ITPB1/415-641/13/EM

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 9 lipca 2013 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPB1/415-641/13/EM

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 26 maja 2013 r. (data wpływu 4 czerwca 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania otrzymanego wynagrodzenia za ustanowienie służebności przesyłu - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 czerwca 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia z opodatkowania otrzymanego wynagrodzenia za ustanowienie służebności przesyłu.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest właścicielem nieruchomości obejmującej działkę gruntu o powierzchni 40,5100 ha. Zgodnie z zapisami działu pierwszego księgi wieczystej przedmiotowa nieruchomość stanowi działkę rolną, leśną, pastwiska i łąki. Przedmiotowa nieruchomość jest wykorzystywana przez Wnioskodawcę na cele uprawy rolnej, która dofinansowywana jest z Unii Europejskiej poprzez uzyskiwanie przez wnioskodawcę dotacji bezpośrednich. W związku z tym, nieruchomość obejmująca działkę gruntu będąca przedmiotem uprawy rolnej wchodzi w skład gospodarstwa rolnego w rozumieniu art. 553 k.c. Zgodnie z tym przepisem za gospodarstwo rolne uważa się grunty rolne wraz z gruntami leśnymi, budynkami lub ich częściami, urządzeniami i inwentarzem, jeżeli stanowią lub mogą stanowić zorganizowaną całość gospodarczą oraz prawami związanymi z prowadzeniem gospodarstwa rolnego.

Na przedmiotowej nieruchomości ma zostać wybudowana linia napowietrzna wysokiego napięcia 110 kV wraz z konstrukcjami wsporczymi, tj. słupami. W związku z tym, inwestor przedmiotowej inwestycji zawarł z właścicielem nieruchomości obejmującej przedmiotową działkę gruntu umowę ustanowienia służebności przesyłu za jednorazowym wynagrodzeniem.

Na podstawie tej umowy właściciel nieruchomości będzie zobowiązany do znoszenia istnienia posadowionych na nieruchomości obejmującej działkę gruntu urządzeń elektroenergetycznych w postaci linii napowietrznej wysokiego napięcia 110 kV wraz z konstrukcjami wsporczymi służących do przesyłu energii elektrycznej, a inwestor będzie uprawniony do korzystania z tejże nieruchomości w zakresie niezbędnym do dokonywania konserwacji, remontów, modernizacji, usuwania awarii oraz przebudowy urządzeń i instalacji elektroenergetycznych wybudowanych na nieruchomości, wraz z prawem wejścia i wjazdu na teren odpowiednim sprzętem przez pracowników inwestora. Tytułem kompensaty w ograniczonym sposobie korzystania z nieruchomości oraz utraty przez niego korzyści, właściciel otrzyma od inwestora jednorazowe wynagrodzenie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy otrzymane przez Wnioskodawcę wynagrodzenie za ustanowienie służebności przesyłu na nieruchomości gruntowej wchodzącej w skład gospodarstwa rolnego podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym według skali podatkowej.

W ocenie Wnioskodawcy - zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 120 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) - wypłacone wynagrodzenie za ustanowienie służebności przesyłu korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych.

Za gospodarstwo rolne uważa się grunty rolne wraz z gruntami leśnymi, budynkami lub ich częściami, urządzeniami i inwentarzem, jeżeli stanowią lub mogą stanowić zorganizowaną całość gospodarczą oraz prawami związanymi z prowadzeniem gospodarstwa rolnego (W.J. Katner (w:) System prawa prywatnego, t. 1, s. 1233 i n.).

Komentowany przepis zawiera wyliczenie niezbędnych składników gospodarstwa rolnego i na tym tle można się zastanawiać, czy wyliczenie to ma charakter wyczerpujący czy jedynie przykładowy (szerzej E. Skowrońska-Bocian~ (w:) K. Pietrzykowski, Komentarz, t. I, 2011, s. 286 i cytowana tam literatura). Należy zgodzić się, że koniecznym i niezbędnym składnikiem każdego gospodarstwa rolnego jest grunt rolny, inne składniki nie są konieczne dla bytu samego gospodarstwa (post. SN z dnia 7 maja 1997 r., II CKN 197/97, Wokanda 1997, nr 9, s. 9; wyr. NSA z dnia 20 września 1991 r., II SA 669/91, ONSA 1992, Nr 2, poz. 26). Poszczególne składniki gospodarstwa powinny stanowić zorganizowaną całość gospodarczą przy czym są one gospodarstwem rolnym nie tylko wtedy, gdy aktualnie stanowią zorganizowaną całość gospodarczą ale również wówczas, gdy potencjalnie mogą ją stanowić (postanowienie SN z dnia 7 maja 1997 r., II CKN 197/97, cytowane wyżej).

