ITPB1/415-500/13-1/16-S/AK - PIT w zakresie zastosowania zwolnienia przedmiotowego do wynagrodzenia z tytułu ustanowienia służebności przesyłu.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r. poz. 613 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów, uwzględniając wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 14 listopada 2013 r., sygn. akt I SA/Gd 1119/13 stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 26 lutego 2013 r. (data wpływu 4 marca 2013 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania zwolnienia przedmiotowego do wynagrodzenia z tytułu ustanowienia służebności przesyłu - jest prawidłowe.

W dniu 4 marca 2013 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zastosowania zwolnienia przedmiotowego do wynagrodzenia z tytułu ustanowienia służebności przesyłu.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest właścicielem gospodarstwa rolnego o powierzchni 11,23 ha. Z tytułu posiadanej nieruchomości odprowadza podatek rolny. Przez teren Jego gospodarstwa na gruntach rolnych przebiegają linie energetyczne posadowione w przeszłości (15 słupów), a ponadto Spółka planuje nową inwestycję w postaci napowietrznej linii energetycznej przebiegającej przez działki rolne Wnioskodawcy.

Dnia 28 września 2012 r. Wnioskodawca podpisał ze Spółką Akcyjną umowę o ustanowieniu służebności przesyłu polegającą na:

* obowiązku znoszenia istnienia posadowionych na nieruchomości urządzeń elektroenergetycznych: linii napowietrznych nn0,4kV i SN 15kV;

* prawie do korzystania z nieruchomości w zakresie niezbędnym do posadowienia nowej napowietrznej linii energetycznej - w postaci napowietrznej linii elektroenergetycznej SN 15kV;

* prawie do korzystania z nieruchomości w zakresie niezbędnym do dokonywania konserwacji, remontów, modernizacji, usuwania awarii oraz przebudowy urządzeń i instalacji elektroenergetycznych wraz z prawem wejścia i wjazdu na nieruchomość odpowiednim sprzętem, zarówno przez pracowników Spółki jak i przez wszystkie podmioty i osoby, którymi Spółka posługuje się w związku z prowadzoną działalnością.

Dnia 12 października 2012 r. za ustanowienie powyższej służebności przesyłu Wnioskodawca otrzymał jednorazowe świadczenie w wysokości 20.000 zł. W związku z otrzymaniem powyższej kwoty otrzymał od Spółki PIT-8C, w którym otrzymane świadczenie zostało zakwalifikowane jako przychód z innych źródeł (o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 i art. 20 ust. 1 u.p.d.o.f).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy dochód który Wnioskodawca uzyskał z tytułu wypłaconego odszkodowania za ustanowienie służebności przesyłu na gruntach rolnych podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Jeśli tak, to w jakiej wysokości, w jakim terminie płatne i na jakim formularzu?

Zdaniem Wnioskodawcy, otrzymane odszkodowanie jest wolne od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 120 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z powyższym przepisem, wolne od podatku są odszkodowania wypłacone na podstawie wyroków sądowych, zawartych umów (ugód) posiadaczom gruntów z tytułu: a - ustanowienia służebności gruntowej; b - rekultywacji gruntów; c - szkód powstałych w uprawach rolnych i drzewostanie w wyniku prowadzenia na tych gruntach, przez podmioty uprawnione na podstawie odrębnych przepisów, inwestycji dotyczących budowy infrastruktury przesyłowej ropy naftowej i produktów rafinacji ropy naftowej oraz budowy urządzeń infrastruktury technicznej, o której mowa w art. 143 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami. Na podstawie art. 143 ust. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami za budowę urządzeń infrastruktury technicznej uważa się urządzenie bądź modernizację drogi, a także wybudowanie pod ziemią, na ziemi bądź nad ziemią przewodów kanalizacyjnych, ciepłowniczych, elektrycznych, gazowych oraz telekomunikacyjnych.

