ITPB1/415-643/09/AK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 28 lipca 2009 r. (data wpływu 3 sierpnia 2009 r.) oraz uzupełnieniu z dnia 14 października 2009 r. (data wpływu 16 października 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania przychodów uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości - jest nieprawidłowe.

W dniu 3 sierpnia 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku oraz uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca w dniu 2 października 1996 r. otrzymał od rodziców w formie darowizny działkę o pow. 3,46 ha, z rozpoczętą na nim budową. Wójt Gminy wydał postanowienie wyrażające zgodę na podział ww. działki na mniejsze. Grunt podzielony został na 7 działek (wliczając w to działkę zabudowaną, którą Wnioskodawca otrzymał w darowiźnie od rodziców w 1996 r.). W 2008 r. na jednej z tych działek Wnioskodawca wybudował dom, który w tym samym roku sprzedał. Na pozostałych działkach również Wnioskodawca planuje wybudować domy i wystawić je na sprzedaż, przy czym nie będzie budował ich jednocześnie, ale w przypadku sprzedaży jednego domu pieniądze uzyskane z tej sprzedaży będą wykorzystane na budowę następnego (max 2 domy rocznie). Jeżeli nie uda się sprzedać jednego domu Wnioskodawca nie będzie stawiał następnego. Budynki są stawiane samodzielnie przez Wnioskodawcę. Nie zatrudnia on pracowników ani podwykonawców, posiada wszystkie niezbędne maszyny i urządzenia do stawiania budynków (np. betoniarki). Prace budowlane odbywają się pod nadzorem inspektora nadzoru. Na pozostałych 5 działkach (na jednej z nich w 2008 r. został pobudowany dom, który jest własnością Wnioskodawcy i który zamierza on sprzedać w przyszłości). Wnioskodawca zamierza budować domy i je systematycznie sprzedawać. Od roku 1996 do momentu podziału gruntu w 2007 r. przedmiotowy grunt był uprawiany - były to zboża wykorzystywane na potrzeby własnego gospodarstwa rolnego - była to działalność rolną. Od 2008 r. ziemia leży odłogiem.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Przedmiot niniejszej interpretacji stanowi odpowiedź na pytanie 1 i 2 w zakresie zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę. Złożony wniosek w zakresie pytania 3 zostanie rozpatrzony odrębnym pismem.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie są to działania w wyniku prowadzonej działalności gospodarczej, gdyż nie wie on czy i jak często uda się sprzedać te domy. Wnioskodawca uważa, iż w tej w tej sytuacji nie wystąpi opodatkowanie podatkiem dochodowym, gdyż ziemię na której zostały one wybudowane otrzymał w formie darowizny od najbliższego członka rodziny 13 lat temu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wyszczególniono odrębne źródło przychodów w postaci pozarolniczej działalności gospodarczej.

Pojęcie działalności gospodarczej zostało zdefiniowane w art. 5a pkt 6 ww. ustawy. Zgodnie z tym przepisem za pozarolniczą działalność gospodarczą uważa się działalność zarobkową wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową, polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż, polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych - prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Pojęcie pozarolniczej działalności gospodarczej użyte w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych opiera się na trzech przesłankach:

Działalność jest wtedy zarobkowa, gdy jest zdolna do potencjalnego generowania zysku, a jej przeznaczeniem jest zapewnienie określonego dochodu. Działalność musi być tak prowadzona i ukierunkowana, aby była w stanie zyski faktycznie osiągnąć. Jednakże brak zysku z podjętych działań noszących znamiona działalności gospodarczej nie oznacza, iż działalność taka nie była faktycznie prowadzona. Prowadzenie bowiem działalności gospodarczej zawsze wiąże się z ryzykiem nieosiągnięcia dochodów. Zarobkowego charakteru nie mają np. działania, których wyłącznym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymagają również, aby czynności wykonywane były w sposób zorganizowany i ciągły, przy czym możliwe jest osiąganie dochodów z tego rodzaju działalności bez spełnienia niektórych formalnych elementów organizacji (np. rejestracji urzędowej), gdyż prowadzenie działalności gospodarczej jest kategorią obiektywną, niezależnie od tego, jak działalność tę ocenia sam prowadzący ją podmiot i jak ją nazywa oraz czy dopełnia ciążących na nim obowiązków z działalnością tą związanych.

