ITPB1/415-483/09/TK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 1 czerwca 2009 r. (data wpływu 2 czerwca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów - jest nieprawidłowe.

W dniu 2 czerwca 2009 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Działalność Pana związana jest ze sportem - jest Pan piłkarzem. Prowadzi działalność gospodarczą wpisaną do rejestru działalności gospodarczej. Posiada podpisany kontrakt z Klubem Sportowym. Kontrakt zobowiązuje Pana do aktywnego udziału w procesie szkolenia, współzawodnictwa sportowego, reprezentacji klubu w kraju i za granicą, a także w imprezach i spotkaniach popularyzujących klub. Posiada Pan wszelkie uprawnienia i licencje - zgodne z PZPN - niezbędne do wykonywania czynności.

Kontrakt zobowiązuje Pana do przebywania w G. W związku z powyższym mieszka tam Pan z rodziną. Zmusiło to Pana do wynajęcia mieszkania.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy opłaty za wynajem mieszkania i jego eksploatację można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów z działalności gospodarczej.

Stoi Pan na stanowisku, że może zaliczyć w koszty działalności gospodarczej opłaty poniesione za wynajem mieszkania wraz z opłatami eksploatacyjnymi, ponieważ wydatki te związane są z osiąganym przychodem. Dodaje Pan, że mieszka z rodziną. W innym przypadku nie wynajmowałby Pan mieszkania w G. Ponadto nie można ustalić jak długo będzie Pan zmuszony wynajmować mieszkanie w G. i kiedy nastąpi zmiana miejsca zamieszkania na inną miejscowość.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zasady prowadzenia działalności w zakresie sportu kwalifikowanego oraz zasady uczestnictwa we współzawodnictwie sportowym, określa ustawa z dnia 29 lipca 2005 r. o sporcie kwalifikowanym (Dz. U. z 2005 r. Nr 155, poz. 1298 z późn. zm.).

W myśl art. 3 pkt 3 ww. ustawy, sport kwalifikowany jest formą aktywności człowieka związaną z uczestnictwem we współzawodnictwie sportowym, organizowanym lub prowadzonym w określonej dyscyplinie sportu przez polski związek sportowy lub podmioty działające z jego upoważnienia. Zawierając umowę z klubem sportowym, na mocy której będzie zobowiązany do występowania w barwach klubu i osiągania wyników sportowych zgodnie z tą umową, Wnioskodawca uzyska status zawodnika zrzeszonego w klubie sportowym, co wynika z art. 4 ust. 2 pkt 2 tej ustawy.

Przechodząc na grunt przepisów prawa podatkowego stwierdzić należy, iż w myśl art. 10 ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) źródłami przychodów są m.in.:

* działalność wykonywana osobiście, pkt 2

* pozarolnicza działalność gospodarcza, pkt 3

Przepis art. 13 pkt 2 ww. ustawy stanowi, iż za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z osobiście wykonywanej działalności artystycznej, literackiej, naukowej, trenerskiej, oświatowej i publicystycznej, w tym z tytułu udziału w konkursach z dziedziny nauki, kultury i sztuki oraz dziennikarstwa, jak również przychody z uprawiania sportu, stypendia sportowe przyznawane na podstawie odrębnych przepisów oraz przychody sędziów z tytułu prowadzenia zawodów sportowych.

Zgodnie z art. 5a pkt 6 ww. ustawy przez działalność gospodarczą albo pozarolniczą działalność gospodarczą należy rozumieć działalność zarobkową:

Z powyższych przepisów wynika, iż pozarolnicza działalność gospodarcza oraz działalność wykonywana osobiście stanowią odrębne źródła przychodu.

Wnioskodawca wskazał we wniosku, że jest piłkarzem, zawarł z klubem piłkarskim kontrakt, co oznacza, że będzie uzyskiwał przychody z tytułu profesjonalnego uprawiania piłki nożnej.

Stwierdzić wobec tego należy, iż przychody uzyskiwane przez Wnioskodawcę z wykonywania działalności polegającej na uprawianiu sportu należy zakwalifikować do przychodów z działalności wykonywanej osobiście, o których mowa w art. 13 pkt 2 ww. ustawy. Podatek dochodowy od dochodu z tego rodzaju działalności ustala się na zasadach określonych w art. 27 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Dla przychodów z tytułów określonych w art. 13 pkt 2, 4, 6 i 8 - koszty uzyskania przychodów określa się w wysokości 20% uzyskanego przychodu, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), których podstawę wymiaru stanowi ten przychód (art. 22 ust. 9 pkt 4 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 22 ust. 10 ustawy jeżeli podatnik udowodni, że koszty uzyskania przychodów były wyższe niż wynikające z zastosowania normy procentowej określonej w ust. 9 pkt 1-4, koszty uzyskania przyjmuje się w wysokości kosztów faktycznie poniesionych.

Wyjaśnić również należy, że fakt dokonania rejestracji działalności gospodarczej nie przesądza kwestii zaliczenia uzyskiwanych przychodów do określonego źródła, gdyż regulacja tego zagadnienia podlega wyłącznie przepisom podatkowym. Zatem dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych fakt, iż art. 13 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymienia przychody z uprawiania sportu jako przychody z działalności wykonywanej osobiście, określonej w art. 10 ust. 1 pkt 2 tej ustawy, wyklucza zakwalifikowanie przychodów uzyskanych przez Pana z tego tytułu do przychodów z działalności gospodarczej, o której mowa w art. 14 ust. 1 wyżej cytowanej ustawy, nawet wówczas gdyby przychody te uzyskane były w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W konsekwencji, na tle zaistniałego stanu faktycznego, stwierdzić należy, że brak jest możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków z tytułu wynajmu mieszkania. Przychody otrzymywane z tytułu kontraktu zawartego z klubem piłkarskim są przychodami z działalności wykonywanej osobiście. Co do zasady koszty uzyskania przychodów z tego źródła określane są ryczałtowo. Wprawdzie mogą one również zostać określone w wysokości kosztów faktycznie poniesionych (jeżeli podatnik udowodni, że koszty uzyskania przychodów były wyższe niż wynikające z ryczałtu), jednakże wydatki z tytułu wynajęcia mieszkania nie mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów z działalności wykonywanej osobiście. Stanowią one bowiem wydatki wyłącznie osobiste, tj. służą zaspokojeniu potrzeb mieszkaniowych Pana i pańskiej rodziny, nie spełniają zatem kryterium celowości, niezbędnego - stosownie do art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - dla możliwości uznania wydatku za koszt uzyskania przychodu.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej powoduje, że niniejsza interpretacja nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.