ITPB1/415-568/12/16-S/DP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów, uwzględniając wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 14 czerwca 2013 r., sygn. akt I SA/Sz 1002/12 stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 14 maja 2012 r. (data wpływu 22 maja 2012 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania zwolnienia przedmiotowego - jest prawidłowe.

W dniu 22 maja 2012 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania zwolnienia przedmiotowego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni jest współwłaścicielką gruntu rolnego. Umową ustanowienia służebności przesyłu zawartą w formie aktu notarialnego Spółka Akcyjna usytuowała na działce Wnioskodawczyni urządzenie elektroenergetyczne: stację transformatorową, linię napowietrzną, złącze kablowo-pomiarowe, linie kablowe, które wchodzą w skład przedsiębiorstwa Spółki i stanowią jego własność.

Dla wybudowania tych urządzeń przez Spółkę Wnioskodawczyni oraz Jej wspólnik ustanowili służebność przesyłu na rzecz Spółki w ten sposób, że są zobowiązani do znoszenia istnienia posadowionych na ich gruncie rolnym opisanych urządzeń służących do przesyłu energii elektrycznej oraz prawa do korzystania z nieruchomości obciążonej w zakresie dokonywania konserwacji, remontów, modernizacji, usuwania awarii oraz przebudowy urządzeń i instalacji elektroenergetycznych, a także do dokonywania nowych wyprowadzeń obwodów ze stacji, wraz z prawem wejścia i wjazdu na teren odpowiednim sprzętem przez wszystkie podmioty i osoby, którymi przedsiębiorstwo się posługuje. Z tego tytułu czyli za służebność ustanowionego przesyłu Wnioskodawczyni otrzymała jednorazowe wynagrodzenie - odszkodowanie w kwocie 1.417,89 zł. Działka, na której została ustanowiona przedmiotowa służebność wchodzi w skład gospodarstwa rolnego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych:

Czy ustanowienie ww. służebności na gruncie rolnym w części przeznaczonej pod budowę ww. urządzeń uprawnia do zwolnienia otrzymanego odszkodowania z podatku dochodowego.

Zdaniem Wnioskodawczyni, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 120 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od stycznia 2007 r., taka ulga przysługuje bowiem zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) powołanej ustawy wolne są od podatku dochodowego (...) w części zajętej na urządzenia energetyczne, gazociągi, itp. bowiem obniżają one funkcjonalność i wartość gruntu rolnego oraz uniemożliwiają w tej zajętej części wykorzystywanie gruntu na cele rolne.

Przy czym orzecznictwo administracyjne (w zakresie podatku dochodowego, np. wyrok NSA sygn. akt: II FSK 654/10) w tym zakresie przewiduje również, że zwolnienie dotyczy zawartych umów (ugód) posiadaczom gruntów wchodzących w skład gospodarstwa rolnego z tytułu ustanowienia służebności przesyłu jako odmiany służebności gruntowej, o której mowa w art. 3054 Kodeksu cywilnego. Również na stronie Ministerstwa Finansów, Dyrektor Izby Skarbowej stwierdza, iż odszkodowanie za służebność przesyłu ustanowioną na gruntach gospodarstwa rolnego jest zwolnione z opodatkowania.

Zgodnie z orzeczeniem WSA wyrok sygn. akt I SA/Go 428/09 z dnia 1 grudnia 2009 r., uchwały NSA mają pośrednią moc wiążącą, czyli należy uznać poglądy wrażone w orzecznictwie, które są powszechnie akceptowane przez Sądy.

W dniu 25 lipca 2012 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działający w imieniu Ministra Finansów, wydał interpretację indywidualną nr ITPB1/415-568/12/IG, w której uznał stanowisko Wnioskodawczyni za nieprawidłowe. Stwierdził, że brak jest podstaw zastosowania zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 120 ustawy do otrzymanego przez Wnioskodawczynię wynagrodzenia, ponieważ nie zostały spełnione przesłanki zawarte w tym przepisie. Wynagrodzenie zostało bowiem przyznane z tytułu służebności przesyłu, nie zaś z tytułu ustanowienia służebności gruntowej, którą to ww. przepis wymienia jako tytuł uprawniający do zastosowania zwolnienia podatkowego. W konsekwencji uznał, że wynagrodzenie jednorazowe otrzymane przez Wnioskodawczynię z tytułu ustanowienia służebności przesyłu, stanowi przychód podlegający opodatkowaniu.