W związku z powyższym, mając na uwadze przepisy prawa, a także stan faktyczny, otrzymane świadczenie spełnia przesłanki, które wymienione są w art. 21 ust. 1 pkt 120 u.p.d.o.f.

Ponadto wprowadzone z dniem 3 sierpnia 2008 r. (ustawą z dnia 30 maja 2008 r.) do Kodeksu cywilnego regulacje prawne dotyczące służebności przesyłu pozwalają mieć przekonanie, iż służebność przesyłu stanowi odmianę służebności gruntowej, do której znajduje zastosowanie zwolnienie podatkowe przewidziane w art. 21 ust. 1 pkt 120 u.p.d.o.f. Zgodnie z treścią art. 305⁴ k.c. do służebności przesyłu stosuje się odpowiednio przepisy o służebnościach gruntowych. Chodzi tu o art. 287, 288, 290 § 2 i 3, art. 291, 293 i 294 k.c.

Jak wynika z rządowego uzasadnienia, celem zmian w k.c. i wprowadzenia do tej ustawy przepisów o służebności przesyłu było uporządkowanie tej problematyki wobec istniejących wątpliwości wynikających z niedostosowania przepisów o służebności gruntowej do inwestycji "liniowych". Oznacza to, że z dniem 3 sierpnia 2008 r. nie jest już możliwe ustanowienie służebności gruntowej dla realizacji inwestycji "liniowych", lecz jedynie służebności przesyłu, stanowiącej odmianę służebności gruntowej (stanowisko NSA - wyrok z dn. 1 czerwca 2011 r.).

Powyższe stanowisko w sprawie zwolnienia otrzymanego odszkodowania za ustanowioną służebność przesyłu z podatku dochodowego wnioskodawca powziął po zapoznaniu się z wyrokami NSA z 1 czerwca 2011 r. i 29 września 2011 r. oraz interpretacją Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 31 sierpnia 2011 r.

W dniu 28 maja 2013 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działający w imieniu Ministra Finansów, wydał interpretację indywidualną nr ITPB1/415-500/13/AK, w której uznał stanowisko Wnioskodawcy za nieprawidłowe. Stwierdził, że brak jest podstaw zastosowania zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 120 ustawy do otrzymanego przez Wnioskodawcę wynagrodzenia, ponieważ nie zostały spełnione przesłanki zawarte w tym przepisie. Wynagrodzenie zostało bowiem przyznane z tytułu służebności przesyłu, nie zaś z tytułu ustanowienia służebności gruntowej, którą to ww. przepis wymienia jako tytuł uprawniający do zastosowania zwolnienia podatkowego. W konsekwencji uznał, że wynagrodzenie jednorazowe otrzymane przez Wnioskodawcę z tytułu ustanowienia służebności przesyłu, stanowi przychód podlegający opodatkowaniu.

Pismem z dnia 10 czerwca 2013 r. zostało złożone wezwanie do usunięcia naruszenia prawa w przedmiotowej interpretacji. Odpowiedź na wezwanie została udzielona pismem z dnia 11 lipca 2013 r. znak ITPB1/415W-64/13/IG. W dniu 6 sierpnia 2013 r. do tutejszego organu wpłynęła skarga na ww. interpretację, w której wniesiono o uchylenie zaskarżonej interpretacji przepisów prawa podatkowego.

Wyrokiem z dnia 14 listopada 2013 r. sygn. akt I SA/Gd 1119/13 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku uchylił zaskarżoną interpretację z dnia 28 maja 2013 r., znak ITPB1/415-500/13/AK.

Od powyższego wyroku, tutejszy organ pismem z dnia 13 stycznia 2014 r. znak ITPB1/4160-116/13/AK/9/14 wniósł do Naczelnego Sądu Administracyjnego skargę kasacyjną. Naczelny Sąd Administracyjny postanowieniem z dnia 27 kwietnia 2016 r. sygn. akt II FSK 725/14 umorzył postępowanie kasacyjne.

