ITPB1/415-620/14/MP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko, przedstawione we wniosku z dnia 29 maja 2014 r. (data wpływu 2 czerwca 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

W dniu 2 czerwca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest wspólnikiem spółki jawnej i uzyskuje przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej z tytułu udziału w spółce jawnej (spółce niebędącej osobą prawną). Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku (udziału). Zasady wyrażone w art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat (art. 8 ust. 2 pkt 1 ustawy).

Wobec powyższego dochód osiągnięty z tytułu udziału w spółce jawnej, rozliczany przez Wnioskodawcę, proporcjonalnie do jego udziału w spółce, stanowi dla Wnioskodawcy dochód z pozarolniczej działalności gospodarczej, podlegający opodatkowaniu według zasad przewidzianych dla tego źródła.

Spółka, której Wnioskodawca jest wspólnikiem, prowadzi działalność handlową w zakresie sprzedaży geosyntetyków (specjalistycznych materiałów stosowanych w budownictwie komunikacyjnym). Spółka ta zamierza zawrzeć z osobami fizycznymi prowadzącymi działalność gospodarczą we własnym imieniu i na własny rachunek (zwanymi dalej Przedstawicielami) umowy na wykonanie usług przedstawicielskich. Przedmiotem tych umów będzie pozyskiwanie przez Przedstawiciela klientów na rzecz spółki, obsługa sprzedażowa i posprzedażowa, pośredniczenie przy zawieraniu umów dostaw i sprzedaży z klientami spółki. Na podstawie tych umów Przedstawiciele, posiadający wiedzę i doświadczenie w zakresie stosowania geosyntetyków będą w szczególności: wyszukiwać odbiorców, z którymi spółka będzie mogła zawrzeć umowy sprzedaży oferowanych towarów, przedstawiać warunki umowy sprzedaży klientom spółki, składać oferty handlowe, organizować spotkania handlowe (negocjacyjne), negocjować warunki sprzedaży oraz koordynować działania zmierzające do podpisania przez spółkę umów sprzedaży, a także doradzać i udzielać klientom spółki konsultacji specjalistycznych związanych z zastosowaniem przez klientów towarów z oferty handlowej spółki. Dodatkowo Przedstawiciele będą promować i prezentować towary spółki z wykorzystaniem dostarczonych przez spółkę materiałów reklamowych oraz rozpowszechniać otrzymane materiały reklamowe i informacyjne. Powierzenie Przedstawicielom - posiadającym wiedzę i doświadczenie w obszarze oferowanych przez spółkę specjalistycznych towarów - wykonania usług przedstawicielskich ma na celu dotarcie z ofertą handlową do jak największej ilości klientów, dzięki znajomości rynku posiadanej przez Przedstawicieli, a dzięki temu maksymalizację wartości przychodów ze sprzedaży.

Umowy o świadczenie usług zawarte z Przedstawicielami, będą zobowiązywały ich w szczególności do:

* szczególnej dbałości o interesy spółki oraz do wykonywania powierzonych zadań, celów i obowiązków ze szczególną starannością,

* zachowania tajemnicy oraz sankcje za naruszenie tajemnicy spółki,

* przestrzegania obowiązujących przepisów prawa oraz przepisów wewnętrznych obowiązujących w spółce.

Umowy o świadczenie usług zawarte z Przedstawicielami, będą zobowiązywały spółkę w szczególności do:

* współdziałania z Przedstawicielami w zakresie wykonywania przedmiotu umowy,

* terminowego dostarczania Przedstawicielom wszelkich dokumentów i materiałów, ze szczególnym uwzględnieniem materiałów reklamowych i informacyjnych, cenników i projektów koniecznych do wykonania przedmiotu umowy,

* udzielania Przedstawicielom, dla prawidłowego wykonania przedmiotu umowy, wszelkich niezbędnych informacji, ze szczególnym uwzględnieniem informacji technicznych dotyczących oferowanych przez spółkę towarów.