Pismem z dnia 13 sierpnia 2012 r. zostało złożone wezwanie do usunięcia naruszenia prawa w przedmiotowej interpretacji. Odpowiedź na wezwanie została udzielona pismem z dnia 14 września 2012 r. znak ITPB1/415W-72/12/AK. W dniu 24 października 2012 r. do tutejszego organu wpłynęła skarga na ww. interpretację, w której wniesiono o uchylenie zaskarżonej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Wyrokiem z dnia 14 czerwca 2013 r. sygn. akt I SA/Sz 1002/12 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie uchylił zaskarżoną interpretację z dnia 25 lipca 2012 r., znak ITPB1/415-568/12/IG.

Od powyższego wyroku, tutejszy organ pismem z dnia 31 lipca 2013 r. znak ITPB1/4160-67/12/IG/96/13 wniósł do Naczelnego Sądu Administracyjnego skargę kasacyjną. Naczelny Sąd Administracyjny postanowieniem z dnia 17 grudnia 2015 r. sygn. akt II FSK 2802/13 umorzył postępowanie kasacyjne.

W dniu 3 lutego 2016 r. do tutejszego organu wpłynął wraz z aktami sprawy prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 14 czerwca 2013 r. sygn. akt I SA/Sz 1002/12.

W świetle obowiązującego stanu prawnego - biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w ww. wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie - stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2014 r. przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Jednakże, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 120 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku są odszkodowania wypłacone, na podstawie wyroków sądowych i zawartych umów (ugód), posiadaczom gruntów wchodzących w skład gospodarstwa rolnego, z tytułu:

* w wyniku prowadzenia na tych gruntach, przez podmioty uprawnione na podstawie odrębnych przepisów, inwestycji dotyczących budowy infrastruktury przesyłowej ropy naftowej i produktów rafinacji ropy naftowej oraz budowy urządzeń infrastruktury technicznej, o których mowa w art. 143 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 143 ust. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami przez budowę urządzeń infrastruktury technicznej rozumie się budowę drogi oraz wybudowanie pod ziemią, na ziemi albo nad ziemią przewodów lub urządzeń wodociągowych, kanalizacyjnych, ciepłowniczych, elektrycznych, gazowych i telekomunikacyjnych.

Z kolei, wobec treści art. 2 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o gospodarstwie rolnym, oznacza to gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (Dz. U. z 2013 r. poz. 1381 z późn. zm.). Zgodnie z art. 1 tej ustawy opodatkowaniu podatkiem rolnym podlegają grunty sklasyfikowane w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne lub jako grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych, z wyjątkiem gruntów zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza. Natomiast art. 2 ust. 1 ustawy stanowi, że za gospodarstwo rolne uważa się obszar gruntów, o których mowa w art. 1, o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy, stanowiących własność lub znajdujących się w posiadaniu osoby fizycznej, osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej, w tym spółki, nieposiadającej osobowości prawnej.

Służebność gruntowa, uregulowana została w art. 285 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121 z późn. zm.). Stanowi on, że nieruchomość można obciążyć na rzecz właściciela innej nieruchomości (nieruchomości władnącej) prawem, którego treść polega bądź na tym, że właściciel nieruchomości władnącej może korzystać w oznaczonym zakresie z nieruchomości obciążonej, bądź na tym, że właściciel nieruchomości obciążonej zostaje ograniczony w możności dokonywania w stosunku do niej określonych działań, bądź też na tym, że właścicielowi nieruchomości obciążonej nie wolno wykonywać określonych uprawnień, które mu względem nieruchomości władnącej przysługują na podstawie przepisów o treści i wykonywaniu własności (służebność gruntowa).