O zorganizowanej całości gospodarczej można mówić wówczas, gdy w oparciu o poszczególne składniki majątkowe, po zastosowaniu odpowiednich zabiegów organizacyjnych, jest technicznie możliwe podjęcie procesu działalności wytwórczej w rolnictwie. Ustawodawcy wystarcza do uznania zespołu składników majątkowych za gospodarstwo rolne także ewentualność, że będą one mogły stanowić zorganizowaną całość gospodarczą wówczas, gdy uprawniony zdecydowałby się podjąć na nich rolniczą działalność wytwórczą (E. Gniewek (w:) E. Gniewek, Komentarz, 2011, s. 120). Tym samym, uznaje się za gospodarstwo rolne pewien zespół składników majątkowych bez względu na to, czy aktualnie prowadzi się na nich określoną działalność i czy jest ona przeznaczona na zbyt (A. Lichorowicz, Glosa do wyroku SN z dnia 2 czerwca 2000 r., II CKN 1067/98, OSP 2001, z. 2, poz. 27).

W tym miejscu należy zwrócić uwagę na wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 20 września 1991 r. II SA 669/91, w którym Sąd Najwyższy wskazał, iż brak któregokolwiek ze składników gospodarstwa rolnego (na przykład inwentarza żywego, narzędzi, budynków itp.), wymienionych w art. 55 (3) k.c., nie świadczy o tym, że pozostałe składniki (na przykład grunty) nie stanowią gospodarstwa rolnego. Wobec powyższego rozumienia pojęcia gospodarstwa rolnego należy stwierdzić, iż w niniejszym stanie sprawy nieruchomość obejmująca działkę gruntu o nr 89/3, będąca przedmiotem uprawy rolnej wchodzi w skład gospodarstwa rolnego.

Przedmiotowa interpretacja dotyczy dopuszczalności zastosowania uregulowanego w art. 21 ust. 1 pkt 120 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zwolnienia od opodatkowania jednorazowego wynagrodzenia za ustanowienie służebności przesyłu.

Zgodnie z powyższym przepisem wolne od podatku są odszkodowania wypłacone na podstawie wyroków sądowych i zawartych umów (ugód) - posiadaczom gruntów wchodzących w skład gospodarstwa rolnego, z tytułu:

* ustanowienia służebności gruntowej;

* rekultywacji gruntów;

* szkód powstałych w uprawach rolnych i drzewostanie w wyniku prowadzenia na tych gruntach, przez podmioty uprawnione na podstawie odrębnych przepisów, inwestycji dotyczących budowy infrastruktury przesyłowej ropy naftowej oraz budowy urządzeń infrastruktury technicznej, o których mowa w art. 143 ust. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami.

W ocenie wnioskującego, powyższe zwolnienie dotyczy również wynagrodzenia za ustanowienie służebności przesyłu na nieruchomości, która wchodzi w skład gospodarstwa rolnego. Za takim stanowiskiem przemawia następujący stan rzeczy:

Po pierwsze, odszkodowanie wypłacone z tytułu ustanowienia służebności gruntowej, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 120 ustawy o podatku od dochodów osób fizycznych należy rozumieć szeroko jako świadczenie pieniężne, a zatem także wynagrodzenie otrzymane przez osobę fizyczną będącą posiadaczem gruntów wchodzących w skład gospodarstwa rolnego, stanowiące odszkodowanie, czyli rekompensatę (ekwiwalent) za ograniczenie swojego prawa własności takich gruntów na rzecz przedsiębiorcy realizującego inwestycję liniową. Niewątpliwie, bowiem takie wynagrodzenie stanowi odszkodowanie (ustalane szacunkowo, "z góry")" za szkody, jakie poniesie posiadacz gruntów rolnych wskutek realizacji takiej inwestycji, w szczególności za utracone korzyści (lucrum cessans). Omawiane zwolnienie podatkowe dotyczy właśnie tylko gruntów wchodzących w skład gospodarstwa rolnego, a więc ustawodawca miał na względzie fakt, iż grunty takie stanowią dla ich posiadacza środki produkcji służące (przynajmniej potencjalnie) do produkcji rolnej, a więc uzyskiwania przychodu. Obniżenie tego przyszłego przychodu oznacza, więc "utracenie spodziewanych korzyści", stanowiących (obok "straty") element ogólnego cywilistycznego pojęcia szkody.

