ITPB1/415-676/10/DP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 23 czerwca 2010 r. (data wpływu 28 czerwca 2010 r.) uzupełnionym pismem z dnia 16 września 2010 r. (data wpływu.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków sfinansowanych z otrzymanej dotacji - jest nieprawidłowe.

W dniu 28 czerwca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków sfinansowanych z otrzymanej dotacji.

Wniosek uzupełniono pismem z dnia 16 września 2010 r. (data wpływu).

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Otrzymała Pani dofinansowanie w ramach Działania "Wspieranie Działalności Gospodarczej w Dziedzinie Gospodarki Elektronicznej Osi Priorytetowej 8, Społeczeństwo Informacyjne - Zwiększenie Innowacyjności Gospodarki Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka 2007-2013", gdzie instytucją pośredniczącą była Polska Agencja Przedsiębiorczości, a środki pochodziły z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego. Dotacja przyznana została w wysokości 85% kosztów kwalifikowanych.

W ramach tego projektu środki wypłacane są w częściach w dwojaki sposób:

Do chwili obecnej odbyły się dwie wypłaty środków w grudniu 2009 r.:

Ad.1) Wpłynęła kwota stanowiąca 85% kosztów kwalifikowanych po zatwierdzeniu i udowodnieniu poniesienia przez podatnika kosztów. Do kosztów tych należały m.in.: wydatki na wynagrodzenia - umowy o dzieło, wydatki na środki trwałe (samochód), wydatki na zakup wartości niematerialnych i prawnych oraz wyposażenia.

Ad.2) Wpłynęła kwota zaliczki, którą sfinansowała Pani w 100% (łącznie z podatkiem VAT) wydatki, takie jak: wynagrodzenie pracowników, środki trwałe, kwota ta zostanie w pierwszej połowie 2010 r. rozliczona.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Przedstawiając własne stanowisko w sprawie wskazała Pani, iż, mając na uwadze przepisy prawa podatkowego, które nie do końca precyzują, w którym momencie należy korygować koszty ze względu na otrzymaną dotację, zdecydowano się na następujące rozliczenie podatkowe:

* Rozliczenie wydatków z okresu kwiecień-sierpień, za które w grudniu 2009 r. wpłynęło 85% wydatków kwalifikowanych.

W okresie od kwietnia do sierpnia wpisywano do podatkowej księgi przychodów i rozchodów całą wartość ponoszonych kosztów. Dla środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych ustalono odpisy amortyzacyjne i wpisywano je w kolumnie 13 podatkowej księgi przychodów i rozchodów. W momencie otrzymania refundacji, czyli w grudniu 2009 r. wyksięgowano (w kolumnie 13 ujęto ze znakiem minus) wartość ujętych wcześniej w kosztach wynagrodzeń, odpisów amortyzacyjnych oraz wydatków pozostałych w wysokości 85%, na które opiewa dofinansowanie.

* Rozliczenie środków w postaci zaliczki.

W grudniu 2009 r. wpłynęła kwota, którą była Pani zobowiązana wydać w tym samym miesiącu. Miała Pani prawo pokryć z niej 100% wydatków wraz z podatkiem VAT. W związku z powyższym w grudniu 2009 r. nie wpisywano do podatkowej księgi przychodów i rozchodów wydatków pokrytych z zaliczki, (mimo, iż 15% kosztów poniosła Pani z własnych funduszy). Rozliczenia kosztów planuje Pani dokonać dopiero w momencie rozliczenia ww. zaliczki. Pozostałe 15% kosztów poniesionych przez Panią z własnych funduszy, rozliczone zostanie w tym miesiącu, w którym nastąpi rozliczenie z Polską Agencją Przedsiębiorczości. Ponieważ otrzymanie środków z dotacji jest bardzo sformalizowane, podatnik w momencie ponoszenia kosztu nie ma 100% pewności czy otrzyma zwrot kosztów. Dlatego też zdecydowała się Pani rozliczać dotacje w miesiącu ostatecznego zatwierdzenia danego etapu wypłaty.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolniczej działalności gospodarczej), uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Przychodem z działalności gospodarczej są również m.in. dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków, z wyjątkiem gdy przychody te są związane z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których, zgodnie z art. 22a-22o, dokonuje się odpisów amortyzacyjnych (art. 14 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy).