Umowy o świadczenie usług zawarte z Przedstawicielami będą przewidywały m.in.:

* szczegółowy zakres praw i obowiązków Przedstawicieli,

* ograniczenie w zakresie uprawnień do reprezentowania spółki poprzez brak umocowania do zawierania przez Przedstawicieli umów w imieniu spółki,

* odpowiedzialność Przedstawicieli za niewykonanie lub nienależyte wykonanie umowy na zasadach ogólnych,

* realizację przez Przedstawicieli prac w ramach umowy o świadczenie usług w czasie i miejscu przez nich określonym, przy czym spółka może żądać, aby Przedstawiciel uzgadniał z nią w uzasadnionych przypadkach miejsce i sposób wykonywania umowy o świadczenie usług; umowa może także być wykonywana z każdego miejsca z dostępem do sieci internetowej;

* zakaz konkurencji oraz sankcje za jego naruszenie,

* okres i warunki wypowiedzenia umowy,

* miesięczne ryczałtowe wynagrodzenie Przedstawicieli za świadczenie usług oraz prowizję od wartości sprzedaży zrealizowanej przez spółkę dzięki pośrednictwu Przedstawicieli,

* zapis, zgodnie z którym w celu wykonywania umowy Przedstawicielom zostanie udostępniona: powierzchnia biurowa w siedzibie spółki lub jej oddziałach, samochód osobowy, komputer (laptop), telefon komórkowy, będące własnością spółki, a spółka będzie pokrywała koszty eksploatacji ww. samochodu (w tym koszty paliwa) i sprzętu (w tym koszty rozmów telefonicznych), koszty przejazdów (przelotów) krajowych i zagranicznych oraz koszty noclegów (np. hotelu) Przedstawicieli, poniesione w związku z realizacją umowy o świadczenie usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy koszty poniesione na utrzymanie i eksploatację udostępnianego Przedstawicielom sprzętu (samochodu osobowego, w tym koszty paliwa, komputera, telefonu komórkowego, w tym koszty rozmów telefonicznych), koszty amortyzacji sprzętu, wydatki i opłaty na powierzchnię biurową w siedzibie lub oddziale spółki, udostępnioną Przedstawicielom oraz koszty poniesione jako zwrot wydatków za przejazdy, przeloty (krajowe i zagraniczne), noclegi, poniesione w celu realizacji umowy o świadczenie usług przez Przedstawiciela, będą stanowiły dla Wnioskodawcy koszty uzyskania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy ponoszone koszty w postaci: wydatków i opłat na powierzchnię biurową w siedzibie lub oddziale spółki, wydatków na eksploatację samochodu osobowego i sprzętu (w tym koszty paliwa i rozmów telefonicznych), koszty amortyzacji sprzętu, wydatki ponoszone w związku z zobowiązaniem spółki do pokrywania kosztów przejazdów (przelotów) krajowych i zagranicznych oraz koszty noclegów (np. hotelu) Przedstawiciela ponoszone w związku z realizacją umowy przez Przedstawiciela, stanowią koszt uzyskania przychodu Wnioskodawcy w rozumieniu art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z przepisem art. 22 ust. 1 ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy.

Aby dany wydatek mógł być zaliczony do kosztów uzyskania przychodów musi spełniać następujące warunki: powinien być rzeczywiście (definitywnie) poniesiony przez podatnika, nie może być wymieniony w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zawierającym negatywny katalog wydatków i kosztów, które nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, powinien pozostawać w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą, winien zostać poniesiony w celu uzyskania przychodów i być prawidłowo udokumentowany.

W celu zakwalifikowania danego wydatku do kosztów podatkowych należy zbadać istnienie związku pomiędzy poniesionym kosztem a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu. Kosztami uzyskania przychodów mogą być wszystkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą zmierzającą do stworzenia, zabezpieczenia i zachowania źródła przychodów. Kosztami będą także wydatki poniesione z zamiarem zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów, tak aby przyniosły one przychody także w przyszłości. Pomiędzy wydatkami a przychodami musi istnieć związek przyczynowy.