Nie sposób zatem przyjąć, że omawiane zwolnienie podatkowe może dotyczyć tylko tych sytuacji, w których strony umowy (albo sąd) ustalając odpłatność za ustanowienie służebności gruntowej, nazwały tę odpłatność "odszkodowaniem", gdyż rozstrzygające znaczenie nie powinna odgrywać nazwa rekompensaty, lecz jej istota, rola i funkcja, jaką ma ona stanowić. Rolą i funkcją wynagrodzenia, jakie za ustanowienie służebności przesyłu otrzyma wnioskujący będzie rekompensata (ekwiwalent) za ograniczenie swojego prawa własności oraz szkody, jakie poniesie posiadacz gruntów rolnych wskutek realizacji takiej inwestycji.

Po drugie dostosowanie przepisów kodeksu cywilnego o służebności gruntowej do inwestycji związanej z budową infrastruktury technicznej poprzez wprowadzenie służebności przesyłu sprawia, że z dniem 3 sierpnia 2008 r. (czyli z dniem nowelizacji kodeksu cywilnego) nie jest już możliwe ustanowienie służebności gruntowej dla realizacji inwestycji liniowych, lecz jedynie służebności przesyłu. Przyjęcie więc wykładni - jakoby zwolnienie z art. 21 ust. 1 pkt 120 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dotyczyło tylko służebności gruntowej sprawiałoby, że zwolnienie to przestałoby istnieć, bowiem od 3 sierpnia 2008 r. służebności takiej nie można już ustanowić.

Zastąpienie w sferze cywilistycznej służebności gruntowej służebnością przesyłu (spowodowane ustawowym uregulowaniem tej problematyki) ustanawianych w związku z budową lub użytkowaniem przedmiotowych urządzeń (sieci), nie zmieniło ani celu ani treści tych służebności. W związku z tym, niesłuszny jest pogląd, że od 3 sierpnia 2008 r. przepis ten nadal obowiązuje, ale odnosi się tylko do służebności gruntowych, których nie można już w tym zakresie ustanawiać. Nie dotyczy tożsamych, ustanawianych od tej daty służebności przesyłu, bowiem pozostawienie po 2 sierpnia 2008 r. omawianego przepisu ustawy podatkowej w niezmienionym brzmieniu, należy interpretować jako brak zamiaru ustawodawcy do wyeliminowania przedmiotowego zwolnienia podatkowego, a zatem także z tego powodu, stwierdzając, że wykładnia językowa tego przepisu prowadzi do niedających się zaakceptować w państwie prawa wniosków, przy uwzględnieniu wykładni historycznej i funkcjonalnej, uznać należy, że po tej dacie zwolnienie odnosi się także do ustanowionych służebności przesyłu.

Takie stanowisko nie prowadzi do rozszerzenia zakresu pojęciowego interpretowanego przepisu. Co więcej, za takim stanowiskiem przemawia również to, iż służebność przesyłu stanowi rodzaj służebności gruntowej, pomimo tego, że różni się ona w kilku kwestiach od tradycyjnej służebności gruntowej, (por. G. Bieniek"Urządzenia przesyłowe" problematyka prawna wydanie 1 Lexis Nexis str. 55, 61; glosa aprobująca G. Bieniek do uchwały SN z 17 stycznia 2003 r."Rejent" 2003, nr 3). Jednakże zgodnie z treścią art. 305 (4) k.c. do służebności przesyłu stosuje się odpowiednio przepisy o służebnościach gruntowych. Chodzi tu o art. 287, 288, 290 § 2 i 3, art. 291, 293 i 294 k.c. W związku z tym, ten fakt również przesądza to, iż do wynagrodzenia uzyskanego za ustanowienie służebności przesyłu na gruntach wchodzących w skład gospodarstwa rolnego znajdzie zastosowanie zwolnienie przewidziane w art. 21 ust. 1 pkt 120 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na fakt zastosowania zwolnienia przewidzianego w 21 ust. 1 pkt 120 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych również do wynagrodzeń uzyskanych przez właścicieli gruntów wchodzących w skład gospodarstwa rolnego z tytułu ustanowienia służebności przesyłu wskazuje liczne orzecznictwo sądów administracyjnych. W wyroku z dnia 29 września 2011 r. Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie II FSK 654/10 wskazał, iż przewidziana w art. 21 ust. pkt 120 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ulga podatkowa z tytułu odszkodowania wypłaconego - na podstawie wyroków sądowych i zawartych umów (ugód)- posiadaczom gruntów wchodzących w skład gospodarstwa rolnego, z tytułu ustanowienia służebności gruntowej, przysługuje z tytułu ustanowienia służebności przesyłu, jako odmiany służebności gruntowej. W wyroku z dnia 1 czerwca 2011 r. I FSK 88/10 Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie wskazał, iż wypłacone wynagrodzenie za ustanowienie służebności przesyłu nie różni się od wypłaty odszkodowania za ustanowienie służebności gruntowej. Nie można uznać za prawidłowe stanowisko, iż zwolnienie podatkowe przewidziane w art. 21 ust. 1 pkt 20 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nadal, tj. po 2 sierpnia 2008 r. odnosi się wyłącznie do służebności gruntowych ustanawianych w okolicznościach wskazanych w tym przepisie.

