ITPB1/415-528/10/WM

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 26 maja 2010 r. (data wpływu 1 czerwca 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

W dniu 1 czerwca 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawczyni od 1 kwietnia 2009 r. realizuje projekt w ramach Działania VIII, Poddziałanie 8.1.1. Projekt polega na prowadzeniu szkoleń z zakresu logistyki. Szkolenia dla uczestników są bezpłatne, w 100% finansowane ze środków Unii Europejskiej z ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. Szkolenia te klasyfikowane są w grupowaniu 80.42 (pozostałe formy kształcenia). Towary i usługi kupowane w ramach projektu, nie są związane z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług - interpretacja z dnia 7 maja 2010 r. znak ITPP1/443-88/10/BJ. W związku z prowadzonym projektem, podatek VAT jest kosztem niesklasyfikowanym, tzn. w ramach projektu ze środków Unii Europejskiej i Budżetu Państwa, Wnioskodawczyni otrzymuje wyłącznie kwoty netto wydatków. W roku podatkowym 2009, kwota VAT zapłacona usługodawcom to 23.196 zl 50 gr. Kwota ta do dnia złożenia wniosku, nie została zaksięgowana ani w rejestrach VAT (zgodnie z ww. interpretacją), ani jako koszt w podatkowej księdze przychodów i rozchodów (nie związana z projektem) - interpretacja z dnia 8 stycznia 2010 r. znak ITPB1/415-809/09/WM.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy kwotę poniesioną z pozostałej działalności gospodarczej (nie związanej z projektem) o której mowa powyżej, Wnioskodawczyni powinna zaksięgować w podatkowej księdze przychodów i rozchodów i czy kwota ta powinna stanowić koszt uzyskania przychodu prowadzonej działalności gospodarczej.

Zdaniem Wnioskodawczyni, kwoty podatku od towarów i usług, które nie są współfinansowane ze środków Unii Europejskiej z ramach Europejskiego Funduszu Społecznego powinny być zaksięgowane w podatkowej księdze przychodów i rozchodów i powinny stanowić koszt uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej, ponieważ dotyczą szkoleń (80.42), które są zwolnione z czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Aby zatem dany wydatek mógł zostać zakwalifikowany do kosztów uzyskania przychodu musi spełniać łącznie następujące przesłanki:

* musi być ponoszony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu;

* nie może być wymieniony w art. 23 ww. ustawy, wśród wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów;

* musi być należycie udokumentowany.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu wydatków enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 23 ust. 1 ustawy, stanowić mogą koszty uzyskania przychodu, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów.

Zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 43 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów podatku od towarów i usług, z tym że jest kosztem uzyskania przychodów podatek naliczony:

* jeżeli podatnik zwolniony jest od podatku od towarów i usług lub nabył towary i usługi w celu wytworzenia albo odprzedaży towarów lub świadczenia usług zwolnionych od podatku od towarów i usług,

* w tej części, w której zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług - jeżeli naliczony podatek od towarów i usług nie powiększa wartości środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej.

Generalna zasada nieuznawania podatku od towarów i usług za koszt podatkowy wynika z konstrukcji prawnej tego podatku, który z założenia jest neutralny dla przedsiębiorców. Zgodnie bowiem z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi (osobie prawnej, jednostce organizacyjnej niemającej osobowości prawnej oraz osobie fizycznej, wykonującej samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności), przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Biorąc pod uwagę wyżej przytoczone regulacje w odniesieniu do stanu faktycznego wynikającego z wniosku stwierdzić należy, iż w przypadku gdy Wnioskodawczyni jest zwolniona od podatku od towarów i usług lub nabyła towary (usługi) w celu świadczenia usług zwolnionych oraz nie przysługuje jej obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług, a naliczony podatek od towarów i usług nie powiększa wartości środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej, będzie ona uprawniona - na podstawie art. 23 ust. 1 pkt 43 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - do uznania za koszt uzyskania przychodów kwoty naliczonego podatku od towarów i usług, związanego z wydatkami spełniającymi przesłanki art. 22 ust. 1 ww. ustawy, tj. poniesionymi w celu osiągnięcia przychodów lub zabezpieczenia albo zachowania źródła przychodów.

W świetle powyższego, jeżeli w istocie na podstawie odrębnych przepisów (tekst jedn.: ustawy o podatku od towarów i usług) Wnioskodawczyni nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku od towarów i usług, to wówczas podatek VAT naliczony od wydatków (udokumentowanych fakturami VAT), poniesionych na realizację działań dotyczących ww. Projektu, nie związanych z zakupem środków trwałych, lecz spełniających przesłanki z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, będzie stanowił koszt uzyskania przychodu, prowadzonej przez Wnioskodawczynię pozarolniczej działalności gospodarczej.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.