Zgodnie natomiast z art. 3051 Kodeksu cywilnego nieruchomość można obciążyć na rzecz przedsiębiorcy, który zamierza wybudować lub którego własność stanowią urządzenia, o których mowa w art. 49 § 1, prawem polegającym na tym, że przedsiębiorca może korzystać w oznaczonym zakresie z nieruchomości obciążonej, zgodnie z przeznaczeniem tych urządzeń (służebność przesyłu).

Z kolei, jeżeli przedsiębiorca odmawia zawarcia umowy o ustanowienie służebności przesyłu, a jest ona konieczna do korzystania z urządzeń, o których mowa w art. 49 § 1, właściciel nieruchomości może żądać odpowiedniego wynagrodzenia w zamian za ustanowienie służebności przesyłu (art. 3052 § 2 Kodeksu cywilnego).

Jak natomiast wynika z art. 3054 Kodeksu cywilnego do służebności przesyłu stosuje się odpowiednio przepisy o służebnościach gruntowych.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że Wnioskodawczyni jest współwłaścicielką gruntu rolnego. Umową ustanowienia służebności przesyłu zawartą w formie aktu notarialnego Spółka Akcyjna usytuowała na działce Wnioskodawczyni urządzenie elektroenergetyczne: stację transformatorową, linię napowietrzną, złącze kablowo-pomiarowe, linie kablowe, które wchodzą w skład przedsiębiorstwa Spółki i stanowią jego własność.

Dla wybudowania tych urządzeń przez Spółkę Wnioskodawczyni oraz Jej wspólnik ustanowili służebność przesyłu na rzecz Spółki w ten sposób, że są zobowiązani do znoszenia istnienia posadowionych na ich gruncie rolnym opisanych urządzeń służących do przesyłu energii elektrycznej oraz prawa do korzystania z nieruchomości obciążonej w zakresie dokonywania konserwacji, remontów, modernizacji, usuwania awarii oraz przebudowy urządzeń i instalacji elektroenergetycznych, a także do dokonywania nowych wyprowadzeń obwodów ze stacji, wraz z prawem wejścia i wjazdu na teren odpowiednim sprzętem przez wszystkie podmioty i osoby, którymi przedsiębiorstwo się posługuje. Z tego tytułu czyli za służebność ustanowionego przesyłu Wnioskodawczyni otrzymała jednorazowe wynagrodzenie - odszkodowanie w kwocie 1.417,89 zł. Działka, na której została ustanowiona przedmiotowa służebność wchodzi w skład gospodarstwa rolnego.

Odnosząc się do kwestii możliwości zastosowania w niniejszej sprawie zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 120 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w wyroku z dnia 14 czerwca 2014 r., sygn. akt I SA/Sz 1002/12 stwierdził, że kwestia zwolnienia w odniesieniu do służebności przesyłu była już przedmiotem rozstrzygnięć sądów administracyjnych, które w wyrokach zaprezentowały jednolite stanowisko oraz, że przy interpretacji tego przepisu należy odwołać się do wykładni historycznej, celowościowej oraz systemowej zewnętrznej, a nie ograniczać się wyłącznie do wykładni literalnej tego przepisu (por. wyroki NSA z 1 czerwca 2011 r. o sygn. akt II FSK 88/10, z 29 września 2011 r. o sygn. akt II FSK 654/11). Istotne pozostają bowiem okoliczności wprowadzenia tego przepisu nawiązujące do orzecznictwa Sądu Najwyższego (uchwała z 17 stycznia 2003 r. oraz wyrok z 11 maja 2005 r., III CK 556/04, III CSK 73/08 oraz uchwala z 7 października 2008 r., II CZP 89/08/). W ostatnio powołanej uchwale Sąd Najwyższy stwierdził, że "okoliczność, że nieruchomość władnąca wchodzi w skład przedsiębiorstwa energetycznego sama przez się nie wyklucza możliwości zrealizowania przez strony umowy o ustanowienie służebności gruntowej celu określonego w art. 285 § 2 k.c.".