Tożsame stanowiska w zakresie tego, iż wynagrodzenie uzyskane przez właścicieli gruntów wchodzących w skład gospodarstwa rolnego z tytułu ustanowienia służebności przesyłu korzysta ze zwolnienia przewidzianego w art. 21 ust. 1 pkt 120 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zostały również zaprezentowane przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w wyroku z dnia 23 stycznia 2013 r., I SA/Bk 434/12, w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 24 maja 2011 r. III SA/Wa 2493/10, w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 6 kwietnia 2011 r., I SA/Sz 949/10.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami - z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 9 i art. 20 ust. 3 - są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Artykuł 20 ust. 1 ustawy stanowi, iż za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 oraz przychody nieznajdujące pokrycia w ujawnionych źródłach.

Stosownie do art. 42a ww. ustawy, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1 - z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych w art. 21, art. 52, art. 52a i art. 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego - są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika, a w przypadku podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 120 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku są odszkodowania wypłacone, na podstawie wyroków sądowych i zawartych umów (ugód), posiadaczom gruntów wchodzących w skład gospodarstwa rolnego, z tytułu:

a.

ustanowienia służebności gruntowej,

b.

rekultywacji gruntów,

c.

szkód powstałych w uprawach rolnych i drzewostanie

* w wyniku prowadzenia na tych gruntach, przez podmioty uprawnione na podstawie odrębnych przepisów, inwestycji dotyczących budowy infrastruktury przesyłowej ropy naftowej i produktów rafinacji ropy naftowej oraz budowy urządzeń infrastruktury technicznej, o których mowa w art. 143 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651 z późn. zm.).

Z kolei art. 143 ust. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami stanowi, że przez budowę urządzeń infrastruktury technicznej rozumie się budowę drogi oraz wybudowanie pod ziemią, na ziemi albo nad ziemią przewodów lub urządzeń wodociągowych, kanalizacyjnych, ciepłowniczych, elektrycznych, gazowych i telekomunikacyjnych.

Służebność gruntowa uregulowana została w art. 285 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.). Przepis ten stanowi, że nieruchomość można obciążyć na rzecz właściciela innej nieruchomości (nieruchomości władnącej) prawem, którego treść polega bądź na tym, że właściciel nieruchomości władnącej może korzystać w oznaczonym zakresie z nieruchomości obciążonej, bądź na tym, że właściciel nieruchomości obciążonej zostaje ograniczony w możności dokonywania w stosunku do niej określonych działań, bądź też na tym, że właścicielowi nieruchomości obciążonej nie wolno wykonywać określonych uprawnień, które mu względem nieruchomości władnącej przysługują na podstawie przepisów o treści i wykonywaniu własności (służebność gruntowa).

Zgodnie z art. 3051 k.c., nieruchomość można obciążyć na rzecz przedsiębiorcy, który zamierza wybudować lub którego własność stanowią urządzenia, o których mowa w art. 49 § 1 k.c., prawem polegającym na tym, że przedsiębiorca może korzystać w oznaczonym zakresie z nieruchomości obciążonej, zgodnie z przeznaczeniem tych urządzeń (służebność przesyłu). Jeżeli właściciel nieruchomości odmawia zawarcia umowy o ustanowienie służebności przesyłu, a jest ona konieczna dla właściwego korzystania z urządzeń, o których mowa w art. 49 § 1 k.c., przedsiębiorca może żądać jej ustanowienia za odpowiednim wynagrodzeniem. Jeżeli przedsiębiorca odmawia zawarcia umowy o ustanowienie służebności przesyłu, a jest ona konieczna do korzystania z urządzeń, o których mowa w art. 49 § 1 k.c., właściciel nieruchomości może żądać odpowiedniego wynagrodzenia w zamian za ustanowienie służebności przesyłu (art. 3052 § 1 i 2). Zgodnie z art. 3054 k.c., do służebności przesyłu stosuje się odpowiednio przepisy o służebnościach gruntowych.