Za takim rozumieniem pojęcia "zorganizowany" przemawia również definicja słownikowa. Zgodnie z Nowym Słownikiem Poprawnej Polszczyzny Wydawnictwo Naukowe PWN pod redakcją Andrzeja Markowskiego Warszawa 2000, organizować to przygotowywać, zakładać jakieś przedsięwzięcie, bądź w znaczeniu drugim nadawać czemuś reguły, wprowadzać porządek (por. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu z dnia 7 maja 2008 r. I SA/Op 18/08).

Co do kryterium ciągłości w wykonywaniu działalności gospodarczej, to jego wprowadzenie przez ustawodawcę miało na celu wyeliminowanie z pojęcia działalności gospodarczej przedsięwzięć o charakterze incydentalnym i sporadycznym. Ciągłość w wykonywaniu działalności gospodarczej oznacza względnie stały zamiar jej wykonywania. Nie wyklucza on jednak możliwości prowadzenia działalności gospodarczej tylko sezonowo lub do czasu osiągnięcia postawionego przez dany podmiot celu i to bez względu na okres, w którym cel ten miałby być realizowany. Do zachowania ciągłości wystarczające jest, aby z całokształtu okoliczności sprawy wynikał zamiar powtarzania określonego zespołu konkretnych działań w celu osiągnięcia efektu w postaci zarobku.

Przez powtarzalność rozumie się cały szereg wielokrotnie powtarzanych czynności podejmowanych w konkretnym celu. Taki zespół wielokrotnie powtarzanych czynności, (nie zaś czynności sporadyczne, oderwane od siebie, nie powiązane ze sobą) w dziedzinie wytwórczej, usługowej lub handlowej podejmowanych w celach zarobkowych i na własny rachunek, należy uznać za prowadzenie działalności gospodarczej.

Wobec powyższego, w celu zakwalifikowania działań podjętych przez Wnioskodawcę do działalności gospodarczej należało ocenić zamiar, okoliczności i cel działań związanych z budową domów.

W opisanym zdarzeniu przyszłym czynności związane z budową i sprzedażą wybudowanych domów są podejmowane w celu zarobkowym we własnym imieniu i na własny rachunek, w sposób zorganizowany i ciągły. Domy budowane będą z zamiarem ich odsprzedaży, Wnioskodawca obecnie już zakłada przeznaczenie ich na sprzedaż. Aby wybudować i sprzedać pięć budynków mieszkalnych, o których mowa we wniosku Wnioskodawca będzie musiał podjąć określone, zorganizowane działania, uzyskać stosowne pozwolenia, a także - jak wskazano we wniosku - dysponuje niezbędnymi maszynami i urządzeniami. Będzie to zatem przygotowane i zorganizowane przedsięwzięcie. Natomiast o ciągłym wykonywaniu działalności świadczy fakt, iż jak wskazano we wniosku, na wcześniej podzielonych działkach Wnioskodawca zamierza budować dom (jeden lub dwa w roku) i je systematycznie sprzedawać, co w sposób dostateczny przemawia za tym iż nie ma w tym przypadku o sporadycznym, czy jednorazowym wydarzeniu.

Przedstawione we wniosku argumenty nie uzasadniają zakwalifikowania dochodu ze sprzedaży nieruchomości do źródła innego niż pozarolnicza działalność gospodarcza. Okoliczność, iż z góry nie można przewidzieć czy i jak często uda się sprzedać wybudowane budynki jest charakterystyczna także dla działalności gospodarczej.

Natomiast z uwagi na to, że podjęte przez Wnioskodawcę działania polegające na budowie i sprzedaży budynków zostały uznane za działalność gospodarczą, nie może mieć żadnego znaczenia dla oceny skutków podatkowych tych czynności fakt, że grunt na którym działki będą budowane otrzymał Pan trzynaście lat temu w drodze darowizny od najbliższego członka rodziny. Przepisy dotyczące opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych dochodów z działalności gospodarczej nie przewidują bowiem żadnych wyłączeń ze względu na tego rodzaju okoliczności.

Reasumując stwierdzić należy, że budując domy i sprzedając je, Wnioskodawca będzie wykonywał działania, które - podjęte w sposób zorganizowany i ciągły, na własny rachunek - będą miały na celu osiągnięcie zysku, co jest charakterystyczne dla przedsięwzięć realizowanych w ramach działalności gospodarczej.

W konsekwencji, uzyskiwane przez Wnioskodawcę dochody z działalności polegającej na budowaniu domów i systematycznej ich sprzedaży, należy traktować jako dochody, których źródłem jest pozarolnicza działalność gospodarcza (art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych). Dochody te podlegają opodatkowaniu na zasadach przewidzianych w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dla tego źródła przychodów.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.