ITPB1/415-497/13/HD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 28 lutego 2013 r. (data wpływu 4 marca 2013 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży udziału w nieruchomości nabytego w spadku - jest nieprawidłowe.

W dniu 4 marca 2013 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży udziału w nieruchomości nabytego w spadku.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W dniu 30 kwietnia 2011 r. zmarł ojciec Wnioskodawczyni, po którym nabyła spadek. Przez pół roku od śmierci ojca Wnioskodawczyni nie wystąpiła do sądu z wnioskiem o odrzucenie bądź przyjęcie spadku, stąd też według obowiązującego prawa, nieświadomie, Wnioskodawczyni przyjęła spadek wprost.

Wnioskodawczyni przypadł w spadku udział w 1/6 nieruchomości (dom). Spadkobiercami zostały również matka Wnioskodawczyni oraz jej niepełnosprawna siostra.

W dniu 20 grudnia 2012 r. dom został sprzedany za kwotę 280.000 zł Z powodu długów ojca, cała uzyskana ze sprzedaży nieruchomości kwota została przelana bezpośrednio od kupującego na konto komornika oraz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w celu pokrycia zobowiązań zmarłego ojca, które dopisane były do hipoteki przymusowej. Kwota 1.800 zł, jaka pozostała ze sprzedaży przedmiotowej nieruchomości, w całości wpłynęła na konto niepełnosprawnej siostry Wnioskodawczyni (co wynika z zapisów w akcie notarialnym, dotyczącym kupna-sprzedaży tej nieruchomości).

Z informacji uzyskanych w urzędzie skarbowym wynika, że Wnioskodawczyni zobowiązana jest złożyć do końca kwietnia 2013 r. deklarację PIT-39 oraz wpłacić podatek w wysokości około 10.000 zł.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Zdaniem Wnioskodawczyni, nie powinna wykazywać dochodu, ponieważ żadnego dochodu nie osiągnęła, co widnieje w akcie notarialnym. W akcie notarialnym dokładnie rozpisane jest, do kogo "trafiły" pieniądze ze sprzedaży.

W sytuacji, gdyby Wnioskodawczyni zobowiązana była wykazać dochód, to powinna być to kwota 1.800 zł, tj. kwota jaką dostała jej siostra.

Zdaniem Wnioskodawczyni przysługuje jej prawo złożenia oświadczenia, w którym zadeklaruje chęć przeznaczenia "zarobionych" pieniędzy na cele mieszkalne.

Wnioskodawczyni podaje również, że jest jedynym żywicielem rodziny. Na jej utrzymaniu pozostaje mąż i dwie małoletnie córki. Wnioskodawczyni nie posiada żadnych nieruchomości (mieszka w wynajętym mieszkaniu), ani ruchomości. Opłacenie podatku byłoby dla niej niemożliwe. Umowę o pracę Wnioskodawczyni ma zawartą na czas określony (do maja tego roku i nie wie, czy będzie przedłużona). Egzekwowanie od Wnioskodawczyni kwoty na podatek dochodowy byłoby zagrożeniem dla przyszłej egzystencji jej rodziny. Kwota wynagrodzenia, jaką Wnioskodawczyni otrzymuje ze stosunku pracy w charakterze nauczycielki wychowania przedszkolnego, w całości pokrywa rachunki (wynajem mieszkania, opłaty za gaz, prąd, wodę, żłobek). Na życie nie postaje praktycznie nic.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 922 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.) spadek to prawa i obowiązki majątkowe zmarłego, które z chwilą jego śmierci przechodzą na jedną lub kilka osób stosownie do przepisów tej ustawy. W myśl art. 924 Kodeksu cywilnego, spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku (art. 925 Kodeksu cywilnego).

Powyższe oznacza, że z chwilą śmierci należące do spadkodawcy prawa i obowiązki stają się spadkiem, który podlega przepisom prawa spadkowego, a data śmierci (chwila śmierci) spadkodawcy ustala, kto staje się spadkobiercą oraz co wchodzi w skład masy spadkowej. Dniem nabycia spadku jest zatem data śmierci spadkodawcy. Postanowienie Sądu o stwierdzeniu nabycia spadku potwierdza jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.

Ponadto, art. 1012 Kodeksu cywilnego stanowi, iż spadkobierca może bądź przyjąć spadek bez ograniczenia odpowiedzialności za długi (przyjęcie proste), bądź przyjąć spadek z ograniczeniem tej odpowiedzialności (przyjęcie z dobrodziejstwem inwentarza), bądź też spadek odrzucić.

Zgodnie z generalną zasadą wyrażoną w art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Powyższa regulacja prawna wyraża zasadę powszechności opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych w aspekcie przedmiotowym, konsekwencją czego jest opodatkowanie wszelkiego rodzaju dochodów, z wyjątkiem dochodów zwolnionych - wyraźnie wskazanych przez przepisy.

Ustawodawca w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych identyfikuje, jako osobne źródło przychodu, odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

- zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

W myśl art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Stosownie do treści art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Z art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej. (...)