W ocenie Wnioskodawcy niezbędne do osiągnięcia przychodów jest dotarcie z ofertą handlową do jak największej liczby potencjalnych klientów i przedstawienie (dopasowanie) oferty w zakresie sprzedawanych specjalistycznych towarów stosowanych w budownictwie komunikacyjnym do konkretnych potrzeb klientów. Realizacja tego celu odbywa się między innymi poprzez zaoferowanie sprzedaży towarów odpowiadających parametrami specyfikacjom technicznym przedkładanym przez klientów, oferowanie konkurencyjnych cen oraz właściwych warunków dostaw (termin i sposób dostawy). Dla efektywnej realizacji celu jakim jest maksymalizowanie wielkości przychodu, spółka - w sytuacji gdy uzna to za konieczne - jest uprawniona do zlecenia osobie/firmie posiadającej odpowiednie kwalifikacje, wiedzę i doświadczenie w tym zakresie, usług przedstawicielskich mających na celu doprowadzenie do zawarcia transakcji handlowych między klientami a spółką. Usługi świadczone przez ww. osoby/firmy przyczynią się w bezpośredni sposób do uzyskania przez spółkę, a tym samym przez Wnioskodawcę przychodu z tytułu sprzedaży oferowanych towarów handlowych.

Na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych możliwe jest zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów tych wydatków, które - racjonalnie oceniając - mogą przyczynić się do powstania lub zwiększenia przychodu, o ile dane wydatki nie zostały wyłączone z takich kosztów treścią art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wskazać należy, iż przepisy art. 23 ustawy nie zawierają żadnej regulacji, która wyłączałaby z kosztów uzyskania przychodów wydatki, jakie wykonując określone czynności na rzecz spółki, której Wnioskodawca jest wspólnikiem, ponosi inny podmiot. Bez znaczenia jest przy tym stosunek prawny będący podstawą wykonywania tych czynności - czy będzie to umowa o pracę, umowa zlecenia, czy inna umowa cywilnoprawna.

W ocenie Wnioskodawcy w analizowanym stanie faktycznym nie znajdzie także zastosowania przepis art. 23 ust. 1 pkt 49 ustawy oraz przepis art. 23 ust. 1 pkt 45a lit. c ustawy. Należy bowiem wskazać, iż udostępnione Przedstawicielom rzeczowe składniki majątku niebędące środkami trwałymi nadal są wykorzystywane na potrzeby działalności gospodarczej prowadzonej przez Wnioskodawcę, gdyż Przedstawiciele korzystają z tych składników wyłącznie na potrzeby świadczenia usług na rzecz spółki. Natomiast nieodpłatne używanie, o którym mowa w art. 23 ust. 1 pkt 45a lit. c ustawy nie jest tożsame z nieodpłatnym udostępnieniem środków trwałych Przedstawicielom na potrzeby wykonywania przez nich przedmiotowych usług. Celem art. 23 ust. 1 pkt 45a lit. c ustawy jest wyłączenie z kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych w sytuacji, gdy środek trwały nie jest wykorzystywany na potrzeby podatnika. Brak jest bowiem racjonalnego uzasadnienia dla różnego z punktu widzenia zaliczalności do kosztów uzyskania przychodów - traktowania odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych wykorzystywanych przez pracowników podatnika w celu wykonania czynności niezbędnych do prowadzenia działalności gospodarczej i przez podmiot trzeci świadczący usługi obejmujące wykonywanie tych czynności. Należy bowiem zauważyć, iż cele związane z osiąganiem przychodu, o którym mowa w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnik może realizować samodzielnie lub korzystając z innych podmiotów - usługodawców. Wówczas może jednak pojawić się konieczność zagwarantowania tymże podmiotom odpowiednich warunków umożliwiających świadczenie usług. W zdarzeniu przyszłym, będącym przedmiotem niniejszego wniosku, środki trwałe są wykorzystywane wyłącznie na potrzeby podatnika poprzez używanie ich przez Przedstawicieli w celu świadczenia usług na rzecz spółki, której Wnioskodawca jest wspólnikiem. Ponadto za nieodpłatne uznaje się takie świadczenie, którego spełnienie nie powoduje, po stronie otrzymującego, obowiązkowego wzajemnego świadczenia na rzecz przekazującego środek trwały, co nie ma miejsca w analizowanym przypadku.

W tej sytuacji zdaniem Wnioskodawcy zarówno wynagrodzenie ryczałtowe oraz prowizja wypłacane Przedstawicielom, jak i koszty i opłaty ponoszone przez spółkę, której Wnioskodawca jest wspólnikiem, na eksploatację powierzchni biurowej, eksploatację służbowego samochodu i sprzętu (w tym koszty paliwa i koszty rozmów telefonicznych), koszty amortyzacji sprzętu, koszty przejazdów (przelotów) krajowych i zagranicznych oraz koszty noclegów (np. hotelu) Przedstawicieli stanowią na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy koszty uzyskania przychodu Wnioskodawcy. Wszelkie ww. koszty ponoszone przez Przedstawicieli w związku z realizacją umowy oraz świadczone przez Przedstawicieli usługi mają zatem bezsprzecznie wpływ na powstanie przychodu Wnioskodawcy, a pomiędzy poniesionym kosztem a uzyskanym przychodem będzie istniał również bezpośredni związek przyczynowy.

Wobec powyższego w odniesieniu do przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, zdaniem Wnioskodawcy należy stwierdzić, iż ponoszone koszty wymienione powyżej są celowe, a tym samym spełniają przesłanki określone w cytowanym powyżej art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i stanowią koszt podatkowy dla Wnioskodawcy. Ponadto, Wnioskodawca ma możliwość zaliczenia do kosztów podatkowych dokonywane odpisy amortyzacyjne od udostępnionych Przedstawicielom środków trwałych, jeżeli są one wykorzystywane w celu realizacji przedmiotowej umowy.

Umowa będzie wyraźnie przewidywała, że udostępnienie ww. mienia spółki oraz zwrot kosztów eksploatacyjnych, kosztów noclegów, przejazdów (przelotów) krajowych i zagranicznych będzie następowało wyłącznie w związku i na potrzeby realizacji umowy. Zwrot poniesionych przez Przedstawiciela kosztów będzie następował na podstawie stosownych dokumentów uwzględniających rodzaj i zakres poniesionych wydatków.

Za udostępnienie powyższego mienia Spółka nie pobiera wynagrodzenia. Jednakże korzystanie przez Przedstawiciela z ww. pomieszczeń, urządzeń i usług, stanowiących majątek spółki wpływa na ostateczną cenę usługi świadczonej przez Przedstawiciela tj. wynagrodzenie Przedstawiciela zostanie skalkulowane w taki sposób, że uwzględni udostępnienie przez spółkę sprzętu niezbędnego do wykonywania umowy jak i zwrot wydatków na eksploatację tego sprzętu oraz zwrot kosztów przejazdów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Wykładnia gramatyczna tego przepisu prowadzi do wniosku, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu źródła przychodów.

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny, co wiąże się z koniecznością każdorazowej indywidualnej oceny prawnej poniesionego przez podatnika wydatku. Wyjątkiem będzie jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku pomiędzy poniesionym kosztem a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu. Kosztem uzyskania przychodów będą zarówno wydatki, których poniesienie bezpośrednio przekłada się na uzyskanie konkretnych przychodów, jak i te, których nie można w taki sposób przypisać do określonych przychodów, ale są racjonalnie uzasadnione, jako zmierzające do ich osiągnięcia.

Należy jednak dostrzec, że zdefiniowanie celu osiągnięcia przychodu nie może być traktowane jedynie w kategoriach formalnych, ponieważ ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych w przywołanym art. 22 ust. 1 nie wymaga wykazania, że konkretny przychód jest skutkiem poniesienia określonego kosztu. Najwłaściwsza i zgodna z treścią ustawowej regulacji kwalifikacja kosztów uzyskania przychodów powinna brać pod uwagę:

* przeznaczenie wydatku (jego celowość, zasadność dla funkcjonowania podmiotu) oraz

* potencjalną możliwość (analizowaną w dacie poniesienia wydatku na podstawie obiektywnych przesłanek) przyczynienia się danego wydatku do osiągnięcia przychodu.

Zatem, z przepisu art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że aby wydatki poczynione przez podatnika można było uznać za koszty uzyskania przychodu, muszą być one poniesione w sposób celowy. Podatnik podejmując decyzję o dokonaniu wydatku, powinien być przeświadczony o racjonalności wydatkowania środków finansowych z punktu widzenia prowadzonej przez niego działalności.

Należy również zastrzec, że dla możliwości uznania danego wydatku za koszt uzyskania przychodu, konieczne jest jego właściwie udokumentowanie.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie reguluje sposobu prawidłowego dokumentowania kosztów. Zgodnie jednak z art. 24a ust. 1 ustawy osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie wykonujące działalność gospodarczą, są obowiązane prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów, zwaną dalej "księgą", z zastrzeżeniem ust. 3 i 5, albo księgi rachunkowe, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający ustalenie dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, w tym za okres sprawozdawczy, a także uwzględniać w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacje niezbędne do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 22a-22o.

Obowiązkiem podatników jest więc wykazanie, w oparciu o zgromadzone dowody, związku pomiędzy poniesieniem kosztu a uzyskaniem przychodu (w tym zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów), zgodnie z dyspozycją powołanego art. 22 ust. 1 ww. ustawy. Dowody zgromadzone przez podatnika powinny potwierdzać wystąpienie związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy kosztami a osiąganymi przychodami. O związku takim można mówić, gdy wydatek bezpośrednio wpływa na osiągnięcie konkretnego przychodu. Nie zawsze jednak poniesiony wydatek, choć pozostaje w związku z prowadzoną działalnością, można powiązać z konkretnym przychodem. Istnieją bowiem wydatki, które tylko pośrednio pozostają w związku gospodarczym z przychodem.

Ponadto, do kosztów uzyskania przychodów nie mogą być zaliczone wydatki wymienione w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 23 ust. 1 pkt 46 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów poniesionych wydatków zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem pkt 36, z tytułu używania niewprowadzonego do ewidencji środków trwałych samochodu osobowego, w tym także stanowiącego własność osoby prowadzącej działalność gospodarczą, dla potrzeb działalności gospodarczej podatnika - w części przekraczającej kwotę wynikającą z pomnożenia liczby kilometrów faktycznego przebiegu pojazdu oraz stawki za 1 km przebiegu, określonej w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra; w celu ustalenia faktycznego przebiegu samochodu podatnik jest obowiązany do prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 45a nie uważa się również za koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych:

Z kolei zgodnie art. 23 ust. 1 pkt 49 ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków poniesionych na zakup zużywających się stopniowo rzeczowych składników majątku przedsiębiorstwa, niezaliczanych zgodnie z odrębnymi przepisami do środków trwałych - w przypadku stwierdzenia, że składniki te nie są wykorzystywane dla celów prowadzonej działalności gospodarczej, lecz służą celom osobistym podatnika, pracowników lub innych osób, albo bez uzasadnienia znajdują się poza siedzibą przedsiębiorstwa.

Zgodnie z opisanym we wniosku zdarzeniem przyszłym Wnioskodawca jest wspólnikiem spółki jawnej i uzyskuje przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej z tytułu udziału w spółce jawnej (spółce niebędącej osobą prawną). Spółka ta zamierza zawrzeć z osobami fizycznymi prowadzącymi działalność gospodarczą we własnym imieniu i na własny rachunek (zwanymi dalej Przedstawicielami) umowy na wykonanie usług przedstawicielskich. Przedmiotem tych umów będzie pozyskiwanie przez Przedstawiciela klientów na rzecz spółki, obsługa sprzedażowa i posprzedażowa, pośredniczenie przy zawieraniu umów dostaw i sprzedaży z klientami spółki. Na podstawie tych umów Przedstawiciele, posiadający wiedzę i doświadczenie w zakresie stosowania geosyntetyków będą w szczególności: wyszukiwać odbiorców, z którymi spółka będzie mogła zawrzeć umowy sprzedaży oferowanych towarów, przedstawiać warunki umowy sprzedaży klientom spółki, składać oferty handlowe, organizować spotkania handlowe (negocjacyjne), negocjować warunki sprzedaży oraz koordynować działania zmierzające do podpisania przez spółkę umów sprzedaży, a także doradzać i udzielać klientom spółki konsultacji specjalistycznych związanych z zastosowaniem przez klientów towarów z oferty handlowej spółki. Dodatkowo Przedstawiciele będą promować i prezentować towary spółki z wykorzystaniem dostarczonych przez spółkę materiałów reklamowych oraz rozpowszechniać otrzymane materiały reklamowe i informacyjne.

Umowy o świadczenie usług zawarte z przedstawicielami będą przewidywały m.in. zapis, zgodnie z którym w celu wykonywania umowy przedstawicielom zostanie udostępniona powierzchnia biurowa w siedzibie spółki lub jej oddziałach, samochód osobowy, komputer (laptop), telefon komórkowy, będące własnością spółki. Spółka będzie pokrywała koszty eksploatacji ww. samochodu (w tym koszty paliwa) i sprzętu (w tym koszty rozmów telefonicznych), koszty przejazdów (przelotów) krajowych i zagranicznych oraz koszty noclegów (np. hotelu) Przedstawicieli, poniesione w związku z realizacją umowy o świadczenie usług.

Wnioskodawca wskazał również we wniosku, że powierzenie Przedstawicielom - posiadającym wiedzę i doświadczenie w obszarze oferowanych przez spółkę specjalistycznych towarów - wykonania usług przedstawicielskich ma na celu dotarcie z ofertą handlową do jak największej ilości klientów, dzięki znajomości rynku posiadanej przez Przedstawicieli, a dzięki temu maksymalizację wartości przychodów ze sprzedaży.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że opisane we wniosku obowiązki wykonywane przez Przedstawicieli na podstawie zawartych umów pozostają w związku z działalnością spółki, a wydatki ponoszone przez spółkę w związku z zawartymi umowami należy uznać za ponoszone w celu uzyskania przez spółkę (a tym samym wnioskodawcę) przychodów. Rozważenia wymaga zatem, czy wydatki te nie podlegają wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów na mocy przepisów art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zauważyć należy, że przepis art. 23 ust. 1 pkt 46 dotyczy kosztów eksploatacji samochodów osobowych niebędących środkami trwałymi. Z treści wniosku wynika, że udostępnione Przedstawicielom samochody stanowiły dla spółki środki trwałe, wobec czego ograniczenie zawarte w tym przepisie nie znajduje w niniejszej sprawie zastosowania. Jeżeli zatem samochód osobowy jest użytkowany przez przedstawiciela wyłącznie na potrzeby wykonywania umowy, oraz stanowi środek trwały w spółce, to koszty eksploatacji tego samochodu osobowego, ponoszone przez spółkę będą mogły zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Ponadto o sprzęcie który został oddany do używania Przedstawicielom w celu wykonywania przez nich usług na rzecz spółki nie można mówić, że został oddany do nieodpłatnego używania, bądź że bez uzasadnienia znajduje się poza siedzibą spółki. Wobec tego w sprawie nie znajdują zastosowania przepisy art. 23 ust. 1 pkt 45a lit. c i pkt 49 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego, w świetle opisanego we wniosku zdarzenia przyszłego należy stwierdzić, że wydatki:

