ITPB1/415-606/09/TK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 20 lipca 2009 r. (data wpływu 23 lipca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej zakupu okularów korekcyjnych - jest nieprawidłowe.

W dniu 23 lipca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej zakupu okularów korekcyjnych.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Dokonał Pan zakupu okularów korekcyjnych - progresywnych na firmę (jednoosobowa działalność gospodarcza) i chce zaliczyć ten wydatek do kosztów uzyskania przychodu na podstawie wystawionej przez salon optyczny faktury VAT na kwotę 3609 zł 62 gr brutto, zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.). Opłaca Pan podatek dochodowy od osób fizycznych na zasadach określonych w art. 30c ww. ustawy w wysokości 19% podstawy obliczenia podatku. Jest lekarzem neurochirurgiem i w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wykonuje skomplikowane i precyzyjne operacje neurochirurgiczne, przy wykonywaniu których niezwykle ważny jest dobry wzrok. Ze względu na pogorszenie wzroku zmuszony był Pan do zakupu okularów ze szkłami progresywnymi, w innym przypadku nie byłby Pan w stanie wykonywać operacji. Szkła progresywne to soczewki z tzw. płynną ogniskową oznacza to, iż soczewka jest podzielona na obszary o różnej mocy optycznej - mniejszej dla obszaru "do dali" i większej dla obszaru "do bliżej".

Obszary stopniowo przechodzą jeden w drugi uwzględniając ruch gałek ocznych przy patrzeniu na różne odległości, własność ta pozwala na używanie podczas operacji jednej pary okularów. Przy zabiegach korzysta Pan także z obrazu wyświetlanego na monitorze, który jest oddalony od stołu operacyjnego. Soczewki progresywne pozwalają zarówno na operowanie pacjenta na stole operacyjnym, jak i na obserwacje obrazu na monitorze.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą - gabinet lekarski neurochirurgiczny - może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu zakup okularów korekcyjnych - progresywnych (soczewki progresywne wraz z oprawkami) ze względu na specyfikę wykonywanych operacji, w których niezbędna jest dokładność i niebywała precyzja.

Pana zdaniem zakup okularów korekcyjnych ma ścisły związek z prowadzoną działalnością gospodarczą, ponieważ bez tych szkieł nie jest Pan w stanie operować pacjentów, a co się z tym wiąże, osiągać przychodu z tego źródła. Zakup takich okularów nie ma charakteru osobistego, gdyż używa ich tylko w czasie wykonywania operacji.

W związku z powyższym stoi Pan na stanowisku, iż wydatek poniesiony na zakup okularów progresywnych może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu z prowadzonej działalności gospodarczej zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera wykazu wydatków, który przesądzałby o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, zatem przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów. W takim ujęciu kosztami tymi będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.

Należy podkreślić, że o tym co jest celowe i potrzebne w prowadzonej działalności, decyduje podmiot prowadzący działalność gospodarczą, a nie organ podatkowy. Na podatniku spoczywa zatem obowiązek wykazania związku poniesionych kosztów z działalnością gospodarczą, w tym okoliczności, iż ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiągniętych przychodów, zwłaszcza w sytuacji wystąpienia sporu w tej kwestii.

Aby wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

* pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

* nie znajdować się na liście wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

* być właściwie udokumentowany.

Do kosztów uzyskania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej spełniających powyższe kryteria nie można jednak zaliczyć wydatków osobistych osoby prowadzącej działalność gospodarczą.

Odnosząc się do przedstawionego przez Pana stanu faktycznego stwierdzić należy, że wydatek na zakup okularów korekcyjnych ma na celu ochronę jego zdrowia. Wydatki uwarunkowane stanem zdrowia osoby prowadzącej działalność gospodarczą należą do wydatków o charakterze osobistym. W sytuacji zaistnienia wady wzroku, czy też jej pogłębiania się, osoba fizyczna jest zmuszona do poczynienia zakupu okularów z odpowiednimi szkłami niezależnie od tego czy prowadzi działalność gospodarczą, czy też działalności takiej nie prowadzi. Tak więc, bezpośrednim celem, jaki jest związany z ponoszeniem tego rodzaju wydatków, jest ochrona wzroku, a nie osiągnięcie przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej. Pomimo wskazania, iż będzie Pan używał okularów korekcyjnych tylko w czasie wykonywania operacji, powyższy zakup jest uwarunkowany Pana stanem zdrowia tzn. pogłębiającą się wadą wzroku, a więc jest wydatkiem o charakterze osobistym niezależnym od prowadzenia działalności gospodarczej.

Reasumując, wydatku na zakup okularów korekcyjnych nie można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu z prowadzonej działalności gospodarczej.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.