ITPB1/415-661/12/PSZ

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 11 czerwca 2012 r. (data wpływu 14 czerwca 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów roku 2011 wypłaconego odszkodowania - jest nieprawidłowe.

W dniu 14 czerwca 2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów roku 2011 wypłaconego odszkodowania.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Jest Pan osobą fizyczną samodzielnie prowadzącą działalność gospodarczą. Głównym przedmiotem działalności gospodarczej jest wykonywanie usług budowlanych tj. wykonywanie posadzek przemysłowych na zlecenie. Od uzyskiwanego dochodu z działalności gospodarczej jest Pan zobowiązany do opłacania podatku dochodowego od osób fizycznych według stawki podatkowej w wysokości 19%. Od roku podatkowego 2007, a także od dnia 1 stycznia 2012 r. jest Pan zobowiązany do prowadzenia ksiąg rachunkowych na zasadach określonych ustawą z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2009 r. Nr 152, poz. 1123 z późn. zm.). W roku 2007 r. zawarł Pan umowę ze spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, na wykonanie posadzek w hali magazynowej. Następnie w roku 2010 r., zleceniodawca zlecił wykonanie posadzek w innych obiektach. Wykonanie usług zostało udokumentowane przez Pana fakturami VAT z dnia 30 września 2010 r. W międzyczasie zleceniodawca zażądał od Pana odszkodowania za wadliwe wykonanie posadzek oraz odszkodowania za wady fizyczne hali magazynowej, w kwocie 111.096 zł 66 gr., które to odszkodowanie zostało udokumentowane przez zleceniodawcę notą księgową z dnia 9 listopada 2010 r., doręczoną Panu w dniu 12 marca 2012 r. Wyraził Pan zgodę na zapłatę powyższego odszkodowania i zaewidencjonował niniejszy wydatek w księgach rachunkowych roku obrotowego 2011 r., i zaliczył niniejszy wydatek do kosztów roku obrotowego 2011 r. Zapłata przedmiotowego odszkodowania przez Pana na rzecz zleceniodawcy, nastąpiła poprzez kompensatę dokonaną w księgach rachunkowych roku obrotowego 2011 r., z wierzytelnościami w kwocie ogółem 111.096 zł 66 gr, za wykonane przez Pana w roku 2010 r. usługi budowlane, na rzecz zleceniodawcy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w roku podatkowym 2011 r., przysługuje prawo zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu wydatku z tytułu zapłaconego dla zleceniobiorcy odszkodowania w kwocie 111.096 zł 66 gr, za nienależyte oraz wadliwe wykonanie usługi budowlanej w roku podatkowym 2007 r.

Zdaniem Wnioskodawcy, niedociągnięcia w wykonaniu usług budowlanych się zdarzają i często trudno jest ustalić, czy powstały one z winy wykonawcy czy też z winy wad budynku. Zleceniobiorca może żądać ich usunięcia, korzystając z rękojmi za wady rzeczy sprzedanej (art. 556 k.c.) lub gwarancji. W tym przypadku nie doszło usunięcia osobiście wad przez Pana, a zapłaty odszkodowania. Tym samym uniknął Pan procesu sądowego z którym związane byłyby bezspornie wyższe wydatki. Zdaniem Pana ponieważ przedmiotowy wydatek służy zabezpieczeniu źródła przychodów (tekst jedn.: dalszemu kontynuowaniu prowadzenia samodzielnej działalności gospodarczej), przysługuje prawo zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu roku podatkowego 2011, wydatku z tytułu zapłaconego dla zleceniobiorcy odszkodowania w kwocie 111.096 zł 66 gr, za nienależyte oraz wadliwe wykonanie usługi budowlanej w roku 2007 r. Zdaniem Pana, za pozostający bez znaczenia w przedmiotowej sprawie należy uznać fakt, iż zapłata odszkodowania nastąpiła poprzez kompensatę z wierzytelnościami oraz fakt, iż żądanie odszkodowania miało miejsce w roku podatkowym 2010 r., a faktyczne zaliczenie wydatku w kwocie 111.096 zł 66 gr nastąpiło w księgach rachunkowych za rok obrotowy 2011 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Stosownie do treści art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Z powyższego przepisu wynika, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie koszty, a więc bezpośrednio i pośrednio związane z uzyskiwaniem przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 powołanej ustawy. Jednakże, aby dany wydatek mógł zostać zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, podatnik musi wykazać jego związek z prowadzoną działalnością oraz to, że poniesienie tego wydatku miało lub mogło mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu, ewentualnie na zachowanie lub zabezpieczenie źródła tego przychodu.

Definicja kosztów wskazuje ponadto, że kosztami mogą być wydatki o bardzo zróżnicowanej naturze, gdyż mogą to być wydatki bezpośrednio, jak również pośrednio związane z celem, jakim jest uzyskanie przychodu. W przypadku źródła przychodów, jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza można zatem przyjąć, iż kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, o ile w myśl przepisów ww. ustawy nie podlegają wyłączeniu z tychże kosztów.

Zgodnie z treścią art. 23 ust. 1 pkt 19 ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kar umownych i odszkodowań z tytułu wad dostarczonych towarów, wykonanych robót i usług oraz zwłoki w dostarczeniu towaru wolnego od wad lub zwłoki w usunięciu wad towarów albo wykonanych robót i usług.

Kary umowne i odszkodowania o których mowa w tym przepisie wiążą się z nie należytym wykonywaniem zobowiązań. Nie mogą stanowić zatem kosztów uzyskania przychodów wydatki poniesione w związku z wadliwym wykonaniem usługi.

Podkreślenia wymaga, że podatnik nie może bezkrytycznie kwalifikować do kosztów uzyskania przychodów wszelkich wydatków, w tym takich które są następstwem jego niewłaściwego lub nieracjonalnego działania, bądź też będących następstwem niezachowania przez niego należytej staranności. Ryzyko prowadzenia działalności gospodarczej ponosi podatnik i nie ma on możliwości przenoszenia tego ryzyka na budżet państwa, poprzez zaliczenie w koszty wszystkich poniesionych wydatków.

W przedstawionym we wniosku stanie faktycznym wskazano, że w 2011 r. poniósł Pan koszt odszkodowania za nienależyte oraz wadliwe wykonanie usługi budowlanej.

Oznacza to, że zapłacona kwota z tytułu odszkodowania za niewłaściwe wykonanie usługi, jako wydatek wymieniony w negatywnym katalogu kosztów uzyskania przychodów w cyt. powyżej art. 23 ust. 1 pkt 19 ww. ustawy, nie stanowi kosztu uzyskania przychodu prowadzonej działalności gospodarczej.

Na powyższe nie ma wpływu to, że jak przedstawiono we własnym stanowisku "często trudno jest ustalić, czy powstały one z winy wykonawcy czy też z winy wad budowlanych."

Należy również wyjaśnić, że pozostaje bez znaczenia fakt, że wydatek z tytułu odszkodowania służy zabezpieczeniu źródła przychodów. Wydatki wymienione w art. 23 jako niestanowiące kosztów uzyskania przychodów, nie stanowią tych kosztów nawet jeśli spełniają pozostałe przesłanki wymienione w art. 22 ust. 1 ustawy.

Reasumując mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, iż nie może stanowić kosztu uzyskania przychodów zapłacona kontrahentowi kwota odszkodowania za działanie stanowiące nienależyte wykonanie zobowiązania wynikającego z umowy łączącej Pana ze zleceniodawcą.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87 - 100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.