Powyższe przepisy Kodeksu cywilnego wyraźnie wskazują, że co do zasady służebność przesyłu jest ustanawiana na rzecz przedsiębiorcy za odpowiednim wynagrodzeniem należnym od niego właścicielowi nieruchomości obciążonej. Przy czym służebność ta, - na co wskazuje również układ przestrzenny Kodeksu cywilnego - tj. fakt podzielenia działu III Księgi drugiej tej ustawy na trzy rozdziały: Rozdział I. Służebności gruntowe, Rozdział II. Służebności osobiste, Rozdział III. Służebność przesyłu, stanowi odrębny od służebności gruntowej i służebności osobistej, rodzaj służebności.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że Wnioskodawca jest właścicielem nieruchomości obejmującej działkę gruntu o powierzchni 40,5100 ha. Zgodnie z zapisami działu pierwszego księgi wieczystej przedmiotowa nieruchomość stanowi działkę rolną, leśną, pastwiska i łąki. Nieruchomość ta wykorzystywana jest przez Wnioskodawcę na cele uprawy rolnej, która dofinansowywana jest z Unii Europejskiej w formie dotacji bezpośrednich. W związku z tym, nieruchomość obejmująca działkę gruntu będąca przedmiotem uprawy rolnej wchodzi w skład gospodarstwa rolnego w rozumieniu art. 553 k.c.

Na przedmiotowej nieruchomości ma zostać wybudowana linia napowietrzna wysokiego napięcia 110 kV wraz z konstrukcjami wsporczymi, tj. słupami. W związku z tym, inwestor przedmiotowej inwestycji zawarł z Wnioskodawcą umowę ustanowienia służebności przesyłu za jednorazowym wynagrodzeniem. Tytułem kompensaty w ograniczonym sposobie korzystania z nieruchomości oraz utraty przez niego korzyści właściciel otrzyma od inwestora jednorazowe wynagrodzenie.

Odnosząc się do powyższego, po analizie zacytowanego art. 21 ust. 1 pkt 120 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stwierdzić należy, że zwolnieniu określonemu w tym przepisie podlegają tylko odszkodowania wypłacone z tytułu ustanowienia służebności gruntowej, rekultywacji gruntów oraz szkód powstałych w uprawach rolnych i drzewostanie.

Otrzymanie wynagrodzenia w związku z ustanowieniem służebności przesyłu nie stanowi zatem tytułu uprawniającego do zastosowania przedmiotowego zwolnienia. W związku z powyższym uznać należy, iż omawiane zwolnienie nie ma zastosowania w niniejszej sprawie.

Wskazać przy tym należy, że przy stosowaniu wszelkiego rodzaju ulg podatkowych trzeba mieć na uwadze przepis art. 84 Konstytucji RP, dotyczący zasady powszechności opodatkowania, z której to wywieść można regułę, iż wszelkie przepisy dotyczące zwolnień i ulg podatkowych, stanowiące odstępstwo od tej zasady, wymagają ścisłej ich interpretacji, wykluczając jednocześnie jakąkolwiek interpretację rozszerzającą. Dlatego też niedopuszczalne jest uzupełnienie przepisu prawa w drodze interpretacji o treści, której ten przepis nie zawiera.

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego oraz powołane przepisy stwierdzić należy, iż brak jest podstaw do zastosowania zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 120 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do wynagrodzenia z tytułu ustanowienia służebności przesyłu, które otrzyma Wnioskodawca, ponieważ nie zostały spełnione przesłanki zawarte w tym przepisie. Należność ta zostanie przyznana z tytułu służebności przesyłu, nie zaś z tytułu ustanowienia służebności gruntowej, którą to ww. przepis wymienia jako tytuł uprawniający do zastosowania zwolnienia podatkowego.

W związku z powyższym uznać należy, iż wynagrodzenie, które otrzyma Wnioskodawca z tytułu ustanowienia służebności przesyłu będzie stanowić przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 w zw. z art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i podlegać opodatkowaniu. Przychód ten powinien zostać wykazany w zeznaniu podatkowym, składanym we właściwym urzędzie skarbowym, w terminie do 30 kwietnia następującego po roku podatkowym, w którym otrzymano ww. wynagrodzenie. Natomiast na przedsiębiorcy dokonującym wpłaty przedmiotowego wynagrodzenia ciąży - wynikający z art. 42a ustawy - obowiązek wystawienia informacji o wypłaconym stypendium, o przychodach z innych źródeł oraz o niektórych dochodach z kapitałów pieniężnych PIT-8C.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę wyroków wyjaśnić należy, że orzeczenia te dotyczą konkretnych spraw podatników osądzonych w określonym stanie faktycznym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące. Organy podatkowe mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, że nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Wnioskodawcy przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl