ITPB1/415-604/07/DP - Ustalenie źródła przychodów i zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z wynajęciem sali i usługami gastronomicznymi na spotkanie integracyjne dla pracowników.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 21 listopada 2007 r. (data wpływu 26 listopada 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie:

W dniu 26 listopada 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków poniesionych na organizację spotkań integracyjnych dla pracowników, na zakup artykułów spożywczych oraz usług cateringowych oraz ustalenia źródła przychodu z tytułu udziału pracownika w imprezie integracyjnej, zorganizowanej przez pracodawcę.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe:

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych zdarzeń przyszłych uznaje się w zakresie:

1. Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r., Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

W powołanym wyżej przepisie ustawodawca nie wskazuje enumeratywnie, jakie konkretne wydatki mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów. Wskazuje jedynie, że aby określony koszt mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu:

Zwrot "w celu" użyty w ww. przepisie oznacza, że aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodu, między tym wydatkiem, a osiągniętym przychodem musi zachodzić związek przyczynowo-skutkowy, poniesienie wydatku musi mieć wpływ na powstanie lub zwiększenie tego przychodu. W przypadku źródła przychodów, jakim jest prowadzenie pozarolniczej działalności gospodarczej można przyjąć, iż kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów.

Należy podkreślić, że o tym co jest celowe i potrzebne w prowadzonej działalności, decyduje podmiot prowadzący działalność gospodarczą, a nie organ podatkowy. Na podatniku spoczywa zatem obowiązek wykazania związku poniesionych kosztów z działalnością gospodarczą oraz okoliczności, iż ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiągniętych przychodów, zwłaszcza w sytuacji wystąpienia sporu w tej kwestii.

Wydatki poniesione na organizację "imprez integracyjnych" nie zostały wymienione w katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów zawartym w art. 23 ustawy. Konstrukcja przepisu dotyczącego kosztów uzyskania przychodów daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (niewymienionych w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć bezpośredni wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Tak więc, kosztami uzyskania przychodów są wszelkie, racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 23 ust. 1 ww. ustawy.

Kosztami uzyskania przychodu są także tzw. koszty pracownicze, obejmujące przede wszystkim: wynagrodzenie zasadnicze, wszelkiego rodzaju nagrody, premie i diety, wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych pracowników, jak również wydatki ponoszone na rzecz pracowników w postaci organizacji dla nich imprez okolicznościowych i integracyjnych. Wydatki te związane są bowiem z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą oraz mają na celu poprawę atmosfery pracy i zintegrowania pracowników z pracodawcą (Wnioskodawcą), a przez to zwiększenie efektywności ich pracy. W konsekwencji wydatki te związane są z pozarolniczą działalnością gospodarczą, gdyż mają bezpośredni wpływ na wyniki pracy, a tym samym na osiągane przychody z działalności gospodarczej.

Wydatki na integrację pracowników wiążą się z całokształtem funkcjonowania Firmy i jako pozostające w pośrednim związku z uzyskanymi przez Spółkę przychodami, można uznać za koszty podatkowe. Tym bardziej, że nie zostały wymienione w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych jako niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.

Jednocześnie nadmienia się, że do kosztów uzyskania przychodów można zaliczyć wyłącznie wydatki związane z organizacją spotkań integracyjnych, których uczestnikami są tylko pracownicy firmy, a osoby trzecie nie biorą w niej udziału.

Zatem, jeśli powyższy wydatek zostanie poniesiony ze środków obrotowych firmy oraz nie ma na celu udzielenia pomocy socjalnej dla pracowników, tj. nie mieści się w zakresie działalności socjalnej - to stanowi koszt uzyskania przychodów Spółki.

2. Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku o podatku dochodowym od osób fizycznych opodatkowaniu tym podatkiem podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 12 ust. 1 ww. ustawy za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych. Przychodami, z szeroko rozumianego stosunku pracy, są więc wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość świadczeń pieniężnych w naturze, bądź ich ekwiwalenty - bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń.