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w ww. wyroku wskazał ponadto, że przy interpretacji ww. przepisu podatkowego należało odwołać się do innych, poza językową, sposobów wykładni uwzględniając desygnaty tego przepisu w powiązaniu z celem ustanowienia służebności w kodeksie cywilnym. Bez wątpienia służebność przesyłu stanowi rodzaj służebności gruntowej, do której znajdzie zastosowanie zwolnienie przewidziane w art. 21 ust. 1 pkt 120 ustawy. Należy zauważyć, że zgodnie z treścią art. 305#8308; k.c. do służebności przesyłu stosuje się odpowiednio przepisy o służebnościach gruntowych, co odnosi się do art. 287, 288, 290 § 2 i 3, art. 291, 293 i 294 k.c.

Zdaniem Sądu, wypłacane odszkodowanie/ wynagrodzenie za ustanowienie służebności przesyłu nie różni się od wypłaty odszkodowania za ustanowienie służebności gruntowej. Art. 21 ust. 1 pkt 120 ustawy w poszczególnych punktach: a, b, c odnosi się do trzech różnych sytuacji: w punkcie a) ustawodawca nazwał odszkodowaniem ekwiwalent pieniężny za ustanowienie służebności gruntowej. Jednocześnie w przepisach k.c. nie zostało wprost nazwane świadczenie wypłacane przez właściciela nieruchomości władnącej na rzecz właściciela nieruchomości obciążonej (z wyjątkiem art. 145 § 1 k.c. który stanowi o wynagrodzeniu). Przepisy kodeksu cywilnego wskazują jedynie, że służebność gruntowa może być odpłatna lub nieodpłatna. Ponadto uwzględniając że ta odpłatność określona w ustawie podatkowej jako odszkodowanie ma być wypłacona na podstawie wyroków sądowych i zawartych umów (ugód) uznać należy, że może być różnie nazywana, szczególnie w umowie ale także w wyroku, co jednak nie zmienia materialnej istoty takiego świadczenia.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w ww. wyroku wskazał, że uznać należy, iż kwota wypłacona Skarżącej z tytułu ustanowienia służebności przesyłu stanowi świadczenie pieniężne (wynagrodzenie) otrzymane przez osobę fizyczną będącą posiadaczem gruntów wchodzących w skład gospodarstwa rolnego, stanowiące odszkodowanie, czyli rekompensatę (ekwiwalent) za ograniczenie prawa własności takich gruntów na rzecz przedsiębiorcy realizującego omawianą inwestycję liniową. Takie wynagrodzenie stanowi odszkodowanie za szkody, jakie poniesie posiadacz gruntów rolnych wskutek realizacji danej inwestycji.

Zdaniem Sądu, zwolnienie podatkowe z art. 21 ust. 1 pkt 120 ustawy dotyczące służebności gruntowych określonych w tym przepisie odnosi się od dnia 3 sierpnia 2008 r. do służebności przesyłu nie stanowiąc niedopuszczalnego pozaustawowego rozszerzenia zwolnienia podatkowego. Wprowadzenie, jak to już wyżej wskazano, do przepisów k.c. unormowań dotyczących, tzw. służebności przesyłu wynikało w szczególności z potrzeby gospodarczej jednoznacznego ustawowego uregulowania tej problematyki, wobec istniejących nadal wątpliwości prawnych wynikających z niedoskonałości stosowania przepisów o służebności gruntowej do specyficznych inwestycji liniowych. Nie zmienia to faktu, że wcześniej jedyną drogą uregulowania tej kwestii było ustanawianie służebności gruntowej. Celem zmian w Kodeksie cywilnym i wprowadzenia do tej ustawy przepisów o służebności przesyłu było dostosowanie regulacji prawnych do inwestycji dotyczących budowy urządzeń infrastruktury technicznej, wychodziło więc naprzeciw potrzebom gospodarczym i w sposób ustawowy regulowało istniejącą dotąd praktykę ustanawiania służebności gruntowych dla realizacji tych inwestycji. Istotą tej służebności jest również (jak w przypadku wcześniej stosowanej służebności gruntowej) ograniczenie prawa własności właściciela nieruchomości na rzecz przedsiębiorcy, który zamierza realizować inwestycję dotyczącą budowy urządzeń infrastruktury technicznej, lub który użytkuje takie urządzenia (stanowiące jego własność). Wobec tego zastąpienie na gruncie cywilistycznym służebności gruntowej służebnością przesyłu (spowodowane ustawowym uregulowaniem tej problematyki) ustanawianych w związku z budową lub użytkowaniem przedmiotowych urządzeń (sieci), nie zmieniło ani celu ani treści tych ograniczonych praw rzeczowych.