Jednocześnie podkreślić należy, iż zgodnie z art. 19 ust. 3 ww. ustawy, wartość rynkową, o której mowa w ust. 1, rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia.

Natomiast zgodnie z art. 22 ust. 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c), nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ustawy).

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł (art. 30e ust. 5 cytowanej ustawy).

Zgodnie z treścią art. 30e ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, wykazać:

W myśl art. 45 ust. 1 ww. ustawy, podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 7 i 8. Natomiast na podstawie art. 45 ust. 1a pkt 3 tejże ustawy, w terminie określonym w ust. 1 podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym odrębne zeznania, według ustalonych wzorów, o wysokości osiągniętego w roku podatkowym dochodu (poniesionej straty) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30e (PIT-39).

Na podstawie powołanego przepisu art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

Cele mieszkaniowe, których sfinansowanie przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych uprawnia do skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania, wymienione zostały w art. 21 ust. 25 cytowanej ustawy.

Stosownie do art. 21 ust. 25 pkt 1 i 2 ww. ustawy, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się:

- w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, mających siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, z zastrzeżeniem ust. 29 i 30.

Z powołanego przepisu wynika, że warunkiem skorzystania ze zwolnienia od podatku dochodowego dochodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych wymienionych w ustawie jest wydatkowanie otrzymanego przychodu wyłącznie na cele mieszkaniowe określone w art. 21 ust. 25 pkt 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zawarte w tym przepisie wyliczenie tzw. wydatków mieszkaniowych, których realizacja powoduje zwolnienie z opodatkowania dochodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości, ma charakter wyczerpujący (enumeratywny). Jednocześnie w art. 21 ust. 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ustawodawca wskazuje, że przez własny budynek, lokal lub pomieszczenie, o których mowa w ust. 25 pkt 1 lit. d i e), rozumie się budynek, lokal lub pomieszczenie stanowiące własność lub współwłasność podatnika lub do którego podatnikowi przysługuje spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udział w takich prawach.

Z wniosku wynika, że w drodze spadku, po zmarłym w 2011 r. ojcu, Wnioskodawczyni nabyła udział w nieruchomości (dom). Dom został sprzedany w grudniu 2012 r. za kwotę 280.000 zł. Kwota uzyskana ze sprzedaży tej nieruchomości prawie w całości została przeznaczona na pokrycie zobowiązań zmarłego ojca, które dopisane były do hipoteki przymusowej. Po zaspokojeniu wierzycieli, kwota 1.800 zł w całości wpłynęła na konto niepełnosprawnej siostry Wnioskodawczyni.

Mając na uwadze powyższe, na podstawie przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego w oparciu o obowiązujące regulacje prawne, nie sposób zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawczyni, że z tytułu sprzedaży przedmiotowej nieruchomości nie osiągnęła dochodu. Skoro odpłatne zbycie udziału w ww. nieruchomości, będącej przedmiotem spadku po zmarłym w 2011 r. ojcu, nastąpiło przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie - stanowi ono źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Osiągnięcia przychodu (dochodu) z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości nie należy bowiem utożsamiać z fizycznym otrzymaniem zapłaty.

Dla Wnioskodawczyni przychodem z odpłatnego zbycia domu jest jego wartość wyrażona w cenie pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia - w proporcji do jej udziału w nieruchomości.

W tym miejscu wskazać należy, że pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe (potoczne) rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości (ich części oraz udziału w nieruchomości) lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja sprzedaży mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością). Można do takich kosztów zaliczyć m.in. związane ze zbyciem koszty wyceny nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości, koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości, wydatki związane ze sporządzeniem przez notariusza umowy cywilnoprawnej, podatek od czynności cywilnoprawnych. Koszty te nie są kosztami nabycia, lecz jako koszty odpłatnego zbycia pomniejszają przychód. Pomiędzy tymi wydatkami a dokonanym odpłatnym zbyciem musi istnieć związek przyczynowo-skutkowy.

Następnie - obliczony w wyżej opisany sposób przychód - Wnioskodawczyni ma możliwość pomniejszyć o koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia tej nieruchomości, o których mowa w art. 22 ust. 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z tym przepisem, do kosztów uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości nabytej nieodpłatnie (np. w drodze spadku), zaliczane są wyłącznie:

* udokumentowane nakłady na tę nieruchomość zwiększające jej wartość,

* kwota zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn.

Ponadto wskazać należy, że spłata hipoteki, jaka ustanowiona była na przedmiotowej nieruchomości, nie może być traktowana ani w kategoriach kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w art. 22 ust. 6d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ani też w kategoriach kosztów odpłatnego zbycia, w rozumieniu art. 19 ust. 1 tej ustawy. W związku z tym pozostaje bez wpływu na wysokość uzyskanego przez Wnioskodawczynię dochodu z odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości.

