ITPB1/415-599/14/AK - Możliwość zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów w ujęciu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wydatku poniesionego na zakup szkieł korekcyjnych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 19 maja 2014 r. (data wpływu 26 maja 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatku poniesionego na zakup szkieł korekcyjnych - jest nieprawidłowe.

W dniu 26 maja 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatku poniesionego na zakup szkieł korekcyjnych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie wolego zawodu tj. lekarz patomorfolog. Praca patomorfologa polega głównie na stawianiu rozpoznani histo-patologicznych (tzw. badanie mikroskopowe), a to związane jest z pracą przy mikroskopie. Mikroskop jest urządzeniem optycznym, a używanie go (zwłaszcza długotrwałe) wiąże się z dużą eksploatacją narządu wzroku. Specjalista patomorfolog spędza przy mikroskopie większość czasu pracy (od 60% do 90%). Na podstawie powyższego opisu można zdecydowanie stwierdzić, że wzrok jest głównym zmysłem, przy pomocy którego funkcjonuje patomorfolog. Wnioskodawca nadmienia, że od momentu rozpoczęcia pracy w tym zawodzie nastąpiła konieczność stosunkowo częstej wymiany szkieł korekcyjnych (co 6-12 miesięcy). Ma to związek z postępującą wadą wzroku na skutek eksploatacji, której powodem jest mikroskop.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawca może zakup szkieł korekcyjnych zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.

Zdaniem Wnioskodawcy, może On zaliczyć zakup szkieł korekcyjnych do kosztów uzyskania przychodów ponieważ istnieje związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy poniesionym wydatkiem, a przychodem uzyskanym z działalności gospodarczej. W tym konkretnym przypadku zakup kolejnych okularów przez patomorfologa nie jest wydatkiem o charakterze osobistym i nie jest ponoszony w celu ochrony wzroku ale w celu wykonania usługi. Należy tutaj wspomnieć, że w celu ochrony wzroku okuliści zalecają żeby nie zmieniać od razu okularów tak żeby zmusić mięsień oczny do pracy czego nie można zastosować w przypadku Wnioskodawcy. Z reguły pacjenci wymieniają okulary niezależnie od tego, czy prowadzona jest działalność gospodarcza natomiast w tym przypadku tak nie jest. Po kolejnym pogorszeniu wzroku okulary, które Wnioskodawca może z powodzeniem używać do codziennej egzystencji już nie nadają się do pracy przy mikroskopie. Jest to wyjątkowy charakter pracy i jeżeli Wnioskodawca nie będzie precyzyjny to nie będzie mieć zleceń, a tym samym przychodów z działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera wykazu wydatków, który przesądzałby o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, zatem przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów. W takim ujęciu kosztami tymi będą zarówno koszty pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.

Należy podkreślić, że o tym co jest celowe i potrzebne w prowadzonej działalności, decyduje podmiot prowadzący działalność gospodarczą, a nie organ podatkowy. Na podatniku spoczywa zatem obowiązek wykazania związku poniesionych kosztów z działalnością gospodarczą, w tym okoliczności, iż ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiągniętych przychodów, zwłaszcza w sytuacji wystąpienia sporu w tej kwestii.

Aby wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

* pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

* nie znajdować się na liście wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

* być właściwie udokumentowany.

Do kosztów uzyskania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej spełniających powyższe kryteria nie można jednak zaliczyć wydatków osobistych osoby prowadzącej działalność gospodarczą.

Jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego przedawnionego przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku prowadzi On pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie wolnego zawodu tj. lekarz patomorfolog. Praca Wnioskodawcy związana jest głownie z obsługą mikroskopu. Wnioskodawca wskazuje, że od momentu rozpoczęcia pracy w tym zawodzie nastąpiła konieczność stosunkowo częstej wymiany szkieł korekcyjnych (co 6-12 miesięcy).

Odnosząc się do przedstawionego przez Wnioskodawcę zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że wydatek na zakup szkieł korekcyjnych ma na celu ochronę Jego zdrowia. Wydatki uwarunkowane stanem zdrowia osoby prowadzącej działalność gospodarczą należą do wydatków o charakterze osobistym. W sytuacji zaistnienia wady wzroku, czy też jej pogłębiania się, osoba fizyczna jest zmuszona do poczynienia zakupu szkieł korekcyjnych niezależnie od tego czy prowadzi działalność gospodarczą, czy też działalności takiej nie prowadzi. Tak więc, bezpośrednim celem, jaki jest związany z ponoszeniem tego rodzaju wydatków, jest ochrona wzroku, a nie osiągnięcie przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej. Pomimo wskazania, iż Wnioskodawca będzie używał szkieł korekcyjnych w pracy przy obsłudze mikroskopu, powyższy zakup jest uwarunkowany stanem zdrowia Wnioskodawcy, tzn. wadą wzroku, a więc jest wydatkiem o charakterze osobistym niezależnym od prowadzenia działalności gospodarczej.

Zdaniem tut. organu poniesienie wydatków na zakup okularów nie ma wpływu na wysokość przychodów uzyskiwanych ze świadczenia usług wykonywanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej - praca przy mikroskopie, ani też związku z prowadzoną działalnością jako źródłem przychodów.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.