Z powyższego wynika, iż przychodem ze stosunku pracy nie jest jedynie wynagrodzenie za pracę, ale także inne przysporzenia majątkowe takie jak nieodpłatne świadczenia, czy też świadczenia częściowo nieodpłatne. Do nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych na rzecz pracownika związanych ze stosunkiem pracy zalicza się między innymi uczestnictwo w różnego rodzaju imprezach integracyjnych.

Jeżeli przedmiotem nieodpłatnego świadczenia lub świadczenia częściowo odpłatnego nie jest rzecz lub usługa wchodząca w zakres działalności pracodawcy, wartość pieniężną tego rodzaju świadczenia ustala się według zasad określonych w art. 11 ust. 2-2b ustawy. Stąd też, w sytuacji usług zakupionych przez pracodawcę, wartość pieniężną tych świadczeń ustala się według cen zakupu.

Zgodnie z art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami - z zastrzeżeniem art. 14-16, art. 17 ust. 1 pkt 6 i 9, art. 19 i art. 20 ust. 3 - są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W myśl przepisu art. 11 ust. 2a ustawy, wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

Stosownie do art. 31 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej "zakładami pracy", są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, (...).

W złożonym wniosku Spółka podkreśla, iż nie jest możliwe przyporządkowanie konkretnej kwoty do poszczególnych uczestników organizowanej imprezy integracyjnej. Jednakże, zdaniem tutejszego Organu, istnieje możliwość zindywidualizowania tych świadczeń. Fakt, iż przedmiotowe świadczenie kierowane jest do wszystkich pracowników, nie wyklucza możliwości określenia przychodu otrzymanego przez konkretną osobę - uczestnika spotkania integracyjnego. Spółka, jako pracodawca, jest w stanie określić, którzy pracownicy brali udział w imprezie. Może także dokładnie sprecyzować, które osoby uczestniczyły w wigilii organizowanej w restauracji oraz które osoby uczestniczyły w spotkaniu na kręgielni. W powyższej sytuacji wartość świadczenia można ustalić dzieląc wartość faktury otrzymanej z restauracji przez ilość osób uczestniczących w spotkaniu wigilijnym oraz wartość faktury otrzymanej z kręgielni przez ilość osób uczestniczących w spotkaniu na kręgielni. To samo dotyczy także wyżywienia związanego ze spotkaniem na kręgielni. W sytuacji, gdy jest ono wliczone w cenę biletu, wartość biletu stanowi przychód pracownika - uczestnika, z tytułu nieodpłatnego świadczenia. W sytuacji natomiast, gdy organizator zamawia posiłki w lokalach gastronomicznych, wartość nieodpłatnego świadczenia stanowi cena otrzymanego (zakupionego przez organizatora) posiłku.

W przedstawionym przez Spółkę zdarzeniu przyszłym, możliwym jest wyliczenie jaki Spółka poniosła koszt w związku ze zorganizowaniem imprezy integracyjnej, a także dokładnie określić ilość i nazwiska osób w niej uczestniczących. Wobec tego można ustalić wartość świadczeń i przyporządkować je poszczególnym pracownikom.

Odnosząc powyższe do przedstawionych uprzednio przepisów należy stwierdzić, że - z uwagi na możliwość zindywidualizowania otrzymanych przez pracowników świadczeń - wartość tych świadczeń stanowi dla pracowników źródło przychodu, podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy w kwestii ustalenia czy wartość świadczenia z tytułu udziału pracownika w imprezie integracyjnej, zorganizowanej przez pracodawcę jest przychodem dla pracownika - jest nieprawidłowe.

