ITPB1/415-685/13-S/PSZ

W związku ze skargą z dnia 12 listopada 2013 r. (data wpływu 19 listopada 2013 r.) do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku na indywidualną interpretację przepisów prawa podatkowego z dnia 11 września 2013 r. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych, doręczoną w dniu 16 września 2013 r. (data na zwrotnym potwierdzeniu odbioru), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów w trybie art. 54 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.) oraz na podstawie art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) w związku z § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r., w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), uwzględniając skargę w całości, zmienia zaskarżoną indywidualną interpretację przepisów prawa podatkowego z dnia 11 września 2013 r. znak: ITPB1/415-685/13/DP, uznając stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe.

W dniu 17 czerwca 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W maju 2013 r. Wnioskodawca brał udział w Targach. W związku z tym zakupiono soki, wodę, herbatę, kawę, cukier, łyżeczki jednorazowe do kawy oraz słodycze na potrzeby stoiska w ramach poczęstunku dla zwiedzających celem zaprezentowania właściwości sprzedawanych produktów oraz możliwości ich zastosowania.

Ponadto w 2013 r. Wnioskodawca zakupił produkty spożywcze takie jak: woda, soki, cukier, kawa, herbata, słodycze, które są wykorzystywane przez sekretariat w celu podjęcia wodą, kawą lub herbatą oraz ciastkami kontrahentów, którzy przybyli do firmy na rozmowę biznesową.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy wydatki poniesione na zakup wody, soków, cukru, herbaty, kawy, łyżeczek jednorazowych do kawy oraz słodyczy na potrzeby stoiska targowego w ramach poczęstunku dla zwiedzających stanowią koszty uzyskania przychodów.

2. Czy wydatki poniesione na zakup wody, soków, cukru, herbaty, kawy oraz słodyczy wykorzystywanych przez sekretariat w celu ugoszczenia kontrahentów stanowią koszty uzyskania przychodów.

Wnioskodawca uważa, że wydatki na skromny poczęstunek dla potencjalnych klientów, którzy chcą zapoznać się z ofertą przedsiębiorstwa na organizowanych targach, w celu zachęcenia ich do zakupu oferowanych towarów i usług, noszą znamiona reklamy i w związku z tym mogą zostać uznane za koszty uzyskania przychodów.

Poczęstunek kontrahentów wodą, sokiem, herbatą, kawą oraz słodyczami w siedzibie firmy podczas spotkań biznesowych jest zwyczajową normą zachowania się w podobnych sytuacjach, dlatego wydatki na zakup wody, soków, herbaty i kawy oraz słodyczy do sekretariatu firmy poniesione w wyżej wymienionym celu - zdaniem Wnioskodawcy - nie mają charakteru reprezentacji i w konsekwencji mogą stanowić koszty uzyskania przychodów.

W interpretacji indywidualnej z dnia 11 września 2013 r. znak ITPB1/415-685/13/DP Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów, nie podzielił stanowiska Wnioskodawczyni i stwierdził, że wydatki na zakup żywności oraz napojów na skromny poczęstunek dla obecnych oraz potencjalnych klientów, niezależnie od miejsca podawania zakupionych artykułów żywnościowych i napojów, są kosztami reprezentacji, o której mowa w art. 23 ust. 1 pkt 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i jako takie nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów.

Nie zgadzając się z powyższym stanowiskiem, wniósł Pan pismem z dnia 25 września 2013 r. wezwanie do usunięcia naruszenia prawa. Po dokonaniu analizy zarzutów przytoczonych w wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdził brak podstaw do zmiany ww. indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, co przedstawiono w odpowiedzi na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, zawartej w piśmie z dnia 29 października 2013 r. znak ITPB1/415W-102/13/PSZ.

W dniu 19 listopada 2013 r. (data wpływu) złożona została skarga do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, w której wniósł Pan o uchylenie zaskarżonej interpretacji w całości oraz o zasądzenie od Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego oraz opłaty skarbowej od pełnomocnictwa według norm przepisanych.