Na gruncie prawa podatkowego zmiany w obrębie służebności nie skutkowały zmianami w ocenie zakresu zwolnienia podatkowego przewidzianego w art. 21 ust. 1 pkt 120 ustawy, które trwa nadal i po 2 sierpnia 2008 r. odnosi się do służebności gruntowych ustanawianych w okolicznościach wskazanych w tym przepisie. Zdaniem Sądu, pozostawienie omawianego przepisu ustawy podatkowej w niezmienionym brzmieniu należy więc interpretować jako brak zamiaru ustawodawcy do wyeliminowania przedmiotowego zwolnienia podatkowego, a zatem także i z tego powodu, stwierdzając, że wykładnia literalna tego przepisu prowadzi do niedających się zaakceptować w państwie prawa wniosków, przy uwzględnieniu wykładni historycznej i funkcjonalnej, uznać należy, że po tej dacie zwolnienie to odnosi się do ustanawianych służebności przesyłu. W ocenie Sądu, stanowisko takie nie prowadzi do rozszerzenia zakresu pojęciowego interpretowanego przepisu, bowiem mimo zmiany nazwy ustanawianej służebności, przepisem tym nadal objęte są te same desygnaty - nie została więc naruszona zasada ścisłej interpretacji przepisów podatkowych.

Sąd zauważył również, że przepis art. 21 ust. 1 pkt 120 ustawy po 2 sierpnia 2008 r. był nowelizowany i przepisem art. 1 pkt 11 lit. a tiret czternaste ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. (Dz. U. Nr 209, poz. 1316), zmieniającej ustawę o podatku dochodowym od osób fizycznych z dniem 1 stycznia 2009 r. zdanie końcowe w art. 21 ust. 1 pkt 120 otrzymało brzmienie: "w wyniku prowadzenia na tych gruntach, przez podmioty uprawnione na podstawie odrębnych przepisów, inwestycji dotyczących budowy infrastruktury przesyłowej ropy naftowej i produktów rafinacji ropy naftowej oraz budowy urządzeń infrastruktury technicznej, o których mowa w art. 143 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603 z późn. zm.)". Wynika z tego, że ustawodawca rozszerzył zakres przedmiotowego zwolnienia także na inwestycje dotyczące budowy infrastruktury przesyłowej ropy naftowej i produktów rafinacji ropy naftowej. Również w związku z tą zmianą nie sposób uznać, że racjonalny ustawodawca rozszerza sytuacje objęte tym zwolnieniem podatkowym, mając świadomość, że zasadnicza część tego przepisu (objęta pkt a) - dotyczącym ustanowienia służebności gruntowej stała się przepisem martwym, bowiem praktycznie przestała obowiązywać wskutek dodania do k.c. przepisów o służebności przesyłu i mimo tego nie dokonuje wykreślenia tego punktu z ustawy podatkowej.

Zdaniem Sądu akceptacja stanowiska organu kolidowałaby z zasadą racjonalnego prawodawcy, co jednak jest wynikiem wniosków płynących z zastosowania jedynie wykładni językowej. Sąd uznał także, że nazwanie w art. 3052 § 1 i § 2 k.c. odpłatności, której może żądać właściciel nieruchomości za ustanowienie służebności przesyłu, "wynagrodzeniem" a nie "odszkodowaniem", nie zmienia charakteru należności i nie może prowadzić do pozbawienia właściciela gruntów wchodzących w skład gospodarstwa rolnego prawa do zwolnienia podatkowego otrzymanego z tego tytułu świadczenia pieniężnego (mającego charakter odszkodowania).

Uwzględniając w niniejszej sprawie stanowisko Sądu stwierdzić należy, że wynagrodzenie jednorazowe otrzymane przez Wnioskodawczynię z tytułu ustanowienia służebności przesyłu na działce rolnej wchodzącej w skład gospodarstwa rolnego korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 120 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W zakresie podatku od towarów i usług wniosek rozpatrzony został odrębnym pismem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.