcji posiadanych w SKA byłyby przychodami z prowadzonej działalności przychodami z prowadzonej działalności gospodarczej, będzie miał on prawo do opodatkowania ich metodą liniową określoną w art. 30c ustawy o p.d.o.f., przy spełnieniu warunków wynikających z art. 9a ustawy o p.d.o.f.

Zgodnie z przepisem art. 9a ustawy o p.d.o.f., podatnicy mogą wybrać sposób opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c ustawy o p.d.o.f. (podatek liniowy). Aby dokonać takiego wyboru, podatnicy są zobowiązani do złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego do dnia 20 stycznia roku podatkowego pisemnego oświadczenia o wyborze tego sposobu opodatkowania. Jeżeli podatnik rozpoczyna prowadzenie działalności gospodarczej, oświadczenie może złożyć na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej, a jeżeli podatnik nie złożył oświadczenia na podstawie tych przepisów - pisemnie oświadczenie składa naczelnikowi urzędu skarbowego, nie później niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu. W ustawie o p.d.o.f., brak jest przepisów, które prawa wyboru sposobu opodatkowania określonego w art. 30c ustawy o p.d.o.f., pozbawiałyby akcjonariusza SKA.

Zatem, zdaniem Wnioskodawcy, uregulowania zawarte w ustawie o p.d.o.f. jednoznacznie wskazują, iż przychód uzyskiwany przez wspólników (w tym przez akcjonariuszy spółek komandytowo-akcyjnych) ze spółek nieposiadających osobowości prawnej (w tym ze spółek komandytowo-akcyjnych) jest przychodem z pozarolniczej działalności gospodarczej, a akcjonariusz SKA ma prawo do opodatkowania przypadających na niego dochodów SKA metodą liniową, o której mowa w art. 30c ustawy o p.d.o.f.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), źródłem przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

Pojęcie pozarolniczej działalności gospodarczej zostało zdefiniowane w przepisie art. 5a pkt 6 ww. ustawy, jako działalność zarobkowa:

Zgodnie z przepisem art. 4 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 z późn. zm.), spółka osobowa - to spółka jawna, spółka partnerska, spółka komandytowa i spółka komandytowo-akcyjna.

Spółka komandytowo-akcyjna jest spółką osobową mającą na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a co najmniej jeden wspólnik jest akcjonariuszem (art. 125 k.s.h.). Z kolei art. 147 § 1 k.s.h. stanowi, iż komplementariusz i akcjonariusz uczestniczą w zysku spółki proporcjonalnie do ich wkładów wniesionych do spółki, chyba że statut stanowi inaczej.

Stosownie do treści art. 5b ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 5a pkt 6 tej ustawy, prowadzi spółka niemająca osobowości prawnej, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolnicza działalność gospodarcza).

W związku z tym, że spółki osobowe nie posiadają osobowości prawnej, dochody spółek osobowych nie stanowią odrębnego przedmiotu opodatkowania. Opodatkowaniu podlegają natomiast dochody poszczególnych wspólników spółki osobowej. Sposób opodatkowania dochodu z udziału w spółce osobowej uzależniony jest od cywilnoprawnego statusu danego wspólnika. Jeżeli wspólnikiem (akcjonariuszem) spółki komandytowo-akcyjnej jest osoba fizyczna, to dochód z udziału w tej spółce będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do artykułu 8 ust. 1 ww. ustawy, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe.

W świetle cytowanych przepisów uzyskane przez spółkę osobową przychody oraz poniesione koszty uzyskania przychodów podlegają rozliczeniu u jej wspólników (w przypadku spółki komandytowo-akcyjnej zarówno u komplementariuszy, jak i akcjonariuszy), proporcjonalnie do ich udziałów w spółce. Natomiast dochód osiągnięty z tytułu udziału w spółce komandytowo-akcyjnej stanowić będzie dla jej wspólnika - osoby fizycznej, dochód z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 9a ust. 2 ww. ustawy, podatnicy mogą wybrać sposób opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c. W tym przypadku są obowiązani do złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego do dnia 20 stycznia roku podatkowego pisemnego oświadczenia o wyborze tego sposobu opodatkowania, a jeżeli podatnik rozpoczyna prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej w trakcie roku podatkowego - do dnia poprzedzającego dzień rozpoczęcia tej działalności, nie później jednak niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu.

Stosownie do art. 9a ust. 3 tej ustawy, jeżeli podatnik, który wybrał sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2, uzyska z działalności gospodarczej prowadzonej samodzielnie lub z tytułu prawa do udziału w zysku spółki niemającej osobowości prawnej przychody ze świadczenia usług na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy, odpowiadających czynnościom, które podatnik lub co najmniej jeden ze wspólników:

Natomiast art. 9a ust. 5 ww. ustawy stanowi, że jeżeli podatnik:

Zgodnie z przepisem art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiują pojęcia "przychód należny". W ślad zatem za orzecznictwem sądów administracyjnych sięgnąć należy do znaczenia tego określenia na gruncie wykładni językowej, a także na gruncie przepisów prawa cywilnego, a w szczególności przepisów Kodeksu spółek handlowych, które kształtują relacje akcjonariusza ze spółką komandytowo-akcyjną, w zakresie jego prawa do udziału w zyskach.

Zgodnie zaś z art. 347 § 1 Kodeksu spółek handlowych, w związku z art. 126 § 1 pkt 2 akcjonariusze mają prawo do udziału w zysku wykazanym w sprawozdaniu finansowym, zbadanym przez biegłego rewidenta, który został przeznaczony przez walne zgromadzenie do wypłaty akcjonariuszom, przy czym zgodnie z art. 348 § 2 Kodeksu spółek handlowych uprawnionymi do dywidendy za dany rok podatkowy są na mocy wyżej wskazanych przepisów akcjonariusze, którym przysługiwało prawo do akcji w dniu powzięcia uchwały o podziale zysku lub akcjonariusze którym przysługiwały akcje na dzień dywidendy.