Stosownie do art. 54 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.) organ, którego działanie lub bezczynność zaskarżono, może w zakresie swojej właściwości uwzględnić skargę w całoścido dnia rozpoczęcia rozprawy. Uwzględniając skargę, organ stwierdza jednocześnie,czy działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania miały miejsce bez podstawy prawnej albo z rażącym naruszeniem prawa.

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów, po ponownym rozpatrzeniu zarzutów przedmiotowej skargi z dnia 12 listopada 2013 r. (data wpływu do tutejszego organu 19 listopada 2013 r.) uwzględnia skargę w całości i zmienia zaskarżoną interpretację stwierdzając, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 12 czerwca 2013 r. (data wpływu 17 czerwca 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

Zatem, aby wydatek poniesiony przez podatnika mógł stanowić koszt uzyskania przychodów, muszą zaistnieć łącznie następujące przesłanki:

* został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),

* jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,

* pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,

* poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,

* został właściwie udokumentowany,

* nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 23 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

W myśl przepisu art. 23 ust. 1 pkt 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Wyłączając z kosztów podatkowych koszty reprezentacji, ustawa podatkowa nie definiuje terminu "reprezentacja", ani też nie odsyła do innych przepisów prawa. Brak ustawowej definicji pojęcia "reprezentacja", nie uprawnia jednak do dowolnego określania zakresu znaczeniowego tego terminu.

Reprezentacja odnosi się do dobrego reprezentowania firmy. W konsekwencji o reprezentacji należy mówić w odniesieniu do całokształtu każdych działań mających na celu stworzenie i utrwalenie jak najkorzystniejszego wizerunku firmy na zewnątrz, to jest w relacji z kontrahentami (ich przedstawicielami), gośćmi i potencjalnymi klientami. Obejmuje ona zarówno działania zmierzające do:

* stworzenia oczekiwanego wizerunku, pozycji podatnika jako podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą, jak i

* stworzenia korzystnych warunków w celu nawiązania nowych lub też podtrzymania (rozszerzenia) dotychczasowych kontaktów.

Norma art. 23 ust. 1 pkt 23 ww. ustawy nie zawiera żadnych wyjątków, tak odnoszących się do miejsca, jak i do wystawności lub braku wystawności w zakresie nabywania usług gastronomicznych, zakupu żywności lub napojów. Nie podlegają wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów, na podstawie tego przepisu, wydatki na drobne poczęstunki podane podczas prowadzonych rozmów z kontrahentami, dotyczących zakresu prowadzonej działalności, niezależnie od miejsca podania.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że koszt uzyskania przychodów stanowić mogą wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu wydatków enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 23 ust. 1 ustawy, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami. Właściwa i zgodna z treścią ustawowej regulacji kwalifikacja kosztów uzyskania przychodów powinna brać pod uwagę:

* przeznaczenie wydatku (jego celowość, zasadność dla funkcjonowania podmiotu) oraz

* potencjalną możliwość (analizowaną w dacie poniesienia wydatku na podstawie obiektywnych przesłanek) przyczynienia się danego wydatku do osiągnięcia przychodu.

Jak wynika z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego w maju 2013 r. Wnioskodawca brał udział w Targach. W związku z tym zakupiono soki, wodę, herbatę, kawę, cukier, łyżeczki jednorazowe do kawy oraz słodycze na potrzeby stoiska w ramach poczęstunku dla zwiedzających celem zaprezentowania właściwości sprzedawanych produktów oraz możliwości ich zastosowania. Ponadto w 2013 r. Wnioskodawca zakupił produkty spożywcze takie jak: woda, soki, cukier, kawa, herbata, słodycze, które są wykorzystywane przez sekretariat w celu podjęcia wodą, kawą lub herbatą oraz ciastkami kontrahentów, którzy przybyli do firmy na rozmowę biznesową.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz obowiązujące przepisy stwierdzić należy, że ponoszone przez Wnioskodawcę ww. wydatki nie są kosztami reprezentacji. Koszty jakie Wnioskodawca poniósł na zakup produktów spożywczych na potrzeby poczęstunku dla klientów na Targach oraz w sekretariacie firmy, mogą więc zostać uznane za koszt uzyskania przychodów, o którym mowa w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.