W dniu 23 czerwca 2016 r. do tutejszego organu wpłynął wraz z aktami sprawy prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 14 listopada 2013 r. sygn. akt I SA/Gd 1119/13.

W świetle obowiązującego stanu prawnego - biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w ww. wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku - stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2014 r. przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Jednakże, na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 120 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku są odszkodowania wypłacone, na podstawie wyroków sądowych i zawartych umów (ugód), posiadaczom gruntów wchodzących w skład gospodarstwa rolnego, z tytułu:

* w wyniku prowadzenia na tych gruntach, przez podmioty uprawnione na podstawie odrębnych przepisów, inwestycji dotyczących budowy infrastruktury przesyłowej ropy naftowej i produktów rafinacji ropy naftowej oraz budowy urządzeń infrastruktury technicznej, o których mowa w art. 143 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603 z późn. zm.).

Zgodnie z art. 143 ust. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami przez budowę urządzeń infrastruktury technicznej rozumie się budowę drogi oraz wybudowanie pod ziemią, na ziemi albo nad ziemią przewodów lub urządzeń wodociągowych, kanalizacyjnych, ciepłowniczych, elektrycznych, gazowych i telekomunikacyjnych.

Z kolei, wobec treści art. 2 ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o gospodarstwie rolnym, oznacza to gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (Dz. U. z 2013 r. poz. 1381 z późn. zm.). Zgodnie z art. 1 tej ustawy opodatkowaniu podatkiem rolnym podlegają grunty sklasyfikowane w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne lub jako grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych, z wyjątkiem gruntów zajętych na prowadzenie działalności gospodarczej innej niż działalność rolnicza. Natomiast art. 2 ust. 1 ustawy stanowi, że za gospodarstwo rolne uważa się obszar gruntów, o których mowa w art. 1, o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy, stanowiących własność lub znajdujących się w posiadaniu osoby fizycznej, osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej, w tym spółki, nieposiadającej osobowości prawnej.

Służebność gruntowa, uregulowana została w art. 285 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121 z późn. zm.). Stanowi on, że nieruchomość można obciążyć na rzecz właściciela innej nieruchomości (nieruchomości władnącej) prawem, którego treść polega bądź na tym, że właściciel nieruchomości władnącej może korzystać w oznaczonym zakresie z nieruchomości obciążonej, bądź na tym, że właściciel nieruchomości obciążonej zostaje ograniczony w możności dokonywania w stosunku do niej określonych działań, bądź też na tym, że właścicielowi nieruchomości obciążonej nie wolno wykonywać określonych uprawnień, które mu względem nieruchomości władnącej przysługują na podstawie przepisów o treści i wykonywaniu własności (służebność gruntowa).

Zgodnie natomiast z art. 305¹ Kodeksu cywilnego nieruchomość można obciążyć na rzecz przedsiębiorcy, który zamierza wybudować lub którego własność stanowią urządzenia, o których mowa w art. 49 § 1, prawem polegającym na tym, że przedsiębiorca może korzystać w oznaczonym zakresie z nieruchomości obciążonej, zgodnie z przeznaczeniem tych urządzeń (służebność przesyłu).

Z kolei, jeżeli przedsiębiorca odmawia zawarcia umowy o ustanowienie służebności przesyłu, a jest ona konieczna do korzystania z urządzeń, o których mowa w art. 49 § 1, właściciel nieruchomości może żądać odpowiedniego wynagrodzenia w zamian za ustanowienie służebności przesyłu (art. 305² § 2 Kodeksu cywilnego).

Jak natomiast wynika z art. 305⁴ Kodeksu cywilnego do służebności przesyłu stosuje się odpowiednio przepisy o służebnościach gruntowych.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, Wnioskodawca jest właścicielem gospodarstwa rolnego o powierzchni 11,23 ha. Z tytułu posiadanej nieruchomości odprowadza podatek rolny. Przez teren Jego gospodarstwa na gruntach rolnych przebiegają linie energetyczne posadowione w przeszłości (15 słupów), a ponadto Spółka planuje nową inwestycję w postaci napowietrznej linii energetycznej przebiegającej przez działki rolne Wnioskodawcy.