* związane z korzystaniem z powierzchni biurowej w siedzibie spółki lub jej oddziale,

* na eksploatację służbowego sprzętu (np. koszty paliwa i rozmów telefonicznych, związane z wykonywaniem umów),

* koszty amortyzacji sprzętu zaliczonego do środków trwałych,

* wydatki ponoszone w związku z zobowiązaniem spółki do pokrywania kosztów przejazdów (przelotów) krajowych i zagranicznych oraz koszty noclegów (np. hotelu) osoby fizycznej ponoszone w związku z realizacją umowy o świadczenie usług przedstawicielskich,

mogą stanowić koszty uzyskania przychodów dla Wnioskodawcy (wspólnika spółki), jeżeli będzie mógł on udowodnić na podstawie zgromadzonych dokumentów służbowy charakter korzystania z tych środków.

Nadmienić jednak trzeba, że w sytuacji, gdy Wnioskodawca nie będzie w stanie udowodnić tego, że przedmiotowe wydatki poniesione zostały w celu uzyskania przychodów zgodnie z dyspozycją art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie będą stanowiły kosztów uzyskania przychodów.

Koszty udostępnienia i eksploatacji sprzętu na cele inne, niż związane z realizacją umowy o świadczeniu usług przez Przedstawicieli, nie stanowią wydatków związanych z działalnością spółki, której wspólnikiem jest Wnioskodawca i nie wykazują związku przyczynowo-skutkowego z osiąganym przez Wnioskodawcę przychodem.

Należy zaznaczyć, że obowiązkiem podatników, jako odnoszących ewidentną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów - w oparciu o zgromadzone dowody - jest wykazanie związku pomiędzy poniesieniem kosztu, a uzyskaniem przychodu (zabezpieczeniem źródła przychodów).

Jak wykazano powyżej, dla możliwości uznania danego wydatku za koszt uzyskania przychodu, konieczne jest przy tym jego właściwie udokumentowanie.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków na utrzymanie i eksploatację wydanego Przedstawicielowi sprzętu (samochodu służbowego - w tym koszty paliwa, komputera, telefonu komórkowego - w tym koszty rozmów telefonicznych), koszty amortyzacji sprzętu, wydatki i opłaty na powierzchnię biurową w siedzibie lub oddziale spółki udostępnioną przedstawicielowi oraz koszty poniesione jako zwrot wydatków za przejazdy, przeloty (krajowe i zagraniczne), noclegi, poniesionych w celu realizacji umowy o świadczenie usług przedstawicielskich, należało uznać za prawidłowe.

Końcowo zaznaczyć należy, że niniejsza interpretacja indywidualne wydana została w zakresie wyznaczonym przez sformułowane przez Wnioskodawcę pytanie.

Jednocześnie na uwagę zasługuje okoliczność, iż pełna weryfikacja prawidłowości zaliczenia poszczególnych wydatków Wnioskodawcy do kosztów uzyskania przychodów może być dokonana jedynie w toku postępowania podatkowego lub kontrolnego, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa.

Dokonując interpretacji indywidualnej organ podatkowy działający z upoważnienia Ministra Finansów przedstawia jedynie swój pogląd dotyczący wykładni treści analizowanych przepisów i sposobu ich zastosowania w odniesieniu do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego bądź zdarzenia przyszłego (którego elementy przyjmuje jako podstawę rozstrzygnięcia bez weryfikacji). Organ nie rozstrzyga o zindywidualizowanych obowiązkach podatkowych strony, gdyż może to nastąpić w ramach przeprowadzonego postępowania podatkowego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.