Zatem z datą podjęcia uchwały przez walne zgromadzenie spółki komandytowo-akcyjnej o wypłacie dywidendy albo - jeżeli określony został dzień dywidendy - w tym dniu, przychód akcjonariusza z tytułu udziału w zysku takiej spółki staje się jego przychodem należnym, podlegającym z tą datą - stosownie do art. 5b ust. 2 i art. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - połączeniu z pozostałymi przychodami, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 tej ustawy.

W myśl przepisu art. 44 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnicy osiągający dochody z działalności gospodarczej, o której mowa w art. 14 - są obowiązani bez wezwania wpłacać w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy według zasad określonych w ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 3f-3h. Podatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani wpłacać zaliczki miesięczne. Wysokość zaliczek, z zastrzeżeniem ust. 3f, ustala się w następujący sposób:

Natomiast zgodnie z art. 44 ust. 3f ustawy, podatnicy, o których mowa w ust. 1 pkt 1, opodatkowani na zasadach określonych w art. 30c, są obowiązani wpłacać na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje właściwy naczelnik urzędu skarbowego, zaliczki miesięczne w wysokości różnicy między podatkiem należnym od dochodu osiągniętego od początku roku, obliczonym zgodnie z art. 30c, a sumą należnych zaliczek za poprzednie miesiące, z uwzględnieniem art. 27b.

Zaliczki miesięczne od dochodów wymienionych w ust. 1, wpłaca się w terminie do 20 dnia każdego miesiąca za miesiąc poprzedni. Zaliczki kwartalne podatnicy wpłacają w terminie do 20 dnia każdego miesiąca następującego po kwartale, za który wpłacana jest zaliczka. Zaliczkę za ostatni miesiąc lub ostatni kwartał roku podatkowego podatnik wpłaca w terminie do 20 stycznia następnego roku podatkowego. Podatnik nie wpłaca zaliczki za ostatni miesiąc lub odpowiednio kwartał, jeżeli przed upływem terminu do jej wpłaty złoży zeznanie i dokona zapłaty podatku na zasadach określonych w art. 45 (art. 44 ust. 6 ww. ustawy).

Natomiast obowiązek składania zeznań o wysokości osiągniętego w roku podatkowym dochodu został określony w art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 7 i 8. 1a.

W terminie określonym w ust. 1 podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym odrębne zeznania, według ustalonych wzorów, o wysokości osiągniętego w roku podatkowym dochodu (poniesionej straty) z pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej, opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30c (art. 45 ust. 1a pkt 2 ustawy).

W przypadku wyboru opodatkowania na zasadach określonych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnicy zobowiązani są wpłacać na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje właściwy naczelnik urzędu skarbowego, zaliczki miesięczne w wysokości różnicy między podatkiem należnym od dochodu osiągniętego od początku roku, obliczonym zgodnie z art. 30c, a sumą należnych zaliczek za poprzednie miesiące, z uwzględnieniem art. 27b.

Zatem, stosownie do ww. przepisów - kwota przyznanej przez walne zgromadzenie spółki akcjonariuszowi (osobie fizycznej) dywidendy, na podstawie uchwały o podziale zysku tej spółki, stanowi przychód z działalności gospodarczej. Dochód z tego tytułu może być - przy spełnieniu ustawowych warunków - opodatkowany tzw. podatkiem liniowym.

Reasumując, mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe oraz przywołane przepisy, stwierdzić należy, iż:

* przychód akcjonariusza z tytułu udziału w spółce komandytowo-akcyjnej, który to spółka osiąga jako przychód z działalności gospodarczej określonej w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, staje się jego przychodem należnym z datą podjęcia uchwały przez walne zgromadzenie spółki komandytowo-akcyjnej o wypłacie dywidendy, albo - jeżeli określony został dzień dywidendy - w tym dniu,

* jeżeli uchwałą walnego zgromadzenia zostanie podjęta decyzja o wypłacie zaliczkowej dywidendy, wówczas, przychód akcjonariusza staje się jego przychodem należnym, w tym samym momencie, co przy ustaleniu przychodu akcjonariusza z tytułu dywidendy, tj. z datą podjęcia uchwały o wypłacie zaliczki na poczet dywidendy, albo - jeżeli określony został dzień zaliczki na poczet dywidendy - w tym dniu.

Od tak uzyskanego dochodu należy odprowadzić zaliczkę na podatek dochodowy, stosownie do art. 44 ust. 1 pkt 1 według zasad określonych w art. 44 ust. 3f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za miesiąc, w którym go uzyskano. Jeżeli podatnik oprócz ww. przychodu uzyskuje także inne przychody z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej, przyznana dywidenda zwiększać będzie wysokość należnej zaliczki na podatek dochodowy za miesiąc, w którym podjęta została uchwała o wypłacie zaliczki na poczet dywidendy lub dywidendy akcjonariuszom spółki komandytowo-akcyjnej (albo w którym został określony "dzień dywidendy" lub "zaliczki na poczet dywidendy").

Końcowo, wobec stwierdzenia zawartego we własnym stanowisku, że "niezależnie od rodzajów przychodów (dochodów) uzyskiwanych przez SKA", należy zaznaczyć, że powyższe zasady odnoszą się wyłączenie do przychodów (dochodów) uzyskiwanych z tytułu działalności gospodarczej. Innymi słowy nie mają zastosowania do przychodów, które ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych zalicza do innego źródła niż działalność gospodarcza, niezależnie od tego czy zdarzenie powodujące powstanie przychodu ma związek z działalnością gospodarczą.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.