Zatem, dochodem Wnioskodawczyni ze sprzedaży udziału w nieruchomości jest różnica pomiędzy ceną uzyskaną ze sprzedaży (pomniejszoną o ewentualne kwoty odpłatnego zbycia, np. koszty pośrednictwa w sprzedaży) a kosztami uzyskania przychodów, do których można zaliczyć kwotę podatku od spadków i darowizn (jeżeli został przez Wnioskodawczynię zapłacony) oraz wydatki na ewentualne nakłady poniesione przez Wnioskodawczynię na tę nieruchomość.

Z przeanalizowanych regulacji prawnych wynika również, że warunkiem skorzystania ze zwolnienia od podatku dochodowego dochodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości jest wydatkowanie otrzymanego przychodu wyłącznie na cele mieszkaniowe określone wyłącznie w art. 21 ust. 25 pkt 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Podkreślić należy, że wyliczenie zawartych w tym przepisie wydatków mieszkaniowych ma charakter wyczerpujący, co oznacza, że tylko realizacja jednego z nich pozwala na zwolnienie z opodatkowania dochodu uzyskanego ze sprzedaży nieruchomości. W związku z tym, iż - jak podano we wniosku - kwota uzyskana ze sprzedaży przedmiotowej nieruchomości prawie w całości została przeznaczona na pokrycie zobowiązań zmarłego ojca - to nie można uznać tej kwoty za wydatkowaną na cele mieszkaniowe, określone w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Również przekazanie części kwoty ze sprzedaży nieruchomości na rzecz siostry Wnioskodawczyni nie mieści się w kategorii wydatków uprawniających ze skorzystania ze zwolnienia. Skoro już w momencie zawarcia umowy sprzedaży domu (podpisania aktu notarialnego) współwłaściciele zadecydowali o przekazaniu uzyskanej kwoty ze sprzedaży na określone cele - nie będące celami mieszkaniowymi - to nie ma żadnych podstaw do zastosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego, dochód ze sprzedaży nieruchomości w części odpowiadającej udziałowi jaki posiada Wnioskodawczyni w tej nieruchomości będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych w wysokości 19% podstawy obliczenia podatku, który po zakończeniu roku podatkowego Wnioskodawczyni zobowiązana jest wykazać w zeznaniu podatkowym PIT-39 za 2012 r., składanym w terminie do dnia 30 kwietnia 2013 r.

Podkreślenia wymaga również, iż podstawową zasadą obowiązującą w polskim systemie podatkowym jest zasada samoobliczania podatku, która polega na tym, że podatnik sam określa podstawę opodatkowania, oblicza podatek i odprowadza go do organu podatkowego. Na podatniku ciąży więc obowiązek prawidłowego określenia przychodów, kosztów uzyskania przychodu, dochodu oraz zastosowania odpowiedniego sposobu obliczenia podatku.

Powyższe podlega ocenie organów podatkowych, jednakże w ramach innych trybów postępowania. Ocena taka wymaga przeprowadzenia postępowania dowodowego, które nie jest możliwe w ramach wydawania interpretacji indywidualnych na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej. Postępowanie o udzielenie interpretacji ma na celu natomiast wyjaśnienie wątpliwości co do sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego materialnego do określonego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). W postępowaniu tym organ nie prowadzi postępowania dowodowego, ogranicza się do dokonania subsumpcji przedstawionego przez stronę stanu faktycznego pod określony przepis prawa podatkowego i wyjaśnienia przyczyn, dla których w określonym stanie faktycznym (zdarzeniu przyszłym) dany przepis ma zastosowanie.

Tutejszy Organ informuje, że powołane przez Wnioskodawczynię okoliczności, dotyczące jej trudnej sytuacji materialnej, pozostają bez wpływu na powstanie obowiązku podatkowego w związku ze zbyciem w 2012 r. nieruchomości, albowiem przepisy prawa podatkowego nie przewidują powstania, bądź nie, obowiązku podatkowego w zależności od sytuacji materialnej czy życiowej podatników. Obowiązek podatkowy powstał w związku ze sprzedażą nieruchomości, niezależnie od sytuacji materialnej i życiowej Wnioskodawczyni. Wnioskodawczyni na podstawie art. 67a § 1 Ordynacji podatkowej może jednak złożyć do właściwego naczelnika urzędu skarbowego stosowny wniosek o zastosowanie ulg w spłacie zobowiązań.

Zapis art. 67a § 1 Ordynacji podatkowej stanowi, że organ podatkowy, na wniosek podatnika, z zastrzeżeniem art. 67b, w przypadkach uzasadnionych ważnym interesem podatnika lub interesem publicznym, może:

Ustawodawca w art. 67a § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa pozostawił do wyłącznej kompetencji właściwego organu podatkowego ocenę, czy okoliczności faktyczne konkretnej sprawy przemawiają za udzieleniem ulgi w spłacie zobowiązania podatkowego. Organ podatkowy dysponuje więc pewnym zakresem swobody w wykładni pojęć "ważny interes podatnika" i "interes publiczny". W razie stwierdzenia, że dany przypadek mieści się hipotezie normy art. 67a § 1 Ordynacji podatkowej, może zastosować ulgę w spłacie zobowiązania podatkowego po złożeniu stosownego wniosku, wydając stosowną decyzję.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.