Dnia 28 września 2012 r. Wnioskodawca podpisał ze Spółką Akcyjną umowę o ustanowieniu służebności przesyłu polegającą na:

* obowiązku znoszenia istnienia posadowionych na nieruchomości urządzeń elektroenergetycznych: linii napowietrznych nn0,4kV i SN 15kV;

* prawie do korzystania z nieruchomości w zakresie niezbędnym do posadowienia nowej napowietrznej linii energetycznej - w postaci napowietrznej linii elektroenergetycznej SN 15kV;

* prawie do korzystania z nieruchomości w zakresie niezbędnym do dokonywania konserwacji, remontów, modernizacji, usuwania awarii oraz przebudowy urządzeń i instalacji elektroenergetycznych wraz z prawem wejścia i wjazdu na nieruchomość odpowiednim sprzętem, zarówno przez pracowników Spółki jak i przez wszystkie podmioty i osoby, którymi Spółka posługuje się w związku z prowadzoną działalnością.

Dnia 12 października 2012 r. za ustanowienie powyższej służebności przesyłu Wnioskodawca otrzymał jednorazowe świadczenie w wysokości 20.000 zł. W związku z otrzymaniem powyższej kwoty otrzymał od Spółki PIT-8C, w którym otrzymane świadczenie zostało zakwalifikowane jako przychód z innych źródeł (o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 i art. 20 ust. 1 u.p.d.o.f).

W wydanym w niniejszej sprawie wyroku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku podzielił stanowisko wyrażone w wyrokach Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 1 czerwca 2011 r. sygn. akt II FSK 88/10 oraz z dnia 29 września 2011 r. sygn. akt II FSK 654/10, a także w wyrokach Wojewódzkich Sądów Administracyjnych: w Krakowie z dnia 18 grudnia 2012 r. sygn. akt I SA/Kr 1594/12; w Gdańsku z dnia 5 grudnia 2012 r. o sygn. akt I SA/Gd 1003/12, w Łodzi z dnia 4 grudnia 2012 r. o sygn. akt I SA/Łd 1134/12; we Wrocławiu z dnia 9 stycznia 2013 r. sygn. akt I SA/Wr 1383/12, oraz z dnia 17 stycznia 2013 r. I SA/Wr 1281/12; w Bydgoszczy z dnia 19 lutego 2013 r. sygn. akt I SA/Bd 1025/12 publ. CBOSA, zgodnie z którym przewidziana w art. 21 ust. 1 pkt 120 lit. a u.p.d.f. ulga podatkowa z tytułu odszkodowania wypłaconego, na podstawie wyroków sądowych i zawartych umów (ugód), posiadaczom gruntów wchodzących w skład gospodarstwa rolnego, z tytułu ustanowienia służebności gruntowej, przysługuje także z tytułu ustanowienia służebności przesyłu jako odmiany służebności gruntowej.

Jak stwierdził Sąd, słusznie wskazano w powołanych wyżej wyrokach, że błędna jest interpretacja art. 21 ust. 1 pkt 120 lit. a u.p.d.f. oparta wyłącznie na literalnej jego treści. Zdaniem Sądu, przyjmując argumentację powołaną we wcześniej wskazanym orzecznictwie sądów administracyjnych, w kwestii możliwości zastosowania tego przepisu do służebności przesyłu niezbędne jest odwołanie się do wykładni systemowej zewnętrznej, wykładni celowościowej i wykładni historycznej.