Mając na uwadze brzmienie powyższego przepisu należy stwierdzić, iż ustawodawca różnicuje skutki podatkowe otrzymanych dotacji, dopłat i innych nieodpłatnych świadczeń w zależności od celu, na jaki zostały one przeznaczone, tj.:

W myśl art. 21 ust. 1 pkt 129 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są dotacje, w rozumieniu przepisów o finansach publicznych, otrzymane z budżetu państwa lub budżetów jednostek samorządu terytorialnego.

Zgodnie z art. 17 ust. 3 ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju (tekst jedn. Dz. U. z 2009 r. Nr 84, poz. 712 z późn. zm.) sposób zapewnienia wieloletniego finansowania programu operacyjnego ze środków pochodzących z budżetu państwa lub ze źródeł zagranicznych określają przepisy o finansach publicznych.

Począwszy od dnia 1 stycznia 2007 r., programy operacyjne, o których mowa w ustawie o zasadach prowadzenia polityki rozwoju, są finansowane według zasad określonych w przepisach ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 249, poz. 2104 z późn. zm.), w brzmieniu obowiązującym od dnia 29 grudnia 2006 r. Należy zauważyć, iż ustawa powyższa została zastąpiona nową ustawą z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240), która (z pewnymi wyjątkami) weszła w życie dnia 1 stycznia 2010 r.

W złożonym wniosku wskazano, iż dotacja została wypłacona w 2009 r. A zatem wniosek należało rozpatrzyć na gruncie stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia, tj. wskazując przepisy ustawy o finansach publicznych w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2009 r.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy, środkami publicznymi są m.in. środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej, a więc również w świetle treści art. 5 ust. 3 pkt 2 tej ustawy środki pochodzące z funduszy strukturalnych, Funduszu Spójności i Europejskiego Funduszu Rybołówstwa. W myśl natomiast art. 106 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy o finansach publicznych (w brzmieniu obowiązującym od dnia 20 grudnia 2008 r.), wydatkami budżetu państwa są m.in. dotacje, przez które ustawa ta rozumie w szczególności wskazane w art. 106 ust. 2 pkt 3a tego aktu prawnego - podlegające szczególnym zasadom rozliczania wydatki budżetu państwa przeznaczone na realizację programów, projektów i zadań finansowanych z udziałem środków, o których mowa w art. 5 ust. 3 pkt 2, 3a i 4, zwane "dotacjami rozwojowymi".

W myśl art. 202 ust. 1 ustawy o finansach publicznych, środki, o których mowa w art. 5 ust. 3 pkt 2-4, są przeznaczone na cele określone w umowie międzynarodowej, przepisach odrębnych lub deklaracji dawcy.

Przy czym zgodnie z art. 202 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy, środki przeznaczone na realizację programów i projektów, z udziałem środków, o których mowa w ust. 1, mogą być wykorzystane na dotacje rozwojowe dla jednostek sektora finansów publicznych oraz innych podmiotów będących beneficjentami tych środków, a także dla instytucji pośredniczących oraz podmiotów, którym w ramach programu finansowanego z udziałem tych środków, została powierzona realizacja zadań odnoszących się bezpośrednio do beneficjentów.

Z cytowanych uprzednio przepisów wynika, iż środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej stają się, po ich przekazaniu na rachunek dochodów budżetu państwa, dochodami tegoż budżetu, z którego realizowane są wydatki budżetu państwa na finansowanie programów, projektów i zadań, na których wprowadzenie w życie uzyskano te środki. W konsekwencji tzw. środki pomocowe pochodzące m.in. z funduszy strukturalnych Unii Europejskiej, jak również środki krajowe przeznaczone na realizację programów operacyjnych, są wydatkami budżetu państwa, jako tzw. dotacje rozwojowe.