3. Z art. 23 ust. 1 pkt 23 powołanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym w 2007 r. wynika, że wyłączone z kosztów uzyskania przychodów są koszty reprezentacji, w szczególności poniesione na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Ustawodawca nie zdefiniował pojęcia "reprezentacji" w przepisach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wobec powyższego należy odwołać się do definicji słownikowych tego pojęcia. Słownik Języka Polskiego (PWN, Warszawa 1989) określa, że "reprezentacja" to "okazałość, wystawność w czyimś sposobie życia, związana ze stanowiskiem, pozycją społeczną". Reprezentacja jest więc stworzeniem i utrwaleniem najkorzystniejszego wizerunku firmy w oficjalnych i handlowych kontaktach z innymi podmiotami gospodarczymi.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż w organizowanych szkoleniach prowadzonych w celu zapoznania się z produkowanymi przez firmę urządzeniami sprzedawanymi na terenie całego kraju, udział biorą projektanci (niektórzy mają podpisaną umowę o współpracy z Firmą) oraz dealerzy, z którymi Spółka zawarła umowy dealerskie. W związku z tym wydatki dotyczące zakupu artykułów spożywczych, usług gastronomicznych - obiadu, usług hotelowych oraz wynajmu sali na szkolenia branżowe o produktach Firmy dla projektantów, których część związana jest ze Spółką umowami o współpracy oraz dla dealerów Spółki, związanych ze Spółką umowami o współpracy, stosownie do postanowień art. 22 ust. 1 cytowanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie pełnią w tym przypadku funkcji reprezentacji firmy, a więc nie podlegają ograniczeniom w zakresie zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 23 cytowanej ustawy.

W związku z powyższym stwierdzić należy, iż wymienione powyżej wydatki, które zamierza ponieść Spółka, stosownie do postanowień art. 22 ust. 1 cytowanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, mogą stanowić koszty uzyskania przychodów. Bez wątpienia bowiem w złożonym wniosku Wnioskodawca wykazał związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy wydatkami jakie zamierza ponieść na zorganizowanie szkolenia, a uzyskiwaniem przychodów z prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

W sytuacji gdy w zaświadczeniu o wpisie do ewidencji działalności gospodarczej, szkolenia będą wpisane do zakresu działalności Firmy to wszelkiego rodzaju wydatki związane z organizowaniem i prowadzeniem szkoleń będą stanowiły koszty uzyskania przychodów pod warunkiem, iż Wnioskodawca wykaże związek przyczyno-skutkowy pomiędzy poniesionymi wydatkami, a uzyskanym przychodem.

Mając powyższe na uwadze, zajęte przez Spółkę stanowisko w kwestii zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z organizacją spotkań integracyjnych dla pracowników, na zakup artykułów spożywczych oraz usług cateringowych jest prawidłowe.

4. Z przedstawionego przez Spółkę stanu faktycznego wynika, iż w celu poczęstunku klientów i kontrahentów odwiedzających Firmę, w ramach rozmów biznesowych, a także w celu poczęstunku pracowników Firmy w trakcie zebrań wewnętrznych ponoszone są wydatki na zakup kawy i ciastek.

Odnosząc się do kwestii wydatków ponoszonych na zakup produktów spożywczych typu kawa i ciastka, stanowiących zwyczajowy poczęstunek kontrahentów i klientów odwiedzających Firmę i należących do powszechnie obowiązujących kanonów kultury należy stwierdzić, że ww. wydatki mogą zostać uznane za koszt uzyskania przychodów, o którym mowa w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, pod warunkiem, że przedmiotowe wydatki nie będą posiadały charakteru okazałości.

Ponoszone więc przez Spółkę wydatki na zakup kawy i ciastek stanowią jej koszty uzyskania przychodów, jako koszty związane z przychodami uzyskiwanymi z prowadzonej przez Spółkę działalności gospodarczej, o ile nie mają charakteru wystawności lub okazałości, tj. o ile nie odbiegają od zasad ogólnie przyjętych w tego rodzaju przypadkach.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Jednocześnie mając na uwadze, iż wniosek Spółki o udzielnie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczył stosowania przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 14 poz. 176 z późn. zm.), zaznacza się, iż interpretacja nie ma mocy wiążącej dla poszczególnych wspólników Spółki. Uregulowania tej ustawy dotyczą bowiem podatników, którymi są osoby fizyczne. Wniosek natomiast złożyła Spółka Jawna, która w świetle zawartych w niej przepisów nie jest podatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych, podatnikami zaś są poszczególni wspólnicy.

Mając powyższe na uwadze informuje się, że uzyskanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej przepisów ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przez wszystkich wspólników możliwe jest poprzez złożenie wniosków o wydanie interpretacji indywidualnej wraz z wypełnieniem wszystkich warunków określonych w art. 14b i art. 14f ustawy Ordynacja podatkowa przez poszczególne osoby fizyczne - wspólników.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.