ITPB1/415-678a/10/TK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 20 czerwca 2010 r. (data wpływu 29 czerwca 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów z najmu - jest nieprawidłowe.

W dniu 29 czerwca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów z najmu.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W 2008 r. Pani mąż otrzymał propozycję pracy w W., gdzie macie Państwo małe mieszkanie. Dostali Państwo propozycję, od swoich znajomych, zamieszkania w ich mieszkaniu z czym związane jest ponoszenie wszystkich kosztów związanych z utrzymaniem i funkcjonowaniem tego mieszkania: czynsz, ubezpieczenie, podatek od nieruchomości, naprawy, malowanie, konserwacje itp. Przyjęli Państwo tę propozycję a swoje mieszkanie wynajęli za pośrednictwem agencji.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy koszty ponoszone na utrzymanie mieszkania znajomych, w którym Państwo mieszkacie są kosztem uzyskania przychodu z wynajmu własnego mieszkania, a więc utworzenia źródła przychodu.

Pani zdaniem, zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - koszty związane z utrzymaniem mieszkania znajomych, w którym Państwo mieszkacie, są kosztami poczynionymi w celu uzyskania źródła przychodu. Sądzi Pani, iż gdyby mieszkała w swoim mieszkaniu nie byłoby ono wynajmowane, nie byłoby więc źródła przychodu. Przywołany przepis art. 22 ust. 1 ustawy nie wskazuje enumeratywnie jakie wydatki mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów. Możliwość zaliczenia konkretnego wydatku do kategorii kosztów uzyskania przychodów uzależniona została od istnienia związku przyczynowo-skutkowego, powodującego, że poniesienie wydatków ma lub może mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu, bądź funkcjonowanie źródła przychodu. W tym przypadku istnieje bezpośredni związek przyczynowo-skutkowy z powstaniem źródła przychodu. Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłem przychodu jest najem podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera wykazu wydatków, który przesądzałby o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, zatem przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie uzasadnione wydatki związane ze źródłem przychodu z tytułu najmu, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów. W takim ujęciu kosztami tymi będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty. Przy czym związek przyczynowy pomiędzy poniesieniem wydatku, a osiągnięciem przychodu bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczyniać się do osiągnięcia przychodu bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodu.

Aby wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

* pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

* nie znajdować się na liście wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

* być właściwie udokumentowany.

Do kosztów uzyskania przychodów z najmu nie można zaliczać wydatków osobistych.

Biorąc powyższe pod uwagę należy jednoznacznie stwierdzić, iż decydując się na wynajem własnego mieszkania musiała się Pani liczyć z koniecznością ponoszenia kosztów utrzymania mieszkania do którego się Pani przeniosła. Z treści wniosku wynika również, iż warunkiem zmiany miejsca zamieszkania było ponoszenie kosztów utrzymania mieszkania. Przedstawiony stan faktyczny wskazuje zatem, iż ponoszone wydatki mają wyłącznie charakter wydatków osobistych, służących zaspokojeniu Pani osobistych potrzeb mieszkaniowych. Zaznaczyć należy, że korzystając z najmowanego mieszkania, ponosi Pani bieżące wydatki, które w analogiczny sposób, jak w Pani własnym mieszkaniu, umożliwiają zaspokojenie własnych potrzeb - niezależnie od przychodów uzyskiwanych z tytułu najmu. Nie można zatem przyjąć, iż sam fakt wynajęcia własnego mieszkania pozwala na zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów z tytułu najmu wydatków, w istocie poniesionych na zaspokojenie własnych potrzeb mieszkaniowych, bowiem jak wskazano powyżej stanowią one wydatki o charakterze osobistym.

Wprawdzie rzeczywiście zamieszkiwanie w innym miejscu pozwoliło na uzyskiwanie przychodów z najmu własnego mieszkania, jednakże fakt ten w żadnym stopniu nie ma wpływu na możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów z najmu wydatków związanych z korzystaniem przez Panią z innego mieszkania.

Reasumując, wydatków na utrzymanie najmowanego przez Panią mieszkania w postaci czynszu, ubezpieczenia, podatku od nieruchomości, malowania, konserwacji nie można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu z najmu. Wydatki te nie są bowiem poniesione w związku z uzyskiwaniem przychodu ze źródła jakim jest najem, bądź zachowania lub zabezpieczenia tego źródła przychodu, ale stanowią Pani wydatki osobiste.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.