W świetle powyższego stwierdzić należy, iż środki pochodzące z funduszy strukturalnych Unii Europejskiej oraz środki krajowe, przeznaczone na realizację programów operacyjnych, objętych okresem programowania 2007-2013, jako dotacje, są wydatkami budżetu państwa i spełniają przesłanki zwolnienia ujętego w art. 21 ust. 1 pkt 129 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednakże wyłącznie u jej beneficjenta.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, iż dofinansowanie jakie Pani otrzyma związane będzie z realizacją projektu wdrażanego w ramach Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka. Program ten, jest jednym z programów operacyjnych stanowiących realizację Narodowych Strategicznych Ram Odniesienia 2007-2013.

Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, iż jeżeli w istocie jest Pani beneficjentem środków pochodzących z Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka, środki otrzymane w związku z realizacją tego programu, w części nieprzeznaczonej na cele inwestycyjne stanowią dla Pani przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, zwolniony z opodatkowania na podstawie cytowanego wyżej art. 21 ust. 1 pkt 129 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Konsekwencją zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych otrzymanych przez Panią środków, jest brak możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu prowadzonej działalności gospodarczej wydatków z tych środków sfinansowanych.

Zgodnie bowiem z art. 23 ust. 1 pkt 56 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2009 r., nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 46, 47a, 47c, 47d, 116, 122 i 129.

Jeżeli jednak otrzymaną dotację przeznaczy Pani na sfinansowanie wydatków inwestycyjnych np. na zakup środków trwałych czy wartości niematerialnych i prawnych, wówczas, mając na uwadze brzmienie art. 14 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, otrzymane środki finansowe, w tej części, nie będą stanowiły przychodu z prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej. Natomiast dokonywane od tych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych odpisy amortyzacyjne nie będą stanowiły kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Zgodnie bowiem z art. 23 ust. 1 pkt 45 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych według zasad określonych w art. 22a-22o, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

W myśl ogólnej zasady dotyczącej kosztów uzyskania przychodów wyrażonej w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Aby zatem dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodu musi spełniać łącznie następujące przesłanki:

* musi pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

* nie może znajdować się na liście wydatków nieuznanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

* musi być właściwie udokumentowany.

Artykuł 22 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, określa ogólną zasadę potrącalności kosztów w czasie. W myśl tej regulacji koszty uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 5 i 6, są potrącane w tym roku podatkowym, w którym zostały poniesione.

Stosownie do treści art. 22 ust. 5 ww. ustawy, u podatników prowadzących księgi rachunkowe koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 5a i 5b.

Natomiast art. 22 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, iż zasady określone w ust. 5 - 5c, z zastrzeżeniem ust. 6b, mają zastosowanie również do podatników prowadzących podatkowe księgi przychodów i rozchodów, pod warunkiem że stale w każdym roku podatkowym księgi te będą prowadzone w sposób umożliwiający wyodrębnienie kosztów uzyskania przychodów odnoszących się tylko do tego roku podatkowego.

Podatnicy mogą więc prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów stosując do potrącalności kosztów jedną z dwóch metod, tj.:

* metodę - określoną w art. 22 ust. 5-5c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. w sposób przewidziany dla podatników prowadzących księgi podatkowe,

* potrącając koszty w roku ich poniesienia zgodnie z art. 22 ust. 4 ww. ustawy.

Jednocześnie w myśl art. 22 ust. 6b ww. ustawy, ustawodawca sprecyzował, co należy rozumieć przez moment poniesienia kosztu w przypadku podatników prowadzących podatkową księgę przychodów i rozchodów. Zgodnie z tym przepisem za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów w przypadku podatników, o których mowa w ust. 6, z zastrzeżeniem ust. 5e, 6ba, 6bb i 7b, uważa się dzień wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu.

Powyższy przepis obowiązuje wszystkich podatników prowadzących podatkową księgę przychodów i rozchodów.

A zatem - co do zasady - dniem poniesienia kosztu jest dzień wystawienia faktury.

W myśl art. 22 ust. 6ba ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 i 6, oraz zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakład pracy stanowią koszty uzyskania przychodów w miesiącu, za który są należne, pod warunkiem że zostały wypłacone lub postawione do dyspozycji w terminie wynikającym z przepisów prawa pracy, umowy lub innego stosunku prawnego łączącego strony. W przypadku uchybienia temu terminowi do należności tych stosuje się art. 23 ust. 1 pkt 55.