Ponadto Sąd wyjaśnił, że od dnia 3 sierpnia 2008 r. nie jest już możliwe ustanowienie służebności gruntowej dla realizacji inwestycji liniowych, możliwe jest jedynie ustanowienie służebności przesyłu, która stanowi odmianę służebności gruntowej (por. także G. Bieniek, Urządzenia przesyłowe. Problematyka prawna, Warszawa 2008, str. 61). Fakt ten zaakcentował również ustawodawca, odsyłając w art. 305⁴ Kodeksu cywilnego do uregulowań dotyczących służebności gruntowych. Należy zatem przy interpretacji i stosowaniu przepisów o służebności przesyłu dopełniać regulację prawną poprzez odpowiednie sięganie do przepisów dotyczących służebności gruntowych (por. Kodeks cywilny pod red. E. Gniewka, Warszawa 2011, str. 480). Istotą służebności przesyłu jest obciążenie nieruchomości na rzecz przedsiębiorcy, który zamierza wybudować lub którego własność stanowią urządzenia, o których mowa w art. 49 § 1 Kodeksu cywilnego, prawem polegającym na tym, że przedsiębiorca może korzystać w ograniczonym zakresie z nieruchomości obciążonej, zgodnie z przeznaczeniem tych urządzeń. Służebność przesyłu, jako ograniczone prawo rzeczowe, staje się składnikiem przedsiębiorstwa w rozumieniu podmiotowym (art. 55¹ Kodeksu cywilnego). Ponadto służebność przesyłu, jako szczególny rodzaj służebności gruntowej, może być przedmiotem zasiedzenia. Wskazane wyżej cechy istotne służebności przesyłu, jakkolwiek różniące się w pewnym zakresie od służebności gruntowej, pozwalają na stwierdzenie, że służebność przesyłu jest w istocie odmianą służebności gruntowej i ze względu na swoją konstrukcję pozwala na korzystanie przez przedsiębiorcę z cudzej nieruchomości w celu wybudowania i eksploatacji urządzeń przesyłowych. Nie można w związku z tym podzielić poglądu, że służebność przesyłu jest poza zakresem normy zawartej w art. 21 ust. 1 pkt 120 lit. a u.p.d.f.

Poza wskazaną wyżej wykładnią systemową zewnętrzną przeciwko stanowisku organu podatkowego jak podkreśla Sąd przemawiają także względy celowościowe. Po pierwsze zakres ingerencji w prawa właściciela nieruchomości w przypadku służebności przesyłu jest większy, skoro służebność ta nie musi mieć na celu zwiększenia użyteczności nieruchomości władnącej (por. art. 285 § 2 Kodeksu cywilnego). Po wtóre jej wprowadzenie do ustawy podyktowane zostało narastającymi potrzebami gospodarczymi, a co się z tym wiąże ustanowienie służebności przesyłu realizuje ważne z punktu widzenia interesu ogólnego cele społeczno-ekonomiczne. Trudno w związku z tym przyjąć, że te cele mogłyby pozostać poza zakresem przedmiotowej ulgi podatkowej. Po trzecie nie sposób przyjąć, że w wyniku wprowadzenia do Kodeksu cywilnego instytucji służebności przesyłu, przedmiotowa ulga podatkowa zostałaby pozbawiona swego praktycznego znaczenia, jaki miała w momencie jej wprowadzenia.