Reasumując, na tle powołanych przepisów oraz przedstawionego stanu faktycznego stwierdzić należy, iż środki uzyskane z dotacji przeznaczonej na cele inne niż inwestycyjne będą stanowiły przychód z prowadzonej działalności gospodarczej, zwolniony od opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 129 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z tym rozpatrując kwestię kosztów uzyskania przychodów wyróżnić należy następujące sytuacje:

Kwota zrefundowanych wydatków (85% poniesionych kosztów) sfinansowanych wcześniej ze środków własnych nie stanowi kosztów podatkowych. Dlatego też, jeżeli poniesione wydatki zakwalifikowane zostały do kosztów uzyskania przychodu, należy dokonać ich stosownej korekty. Wyłączenie wydatków objętych dofinansowaniem z kosztów uzyskania przychodów powinno nastąpić w miesiącu otrzymania dofinansowania.

Objęte wsparciem finansowym ze środków Programu Operacyjnego Innowacyjna Gospodarka wydatki poniesione przez Panią na nabycie środków trwałych nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów.

Z uwagi na brzmienie cytowanego art. 23 ust. 1 pkt 45 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dokonany - w jakiejkolwiek formie, a więc w tym również w formie dotacji - zwrot nakładów poniesionych w związku z zakupem środka trwałego, powoduje, iż wartość odpisów od tej części wartości środka trwałego, która została zwrócona podatnikowi, nie może stanowić kosztu uzyskania przychodu.

Z uwagi na to, iż dotacja stanowić będzie zwrot wydatków na zakup środków trwałych, od których odpisy amortyzacyjne zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, jej otrzymanie skutkować będzie - w miesiącu otrzymania dofinansowania - zmniejszeniem bieżących kosztów podatkowych (za cały okres od rozpoczęcia amortyzacji środka trwałego do miesiąca poprzedzającego miesiąc otrzymania dofinansowania) w takiej proporcji, w jakiej pozostaje kwota otrzymanego dofinansowania do wartości początkowej środka trwałego. Natomiast od miesiąca, w którym otrzymano dofinansowanie, kosztem uzyskania przychodów nie będzie kwota odpisów amortyzacyjnych w takiej proporcji, w jakiej pozostaje kwota otrzymanego dofinansowania do wartości początkowej środka trwałego. Zatem prawidłowo wskazała Pani, że w momencie otrzymania refundacji, czyli w grudniu 2009 r. należało wyksięgować, część kosztów wynagrodzeń, odpisów amortyzacyjnych i innych wydatków w wysokości 85%, tj. w wysokości otrzymanego dofinansowania.

Część wydatków - do wysokości otrzymanej dotacji (zaliczki) nie stanowi kosztu uzyskania przychodu prowadzonej działalności gospodarczej. Również odpisy amortyzacyjne w części odpowiadającej otrzymanej dotacji nie stanowią kosztów uzyskania przychodów. Natomiast kwota wydatków w części przekraczającej wartość otrzymanej dotacji (zaliczki), sfinansowana ze środków własnych stanowi koszty uzyskania przychodów potrącalne według zasad wynikających z cytowanych zapisów art. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem 15% wydatków niesfinansowanych dotacją - poniesionych w miesiącu grudniu 2009 r. należało ująć w podatkowej księdze przychodów i rozchodów w dacie poniesienia.Wobec powyższego nie ma podstaw prawnych by koszty uzyskania przychodów zostały w podatkowej księdze przychodów i rozchodów zaewidencjonowane w miesiącu ostatecznego zatwierdzenia danego etapu wypłaty dotacji.

Powyższe skutkuje uznaniem przedstawionego we wniosku stanowiska w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego - za nieprawidłowe. Wyjaśnić przy tym należy, że w sytuacji gdyby zmieniła się w wyniku ostatecznego rozliczenia dotacji (zaliczki) wysokość dofinansowania należy dokonać stosownych zapisów w podatkowej księdze przychodów i rozchodów (zmniejszenia lub zwiększenia kosztów).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.