Nie bez znaczenia dla dokonanej wykładni pozostają względy natury historycznej. Przepis art. 21 ust. 1 pkt 120 u.p.d.f. został dodany z dniem 1 stycznia 2005 r. do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przez art. 1 pkt 7 lit. a tiret siódme ustawy z dnia 18 listopada 2004 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 263, poz. 2619). Jego uchwalenie było następstwem podjętej w dniu 17 stycznia 2003 r. przez Sąd Najwyższy uchwały w sprawie o sygn. akt III CZP 79/02, dopuszczającej możliwość ustanawiania służebności gruntowej w związku z budową urządzeń infrastruktury technicznej, o których mowa w art. 49 k.c. Przyjęte we wskazanej uchwale Sądu Najwyższego stanowisko doprowadziło do zmiany orzecznictwa, aprobującego stosowanie przepisów o służebności gruntowej w omawianej sytuacji (por. wyrok SN z dnia 11 maja 2005 r., sygn. akt III CK 556/04, postanowienie SN z dnia 10 lipca 2008 r., sygn. akt III CSK 73/08 oraz uchwała SN z dnia 7 października 2008 r., sygn. akt III CZP 89/08). Natomiast regulacje prawne, w tym art. 305⁴ Kodeksu cywilnego, dotyczące służebności przesyłu wprowadzone zostały do kodeksu cywilnego z dniem 3 sierpnia 2008 r., ustawą z dnia 30 maja 2008 r. o zmianie ustawy - Kodeks cywilny oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 116, poz. 731). Z rządowego uzasadnienia projektu ustawy z dnia 30 maja 2008 r. (http://www.sejm.gov.pl) wynika, że konieczność wprowadzenia takiego unormowania podyktowana była potrzebą gospodarczą jednoznacznego ustawowego uregulowania tej problematyki, wobec istniejących nadal wątpliwości prawnych, wynikających z niedostosowania przepisów o służebności gruntowej do inwestycji liniowych.

Sąd zauważył także, że przepis art. 21 ust. 1 pkt 120 lit. a u.p.d.f. był już, po wejściu w życie przepisów dotyczących służebności przesyłu, nowelizowany. Nowelą z dnia 6 listopada 2008 r. (Dz. U. Nr 209, poz. 1316) zdanie końcowe otrzymało następujące brzmienie: "w wyniku prowadzenia na tych gruntach, przez podmioty uprawnione na podstawie odrębnych przepisów, inwestycji dotyczących budowy infrastruktury przesyłowej ropy naftowej i produktów rafinacji ropy naftowej oraz budowy urządzeń infrastruktury technicznej, o których mowa w art. 143 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. Nr 261, poz. 2603 z póż. zm.)". Wynika z tego, że ustawodawca rozszerzył zakres przedmiotowego zwolnienia także na inwestycje dotyczące budowy infrastruktury przesyłowej ropy naftowej i produktów rafinacji ropy naftowej. Mając na uwadze, że inwestycje te związane są z koniecznością lokalizacji urządzeń posadowionych na cudzym gruncie, zaś ta lokalizacja możliwa jest poprzez ustanowienie służebności przesyłu, to logiczne jest, że racjonalny ustawodawca poszerzając zakres przedmiotowy ulgi podatkowej miał na uwadze regulacje prawa cywilnego, które prawo do ulgi z cywilistycznego punktu widzenia uzasadniały.

W ocenie Sądu, także nazwanie w art. 305² Kodeksu cywilnego odpłatności, której może żądać właściciel nieruchomości za ustanowienie służebności przesyłu, wynagrodzeniem, a nie odszkodowaniem, nie zmienia charakteru odszkodowawczego tych należności, nie może zatem prowadzić do pozbawienia właściciela gruntów, wchodzących w skład gospodarstwa rolnego, prawa do zwolnienia podatkowego otrzymanego z tego tytułu świadczenia pieniężnego.

Przedstawione wyżej powody, zadaniem Sądu, uzasadniają twierdzenie, że zaskarżona interpretacja indywidualna narusza przepis prawa materialnego, tj. art. 21 ust. 1 pkt 120 lit. a u.p.d.f. przez jego błędną wykładnię.

Ponadto Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku wskazał, że w ponownie wydanej interpretacji indywidualnej należy uwzględnić przedstawioną przez Sąd wykładnię, spornego między stronami, przepisu art. 21 ust. 1 pkt 120 lit. a u.p.d.f.

Uwzględniając w niniejszej sprawie stanowisko Sądu stwierdzić należy, że wynagrodzenie jednorazowe otrzymane przez Wnioskodawcę z tytułu ustanowienia służebności gruntowej korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 120 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2016 r. poz. 718 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.